pełny tytuł: Duch w Relacji do Kontroli. Zastosowania Magnetyzmu i Elektryczności. Hipnotyzm. Trans.

Kontrola w naukach duchowych nie powinna być mylona z kontrolą lub „kontrolami”, jakie popularne są w spirytyzmie. Kontrola, jakiej używamy, odnosi się do woli, a nie do organizmu; nigdy nie jest wymuszona i odnosi się do wyboru dokonywanego przez ducha, który chce skorzystać z jej korzyści. Słowo kontrola było bardzo nadużywane, na szkodę spirytyzmu jako czynnika oświecenia i cywilizacji, jak i na szkodę tych, którzy się jej poddali. Wśród mediów to uzurpacja woli innej osoby, dominacja jednego umysłu nad drugim w celach złowrogich lub dobroczynnych.

Jest to, w skrócie, obsesja, a nie posiadanie. Być samemu w posiadaniu duszy to nie być opętanym. Wielu zatem jest opętanych, którzy, gdyby rozumieli prawo mediumiczności lub kontroli, nie zgodziliby się tak łatwo na kontrolę. Nie dyskutujemy tutaj ani nie krytykujemy sposobu czy metody komunikacji z duchami pozaziemskimi. Uważamy, że obsesja jako kontrola ma swoje potrzeby i zastosowania, ale skłonni jesteśmy wierzyć, że gdyby zagrożenia kontroli, jak to ilustruje obsesja, były postrzegane lub rozumiane, niewielu rzeczywiście otworzyłoby swoją wolę na jej moc. Są duchy, które jeszcze nie wznieśli się ponad atrakcje ziemi, i które, zaplątane w jej magnetyczne fale wpływów, szukają przez mediumizm sposobu podejścia do starych i znajomych scen i miejsc przyjemności oraz występku; i tak cenne lata są pozornie marnowane przez te duchy, próbujące na nowo przeżyć stare sceny, podczas gdy impuls z wnętrza duszy do wyższej indywidualistycznej pracy jest tymczasowo zablokowany.

Ci nieszczęśni, zaślepieni swoimi atrakcjami, jak kaczki, które mylą przynęty za swoich pobratymców, wpadają w organizmy i starają się kontynuować życie ziemskie lub znaleźć w morzu materialności, dokąd przyciągają ich ziemskie atrakcje, środki do psychicznej satysfakcji lub ekspiacji; podczas gdy dosłownie prawdą jest, że taka swoboda ze strony ducha i medium jest bronią ofensywną, a nie defensywną. Nie można zaprzeczyć, że pewne dobro jest osiągane przez te duchy, bezpośrednio i pośrednio, ani nie ma się co dziwić, że taka interwencja jest witana przez ziemskich mieszkańców jako dar; ale podczas gdy jest to prawdą i choć z tego wynika, to kto zaprzeczy, że lepsza droga jest lekceważona przez to? Kto powie, że duch przez obsesję zdobywa to, co można otrzymać tylko przez receptywność do poselstw aniołów? To tak, jakby duch dorosłego przez hipnotyzm uzurpował i opętał wolę i ciało niemowlęcia, lepiej przez to korygując błędy popełnione lub nadganiając lekcje pominięte w sferze niemowlęctwa.

