NIEWIDZIALNI POMOCNICY, KTÓRZY DOSTRAJAJĄ I DOPASOWUJĄ NERWY JASNOSŁYSZĄCE LUB POŁĄCZENIA PSYCHICZNE.
OPERATORZY POTRZEBNI PO STRONIE NIEMATERIALNEJ

Każdy, kto zna tajemnice mediumiczności, słowo, które przez środowisko medyczne jest technicznie traktowane jako wrodzone zaburzenie układu nerwowego i z faktami nadprzyrodzonej psychologii, wie, że hipoteza duchowa przyjmuje istnienie niewidzialnych operatorów po niecielesnej stronie życia, którzy są w dużej mierze odpowiedzialni za wiele zjawisk nieprawidłowych i nadprzyrodzonych. W rzeczywistości, to co lekarze zakładają lub twierdzą, że jest wrodzonym zaburzeniem układu nerwowego, może w końcu okazać się ciałem eterycznym, przedzierającym się lub objawiającym się jako pierwotny prototyp lub archetyp normalnego ciała, od którego organiczna struktura atomów, komórek, narządów i systemów zależy. Ponieważ fizyczna postać to ciało pragnień, tak stworzone przez generację, ciało eteryczne to definicja tego, tak stworzona przez regenerację. Jak fizyczne ciało ucieleśnia wszystko, co jest ciałem pragnień, tak eteryczne ciało odbija cień ciała pragnień zorganizowanego grubo lub delikatnie przez formę fizyczną. Ale elastyczność ciała eterycznego lub elektrycznego jest widoczna u mediów, którzy pozwalają na dość swobodny przekład i korespondencję między aktywnym ciałem eterycznym a aktywnym ciałem fizycznym.

Nieprawidłowe zjawiska są wskazówkami nadprzyrodzonych mocy, które należą do ciała eterycznego i działają naturalnie w grubszym organizmie ludzkim. Bez delikatniejszego ciała eterycznego, nie ma grubszego i większych, wolniejszych mocy jednego są mniejsze, ograniczone moce drugiego. Jak duchy w ciele potrafią i komunikują się ze sobą nawzajem ponieważ są duchem, tak duchy nieuwzględnione robią to w warunkach nadprzyrodzonych i nieprawidłowych, komunikując się między sobą. Jak ludzkość w ciele uczy się sztuki myślenia, mówienia, widzenia i słyszenia, korzystania ze wszystkich ich normalnych mocy, nazywanych zdolnościami, zmysłami i narządami, przez edukację w inspiracji i intuicji, jak również doświadczeniach i nauczaniu, tak nadprzyrodzoną pomoc udzielają eksperci z zewnętrznego, fizycznego (adeptów) i wewnętrznych, eterycznych płaszczyzn (mistrzów nieuwzględnionych). I zostało stwierdzone przez nieustraszonych i nauczalnych naukowców i psychologów, którzy poważnie studiowali spirytyzm, że Spirytyzm w szerokim i prawdziwym sensie jest (cokolwiek nie jest) konkretnym wysiłkiem świata ducha, by dotrzeć i nauczyć ludzkość, jak skutecznie komunikować się z ich braćmi w świecie ducha, nie zaniedbując swoich obecnych zadań czy obowiązków, czy dyskwalifikując się jako rozsądni, inteligentni ludzie. Nikt nie chce być ani być uważany za idiotę czy szalonego, a jednym uniwersalnym i fatalnym powstrzymującym badanie i akceptację spirytyzmu, był strach lub przesąd, że prowadzi on do szaleństwa; podczas gdy fakty, czy statystyki zebrane z zakładów dla psychicznie chorych, pokazują, że nie jeden pacjent na tysiąc przypadków w takich instytucjach był czy jest spirytystą lub kiedykolwiek badali spirytyzm. Takie oszczerstwo pojawiło się wśród ignorantów i wrogów nowoczesnego liberalizmu i prawdy.

