Sefirotyczny System.
Istota przedmiotu, zgodnie z potrójnem prawem, przejawia się przedewszystkiem jako Terner typu Wielkiego Arkanu. Pierwsze przejawienie nosić będzie, jak i sam przedmiot,
neutralny, androginiozny charakter. Drugi przejaw nosić będzie aktywny charakter; trzeci – pasywny według wzoru יה.
Ten Wyższy Terner dwa razy odbije się w formie ternerów typu schodzącego trójkąta. Cały system tych odbić przejawia się jako konkretna synteza, która otrzyma nazwę dziesiątego przejawu istoty rzeczy- Przejaw ten oczywiście także włada androginatem (neutralnością) na prawach syntezy. Wogóle otrzyma się następujący wzór: (rys. 29.)
Numerowany oh dziesięć przejawów nosi nazwę sefirotów przedmiotu. Słowo Sephirah można przetłumaczyć albo „numeracja” , albo „promienistość”, widomość, Sephiroth jest liczba mnoga od Sephirah.
W ten sposób wynika, że wszelki przedmiot daje powód do sumowania dziesięciu przejawów, lub inaczej, – każdy przedmiot świeci się dziesięciu widomościami na podobieństwo świecznika, stojącego w centrum latarni z dziesięciu różnokolorowemi szkłami.
Dziesięć sefirotów przedmiotu tworzą jakby rodzinę. W tej rodzinie hebrejska kabbała rozróżnia:
- Górnego Androgina (1), lub Makroprozopa;
- Ojca (2);
- Matkę (3);
- ich Dziecko, przedstawione łącznością (postaścią) sześciu sefirotów (4), (5), (fi), (7), (8), (9), władających androginatem i noszących nazwę — Mikroprozop. Centrum funkcjonalnej działalności Mikroprozopa będzie szósta sefira, a brganem jego aktywności — dziewiąta.
- Małżonkę lub Niewiastę Mikroprozopa, t. j. sefirę (10)
Żydowscy kabbaliśoi wchodzili tylko do rodziny Pierwotnego Sefirotycznego Systemu Wszechświata, uważając ten System za Przejaw pewnej Niedoścignionej Esencji, zwanej przez nich Ain-Soph lub Ain-Suph (dosłownie – Nie-Dościgniona.)
Analizy samego Ain-Soph oni nie pozwalali. Rozenkreuzerowie pozwalali sobie nazywać nietylko pierwsze Sefiroty Wszechświata, ale i Członków Rodziny, umieszczonej przez nich między Ain-Soph i tymi sefirotami. I tak, w Rozenkreuzerowskim wzorze Niedoścignięte, Nieskończenie Jednorodne, Nieskończenie Harmoniczne, Wszystkozadowolony Początek wyraża siebie aktywnie, tak rzec, – chce się przejawić pewnym Jod’em, a mianowicie tern, co nazywamy Transcendentalną Miłością. To przejawienie będzie Ojcem Pierwszej Rodziny. Ten Ojciec samem dążeniem swojem (noszącem charakter promienistości) określi istnienie pewnej Pasywności, silnie rozmierzonej z jego aktywnością. Pasywność ta będzie pierwszym He Pierwszej Rodziny, tern, co nazywamy (Transoendentalnern Życiem. Element ten, w przeciwieństwie do Promienistego Jod’u,
musi nosić jakby cieniowy charakter. To coś zaciemnione, gotowe przyjąć w siebie Promienisty Influks Niedoścignionego. Stąd jego łacińska nazwa – Restrictio – Cieniowe Ograniczenie w sferze Nieskończonego Światła.
I tak, u nas Transcendentalna Miłość (Pierwszy Ojciec) zapładnia Transcendentalne Życie (Pierwszą Matkę).
Te Mistyczne osoby rodzą, Logos – Transcendentalne Słowo – Wielkiego Architekta Wszechświata, Logos emanuje drugie ה Pierwszej Rodziny, przejawiającej się dziesięciu Sefirotami drugiego (rys. 36) za pośrednictwem Pierwszej z nich, t. j. Makroprozopa Wszechświata nazwanego Sefirą Korony (Kether).
Dalej idą ostatnie 9 Sefir, Drugiej Rodziny we wzorze t. z w. Czterech Światów. Świat Emanacji – Olam ha Aziluth – zawiera w sobie, jak widzimy, Androginiczną Koronę (Makroprozopa), przejawiającą się, jak i przystoi zrównoważonej Mentalności, z jednej strony (spoistością) łącznością Tego, Go może poznawać (Sefira Mądrości – Chocmah), z drugiej strony (łącznością) Tego co może być przedmiotem poznania (Sefira Rozumu – Binah), istotnie ograniczająca poprzednią. W Świecie Twórczości – Olam ha Briah, spotykamy się z aktywną Sefirą Miłosierdzia (C..esed), jawiącej się jako odbicie żądzy poznania, t. j. ekspansywności Drugiej Sefiry (Mądrości), i z pasywną Sefirą Surowości (Pechad lub Geburah), ograniczającej Miłosierdzie wskutek nieodzowności sfery przedmiotów poznania (t. j. w siłę ograniczoności Rozumu). Neutralizują się te Sefiry wspaniałością świecenia Sefiry Tiphereth – Światowej Harmonji, Uniwersalnej Piękności. I cóż może być w etyce promienistszego od pełnego zrównoważenia Miłosierdzia Surowością, Dobroci – Równem Prawem?
Czyż nadmiar miłosierdzia me pali nie cierpiącym ogniem ogrzanego, zmuszając jego samego modlić się o sprawiedliwy wymiar? Czyż nadmiar surowości nie może pozbawić nadziei zbawienia zabłądzonego członka Rodziny dusz? Miłosierdzie rozmierzone z surowością rozwiązuje każde etyczne zadanie.
