XIII Śmierć

XIII. ŚMIERĆ

TRANSFORMACJA

ZNACZENIE SYMBOLICZNE: to, co należy do tego świata, jest przejściowe i krótkotrwałe. Najsilniejsi ulegną ostrzu kosy, jak trawa na łąkach. Rozkład ciała fizycznego zaczyna się niepostrzeżenie. Nie należy w związku z tym odczuwać obawy, gdyż i śmierć jest niczym innym, jak narodzinami w innym życiu. W kimś, kto poskramia swe instynkty, dusza we wspaniałej zgodzie z prawami uniwersalnymi tworzy nowego człowieka, człowieka niebiań-1 skiego, przeznaczonego do nieśmiertelności. Karta ta oznacza transformację. Symbolizuje ona ruch, śmierć w celu odrodzenia.

W swym znaczeniu elementarnym Śmierć przedstawia ewolucję stanu świadomości człowieka, która towarzyszy przechodzeniu kolejnych etapów życia. Karta ta jest jedną z najbardziej wpływowych i bez wątpienia jedną z najbardziej metafizycznych w całym Tanwie. Posiada ona dwoisty charakter: symbolizuje ukryte siły odnowicielskie oraz siły destrukcyjne, które niszczą bezpowrotnie.

USTAWIENIE POSTACI: postać zwrócona profilem całkowicie w prawo wskazuje przeobrażenie, odnowienie. Śmierć znajduje się w ciemnej przestrzeni, symbolizującej ponure namiętności ludzkie oraz drogę ewolucji człowieka, który wciąż jeszcze błądzi w ciemnościach.

Leżące na ziemi ręce i nogi nie są martwe, co oznacza, że śmierć uwalnia człowieka jedynie z życia fizycznego, nie pozbawiając go możliwości dalszego poruszania się. Ruch, przedstawiony przez stopę umieszczoną płasko, polega na przechodzeniu z jednej inkarnacji do drugiej. Ręce i nogi umieszczone na czarnym tle symbolizują związek życia i śmierci z ziemią, z której człowiek powstaje, aby umrzeć i znów się odrodzić.

Dwie ręce wychylające się z czarnego tła oznaczają, że śmierć pobudza człowieka do uwolnienia się z materii i do wzniesienia się ku boskości. Dwie białe kości symbolizują nicość świata materii.

Głowa dziecka o długich włosach symbolizuje pokonanie śmierci przez siłę umysłu oraz obecność w człowieku, począwszy od dzieciństwa, atrybutów boskości. Głowa z koroną oznacza, że za każdym razem, gdy przychodzi śmierć, człowiek wstępuje do królestwa, w którym nie ma ani dzieciństwa ani starości.

– fragmenty z książki  „Tarot Marsylski Sztuka Wróżenia” autor Helena Starowieyska