Poświęciliśmy już pewną uwagę odpowiedniemu przygotowaniu naszego Kryształu, czy jak to określiliśmy w poprzednim rozdziale, Mniejszej Kryształowej Sfery. Teraz musimy zwrócić uwagę na niezbędny stan naszego własnego Wewnętrznego Bytu, czy też to, co możemy nazwać Większą Kryształową Sferą.

Nastawienie umysłu, z jakim podchodzimy do praktykowania Sztuki Wróżenia z Kryształu, w dużym stopniu zadecyduje o wynikach, jakie można osiągnąć. Mogą one być małe lub duże, w zależności od tego, czy patrzymy na sprawę z wąskiego czy szerokiego punktu widzenia.

Ci, którzy podejmują się tej nauki, kierowani zwykłą ciekawością, po próbach jej zaspokojenia mogą odkryć, że niewiele jest do zyskania, podczas gdy, z drugiej strony, nawet jeśli początkowo tylko ciekawość była naszym motywem, może ona ustąpić miejsca autentycznemu i trwałemu zainteresowaniu, prowadzącemu do najwyższych rezultatów, jeśli jesteśmy gotowi dodać do naszego początkowego impulsu wystarczająco dużo energii, aby przebrnąć przez bardzo potrzebne wstępne praktyki, które jedynie mogą zapewnić sukces.

Istnieją dwa ważne czynniki wchodzące w skład tej propozycji: Widzący lub Gapiący się oraz Kryształ lub przedmiot używany do skupienia wzroku. Właściwa relacja tych dwóch to co prowadzi do pożądanego rezultatu, a mianowicie: Jasnej Wizji.

Teraz jasność naszej wizji zależy głównie od nas samych, a nie od kryształu, który jest tylko wygodnym środkiem do jej osiągnięcia. Powinniśmy teraz poświęcić kilka minut na samoocenę, w taki sam sposób jak zrobiliśmy to, kiedy po raz pierwszy zbadaliśmy kryształ czy materialną podstawę pracy.

Dlaczego zostaliśmy przyciągnięci do kryształu, to pytanie równie ważne, jak to, dlaczego kryształ przyciągnął nas?

W rzeczywistości jest to znacznie ważniejsze, ponieważ od tej ciekawej znajomości może zależeć cała nasza przyszłość. Czy dlatego, że nam powiedziano, czy wyobrażaliśmy sobie, że dzięki jakimś tajemniczym środkom będziemy w stanie zajrzeć w przyszłość, aby odkryć, co czeka nas na Ścieżce Życia, lub co czeka tych, których cenimy jako przyjaciół lub znajomych? Czy to dlatego, że moglibyśmy przypadkiem zobaczyć wizję kogoś, kogo wyidealizowaliśmy w naszej wyobraźni jako bratnią duszę, i mieć nadzieję, że to zapewni nam potwierdzenie faktycznego istnienia takiej osoby? Czy to dlatego, że chcieliśmy zajrzeć w daleką przeszłość, a może nawet w niedawną przeszłość, życia tych, z którymi jesteśmy na co dzień w kontakcie, aby dzięki temu uzyskać wiedzę o wydarzeniach, które jednocześnie dałyby nam pewien stopień władzy? A może to był krok w stronę naprawdę Jasnej Wizji, lepszego zrozumienia samego Życia, naszego własnego bytu i naszych prawdziwych relacji z otoczeniem w szerszym sensie, niż można by się spodziewać dzięki samym tylko fizycznym środkom?