Przechodzimy do Świata Tworzenia – Ham ha Jezirah. W nim widzimy Zwycięstwo Dobra nad złem, Duchowego nad materjalnem, Jasnego nad ciemnem, Aktywnego nad
pasywnem – aktywną siódmą Sefirą Netzah, w której przebywa Poświęcony, nieomylnie wybierający prostą drogę w szóstym arkanie. Ale aktywne dążenie do wyboru prostych dróg nie wyłącza konieczności spokojnego ruchu po wybranej drodze bez gorączkowej żądzy oczekiwania nowych wyborów. Trzeba przecież choć kilka kroków przejść po wybranej drodze; trzeba choć trochę uspokoić się po zwycięstwie, odetchnąć na odbitej pozycji, doczekać się plonów zasianego dobra.
Tak, trzeba tę mocną Sefirę ograniczyć pasywny Sefirą Sławy lub Pokoju (Hod). Tajemnicza ta Sefira daje nam wydające się paradoksalnym uważanie braku ruchu z obecnością życia. Poruszać się przecież znaczy spotykać nowe rozdroża, a żyć – jakby znaczy – poruszać ją, w granicach przynajmniej pojmowania przez nas materjalnego planu. Sefira Hod stawia nam jakby tezę życia bez ruchu. To Wielka Tajemnica osiągana li w stanie ekstazy. Zwycięstwo i Sława neutralizują się androginiczną, urzeczywistniona Formą Stworzeniem (Jesod) wszelkiej konkretności (Fundamentum omnium rerum).
I rzeczywiście — aby istniała forma trzeba ją zrobić, wybrać (Zwycięstwo wybór drogi) tak, żeby na niej się zatrzymać. (Pokój, Sława). Oto proces zrodzenia dziewiątej Sefiry Jesod, projektującej się w Świat Realności (Olam ha Asiah) Sefirą Królestwa (Malchut lub Malkut), t.j. kiełkowego stanu konkretnego świata, przez nas zamieszkałego.
I tak mamy następujący podział Członków Drugiej Mistycznej rodziny.
- Makroprozop — Korona
- Ojciec – Mądrość.
- Matka – Rozum.
- Mikroprozop – Połączenie Sefir Miłosierdzia, Surowości, Piękności, Zwycięstwa, Sławy i Fortuny.
- Małżonka jego – Królestwo.
Zwracam uwagę waszą na estetykę i nanizanie trzech systemów projekcji Sefir w wertykalnych słupach. W średnim neutralnym słupie (n) Powiew Logosa — Wielka Korona projektuje się od Imienia Archetypu zasady Piękności. Piękność odbija się Forma, a Forma – Konkretnością.
W prawym, męskim słupie ( + ) Mądrość uczy Miłosierdzie i gotuje Zwycięstwo. W lewym, żeńskim słupie (-) Rozum uczy Sprawiedliwości i daje Pokój. Każda z sefir Drugiej Rodziny może być rozpatrywana sama w sobie jak zamknięty system a dlatego włada własnem sefirotycznemi przejawami; te przejawy poddają się analizie według sefirotycznego wzoru itd.; dlatego możemy powiedzieć, że ten wzór będzie nam dalej służył za ogólny szablon analiz elementów, mających wejść w nasz kurs Ezoteryzmu. Teraz pozwolę sobie zaznajomić was z tern co kabbaliści nazywają „Kanałami sefirotycznego systemu”, tj. możliwemi drogami przejścia od sefiry do sefiry. Tych kanałów liczą 22 (według liczby znaków hebrejskiego alfabetu), przyczem dzielą
ich według jednego z dwóch wzorów, (rys. 31 i 32),
Kanały te pozwalają nam zauważać tak zwane dyabatyczne procesy, tj. operacje złożonego przejścia od jednej sefiry do drugiej za pośrednictwem niektórych sefir. Dyabatyczne procesy mogą być wchodzące lub zachodzące.
I. przykład:
Normalny schodzący dyabatyczny proces, lub proces zrodzenia świata:
Idea wiedzy (Korona) istotnie rozdwaja się na sefirę żądzy poznania (Mądrość) i sefirę sfery przedmiotów poznania (tak rzec – jawiącą się zamkniętą, ograniczoną dla danej budowy świata). To jest tak zwany – Rozum rzeczy. W tej fazie przebyta droga określiła się kanałami (1), (4).
Wracając się po kanale (4) do sefiry Mądrości, za pośrednictwem kanału (6), odbijamy ją w formie Miłosierdzia i odrazu zmuszeni jesteśmy zrównoważyć takową sefirą Sprawiedliwości, posługując się do tego Kanałem (9).
Wtenczas możemy zrodzić (Kan. 12) Harmonję (Piękność) formalnych przejawów; smak do absolutnej piękności łatwo zaprowadzi nas (po Kanale 14) do Zwycięstw udatnym wyborem form; zjawia się pragnienie (przy pomocy Kanału 17) posmakować Sławę — płód Zwycięstwa, tj. poprostu zatrzymać się, uspokoić się na określonych Formach, które jakby będą nam dostarczone dalszym ruchem (po kan. 20). Dalej pozostaje inwolwować Formy, zrobić je konkretnemi (opuściwszy się po kan. 22).
II. przykład:
Normalny dyabatyczny wchodzący proces:
Wyuczając się konkretności (Królestwo), człowiek dochodzi do przebywania w sefirze Form, tj. nie ma potrzeby w manipulacjach nad konkretnościami, zamieniając je kombinacjami form w swej wyobraźni, On przebiegł 22-gi Kanał. Tym Formom trzeba dać życie, utrzymawszy je w jakimś to osobnym świecie, oświeciwszy je światłem osobnej Sławy (przejście do 8 sefiry z 10-go Kanału). Oświecenie tych form daje możność ustanowienia polarności dobra i zła, światłego i ciemnego, cienkiego i grubego i t. p., przygotowawszy Zwycięstwo siódmą sefirą przez przejście 17-go Kanału. Zwycięstwo w procesie wyliczenia polarności, łącząc się z prawidłową oceną ich wzajemnych stosunków, prowadzi przez 14-ty Kanał do pragnienia stworzyć Harmonję polarności, tj. neutralizację wszystkich binerów. Akuratność poznania binerów pchnie nas przez 12 ty Kanał do sefiry Sprawiedliwości, a uszanowanie do dodatnich biegunów nie dawno uzyskanego Zwycięstwa pobudzi nas do zrównoważenia Sprawiedliwości Miłosierdziem.
