Jules-Denis, baron Du Potet de Sennevoy, urodził się 12 kwietnia 1796 roku w małej wiosce La Chapelle, w gminie Yonne, w departamencie Sennevoy. Jego rodzina należała do starej szlachty Burgundii, a Dijon wciąż upamiętnia ich nazwisko w nazwie ulicy Rue du Grand-Potet. Jego dzieciństwo to czas, w którym rozkoszował się przyrodą: spędzał czas, wędrując po lasach, łąkach i nad strumieniami. Kiedy miał czternaście lat, rodzice zmusili go do podjęcia nauki, jednak sam przyznawał, że wolał słuchać śpiewu ptaków i szumu wody niż uczyć się łaciny i innych języków. Nie był przeznaczony na wielką postać akademicką: z jego relacji wynika, że nie potrafił w pełni pojąć związku między swoimi niezwykłymi osiągnięciami w magii a zapiskami i pismami starożytnych mędrców. Eliphas Lévi uznał pracę Du Poteta za „najbardziej niezwykły produkt czystej intuicji”, którą można przypisać jego wczesnym, umiłowanym kontaktom z naturą. Z natury czerpał i pochłaniał subtelne moce magnetyczne, które później wykorzystywał w okresie swojej działalności w Paryżu. Czytaj dalej →