🌑 Nów (New Moon)
NOWE POCZĄTKI
To czas na czystą kartę, zacznij porządkować myśli i planować.
🌒 Księżyc rosnący – sierp (Waxing Crescent Moon)
USTAW INTENCJE
Wyślij swoje nadzieje i pragnienia w świat.
🌓 Pierwsza kwadra (First Quarter Moon)
DZIAŁAJ
Kiedy napotykasz przeszkody, nie wahaj się. To czas na parcie naprzód. Czytaj dalej
Pod tytułem projekcja woli znajdujemy w dziele napisanym przez człowieka zajmującego się studiami medycznymi i farmaceutycznymi jeden z najpoważniejszych i najbardziej konkretnych dowodów na istnienie przekazu myśli w somnambulizmie magnetycznym. Przedstawiamy go naszym czytelnikom w przekonaniu, że może on przyczynić się do umocnienia ich wiary w istnienie magnetyzmu. Czytaj dalej
pełen tytuł:
Opętane z Morzine, wioski w prowincji Chablais (Sabaudia), od roku 1857 i w latach kolejnych
„Opętane z Morzine” – tytuł pompatyczny i intrygujący. Budzi ciekawość, a każdy wygodnie siada w fotelu, by na spokojnie zapoznać się z figlami, jakie Szatan i jego diabełki płatają tym biednym ludziom, którzy nic na to nie mogą poradzić… Bo oto, w samym środku XIX wieku, wciąż jeszcze mowa o opętaniach, egzorcyzmach, a może nawet – gdyby tylko ktoś się ośmielił – o stosach… Na szczęście dziś ograniczamy się już tylko do kamieniowania i bicia kijami tych, którzy odważą się wyrazić wątpliwość; to i tak mniej okrutne niż palenie żywcem. Czytaj dalej
Szanowny Panie – Zasłużone pochwały, jakie otrzymuje Pańskie czasopismo, zdają się wskazywać, że ma ono duże szanse stać się jednym z najpopularniejszych periodyków w naszym kraju. Mając nadzieję na zwiększenie jego użyteczności, pozwolę sobie przedstawić kilka faktów dotyczących mojego własnego przypadku, które być może okażą się dla Pana interesujące. Czytaj dalej
Wiedza ludzka na przestrzeni tysiącleci, zwłaszcza w czasach nowożytnych, stała się niezmiernie obszerna i płodna. Człowiek wydźwignął się z pierwotnego stanu surowości; Niemiec nie żyje już jak jego przodkowie w lasach, znając jedynie polowanie i wojnę. Dzięki sztuce drukarskiej duch ludzki, a poprzez kolej żelazną nawet ciało, zyskały skrzydła. Człowiek nieustannie kroczy naprzód ścieżką człowieczeństwa i doskonalenia się — wszystko to zawdzięcza swojej wiedzy, coraz bardziej rozległym i pogłębiającym się znajomościom. Czytaj dalej
W roku 1851 otrzymaliśmy od księgarza broszurę zatytułowaną „Kontakt ze zmarłymi” autorstwa Cahagnet’a (w tłumaczeniu dr. Neubertha, 2 części, Schildburgshausen), przedstawioną jako nowość wydawnicza. Odesłaliśmy ją jednak i zamówiliśmy – z nadzieją, że zawiera istotne treści – oryginał. Po jego otrzymaniu zamierzaliśmy przybliżyć czytelnikom „Magikonu” jego treść. Ponieważ jednak nasz wkład do drugiego zeszytu piątego tomu został już przesłany, odłożyliśmy tę sprawę. Kiedy w końcu otrzymaliśmy wspomniany zeszyt jeszcze w 1851 roku, zauważyliśmy, że bardzo kompetentny współpracownik już wykorzystał niemieckie tłumaczenie w tym celu. Czytaj dalej
„Magdeburger Correspondent” donosi:
Starsza zakonnica, która po rozwiązaniu klasztoru św. Marcina (Martinskloster), obecnie przekształconego w koszary, mieszkała od tamtego czasu jako gospodyni w domu proboszcza Liebherra przy kościele św. Marcina, zmarła w niezwykłych okolicznościach.
Kilka tygodni temu, jak miała to w zwyczaju, poszła rano o ósmej na mszę świętą do kościoła św. Marcina. Gdy nabożeństwo miało się rozpocząć, ogłoszono, że organista jest chory i nie może grać. Zakonnica, która w swoim dawnym klasztorze była organistką i wcześniej już nieraz zastępowała organistów, pospieszyła na chór do organów — mimo że nie dotykała instrumentu od dwunastu lat, a miała już 73 lata. Czytaj dalej
Pewna wciąż żyjąca kobieta opowiedziała mi – i zaręczyła za prawdziwość – następujące, niezbyt banalne doświadczenie:
Gdy była w ciąży ze swoim pierwszym synem, przez pewien czas codziennie, o zmierzchu, zdawało się jej, że widzi postać starego duchownego, przechadzającego się po izbie. Nie mogła powstrzymać się od patrzenia w jego stronę, choć wcale tego nie chciała. Opowiedziała o tym mężowi, w którego obecności często pojawiała się ta postać – ale on niczego nie zauważał. Czytaj dalej
(tzn. „lud zmarłych”), zwane również nocną zgrają, to zjawisko, które w naszym regionie wciąż dość często występuje. Objawia się osobom widzącym jako długa procesja ciemnych postaci, której towarzyszy dźwięk przypominający brzęczenie pszczół lub mamrotanie modlitw katolików w czasie pielgrzymek. Ukazuje się ono przed domami i w domach osób, które wkrótce mają umrzeć, przy rozstajach dróg, a także o trzeciej nad ranem, kiedy u nas dzwonnik zapowiada nadejście dnia – wtedy można je zauważyć także w kościele. Czytaj dalej
Pani von S. podróżowała ze swoim stałym towarzyszem, baronem Z., oficerem w służbie austriackiej, do Wiednia i wynajęła z nim mieszkanie w prywatnym domu – szereg pokoi z oddzielnym przedpokojem. Gdy wrócili pierwszego wieczoru z teatru i siedzieli przy stole z kilkoma przyjaciółmi, rozległo się w ich otoczeniu, na lub nad stołem, jedenaście uderzeń – z przenikliwym, nieprzyjemnym dźwiękiem. Wchodzący służący oświadczył, że od godziny dziewiątej w całym mieszkaniu słychać podobne uderzenia, mimo że nigdzie nie było widać zegara. O północy uderzenia powtórzyły się w obecności zgromadzonych, a następnie rozległ się głośny huk na podłodze pokoju. Czytaj dalej