Ale należy wziąść pod uwagę równocześnie oba elementy, co zmusi nas wrócić się do 9-go Kanału do Sprawiedliwości, pojąć ją jako surowe prawo sądzenia, zastanowić się nad pytaniem o tem, co z możności prawidłowej budowy wynika pełnia liczby przedmiotów Wszechświata, tj. po prostu mówiąc, przebierać się do sefiry Rozumu przez 8-my Kanał.
Pytania o przedmiotach poznania pchną nas do rozsądzenia tożsamości lub nietóżsamości Światów subjektywnego i objektywnego, inaczej rzec – niewidomie zaprowadzą nas przez 4-ty Kanał do sefiry Poznającego elementu, skąd łatwo wpaść w pierwszy Kanał przez dążenie do stworzenia idei procesu Poznania wogóle, zjawiającą się jako Wieniec (Korona) mocy naszej mentalności. Wyżej mogą być tylko próby przyjęcia Wiecznego Światła Infiuksu Pierwszej Rodziny.
III. przykład:
Wchodzenie po centralnych Kanałach:
Od konkretności uczony idzie przez 22-gi Kanał do Form, pełne poznanie których może zaprowadzić do pojmowania Piękności nawet mimo elementu natchnienia. Ta trudna, ale możliwa droga figuruje się przez 15 ty Kanał, Kanał astralnej mocy. Dalej idzie wchodzenie do Absolutu Świata Idej (Korony) przez 3-ci Kanał, tak rzec po wiośle Przewodzenia w astralnej sferze, pozwalającej często ułowić zasady, dzięki częstemu bez przerwy obcowaniu z prawami.
Sądzę, że tych przykładów wystarczy, aby słuchacze mogli próbować samodzielnie tłumaczyć drugie typy przejść po kanałach. Zajęcie to należy do liczby najlepszych zastosowań medytacji. Średniowieczni rabbim oddawali się temu zawzięcie Pozwalam sobie przejść do przykładów rozłożenia zamkniętych systemów na ich sefirotyczne atrybutywności.
I. Przykład z dziedziny Teurgji (Mentalny plan).
Teurgiczną operacją nazywają dostatecznie poważną, piano witą i całokształtną próbę oddziałania na mentalne prądy Wszechświata w tej jego części, którą nazywamy Archetypem, w celach wypełnienia lub przyśpieszenia określonych astralnych formacyj lub fizycznych realizacyj. Wyrażając się po domowemu – duch teurga wchodzi w obcowanie z Archetypem, aby za jego pośrednictwem czegobądź dobić się astralnego lub realnego. Elementarniejszym typem teurgicznej operacji zjawia się to, co nazywamy modlitwą. Modlitwy bywają więcej lub mniej złożone, w zależności od kontemplacji modlącego się i od przedmiotu proszonego w modlitwie.
Jeżeli modlitwa nie ma specjalnego naznaczenia, a przeznaczona li dla obcowania z Archetypem, w celach otrzymania Wyższych Infiuksów we wszystkich fazach życiowych przejawów, to ona jawi się prostem odbiciem kontemplacji modlącego się tak rzec – teurgiczną fotografią operującego Mikrokosmosu. Wynika ztego, że modlitwa kabbalisty będzie zamkniętym systemem, rozłożonym według Sefirów Wszechświata.
Takową jest Modlitwa Pana :
Pater noster qui es in coelis – (zwrócenie w Modlitwie Pana) będzie analogicznie odpowiadało Temu, Co stoi wyżej wszystkich Sefirot Drugiej Rodziny, tj. po prostu Osobom Pierwszej Rodziny. Sam termin in coelis (w niebiesiech) wskazuje na znajdowanie Tego, do Kogo zwracają się, wyżej tak zwanego Horizon Aetermtatis. Razem z tem widzimy w owem zwróceniu się zachowanie zasadniczej tezy Teurgji, głoszącej, że wszelka modlitwa zwrócona do Am – Soph, a nie do jakichkolwiek Sefirot. Modlitwa wchodzi (idzie) według Sefirot Wszechświata; niekiedy ona może wzmacniać się zwróceniem się do Zastępców, ale to zwrócenie się odgrywa tylko rolę zlania się małego strumyka modlitwy osobnej monady z ogromną rzeką Teurgicznych operacyj Błogosławionego a jednakże woda tego małego strumyka dąży do Nieobjętego Oceanu Ain – Soph. Sanctificetur Nomen Tuum (pierwsza prośba) oczywiście znaczy: ,,niech się święci Twoja Korona” (Kether), t. j. Wielki Arkan Twojego Emanacjnego Przejawienia w metafizycznym planie. „Niech się święci” t. j. — niech nie ginie (gubi się) z widoku poszukiwaczy — mistyków forma Ewoluojnego Trójkąta. Adyeniat Regnum Tuum (druga prośba). Rzecz oczywiście, idzie o zrodzenie Królestwa Harmonji Form (Sefira Tiphereth) w duszy modlącego się i w astrosomie całego zewnętrznego jego Wszechświata. Fiat Voluntas Tua sicut in coelo (3 prośba) oznacza ,,Kłaniam się przed Wielkim Znakiem יהוה metafizycznego świata, pragnąc uczestniczyć w jego zastosowaniu swoją mentalnością” (sfera Sefiry Binah, zawierająca w sobie Rozum Rzeczy, podległy wspomnianemu prawu).