Prawdopodobnie nasze motywy mogły być połączeniem niektórych lub wszystkich tych przyczyn, i wielu innych, i z tego powodu mogą być nieco niejasne i niepewne. W takim przypadku na początku musimy spodziewać się pewnej niejasności i niepewności w naszych wizjach. W miarę jak nasze własne koncepcje będą bardziej klarowne, nasze wizje będą wydawały się mniej wyraźne lub doskonałe pod każdym względem. „Prawdziwa wizja jest do przebudzenia, jak przebudzenie jest do snu: a doskonała wizja jest tak bliska doskonałej Rzeczywistości, że nie można znaleźć słów, by ją opisać, jednak nie wolno zapominać, że jej prawdziwość kończy się wraz z powrotem wizjoner do Materialnej płaszczyzny”. To stwierdzenie zostało wygłoszone przez jednego z Wielkich Widzących, jednego, który już nie potrzebuje pomocy kryształu, ale i tak ma zastosowanie w tym przypadku, i da aspirantowi wgląd w to, czego można się spodziewać, pod warunkiem, że będziemy się starali doskonalić nasz instrument – Większą Kryształową Sferę.

Pewna uczciwość celu jest wymagana w tej Sztuce, to znaczy, jeśli naszym prawdziwym pragnieniem jest uzyskanie najlepszych wyników. Dobro, Piękno i Prawda są naturalnymi pragnieniami ludzkiej duszy, każda skłonność w przeciwnym kierunku wskazuje na niedoskonałość w naszej Kryształowej Sferze, która musi zostać wyeliminowana. Na szczęście dusza człowieka jest plastyczna i, w przeciwieństwie do twardej kryształowej kuli, może być łatwo obrabiana i przekształcana bliżej do pragnień serca.

Pewna uczciwość celu musi być również widoczna w instrukcjach, których przestrzegamy, i z tego powodu warto powiedzieć kilka słów o „kryształach” i książkach na temat Wróżenia z Kryształu, które mogą wpasć w ręce Studenta.

Po pierwsze, jeśli chodzi o Kryształy i „kryształy”. Prawdopodobnie kryształ, który zakupiłeś, oczyściłeś, poświęciłeś, zainicjowałeś i tak starannie odłożyłeś, wcale nie jest prawdziwym kryształem. Ta wiadomość może przyjść do ciebie z rodzajem przygnębiającego szoku. Ale ten szok nie potrwa długo, jeśli twój własny „Większy Kryształ”, wewnętrzna część twojego bytu, jest prawdziwa i jeśli wiernie wykonałeś wstępne instrukcje, jak nakazano. Przyjąłeś ten symboliczny kryształ jako swoje „dziecko”, jako coś, w co skierowałeś swoje najwyższe aspiracje i wolę. Mało ważne, z czego substancja jest zrobiona, o ile stała się dla ciebie świętą rzeczą.

Ale jak mogłeś zostać tak oszukany – jeśli to był przypadek. Przez nieznajomość rzeczywistej wartości Kryształu. Prawdopodobnie zakupiona przez ciebie kula kosztowała tylko kilka dolarów, podczas gdy gdyby była prawdziwym Kryształem, kosztowałaby znacznie więcej niż było cię stać, lub przynajmniej więcej, niż byłeś gotów zaryzykować na ten eksperyment. Prawdopodobnie otrzymałeś bardzo starannie wyciętą i wypolerowaną kulę ze szkła, wolną od wad i trudną oraz drogą w produkcji. Ale jest to wytworzony artykuł, a nie naturalny kamień. Może zobaczyłeś małą różnicę między nim a prawdziwym kamieniem, ale różnica leży wewnątrz, ponieważ prawdziwy kryształ jest budowany przez Naturę na heksagonalnych liniach, choć kamień jest tak czysty i przejrzysty, że ich nie widzimy. Jedyny prawdziwy test dla całej rodziny kryształów to fakt, że kąt padania pozostaje taki sam w każdym gatunku. Teraz Heptagram symbolizuje Makrokosmos, Wielki Wszechświat, czy Boga. W tym momencie opisaliśmy Duszę Człowieka jako naszą Większą Kryształową Sferę. W wielu przypadkach ta Dusza nie osiągnęła swojej największej czystości i jest niewiele więcej niż Sfera Szkła w porównaniu do Prawdziwego Kryształu.

