XVII Gwiazda

XVII. GWIAZDA

NADZIEJA

ZNACZENIE SYMBOLICZNE: nadzieja jest siostrą wiary. Ten, kto wyzwoli się ze swych namiętności i błędów, otrzyma klucz do prawdziwej mądrości. Zobaczy wydobywający się z sanktuarium promień rozpraszający ciemności, zasłaniające przyszłość; promień ten poprowadzi go na ścieżce zbawienia. Nawet wobec najcięższych prób w życiu człowiek nie powinien nigdy niszczyć nadziei. Dzięki niej zbierze owoce swej wiary.

Karta ta, wyrażająca sferę psychiczną i duchową, przedstawia zasady, które kierują harmonią światów. Przeciwstawia piękno i skończoną harmonię budowli boskiej – niedoskonałości budowli ludzkiej, która nigdy nie jest wolna od błędów i zawsze można ją zastąpić inną.

Umieszczone wysoko na niebie gwiazdy są odbiciem pierwszej boskiej czynności: budowania kosmicznego źródła światła.

W swym znaczeniu elementarnym Gwiazda przedstawia światło niebiańskie, które przekazuje człowiekowi wizję jutrzenki pokoju, nadziei i piękna, podtrzymując go w jego mozolnej pracy, przynosząc pomoc w chwilach upadku ducha i prowadząc poprzez zmienne koleje losu ku harmonii kosmicznej.

Karta ta oznacza również osobę dobroczynną i przyjazną, stającą się pomocnikiem w realizacji planów pytającego.

Karta ta, jedna z najbardziej łagodnych i szczęśliwych w Tarocie, przepowiada lepszy los, pomyślne działania na przyszłość, dobrodziejstwo, które często realizuje się w sferze miłosnej, w życiu uczuciowym. Gwiazda jest kartą najwyższej protekcji i opieki sił tajemnych.

USTAWIENIE POSTACI: pozycja kobiety zwróconej trzy czwarte ku lewej stronie oznacza, że możliwe jest rozważne dążenie do realizacji zamierzeń, a pierwotna bierność przeobraża się w aktywność.

ATRYBUTY OSOBOWOŚCI: inspiracja artystyczna, pogoda ducha, równowaga.

ZNACZENIE UŻYTKOWE: karta nadziei i protekcji na planie materialnym i duchowym. Jako karta równocześnie intelektualna i intuicyjna, wywiera szczęśliwy wpływ na wszystko, co ma związek z duchowością. Daje wiarę w siebie i w Opatrzność.

– fragmenty z książki  „Tarot Marsylski Sztuka Wróżenia” autor Helena Starowieyska