… et in terra (4-prośba) znaczy w przekładzie – i astralnem porodzeniem zakonomiernych etycznych przejawów Sefiry Sprawiedliwości (Geburah). „Panem nostrum quotidianum da nobis hodie” (5-prośba) – pewien powszedni chleb? Chleb = możność formalnie poznawać życie (przecież powiedziano codzienny); dziś = na czas od wyboru dróg według szóstego arkanu do bliższego takowegoż wyboru Jak widzicie, prośba odnosi się do życia w Sefirze Hod, do możności westchnienia po zwycięskich wyjściach z faz kuszenia. Et dimitte nobis debita nostra ( 6-prośba) znaczy „Przyłóż
do naszych osobowości Zasadę ekspensywnej Mądrości (Sefira Chocmah)…”
… sicut et nos dimittiunus debitoribus nostris (7-prośba) — . która w naszych astrosomach odbija się przez Prawa Miłosierdzia do bliźniego. (Sefira Chesed).
Et ne nos inducas in tentationem (8-prośba) ,,wybaw nas od nieścierpienia – częstych zastosowań 6-go arkanu, tak niebezpiecznych dla rezultatu inkarnaoji kuszonego (Sefira Netzhk).
. .. sed libera nos a malo (9-prośba) ,,i nawet wybaw nas według możności, od częstego stykania się, zbliżania się z systymami klisz, które mogłyby nas przyciągać do negatywnej (ujemnej) drogi występku w wymienionych zastosowaniach 6 go arkanu. (Sefira Form i Klisz, t. j. Jesod). Ezoteryczny czort jest prosto – Ojcem kłamstwa albo ,powodem zagmatwania i udoskonalenia kłamliwego do nieskończoności
.
Później dowiemy się o niemożności przeprowadzenia takie go udoskonalenia do nieskończoności. Dowiemy się, że skłamać, kalać się szatańsko, złościć się można tylko do oznaczonych granic ; że proces progresywnego kłamstwa prowadzi w koniec
końców do konieczności wrócenia ją do istoty (prawdy). Cała iluzyjność djabła nie przeszkadza mu atoli mieć swoich sług: oto dlaczego próby uosobienia ujemnego bieguna Absolutnego Dobra spotykają się w mitologji wszystkich ras. I tak – wszystkie 9 pierwszych Sefir prześliśmy. Podaję wzór przechodzenia ich w prośbach Modlitwy Pańskiej w zastosowaniu do pierwszego systemu kanałów, (rys. 33.). Wschodni Kościół (Cerkiew) zawiera Modlitwę Pańską tak zwaną przynależącą według wszelkiego prawdopodobieństwa do Apostoła Jana i symbolizującą przejawienie Korony (Kether) w
dziesiątej Sefirze Malchut, t. j. pełną magiczną realizację Wielkiego Metafizycznego Arkanu. Zakończenie to Modlitwy Pańskiej brzmi: „Ponieważ Tobie należy Królestwo i Siła i Sława w Eonach. Amen” .
W kościele ewangelickim zakończenie to brzmi: „Albowiem Twoje jest Królestwo i Moc i Chwała aż na wieki wieków Amen”.
Termin Eony spotykamy w Nauce Gnostyków. Tam on przyłącza się do uosobnionych oddzielnych cyklów zasadniczego dynamicznego rzędu, schematyzującego zrodzenie Wszystkiego Istniejącego. Gnostyczne Eony – to rząd (szereg) zamkniętych indywidualizowanych systemów, parzyście polaryzowanych ( + ) i (-), rozmnażających się, według prawa יהוה albo dokładniej יוה
Połączenie Eonów w tym zmyśle równoważne połączeniu zamieszkań wszystkich planów Wszechświata. Wszystko to prowadzi do następującej interpretacji Sławowosłowia – Chwały Modlitwy : „Ponieważ Ty Początkowe Źródło Przejawów Wielkiego Arkanu we wszystkich Wykonawczych Cyklach trzech planów Wszechświata”. W przyjętym przez nas Wzorze Wielkiego Arkanu Magji termin Królestwo odniesiemy do Elementarnej Roty (4) termin Siła – do Astralnej Roty (2), a termin Sława do Metafizycznego Trójkąta (3). A więc Kabbalista będzie skłonny przeczytać Sławosłowie tak:
Quoniam Tibi Sunt Malcut, et Tiphereth, et Kether, per eonas. Amen.
W praktyce przyjęto inne czytanie, w którem Królestwo interpretuje się – Malchut, Siła – Geburah, a Sława – Chesed. Trzy owe Sefiry określają w tablicy ogólnego sefirotycznego obrazu pewien trójkąt schodzącego typu Jeśli zwrócimy uwagę aa obecność terminu Tibi (Tobie), sfera którego stoi wyżej od wszystkich Sefirotów, to on razem z Sefirami Geburah i Chesed określi nowy trójkąt wschodzącego typu.
Otrzyma się konfigurację rysunku 34.
Cztery terminy mogą być umieszczone w kątach prostokątnego Krzyża, jeden wierzchołek którego (Tibi) projektują na twarz modlącego się, drugi (Malchut) na jego plexus Solaris, trzeci Geburah zwierciadłowo na lewe pleco, a czwarty (Chesed) — na prawe ramię, co daje możność wymawiając formułą Sławosłowia, znaczyć siebie Krzyżowym znakiem. Przy słowach
,, . . . per aeonas. Amen.” przyjęto składać dłonie gestem modlącego skupienia się.