Niech to nauczy cię twojej pierwszej wielkiej lekcji w Sztuce, aby nie dać się zwieść pozorom, ponieważ jest napisane, że „Sam Diabeł może się nam ukazać jako Anioł Światłości”. Jednak nie zrażaj się tym odkryciem, przyjrzyjmy się sprawie bliżej. Kryształy są stosunkowo rzadkie i chociaż zapotrzebowanie na nie jest niewielkie i dotyczy tylko najbardziej gorliwych poszukiwaczy i Widzących, którzy byli gotowi „kupować jaja bez targowania się”, dostępność była wystarczająca, aby zaspokoić potrzeby tych, którzy ich szukali. Dzisiaj Wróżenie z Kryształu przyjęło bardziej popularny aspekt i przyciąga – w wielu przypadkach – mniej poważnych ludzi, czyli tych, którzy nie są gotowi zapłacić wysokiej ceny za spełnienie swoich pragnień. W konsekwencji pojawiło się zapotrzebowanie na „coś bardzo podobnego do prawdziwego” – może wystarczająco dobre dla większości osób – ale, co ważniejsze, prawdopodobnie nastąpi odpowiadający temu spadek wartości praktyki, ponieważ może być mniej dbałości o używane metody, itd., aż – jak wiele innych nauk – zostanie źle zrozumiana i w rezultacie wpadnie w niełaskę.

Na szczęście sprawa nie jest nieodwracalna, gdy zostanie zrozumiana w właściwym świetle, a większe zaufanie zostanie pokładane w wewnętrznych mocach Widzącego niż w przedmiotach, na które patrzy. Nie może on zmienić szkła w kryształ w przypadku kuli przed nim, ale może zmienić Szkło w Kryształ w przypadku własnego Wewnętrznego Bytu, i to ostatnie jest przecież najważniejszą kwestią.

Następnie, jeśli chodzi o książki na temat Wróżenia z Kryształu, znajdujemy wspomnienia o tej Sztuce tu i ówdzie w wielu starożytnych i nowoczesnych traktatach na temat spraw okultystycznych, ale mało jest poważnych książek w całości poświęconych temu tematowi. To, co widzimy, zazwyczaj jest produkowane w takim stylu łatwego zysku, że od razu kojarzy się z 'wróżbiarstwem’ i 'księgami snów’ najniższego sortu.

Jest jednak jedna mała książka, która zasługuje na uwagę, ponieważ jest ewidentnie poważnym wysiłkiem ze strony autora, aby przedstawić główne zasady, jakie są mu znane, w naprawdę pomocny sposób. Mam na myśli „Crystal Gazing and Clairvoyance” autorstwa Johna Melville’a. Wydana w Londynie w 1910 roku przez Nichols and Co. w nowej i zrewidowanej formie. Będę jeszcze kilkukrotnie wspominał o tej małej książce, tymczasem powinienem powiedzieć, że jest ona obecnie nieosiągalna w druku i niedostępna w Ameryce w tej formie. Warto jednak zauważyć, że została niemal słowo w słowo skopiowana przez osobę, która, twierdząc, że jest okultystą, powinna wiedzieć lepiej. Książka ta została zastrzeżona prawem autorskim w Anglii w 1896 roku, ale najwyraźniej autor lub wydawca nie zabezpieczyli jej ochrony prawa autorskiego w Ameryce. W takim przypadku może być to jeszcze w zakresie legalnego biznesu, aby opublikować amerykańskie wydanie bez zgody autora lub jego agentów, ale w przypadku, o którym mówię, nawet przedmowa autora została skopiowana słowo w słowo i podpisana przez oszusta własnym imieniem jako autora całego traktatu; celowe odniesienia w książce do innych współtwórców zostały celowo usunięte i tak zmienione, że nie dawano już kredytu oryginalnym źródłom, a dodatkowo prawo autorskie zostało zgłoszone przez plagiatora, nie tylko w Ameryce, ale nawet w Anglii i innych krajach objętych oryginalnym prawem autorskim. Dodano ostrzeżenie, że zawartość tomu nie może być w żaden sposób kopiowana bez pisemnej zgody, a nieprzestrzeganie tego grozi karą przewidzianą przez prawo. To wydaje mi się dodawaniem obrazy do urazy i, czy prawa kraju to ignorują, czy nie, Prawo Karmy w końcu musi zająć się każdym, kto kradnie czyjeś dzieło i nazywa je swoim, a następnie narzuca je publiczności, czyniąc każdego, kto kupuje książkę, nieświadomym prawdy czy też nie, odbiorcą skradzionych dóbr.