Uznanie więc niewidzialnych pomocników w świecie ducha, którzy starają się dotrzeć do ludzkości, oznacza przyjęcie postawy otwartości na pomoc. Sledzenie zdrowych, inteligentnych, duchowych rad, które nauczają prowadzący mistrzowie, pozwala zapobiegać niebezpieczeństwom, czy to obsesji, autosugestii, halucynacji czy wampiryzmu, możliwemu w rzadkich przypadkach wśród niepiśmiennych i zepsutych, którzy, jak Glyndon w opowieści zatytułowanej Zanoni, „wkraczają tam, gdzie anioły boją się stąpać” i którzy w skrócie oczekują wyników bez stosowania zasad, kończąc na szaleństwie. Ci ludzie oszaleliby nawet, gdyby nie szukali zjawisk nadprzyrodzonych czy nieprawidłowych.

Chociaż prawdą jest, że osoba korzystająca z nadprzyrodzonych mocy klarsentencji, jasnowidzenia i jasnosłyszenia może duchowo czuć, widzieć i słyszeć, wynika z tego, że gdyby nie było nic do czucia, widzenia czy słyszenia w świecie etericznym czy duchowym, te moce byłyby niemożliwe. A jednak niewidzialni pomocnicy mają wiele do zrobienia, nawet tam, gdzie człowiek jest gotów czuć, widzieć i słyszeć, aby „oczyścić przewody” tak, aby komunikacja stała się możliwa i praktyczna. Sam fakt, że śmierć przyciąga pogrążoną w żałobie duszę do bardziej aktywnego i poważnego myślenia o nieśmiertelności i świecie ducha, jest przyznaniem, że tam, gdzie jest skarb, jak mówił Jezus, jest też serce. Nieśmiertelność dotyczy życia, a nie śmierci, bo życie jest największym przeczeniem śmierci. A ponieważ spirytyzm jest objawieniem życia ducha, zawsze dąży do coraz większego zjednoczenia duchów w życiu i poprzez to zjednoczenie do przezwyciężenia różnic i separacji powodowanych najpierw przez narodziny i śmierć, a następnie przez sfery i płaszczyzny, które manifestują i wyrażają zewnętrzne i wewnętrzne stany i warunki życia. To nie jest niemożliwe, chociaż jest trudne i powolne w działaniu i realizacji.

Komunikowanie się duchowo, jak to robią święci kościoła ze świętymi na ziemi, to błogosławiony i szczęśliwy przywilej każdego człowieka; ale ta komunia, chociaż prosta i nie zawsze wymagająca technicznej wiedzy, jednak w praktyce dowodzi, że dzieci w wiedzy świeckiej mogą tak czcić i chwalić Boga w czystym, nieskazitelnym życiu, że wewnętrzne moce objawiają się bez wysiłku i swobodnie. Widzialni pomocnicy cicho, cierpliwie, niestrudzenie, nieustannie pomagają swoim bliskim na ziemi czuć, widzieć i słyszeć ich, gdy się objawiają, to znaczy zbliżają się i mówią. A choć ciało, umysł i serce muszą być oczyszczone i oczyszczone, czynią z inicjacji i oczyszczania radość, a nie ciężar, i w ten sposób otwierają drogę do swobodnej i szczęśliwej, codziennej duchowej wymiany.

Jeśli prawdziwe małżeństwa są zawierane w niebie, dusze są dostrojone do harmonii przez niebiańskich posłańców. Im czystsze i subtelniejsze życie, tym subtelniejsze i czystsze duchowe przyciąganie i duchowe wpływy. A ponieważ jasnosłyszenie jest wewnętrzną, psychiką i duchową mocą, potrzebne jest harmonijne i spokojne życie, zanim można będzie rozmawiać z tymi, którzy mieszkają w „sercu białej róży” – wiecznej ciszy.

źródło: Practical Methods for Clairaudient Development. ,CLAIRAUDIENCE by J. C. F. GRUMBINE, Entered according to an act of Congress, in the year 1911.