II. Przykład z dziedziny Magji. (Astralny plan).
Mieliśmy sposobność mówić w piątym Arkanie o samowmawianiu według t, zw. niemieckiej metody a przytem wspomnieliśmy o skróceniu przedłożonego przez nas wzoru odgrywającego rolę procesu, a nie pełnego jego obrazu. W rozpatrywanym przykładzie dołączonej sefirotycznej analizy zamkniętych systemów rozłożymy system ogólnego procesu suggesti, niezależnie od tego, skierowany on na astrosom samego operatora, lub na astrosomy oddzielnych jogo organów i ich komórek lub na astral zewnętrznych indywiduów. Rolę Pierwszej Rodziny w stosunku do mającego powstać systemu sefirotów suggestji grać będzie Pentagramatyczna Swoboda Woli operatora. Kether’em wzoru będzie idea wmawiania, bezpośrednio w sobie zawierająca wskazówkę na przedmiot wmawiania (t.j. manifestację, którą chcemy osiągnąć – to będzie Chocmah systemu, i na indywidua, którym wmawiają, tak rzec – na sferę podległą wmawianiu i odgrywającą rolę jego Binah -jego indywidualnego Rozumu. Połączenie tych trzech Sefirotów będzie mentalną częścią mającej powstać ewoluojnej istoty. Treść wmawiania oznaczy w emoojalnej części astralu suggestji charakter emocji która powinna przenieść się na pacjenta; oto sefira Chesed. Co jednego rozgniewa, to Drugiego tylko zadziwi, a trzeciego doprowadzi do stanu błogiej kontemplacji, Oto owa składowa subjektywna emocjonalnego połączenia razem z prawami według których ona musi przepłynąć, i będzie sefirą Geburah naszego systemu. Obie sefiry, Chesed i Geburach, . oczywiście powinne być harmonicznie zneutralizowane przez swego Tiphereth, t. j przez ogólny obraz emocyj wmawiania, przedstawiający się wyobrażeniu operatora tak, żeby jego duch odnosił go do teraźniejszego, a nie przyszłego czasu. Pamiętacie, co mówiłem w piątym arkanie o tych trzech sefirach, w szybkim wykładzie połączywszy je w krótkie upomnienie o emocjonalnym obrazie. Przechodzę do formalnej części astralu suggestji.
Jej Netzah będzie – suma tych przeszkód w przyrodzie pacjenta i otaczającej go sfery z któremi trzeba walczyć podczas wmawiania. Sefirą Hod będzie – sama rozmiarów Zwycięstwa, które otrzymujemy w przeszłej sefirze, tak rzec, to ozem zadawalamy się w suggestji Powiemy — wmawiamy choremu możność poruszania nogą, która pozostała nieruchomą, powinniśmy sobie przedstawić, jakim stopniem gibkości i żwawości ruchów zadawalniamy się, na jakim rezultacie uspokoimy się dla danego seansu lub dla danego cyklu seansów suggestji.
Zgodnie z prawem Ternerów, powinniśmy neutralizować ostatnie dwa przejawy dokładnie określonym geometrycznie obrazem wypełnienia wmawianego (sefirą Jesod naszego systemu). Obraz ten znowuż musi się oceniać, jako teraźniejszy, a nie przyszły. Pozostaje się stwierdzić obecność konkretnego Malchut w procesie suggestji. Wiemy, że ostatnie, w opisanym przedtem wzorze zaopatrzone elementami przejawów głosu (szept i głośna mowa), gestu i niekiedy przemieszczenie samego operatora. Materjalna (t.j. dostępna organom zmysłów) synteza tych przejawów = będzie dziesiątą, zamykającą Sefirą systemu.
III. Przykład realizacyjnego charakteru.
(Niższy astralny plan, graniczący z fizycznym i nieprzerwanie związany z nim w części przejawów). Przedstawcie sobie wcielony pentagram, operujący centrami magnetycznych (odycznych) promieniowań i wchłaniań. Centra te ścisłe są związane z funkcjami określonych dziedzin ludzkiego organizmu.
Średnia część twarzy nad Korzeniem nosa – to wasz magnetyczny Kether. Z nim aktywnie związany fizyczny punkt procesu medytacji, a pasywnie – przyjęcie cudzego centralnego wzroku.
Kiedy operujecie aktywnie centralnym wzrokiem, pracują wtedy fiksowane osie waszych Chocmah (prawe oko) i Binah (lewe oko), zjednoczone działaniem medytującego Kether’a.
Można atakować centralnym wzrokiem tylko Chocmah przeciwnika, paraliżując aktywność jego Kether’a albo jedynie Binah (paraliżując jego wrażliwość). Można wkońou bronić się od centralnego wzroku wpatrywaniem się w oczy rażąc cudze Binah swoim Chocmah, podstawiając dobrowolnie swój Bimah pod cudzy Chocmah i pozostawiając w ten sposób wynik walki sumie odnośnej mocy dwóch Kether’ów, operujących swoimi spolaryzowanemi organami. Jeżeli pragniemy przyjąć cudzą suggestję w sferze trzech wyższych magnetycznych centrów, spuszczając oczy, przez pasywne skupienie się poddajemy swój Kether pod centralny wzrok operatora. Przy tak zwanym męskim sposobie polaryzacji fluidów, o ozem mówią poprzednie wiersze, sefirą Chesed będzie magnetyzm prawej ręki, sefirą – Geburah – magnetyzm lewej ręki; sefirą Tiphereth – magnetyczny zapas Plexus Solaris, który możemy wyładowywać do woli, pożyczając od niego dodatnie lub ujemne fluidy; sefirą Netzah – operacja skrócenia promieniowania prawej nogi dla posiłkowania (korzystania) rezultatem otrzymanej ekonomji fluidów (—); sefirą Hod — przeciwna operacja dla lewej nogi.
Sefira Jesod kieruje zapasem odycznej energji organów płciowych Co do sefiry Malchut, to ją odnoszą do sfery magnetycznej wrażliwości potylicy i grzbietu, na którą często kieruje się wpływ centralnego wzroku operatora i odyczne manipulacje jego ręcznych centrów.
Uważam za obowiązek wspomnieć o pępku, odpowiadającym naszym wzorze średniej sferze kanału, łączącego Jesod z Tiphereth. Pępek nie ma charakteru emanaejnego centra, ale nadzwyczajnie wampiryzuje dodatnie i ujemne emanacje.
Posługują się tern w terapeutycznych celach, lecząc jeden z biegunów emanacyj leczącego operatora z okolicy pępka i przystawiaj%c przeciwnie – spolaryzowany wyłącznik do drugiego sefirotycznego centra pacjenta. Położenie drugiego centra i wybór kierunku prądu zależy od charakteru objawów, które pożądane — usunąć. Wybór ich dokonuje się według kabbalistycznych wyobrażeń.