Z okultystycznego punktu widzenia te okoliczności praktycznie uniemożliwiają poważnemu studentowi czerpanie korzyści, jakie inaczej mógłby osiągnąć ze studiowania samej książki, ale na szczęście to nie jest konieczne, jako że traktat i tak pozostawia wiele do życzenia.

Możesz nauczyć się kolejnej ważnej lekcji z tego, co właśnie zostało opowiedziane, a mianowicie: nie zadowalaj się poleganiem na pozorach i kiedy otrzymujesz wiadomość z jakiegokolwiek źródła, nie bądź zbyt pewien, że to źródło jest takie, jakie twierdzi być, lub jakie sobie wyobrażasz. W Wróżeniu z Kryształu i wszystkich podobnych praktykach jest to niezwykle ważne, ponieważ zaniedbanie tego ostrzeżenia może cię znacznie oddalić od prawdziwej Ścieżki. Św. Jan wiedział, co robi, mówiąc: „Doświadczajcie duchów, czy pochodzą od Boga”. (Dobrego). A więc testowanie twoich źródeł informacji, jak również twoich własnych motywów, jest sprawą pierwszorzędnej wagi.

Powracając jednak do małej książki Johna Melville’a, jest ona zbudowana w następujący sposób. Najpierw omawiany jest skład Beryli czy Kryształów; ale z wcześniej wspomnianych powodów, ten aspekt nie ma wielkiego znaczenia dla współczesnego badacza. Następnie omawiana jest pochodzenie nazwy i badane są pewne inne kwestie hipotetyczne. Streszczone są Starożytne Metody Ceremonialne związane z Sztuką, a potem następują praktyczne wskazówki dla współczesnego studenta. To kończy pierwszą część książki, dotyczącą szczególnie omawianej materii. Druga część jest autorstwa innego autora i nosi tytuł Higieniczna Jasnowidzenie, co moim zdaniem jest bardzo niefortunnym tytułem, chociaż zawiera kilka interesujących wskazówek na temat „Indukowanego Jasnowidzenia” pod koniec książki. Ale nie ma spójnego i systematycznego wątku, który prowadziłby studenta przez różne etapy, które mogą być dla niego konieczne, aby osiągnąć kompletną wiedzę i doświadczenie na temat całej sprawy. Z tego powodu, po prośbie o przygotowanie nowego i oryginalnego opisu zaangażowanych procesów, zdecydowałem zacząć od samego początku i poprowadzić studenta stopniowo do zrozumienia większego wyniku Pracy.

Ale teraz nadszedł czas, aby rozważyć wczesne etapy praktycznej pracy, wracając do punktu, w którym zakończyliśmy ostatni rozdział.

Zatem weź swój kryształ i starannie go wypoleruj, umieszczając na jego stojaku blisko siebie, podczas gdy zwrócisz uwagę na poniższe wskazówki.

Na początku twoim celem jest jedynie rozwijanie pewnego stopnia mocy jasnowidzenia przez regularne używanie tej kuli. Dzięki temu mogą się pojawić tzw. „wizje” rzeczy lub wydarzeń z przeszłości, teraźniejszości lub przyszłości, które będą wyraźnie widoczne dla wewnętrznego wzroku lub oka duszy.