Prawo jest takie, że powinniśmy rozwijać się stopniowo, nie cofać, poprzez dążenie do wyższych i bardziej boskich stanów świadomości, a nie przez odtwarzanie scen z jednej sfery czy płaszczyzny istnienia, ani przez przyjmowanie lekcji, które już nie są potrzebne. Musimy usunąć tę przeszkodę z myśli wielu, którzy wchodzą w życie duchowe nieprzygotowani, tak jakby, na obóz na zboczach letniej krainy, którzy, nieświadomi prawa psychicznego i jego atrakcji, mylą ziemskie miłości z prawem i tym samym wpływają na te magnetyczne morza, które napływają do niebiańskich i ziemskich płaszczyzn i starają się odnowić życie w ciele. Doświadczenie w świecie duchowym nauczyło nas, że kontrola i jej prawo mają głębsze i bardziej boskie znaczenie niż to, które ilustruje pospolita obsesja. Potwierdzamy, że choć obsesja jest dozwolona i konieczna jako alternatywa, choć z inwazji duchów na stare miejsca na ziemi wynikają dobroczynne rezultaty, choć mediumizm, który otworzył drzwi do komunikacji między duchami a śmiertelnikami, służył i służy szlachetnemu celowi; mimo to, prawo kontroli służy duszy do wyższych i bardziej boskich celów. Pierwotnym zamiarem duchów, które opuściły ciało i powróciły na ziemię i do ziemskich miłości, było życie w atmosferze swoich naturalnych atrakcji, i stało się to zarazem misją, jak i trudnym zadaniem bardziej zaawansowanych duchów, pod opieką aniołów, aby nauczyć ich konieczności wycofania się od ziemi i wznieść się ku bardziej niebiańskim środowiskom.

Co więcej, celem duchów misyjnych było postawienie się jako ekipa ratunkowa lub załoga ratująca dusze przy wejściu do każdego domu, i gdy śmierć przecięła srebrną nić łączącą ducha z ciałem, zastosować naukę kontroli. Naturalnie, duch, uwolniony od ziemskich splątań, od razu szuka wizji niebiańskich i z ciekawością zagląda do korytarzy nieba, szukając wejścia do bardziej niebiańskich sfer, a po odmowie dostępu do nich i stwierdzeniu, że ziemskie miłości są potężniejsze niż psychiczne atrakcje porządku niebiańskiego, z konieczności swojego życia oddala się od światła ducha, i przynajmniej na jakiś czas, pragnie być ponownie z ukochanymi na ziemi. Moc tej miłości, która jest intensywnym przyciąganiem, wabi go ku ziemi, i w dół ścieżki ziemskich atrakcji schodzi, aż ponownie utożsamia się z kręgiem ziemi. Jego dążenie do bramy mediumizmu, która prowadzi do rzeczywistości ziemskich atrakcji i świadomości, jest bardzo trudne i pełne wyczerpania, a także obfituje w niezliczone rozczarowania, smutki i niebezpieczeństwa. Duch w poszukiwaniu tego złotego runa, jak Jazon z greckiej mitologii, może dojść tylko do jednego wniosku i jednego końca. I tak jest.

Brama znaleziona i otwarta, duch przez lata utrzymywany jest w atmosferze ziemi, bez słodkiej pociechy wyższych dusz, które rozsiewają na niego swoją chwałę, ochłodzony przez zimne powietrze ziemi lub ogrzewany jedynie, gdy znajoma twarz się do niego uśmiecha, lub gdy wymieniane są słowa czy przekazy u zasłony gabinetu lub poprzez różnorodne kanały mediumizmu. Lata spędza się w takim działaniu, które można porównać, jeśli nie nazwać, przygodą. Pojawia się pytanie, czy to samo przekazywanie nie mogłoby być realizowane bardziej naukowo niż w niewiedzy, na sposób tych duchów opiekuńczych, którzy poznali prawo kontroli i starają się je nauczyć bez pieniędzy i opłat wszystkich nowo narodzonych w świecie duchowym; i jeśli tak, czy nie powinny z tego skorzystać duchy, które teraz błąkają się po ziemi, próbując opętać, jak również opętując śmiertelników? Czy śmiertelnicy nie nauczyliby się lekcji dzięki odkryciu i nauczaniu?

Prawo kontroli ma więc materialną i duchową fazę oraz znaczenie, przy czym ta ostatnia rządzi i dyktuje sferę pierwszej. Tak więc, aby właściwie kontrolować umysł, naprawdę kontrolujesz organizm, jak gdy wola jest kierowana przez cel niezmiennej prawa, apetyty, namiętności i pragnienia uginają się pod dekretem woli. Opętanie lub kontrolowanie organizmu, jak to jest ilustrowane w spirytyzmie, to działanie prawa materialnie, ale kierowanie umysłem poprzez działanie duchowości kontroli, czyli spełnianie prawdziwego celu prawa, to nie wyzbywanie się żadnego śmiertelnika czy ducha z jego ciała czy przywilejów poprzez uzurpację jego sfery i płaszczyzny bytu.