IV. Przykład.
Zastotowanie sefirotycznego wzoru do analizy ogólno-typowego złożonego przejawu.
Wspominaliśmy już, że sefirotyczna analiza jest zastosowalna i do organów zamkniętych systemów, żeby tylko organy te mogły być rozpatrywane jako zamknięte systemy z tego lub innego punktu patrzenia, Powiemy więcej: wszelka dziedzina może dzielić się sefirotycznie o tyle, o ile rozpatrywana przez nas jako zamknięty system, nawet jeśli nie zdążyliśmy lub nie umieli tej sfery przedstawić w tym kompleksie, który nazywamy Istnością. Zajmiemy się przykładem sefirotycznego rozłożenia tego, co w ogólnie – życiowym języku nazywa się dziedziną Dobroczyńcy. Nazywamy często takie dziedziny niewidzialnemi, abstrakcjnem i pojęciami i t. p. Oto jak Henryk Kunrath traktuje tę dziedzinę w sefirotycznem rozłożeniu, Jako Kether przejawów Dobroczyńców stawia on Wszechmądrość, jawnie przyznaj%e za mm syntetyczny charakter. Jako dodatni biegun rozłożenia tego Kether’a wielki hermetyk przyznaje Dobroć. Ona znaczy Chocmah w naszej tablicy. Ograniczają ujemnym biegunem Ostrożności — Binah naszego systemu. W następnym świecie (Olam) Dobroć odbija się jako element Miłosierdzia, a Ostrożność — element Meztwa; biner ostatnich elementów rodzi średni terner – Cierpienie. Oto macie i cały Olam ha Briah systemu, t. j. jego Chsed, Geburah i Tiphereth. Że Dobroć odbiła się u Kunratha jako Miłosierdzie, temu nikt się nie zdziwi. Że wszechmądrość przejawiła się, jako dodatni biegun Dobroci, a ujemny – Ostrożność, objaśnić nie trudno : Dobroć może być tutaj tłumaczona, jako idea ogrodzenia drugiego od niebezpieczeństwa upadku, a Ostrożność – jako idea ogrodzenia samego siebie.
Jeśli Ostróżność miała za źródło Wszechmądrość, to jej idea samoogrodzenia może w krańcowych wypadkach ubrać się w formę Męstwa samoobrony. Skład Cierpienia zrozumiały. Przechodzimy do następnego świata — Olam ha Jezirah systemu. Sefirą Hod będzie odbicie Męztwa w formalnych podplanach astralu, według Kunratha to – Uspokojenie (Humilitas). Za Sefirą Netzah on stawia Sprawiedliwość (oczywiście w zmyśle oddania każdemu tego, co jemu się należy). Rolę neutralizującego elementu Jesod odgrywa Umiarkowaność, zupełnie godna w dziecięciu małżeństwa Sprawiedliwości z Uspokojeniem. Konkretny Malchut tego wzoru Kunrath widzi w Bojaźni Bożej. Zakończymy nasz szereg przykładów ogłoszeniem, że w tym kursie według sił i możności starać się będziemy planować sefirotycznie poruszane przez nas dziedziny badania, jako szeregi prawdziwych zalet tego wzoru, jak i z pragnienia nadania kursowi charakter kabbalistyczny. Przejdziemy teraz dające nam już tak obfity materjał, rozłożenia 10 = 1 + 9 i 10 = 9 + 1, aby nie zostawić bez uwagi i ostatnie arytmologiczne wyłożenie dziesiątego wielkiego arkanu, 10 = 2 + 8 Nasz Gnosis (2), Nasza Nauka Absolutnego może i musi wpływać na formalne warunki prawomiernośoi (8) naszej Kabbały; prędko to zobaczymy, kiedy zajmiemy się ogólną konstrukcją obrazu Tarota. 10 = 8 + 2. Prawomierność warunku (8) choćby osobnego, nietylko zmienia formy wykładu nauki (2), ale może odbić się i na istocie jego tez. Inaczej rzec — osobne szkoły, osobne nauczania nie rzadko wprowadzają w ogólne systemy wnioski, otrzymane w domowych codziennych warunkach swej ograniczonej sfery. Wiemy wszyscy o systemach onomancji, kabbalizowanych przez alfabety, różne liczbą znaków od hebrejskiego. 10 = 3 + 7 Dewiza t. zw. Teozoficznych Szkół, stawiających sobie za zadanie rozwinąć przedewszystkiem mentalną intuicję pierwotnych przyczyn (3), z tern, aby (automatycznie) samorzutnie zawarunkowała dalej zdolność orjentowania się w sferze drugich przyczyn (7). 10 = 7 + 3
Dewiza t.zw. Magicznych Szkół, zalecających przedewszystkiem obznajomienie z sferą działań wtórny oh przyczyn (7), jako podstawę dla przejścia do pierwotnych (3).
10 = 4 +. 6
Arytmologiczne wyłożenie następującej tezy: ,,Cztery średnich Sefir trzeba postawić na przodzie sześciu spolaryzowanych Sefiru. Rzeczywiście, dla krótkiej charakterystyki procesu zrodzenia Wszechświata dostatecznie nazwać 4 średnich Sefir: Korona,
Harmonja, Forma i Zarodysz Realności.