Z tej praktyki nie wyniknie żadna wielka szkoda, pod warunkiem że wewnętrzne motywy Widzącego zostaną utrzymane w czystości i nie będzie prób wykorzystywania jej do niepożądanych celów. Postrzegana jako proces samorozwoju prowadzący do koncentracji mocy umysłu i poszerzania horyzontów mentalnych, praktyka tej sztuki może być polecana prawie każdemu.

Zasady ustalone przez Johna Melville’a dla tego etapu pracy są jasne i zwięzłe, i pozostawiają niewiele do życzenia, dlatego zacytuję je prawie w całości, dodając moje własne komentarze, tam gdzie to konieczne, w nawiasach.

(1) „Wybierz cichy pokój, gdzie będziesz całkowicie niezakłócony, dbając o to, by był on jak najbardziej wolny od luster, ozdób, obrazów, jaskrawych kolorów i tym podobnych, które mogą inaczej rozpraszać uwagę.

Ten pokój powinien być o komfortowej temperaturze, zgodnie z porą roku, ani za gorący, ani za zimny. Około 60° do 65° Fahrenheita jest odpowiednie w większości przypadków, chociaż można uwzględnić naturalne różnice w temperamentach różnych osób. Tak więc osoby szczupłe, nerwowe, delikatnie zorganizowane oraz te o limfatycznym i miękkim, łatwym do prowadzenia, biernym typie, wymagają nieco cieplejszego pomieszczenia niż bardziej pozytywnie nastawione osoby, które poznaje się po ciemnych oczach, włosach i karnacji, w połączeniu z bardziej wyraźnymi stawami i ostrzejszym rozwinięciem tego, co frenolodzy nazywają obszarem Percepcyjnym czoła. Jeśli konieczne jest użycie ognia lub jakiejkolwiek formy sztucznego światła, powinno być ono dobrze osłonięte, tak aby promienie świetlne nie były odbijane w kryształ, ani w żaden sposób bezpośrednio do niego nie docierały.

Pokój nie powinien być ciemny, ale raczej zacieniony lub wypełniony matowym światłem, podobnym do tego, które panuje w pochmurny lub deszczowy dzień.

(2) Kryształ należy umieścić na stojaku na stole lub może on spoczywać na poduszce z czarnego aksamitu, ale w obu przypadkach powinien być częściowo otoczony czarnym jedwabiem lub podobnym materiałem lub ekranem, tak dostosowanym, aby odcinać wszelkie niepożądane odbicia.

Przed rozpoczęciem eksperymentowania, pamiętaj, że najczęściej nic nie będzie widoczne za pierwszym razem, a możliwe, że również nie przez kilka kolejnych sesji, chociaż niektórzy uczestnicy, jeśli są silnie obdarzeni mocami psychicznymi w stanie nieświadomego, a czasami świadomego stopnia rozwoju, mogą być na tyle szczęśliwi, aby uzyskać dobre wyniki już przy pierwszej próbie.

Jeśli więc nic nie zostanie zauważone podczas pierwszych kilku prób, nie trać nadziei ani cierpliwości i nie wyobrażaj sobie, że nigdy niczego nie zobaczysz.

Istnieje królewska droga do wizji kryształowej, ale jest otwarta tylko dla złożonego hasła: Spokój, Cierpliwość, Wytrwałość. Jeśli przy pierwszej próbie jazdy na rowerze napotkasz porażkę, jedynym sposobem na naukę jest zwrócenie uwagi na niezbędne zasady i wytrwałe codzienne próby, aż jazda stanie się naturalna.

Tak jest również z przyszłym widzącym. Wytrwaj zgodnie z tymi prostymi wskazówkami, a sukces prędzej czy później ukoronuje twoje starania.