Prawdziwe znaczenie kontroli to inspiracja, nauczanie, przewodnictwo, a nie uzurpacja czy obsesja, i choć obsesja w sferze kontroli może być i jest fundamentalna dla celu kontroli, kontrola, jaką chcielibyśmy zastosować, jest bardziej duchowa niż materialna.

W pragnieniu prawa Natury przewidziano wystarczająco na tzw. „stracone okazje”. I ponieważ nie ma i nie może być straconych okazji, każda sfera i płaszczyzna życia służy duszy dokładnie w matematycznym porządku, nie ma potrzeby, by duchy wracały na ziemię, by być ponownie wcielone poprzez kontrolę, ani szukały poprzez mediumizm, by na nowo przeżywać przez organizm innego to, co cieszyło się lub nie cieszyło. Taki sposób działania wywiera zgubny i nieszczęśliwy wpływ na ludzkość. Cel mediumizmu, jak go postrzegamy, polega na prawdziwym działaniu, na uświadamianiu nieświadomych o wiecznej świadomości ducha i na odżywianiu i wzbogacaniu ziemi i jej mieszkańców światłem niebios, ale gdy taki cel jest zniekształcony lub ignorowany, a mediumizm daje duchom środki do niewypowiedzianych grzechów życia, duchy stają się jak jemioły czy pąkle, wysysające siły życiowe od medium dla własnej przyjemności, jak to często ma miejsce, nasze nauczanie i jego wartość od razu zostaną zrozumiane. Dlatego zachęcamy do wyższego duchowego aspektu i duchowych zastosowań kontroli.

Kontrola jest prawem, dzięki któremu duchy, będące w ciele lub poza nim, wpływają na tożsamość działania – psychicznego, umysłowego i organicznego – za pomocą woli, hipnotyzmu, elektryczności i magnetyzmu, tak aby była ona zgodna z ich własną. Ma dwie specjalne formy, tak jak ma, jak już wcześniej stwierdziliśmy, dwie szczególne fazy. Jej fazy to materialna i duchowa, czyli inspiracja, jak w przypadku umysłowego oświecenia widzących i inspirowanych mediów, oraz trans, gdzie duch medium jest unieważniony przez hipnotyzm. Jej formy to zależna i niezależna. Zależna to automatyczna, gdzie świadomość medium jest przesunięta lub w pewnym sensie złączona, jeśli nie wchłonięta przez świadomość kontrolującej inteligencji. Trans jest zależną lub automatyczną fazą i formą. Inspiracyjna jest niezależną formą i fazą. Aby wywołać automatyczną formę kontroli, używa się przewagi magnetyzmu, i znajdziesz, że wszyscy magnetyści lub hipnotyści są bateriami tej siły. Aby wywołać niezależną lub inspiracyjną formę kontroli, używa się elektryczności, czyli w przewadze, i znajdziesz, że wszyscy inspirowani media lub widzący mówią i widzą z otwartymi oczami i są świadomi tego, co jest przez nich mówione. Nie tylko to jest prawdą, ale prawo obowiązuje przez całą sferę i płaszczyznę mediumizmu. Wszystkie medium do fizycznych lub materialnych form duchowych manifestacji są bateriami magnetycznej siły, czyli dostarczają organizmu wystarczająco zanegowanego elektrycznością i pozytywowanego magnetyzmem, aby ustanowić biegunowość dla używania tego ostatniego, co jest warunkiem materii, tak jak elektryczność jest warunkiem ducha.

