XV. DIABEŁ

FATUM

ZNACZENIE SYMBOLICZNE: dąb, wielowiekowy i silny, stawiający czoło burzom i wichrom, zostanie pewnego dnia spalony przez jedną błyskawicę. Człowiek, który nie zdobył klucza do Przeznaczenia, nie jest w stanie wyciągnąć z tego przykładu żadnej nauki na temat bezowocności swej mądrości i mocy.

Diabeł przedstawia zasadę działania duchowe-go, które usiłuje przeniknąć materię i otoczyć się nią w celu materializacji. Symbolizuje wielki postęp, gdyż będąc symbolem zła, jest równocześnie symbolem triumfu.

Karta ta otrzymała nazwę Diabeł, ponieważ przedstawia ona człowieka działającego w planie materialnym bez oparcia duchowego. Człowiek, który nie rozwija swej duchowości, ulega pokusom przekraczania prawa moralnego (kosmicznego) i podążania za swymi instynktami.

Karta ta oznacza powodzenie w sferze materii dzięki własnemu wysiłkowi, rozsądkowi, albo przez zdanie się na fatum. W każdym przypadku Diabeł jest kartą rebelii, siły potężniejszej niż rozum, a więc niebezpiecznej.

Jest to karta niezależności, potęgi twórczej, ale także uzależnienia i przymusu. Diabeł wyraża również iluzję, urzeczenie, przede wszystkim zmysłowe. Diabeł rządzi materią, planem fizycznym (plan mentalny poddany jest Pustelnikowi, duchowy Papieżowi).

USTAWIENIE POSTACI: główna postać ustawiona jest przodem wyrażając bezpośrednie, władcze działanie. Dwie pozostałe postacie stoją w ćwierć obrocie: postać kobieca po lewej stronie jest obrócona w prawo, postać męska – w lewo, ich głowy zwrócone są prawie przodem. W ten sposób symbolizują połączenie siły pasywnej z aktywną.

Zniewolenie i brak harmonii podkreślają więzy, a także rogi i inne elementy zwierzęce.

ATRYBUTY OSOBOWOŚCI: potężna, egoistyczna siła, pycha. Niestałość, nałogi. Brak kontroli, złe impulsy, zmysłowość. Natura im¬pulsywna, instynktowna, ujawnia wyraźną dominację materii nad duchem.

– fragmenty z książki  „Tarot Marsylski Sztuka Wróżenia” autor Helena Starowieyska