(3) Zacznij od wygodnego siedzenia z oczami skierowanymi na kryształ, nie przez intensywne wpatrywanie się, ale przez spokojne, stałe spojrzenie, przez tylko dziesięć minut przy pierwszej okazji. Przy mierzeniu czasu najlepiej jest powiesić zegarek w takiej odległości, gdzie tarcza jest wyraźnie widoczna, ale tykanie jest niesłyszalne. Gdy czas upłynie, ostrożnie odłóż kryształ do jego etui i przechowuj go w ciemnym miejscu, pod kluczem, nie pozwalając nikomu innemu oprócz siebie go dotykać.

(Znaczenie tej ostatniej instrukcji będzie jasne dla tych, którzy studiowali pierwszy rozdział tego traktatu i którzy faktycznie przygotowali swoje kryształy we właściwy sposób. Dziwny magnetyzm oczywiście wpłynie na kryształową kulę, co znowu uczyni koniecznym pewien proces oczyszczenia, jak już zostało opisane.)

Podczas drugiej sesji, która powinna odbyć się w tym samym miejscu, w tej samej pozycji i o tej samej porze, możesz zwiększyć długość próby do piętnastu minut i kontynuować przez ten czas podczas następnych pięciu lub sześciu sesji, po czym czas może być stopniowo zwiększany, ale w żadnym wypadku nie powinien przekraczać jednej godziny.

(Pierwsza instrukcja w powyższym akapicie, dotycząca miejsca, czasu itp., jest podana, aby uczeń mógł skorzystać z pewnych Praw Cyklicznych, które sprawiają, że powtarzanie czynności w podobnych okolicznościach staje się łatwiejsze z każdą próbą, ze względu na fakt, że zaczyna tworzyć nawyk pracy.)

(4) Każda osoba lub osoby wpuszczone do pokoju i pozostające podczas sesji powinny (a) zachować absolutną ciszę i (b) pozostać siedzące w pewnej odległości od ciebie.

(Obecność innych osób oczywiście utrudnia koncentrację umysłu i na początku powinna być unikana. Jakikolwiek ruch w pokoju może odbić się w kryształach, a tym samym zakłócić wizję.)

Gdy rozwiniesz swoje ukryte moce, pytania mogą oczywiście być zadawane przez kogoś obecnego, ale nawet wtedy tylko cichym lub niskim i wolnym tonem głosu; nigdy nagle ani w sposób wymuszony.

(Jest o wiele lepiej uczynić całą praktykę rodzajem samorozwoju i nie mieć wokół siebie ludzi, którzy będą zadawali wiele bezsensownych pytań. Ponadto, dusza widzącego w pewnym stopniu jest otwarta podczas praktyki, aby umożliwić wrażenia z Wyższych Sfer, i zupełnie inna sprawa jest pozwolić innym, prawdopodobnie nieświadomym ludziom, napełniać umysł widzącego sugestiami niższego rzędu, będąc w tym stanie. Tu leży niebezpieczeństwo praktyki.)

(5) Gdy zauważysz, że kryształ zaczyna wyglądać na matowy lub zamglony, z małymi punktami światła migoczącymi wewnątrz, jakby maleńkie gwiazdy, możesz wiedzieć, że zaczynasz osiągać to, czego szukasz – a mianowicie wizję kryształową. Dlatego wytrwaj z pewnością siebie. Ten stan może, albo nie, utrzymywać się przez kilka sesji, kryształ wydaje się czasami na przemian pojawiać i znikać jak w mgle. Po pewnym czasie ta mglista pojawia się z kolei ustąpi nagle całkowitej ślepocie zmysłów do wszystkiego poza błękitnym lub niebieskawym oceanem przestrzeni, na tle którego wizja będzie wyraźnie widoczna.

(Powyższe to praktycznie wszystkie instrukcje niezbędne do osiągnięcia pożądanego rezultatu, reszta zależy od twojej praktyki. Oto jeszcze kilka wskazówek dla twojego przewodnictwa:)

(6) Kryształu nie należy używać zaraz po posiłku, a w kwestii diety należy spożywać tylko strawne pokarmy i unikać napojów alkoholowych. Prosta i odżywcza żywność oraz ćwiczenia na świeżym powietrzu, zadowolenie z umysłu czy miłość do prostoty życia, są wielkimi pomocami w osiągnięciu sukcesu. Niepokój umysłowy czy złe zdrowie nie sprzyjają osiągnięciu pożądanego celu. Ważna jest uwaga na poprawne oddychanie.

