Magia – Francja 1851

W dzienniku L’Événement z dnia 25 lipca 1851 roku czytamy:

W jednej z miejscowości pod Paryżem miał się odbyć sądowy przetarg na sprzedaż działki. Nikt jednak nie zgłaszał oferty, mimo że cena wywoławcza była wyjątkowo niska — wszystko dlatego, że ziemia została zajęta na poczet długów pewnego ojca G…, który wśród okolicznych chłopów uchodził za niebezpiecznego czarnoksiężnika.

Po długim wahaniu jeden z rolników, nazwiskiem L…, skuszony okazją, zaryzykował i nabył pole. Czytaj dalej

Magiczne zwierciadła

MAGICZNE ZWIERCIADŁA

Obiecaliśmy w naszym czwartym numerze, że bardzo wkrótce poruszymy temat magicznych zwierciadeł — dziś spełniamy obietnicę, przedstawiając naszym czytelnikom to, co objawił na ich temat wiek XVI. W pierwszym tomie Arkanów i przyszłego życia ujawnionego zamieściliśmy już dość obszerny artykuł na ten temat. Uzupełniamy go teraz następującymi cytatami:

Człowiek nieustannie pragnie poznać to, co Bóg wydaje się chcieć przed nim ukryć. Od zawsze starał się znaleźć sposób na uchylenie zasłony położonej przez rękę Stwórcy na Jego dziele. Gastromancja (wróżenie z wnętrzności lub z cieczy w naczyniach) to tylko jeden z tysięcy sposobów, jakich używał, by osiągnąć ten cel. Czytaj dalej

Ciekawostki z Paryża z roku 1872

Le Figaro opublikował dziwną wiadomość, która dowodzi, że nawet jeśli religia słabnie, przesąd nadal mocno trzyma się paryskich obyczajów.

Prefektura policji została powiadomiona, że pewna liczba zielarzy sprzedaje w Paryżu magiczne zioła, a ich klientela – zwłaszcza kobieca – jest całkiem liczna.

Zioła te sprzedaje się na sztuki i to po bardzo wysokich cenach.
Na przykład: mandragora, zebrana o północy, w dzień pełni księżyca, kosztuje przeciętnie 50 franków. Czytaj dalej

O Magii

Poniższy artykuł o magii zapożyczamy z dzieła Teratoscopia fluidu życiowego i mesmeryzmu autorstwa Hannapiera. Książka ta jest mało znana, a zawiera poważne rozważania na temat fizjologii i psychologii; w sposób naukowy i dokładny dowodzi niemożliwości kontaktów z duchami i zjawami.

Nic nie przypomina magii lepiej – o ile nie sama magia – niż zjawiska wynikające z mesmeryzmu (mensambulance), i to jest główny powód, dla którego zdecydowałem się o niej tutaj wspomnieć. Czytaj dalej

Różdżka wróżebna

Wśród praktyk przesądnych przypisywanych diabłu lub innej nadprzyrodzonej przyczynie, a odrzuconych jako fałszywe, często mylono naturalne prawdy, które — choć rzeczywiste — były pogrzebane pod stertami kłamstw i błędów, uniemożliwiającymi odróżnienie prawdy od fantazji. Przykładem może być różdżka wróżebna, tak nazwana dwa wieki temu, która już w starożytności stała się źródłem najbardziej fantastycznych opowieści.

Jeśli Atena nadaje Odyseuszowi raz postać młodzieńca, a raz starca, czyni to dotykając go różdżką. Merkury wywołuje wiatry, wzbudza burze, sprowadza dusze do Hadesu lub je stamtąd wyprowadza — wszystko to mocą różdżki. A najsłynniejsza z czarownic, słynna Kirke, zamienia Pikusa w ptaka, przyjaciół Odyseusza w świnie, a następnie przywraca wszystkim pierwotną postać — zawsze za pomocą zaczarowanej laski. Czytaj dalej

Podstawy Tarota część XXXI

TAROT FUNDAMENTALS
LEKCJA TRZYDZIESTA PIERWSZA
WERYFIKACJA

Jako czasownik, hebrajska litera Samekh oznacza: podpierać, podtrzymywać, ustanawiać, wspierać, utrzymywać. Jako rzeczownik oznacza kołek namiotowy, który sprawia, że namiot pozostaje stabilny w swoim miejscu. Zarówno jako czasownik, jak i rzeczownik, jej znaczenia są ściśle powiązane z zasadą weryfikacji, która stanowi kluczowy temat tej lekcji.