Reszta 6 Sefir do tej pory pozostawiają niejasność pojmowania wzajemnego stosunku elementów Wszechświata, dopóki nie zaczniecie mówić o ich neutralizacji parzyście, t, j. dopóki nie wprowadzicie średnie Sefiry. 10 = 6 + 4
W Kabbale Salomonowy Heksagram (6) stoi wyżej od elementarnej Rota (4). Inaczej rzec, nie w realizacji symbolów istota rzeczy, lecz w ich astralnej zależności. Niema potrzeby, że mam 22 Kart Taro, a wy 22 znaków hebrejskiego alfabetu a trzecia osoba — 22 naturalnych hieroglifów; ważne li to, co i tam i tutaj jednorodnemi określonemi metodami kombinują te znaki i oceniają ich istotę
10 = 5 + 5
To znaczy: pięć przeciw pięć, jakiś sojusz, pewien wzajemny stosunek dwóch stron jednej całości. 10 Sefirot Drugiej Rodziny, jak nam wiadomo, !zgrupowało się w 5 Mistycznych Osób, t. j. Makroprozop, Ojciec, Matka, Mikroprozop i jego Małżonka odbijają swe wpływy, lub jeśli chcecie, posiadają swoich pełnomocników we wszystkich zamkniętych systemach Wszechświata, a następnie w każdej cząstce obecnie upadłego, oddalonego od pierwotnej czystoty, zmaterjalizowanego Człowieczeństwa. Kiedy dojdziemy do historji upadku takowego, jasno zobaczycie, że jeśli teraz jakby weźmiemy punkt oporu w materji, w tym oczywistym składzie zagmatwanych iluzyj, to wcześniej, w pierwotnym stanie, pędziliśmy nie za punktem oporu z dołu, lecz za punktem przewagi w Promienistej Górze. A dlatego nie zdziwi was, że w przedłożonej tradycjnie — kabbalistycznej tablicy procesu odbicia Wyższych Mistycznych osób w składzie obecnego oddzielnego człowieka, odbicia Zasad rozłożyły się w odwrotnym hierarchicznym porządku. Mikroprozop w składzie człowieka odbił się jako element Nephesh — pograniczna sfera między nerwowym systemem (fizyczny plan) i niższem astralnem wrażeniem (astralny plan).
Ojciec odbija się jako element Ruach – dusza w własnym zmyśle, t. j. kompleks namiętności pragnień, zdolność rodzić formy i zdolność przyjmować i klasyfikować takowe. Matka odbija się jako element Neshamah, to, co w mowie potocznej nazywamy rozumem, intelektualnością, ideowym humanitaryzmem i tp. Mikroprozop odbija się jako element Chajah – ta część człowieka, która może go zmusić poznać duchową błogość. Małżonka odbija się jako element Jechidah — to w człowieku, co jednoczy go z Bogiem. Widzimy, że do szeregu elementów składu człowieka nie weszły czysto materjalne elementy: jego ciało, życiowa siła krwi i t. p. Weszło li to, co oznacza charakter cyrkulacji nerwowego fluidu. Element ten nazywamy Nephesh; ta, zwierzęca dusza, postawiona najniżej od elementów. I tak, Kabbała, przesiąknięta ideą, że człowiek, chociażby i upadły, silniej jednakże związany z Niebem z elementem Jechidah. niż z ziemią z elementem Nephesh. Dla krótkości i wygody charakterystyki tych elementów, łączę je w tablicę, zawierającą 3 objaśniające kolumny.
Uwagi do tablicy: Nephesh pasywny w stosunku do zewnętrznego świata w tym sensie, że on, jako automatyczny licznik, jednorodnie dla jednego i tegoż gatunku przekazuje wrażenia przejawów duszy.
Ruach ocenia fakty stosownie do osobistych psychologicznych własności przyjmującego. Osobowość wpływa oczywiście i na formułowanie praw, wyprowadzanych z faktów. Prawa jednoczą się w zasadnicze sądy, należące już ludzkiemu Neshamah, określającemu jednoobrazowo ogólnoludzką logikę aż do tego (włącznie), co nazywamy transcendentalną sferą. W transcendentalnej zaś sferze okazuje się wpływ wyższego Influksu Ducha Chajah, mogącego doprowadzić człowieka
do poznania w sobie elementu Jechidah. ’W’ cząstce jednego gatunku pokrewne są Nephesh. U tego, co nazywamy ,”odobnemi osobowościami” – podobne Ruach. Logiczna argumentacja możliwa, Dzięki istnieniu ogólnoludzkiego Neshamah. Wzajemne pojmowanie i braterska solidarność Błogosławionych określona obecnością Chajah; a Reintegracja możliwa dzięki Jechidah. Neshamah, (w dosłownem znaczeniu) Chajah i Jechidah w ich łączności często nazywają się w kabbale terminem Neshamah w szerokim sensie tego słowa; wtedy ten termin okaże się równoznacznym z naszemi terminami duch, mentalność. W tym wypadku Ruah będzie równoznaczny do terminu astrosom, a Nephesh do – terminu fantom. Skończywszy z rozłożeniem arkanu, wrócimy do jego symbolicznego obrazu. Centralną jego część zajmuje koło. Koło to syntezuje kilka wyobrażeń, z których najtypowszem dla profana jest wyobrażenie o t,zw. ,,Światowym młynie , który przemiela w fizycznym planie elementy jednych żywotów celem wracania drugich:
Albo wszystko niweluje, albo wznosi jeden kraj na szkodę drugiego, bez litości, surowo – prawomiernie i .. . boleśnie iluzjnie, stosownie do planu, w którym działa. Istotny hermetysta, ironicznie uśmiechając się, patrzy na jego robotę i jeśli posługuje się nią dla Alchemicznego Dzieła, to pogrąża się w nasze koło Fortuny w uproszczonym wzorze jego szkieletu — Elementarnej Rota’y Azoth’u, Siarki, Soli i Merkurjusza. Ale w kole dziesiątego arkanu ukryta i astralna Rota, obracanie się której dostępne li obserwacji człowieka, który wgłębił się równocześnie w metafizyczną spekulację i etyczny hermetyzm, Rota ta w swem wirowaniu formalnie nakreśla gigantyczny kompleks przejść, przekształceń, nowych tworów; Kompleks subtelnych, głębokich przejawów, przekazywany nam przez Święconą Kabbałę. Mówiłem już, że instrumenty tej Kabbały, celem przekazywania ich następującym pokoleniom, zostały wręczone do prze chowania profanom i poświęconym w postaci kart Cygańskiego Taro w 78 kartach. Miejsce teraz zająć się niemi. 56 z nich noszą nazwę ,,małych arkanów°; reszta 22 – „Wielkich arkanów°. Małe arkany przedstawiają w swojej łączności obraz rozwoju wzoru יהוה w świecie formalnych porodów jeszcze nie upadłej Ludzkości, dla której Wielkie Działanie było naturalnem rzemiosłem, zwyczajnem zajęciem, dobrze wykonywanem przez nią we wszystkich jego fazach: Wielkie arkany — to ten kompleks przedstawień już upadłego Człowieka, który pozwala mu ,,w pocie czoła swego° badać