Wszystkie medium do umysłowych form duchowych manifestacji są bateriami elektrycznej siły, czyli dostarczają organizmu, który jest wystarczająco zanegowany magnetyzmem i pozytywowany elektrycznością, aby ustanowić biegunowość dla używania tego ostatniego, co jest warunkiem ducha, tak jak poprzedni jest warunkiem materii. W ten sposób masz zjawiska medium, poprzez magnetyzm i elektryczność, materialnej i duchowej formy. Wszystkie medium są zarówno magnetyczne, jak i elektryczne, z przewagą pierwszej w przypadku fizycznym, podczas gdy w przypadku umysłowym przeważa to drugie. Natychmiast widać, że automatyczna faza, zarówno wśród fizycznych, jak i umysłowych mediów, jest indukowana w dużej mierze przez użycie magnetyzmu, podczas gdy niezależna, czyli inspiracja lub oświecenie, jest indukowana przez użycie elektryczności. Automatyczni pisarze to ci, których byty są harmonijnie spolaryzowane przez siły magnetyczne i elektryczne; tak samo z mówcami w transie. Ci, którzy przez swój organizm wytworzyli zarówno inspirację, jak i materialne zjawiska, każda klasa odnosząca sukcesy w swojej fazie, to medium, których organizm reaguje równie łatwo na wibracje magnetyczne, jak i elektryczne, i mogą być wprowadzeni w trans, jeśli duchy operujące tak by chciały. Tacy reprezentują pędy nowego porządku mediumów; są ilustracją Nemezis nowego przeznaczenia spirytyzmu. Hipnotyzm i trans są przyczyną i skutkiem; to znaczy, jeden prowadzi do drugiego poprzez moc woli. Koncentracja jest kluczem, który rozwiązuje tę tajemnicę. Hipnotyzm jest mocą wszystkich, ponieważ jest przywilejem ducha. Matka, która usypia dziecko na swoim łonie, przestrzega prawa, które zamyka na noc Oczy Świata. I stworzenie jest z pewnością hipnotyzowane, kiedy w wyznaczonej godzinie dla ziemi, by cofnąć się w ciemność, choć jest nieświadome tego procesu i wrodzone, tak jak gdyby doświadczony hipnotyzer indukował to sztucznymi lub psychicznymi środkami. Trans jest formą snu.

Sen jest jedynym naturalnym stanem transu, jaki znamy; wszystkie inne formy, zarówno automatyczne, jak i niezależne w mediumizmie, są wyższymi formami świadomości. Sen dowodzi, ale nigdy nie zaprzecza świadomości, jak to czynią sny, a trans ujawnia jego własny brak świadomości. Nie może być snów ani wiedzy tam, gdzie nie ma świadomości.

Najwyższą formą transu w mediumizmie jest ta, w której świadomość jest najbardziej świadoma wewnętrznego oświecenia; taka jest apoteozą transu.

Jest to doskonałość kontroli, ponieważ doskonałość posiadania. Jest to stan duszy, gdzie wola Boska w woli drugiego jest najpełniej i najwyraźniej postrzegana i zrealizowana. Jest to zgodność z Prawem Jednolitości we wszystkim. Jest to kulminacja i ilustracja zasady boskiej zilustrowanej przez wizjonera z Nazaretu: „Jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie, praca, którą wykonuję, nie wykonuję sam.” Jest to współpraca i wzajemność i staje się spektrum woli Boga. To można osiągnąć, nie przez obsesję, nie przez kontrolę, jak to jest ilustrowane w sferze i zjawiskach katalepsji, ale przez zjednoczenie ducha ze Duchem Wszechświata. Aby rozwijać tę formę kontroli, musisz szukać i znać prawo, które ją nadaje, i przede wszystkim musisz, poprzez duchowość, wzmocnić swoje zapał i miłość do prawdy, aby mając dostęp do wiedzy, móc jej używać mądrze i dobrze, aby mając mediumizm, stać się jednym z Boską Jednością Kosmosu, aby ujawniając i mając ujawnione duchowe manifestacje, stać się przez to uszlachetnionym i błogosławionym.

źródło: Spirit in Relation to Control. The Uses of Magnetism and Electricity. Hypnotism. The Trance.; „CLAIRVOYANCE A SYSTEM OF PHILOSOPHY, CONCERNING ITS LAW, NATURE AND UNFOLDMENT”, By J. C. F. GRUMBINE, Chicago 1897.