Większość dotychczasowych nauk, które otrzymałeś, ma charakter teoretyczny. Jest to niezbędna część twojego szkolenia, ponieważ istnieje ezoteryczna zasada mówiąca, że uczeń musi być dobrze zaznajomiony z teorią, zanim zacznie praktykę. Czytaj dalej

Mantry z Cejlonu

Na Cejlonie istnieją trzy nauki tajemne: astrologia, medycyna oraz nauka o mantrach (Mantra-shastra), czyli wiedza o formułach magicznych.
Na Cejlonie, tak jak w całych Indiach, niewielu ludzi wątpi w wszechmoc mantr. Chronią one przed wszelkiego rodzaju niebezpieczeństwem i wskazują niezliczone sposoby na szkodzenie wrogom.

Bogactwo, honor, władza nad ludźmi, żywiołami, a nawet bogami – wszystko to można osiągnąć za pomocą mantr. Czytaj dalej

Podstawy Tarota część XXIV

PODSTAWY TAROTA
LEKCJA DWUDZIESTA CZWARTA
KOŁO FORTUNY

Ta wersja Klucza 10 jest reprodukcją poprawnego ezoterycznego wzoru. Na jej podstawie Eliphas Levi opracował ilustrację w swoim Rytuale Świętego Królestwa (Ritual of the Sanctum Regnum), którą narysował, aby przedstawić Koło Ezechiela. Napisał o nim:

Koło Ezechiela jest wzorem, na którym oparte są wszystkie Pantakle Wyższej Magii. Kiedy adept znajduje się w błogosławionym posiadaniu pełnej wiedzy o mocach Pieczęci Salomona oraz o cnotach Koła Ezechiela, które rzeczywiście jest w całej swej symbolice zgodne z naukami Pitagorasa, posiada już wystarczające doświadczenie, aby projektować talizmany i Pantakle do dowolnych celów magicznych. Czytaj dalej

List z Grecji o przedmiotach wewnętrznego wglądu

List z Grecji o przedmiotach wewnętrznego wglądu
Ateny, 5 września 1847 r.

W Grecji, także w Atenach, znajdują się liczne osoby – zarówno kobiety, jak i mężczyźni – które, jeśli stworzy się odpowiednie warunki (a są one bardzo proste), potrafią widzieć w wodzie, lustrze, oleju, dymie, a ogólnie w każdym przedmiocie zdolnym do uzyskania najwyższego połysku, wszystko, czego się pragnie: najbardziej odległe miejsca, miasta, krajobrazy, osoby, zdarzenia przeszłe i przyszłe. Czytaj dalej

Coś na temat znaków nadprzyrodzonych

Coś o „zwiastunach” nadzwyczajnych lub „osobliwych” wydarzeń w życiu ludzkim

Trudno byłoby znaleźć wśród starszych, bardziej szczegółowych historyków i kronikarzy – nie wyłączając nawet uznanych klasyków starożytnej Grecji i Rzymu – kogokolwiek, kto aż do mniej więcej połowy ubiegłego wieku, przy opisywaniu ważnych wydarzeń historycznych, nie wspominałby tu i ówdzie również o towarzyszących im znakach czy zwiastunach. Dopiero negatywna filozofia, która doszła do głosu w poprzednim stuleciu i która przybrała bardzo apodyktyczny charakter, zaczęła – wraz z wieloma innymi rzeczami – uznawać tego typu zjawiska za czysty absurd, nie dokonując przy tym żadnego rozróżnienia pomiędzy faktami dobrze udokumentowanymi a tymi bez potwierdzenia, wrzucając je wszystkie do jednego worka z najbardziej prymitywnym zabobonem. Czytaj dalej