(Można by dodać długi komentarz na temat konieczności poprawnego oddychania, być może znajdzie on miejsce później w tym traktacie.)

(7) Jeśli chodzi o czas, w którym zdarzenia będą miały miejsce, każdy widzący jest zazwyczaj o tym informowany; ale jako ogólna zasada, wizje pojawiające się w dalekim tle wskazują na czas bardziej odległy, zarówno przeszły jak i przyszły, niż te postrzegane bliżej. Natomiast te pojawiające się na pierwszym planie, lub blisko widzącego, oznaczają teraźniejszość lub najbliższą przyszłość.

(Kwestia 'czasu’ jest ważna i niestety w dużej mierze zależy od 'przeczucia’ widzącego. Czas na innych płaszczyznach jest uwarunkowany inaczej, albo raczej, ponieważ czas jest trybem ludzkiego umysłu, a nasz umysł znajduje się w innym stanie wibracji podczas badania wizji, pojawia się pytanie o zdolność widzącego do przetłumaczenia jednego zestawu zmysłów czasowych na inny, odpowiadający różnym płaszczyznom. Z czasem okazuje się, że czas to po prostu iluzja. Istotne jest ostrzeżenie, dane wcześniej, że bez względu na to, jak doskonała może wydawać się wizja, jest nieprawdziwa, gdy jest przeniesiona na płaszczyznę materialną. Na ten temat więcej będzie powiedziane później.)

(8) Dwa główne rodzaje wizji będą się prezentować obserwatorowi: (a) Symboliczne, wskazywane przez pojawienie się symboli takich jak flaga, łódź, nóż, złoto itp.; oraz (b) Rzeczywiste Sceny i Postacie, w akcji lub inaczej.

(W pierwszym przypadku wiele zależy od zdolności widzącego do poprawnego tłumaczenia symboli, a w drugim zawsze istnieje ryzyko oszustwa przez elementale przebierające się za osoby, które wydają się widzącemu. Pamiętajcie o naszym ostrzeżeniu dotyczącym sfabrykowanej książki.)

Osoby o Pozytywnej organizacji, bardziej aktywne, pobudliwe, ale zdecydowane typy, są najprawdopodobniej skłonne do postrzegania symbolicznie lub alegorycznie; podczas gdy osoby o Pasywnej naturze zwykle otrzymują bezpośrednie lub dosłowne objawienia. Obie klasy będą musiały starannie kultywować prawdomówność, bezinteresowność, wdzięczność za to, co jest pokazane, i absolutne zaufanie do Miłości, Mądrości i Przewodnictwa samego Boga.”

Tak kończy się instrukcja pana Melville’a, i wykazuje swoją mądrość, ostrzegając czytelnika o konieczności kultywowania czystości w jego Własnej Większej Kryształowej Sferze i polegania tylko na najwyższym jako ostatecznym Przewodniku. Zrozumiemy to bardziej jasno, jak praca będzie postępować, tymczasem wystarczająco zostało podane, aby przyszły widzący mógł rozpocząć – bez dalszego opóźnienia – swoją rzeczywistą praktykę Sztuki.

Śledź powyższe instrukcje uważnie i wykonaj swoją pierwszą dziesięciominutową praktykę teraz, zanim zagłębisz się dalej w studium tego traktatu. Następnie postanów regularnie ćwiczyć każdego dnia, dopóki sam nie udowodnisz sobie możliwości osiągnięcia jakichś wyników za pomocą tej metody.

źródło: THE GREATER CRYSTALLINE SPHERE from „Crystal Vision Through Crystal Gazing” by Frater Achad, Chicago 1923.