(ścigać) zaciemnione dla niego prawo יהוה oczyszczać swoją kontemplację, oddzielać pszenicę od plew, za cenę pomyłek dochodzić do względnych prawd i po ciernistej drodze tych względności powoli wchodzić do Absolutu między Scyllą Ludzkiej hardości i Charybdą Ludzkich rozczarowań. Widzicie, że termin mały odnosi się do grupy 56 arkanów li wskutek nieporozumienia. Małe arkany metafizycznie czystsze od wielkich; one w dodatku metafizycznie rozdzielone; konstrukejny obraz ich Kompleksu jascy; matematyk rzekłby, że te przemiany stoją w ściśle określonej funkcjonalnej zależności jeden od drugiego. W wielkich zaś arkanach wszystko jakoś – to nieokreślone; one rodzą jeden Drugiego według jakichś to zaciemnionych praw; one podobne do klawiatury, którą można nastroić według teryj lub kwint, ale można nastroić i według oktaw, pamiętając przytem, że stroiciel posługuje się niedoskonałością organu naszego słuchu, jako bazą swej roboty. Krótko rzec – małe arkany są: ścisłe rozwinięcie klisz יהוה a duże — zagmatwane, nagięte, ciężące do świata iluzji i niepełnych pojmowań. Z stj mierny się najpierw małemi arkanami. 56 kart ich talji rozpadają się na 4 maści (kolory) po 14 kart w każdej. Trefy symbolizują Jod Serca symbolizują pierwsze He Piki symbolizują ), Vau Kara symbolizują drugie He Gdzie, w jakiej rodzinie, wziąść te elementy? Będziemy je odnosili do wpływu oddzielnych Osób Pierwszej (Transcendentalnej) Rodziny I tak – Trefy oznaczają wpływ wyższego Jod’u, Transcendentalnej Miłości. Wpływ ten przełamuje się we wszystkich Sefirotach Drugiej Rodziny.
Zajmiemy się nim, jak i innemi wpływami; tylko w sferach Sefiry Chocmah, w której przebywały nasze dusze do upadku, tworząc syntetycznego Światowego Człowieka. Tref y, następnie, wywołują w nas przedstawienie o tem co w Duszach musi być odniesione do wpływu tego Jod, t.j. o aktywnej w dół (tak rzec o zapładniającej) Miłości. Miłość ta odgrywa rolę Pierwszego Rodzica we wszystkich działaniach pewnego indywidualizowanego systemu. Tutaj będzie to Pierwszym Bodźcem Dusz do czego by to nie było. Serca, jako przełom Pierwszego ה (He) Transcendentalnego Życia, Wyższej Miłości z dołu w górę, Wyższej Atraktywności, zajmą drugie miejsce w talji. Piki, przełamanie wpływu Logos’a wniosą znów element Miłości ale Miłości androginicznej, Miłości, rodzącej Życie według (obrazu) wzoru własnego zrodzenia (tworu). Przecież ו (vau) przejawił się jako Architekt Wszechświata dlatego, że On sam był zrodzony Punktem , nad Jod przez proces polaryzacji. On – Produkt Sumy Aktywnej i Pasywnej Miłości, i On tak silno kocha Górę, że postanowił, na podobieństwo Górnego Punktu, aktywnie kochać w dół. Piki dla nas są symbolem przekazania przez Logos Życia Matce za pośrednictwem podobieństwa miłości Ojca. Kara — wpływ Drugiego ה (He) na Dusze. Drugie He Pierwszej Rodziny charakteryzuje siebie przez emanację 10 Sefirot Drugiej.
Emanacja była pierwszem stadjum realizacji; dobitniej – realizacja jest li grubą analogją Pierwotnej Emancji. Transcendentalne przejawiło siebie przez transcendentalne; Transcendentalne dało znać o sobie przez Formalne; Formalne skondensowało się w Realne. Zachowamy dla wygody gruby konkretny termin „Realizacja” i będziemy go przyłączali do Sercowych kart. W każdej z czterech maści mamy przedewszystkiem 4 karty figurowe symbolizujące działające osoby, kierujące ideą maści, Oprócz tego maść zawiera w sobie 10 Oczkowych kart (od asa do dziesiątki), odpowiadających 10 Sefirotom wpływu maści. Zajmiemy się przedewszystkiem figurowemi kartami 4-ech maści. W każdej z maści mamy: swoją Osobę Jod ( י ) — Król; swoje pierwsze He ( ה ) — Dama; — swoje Vau ( ו ) Kawaler; swoje drugie He ( ה ) – Walet, służący jako przekazujący wpływ maści. (W nowszych taljach kart do gry usunięto kawalerów, a zachowali li figury króla, damy i waleta).
Każda z tych czterech figur upełnomocniona operować w sferze 10 Sefirot maści. W ten sposób zastosowanie Sefirot każdej maści liczy 4.10 f= 40 faz. Ogólna liczba faz dla całej talji będzie więc 160, jeśli, jak było zaznaczone, ograniczymy się do analizy przełomów wpływu Pierwszej Rodziny w sferze Chocmah. Jeśli wprowadzimy i resztę sefir, to naliczymy 1.600 faz. W tym kursie zadowolimy się wyjaśnieniem znaczeń 16 figurowych kart i zagłówkami Sefirotycznych oczkowyoh kart we wszystkich 4 maściach.
Przeczytać celem uzupełnienia: Analiza 16 figurowych kart.
źródło:
Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 1
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska