Alchemia i Diabeł

Autor: Wielebny J.B. Craven, D.D., Archidiakon Orkadów

*„Od samego początku Kościół postrzegał siły skierowane przeciwko sobie jako wielką armię ciemnych duchów, na czele z wielkim zbuntowanym aniołem, Szatanem, autorem wszelkiego zła fizycznego i moralnego na ziemi. (…) Nie możemy się zatem dziwić, że nowa religia patrzyła z niechęcią na badania, które nieszczęśliwie powiązano z powszechną demonologią, ani że trwała kościelna niechęć, wynikająca z konfliktu, w którym nauka przybierała postać piekielnej magii, wykonywanej na szkodę Boga i człowieka.”
[A.W. Benn: Historia racjonalizmu angielskiego w XIX wieku, tom I, s. 65.]

Czytaj dalej

Alchemia Kabalistyczna

Moim zamiarem w tej chwili jest zagłębienie się w bardzo ciekawą i rzadko uczęszczaną boczną ścieżkę hermetycznych badań, która jednak może się okazać godna uwagi, przynajmniej w pewnym sensie. Choć czuję, że w ramach jednego tekstu mogę jedynie delikatnie dotknąć głównej części mojego tematu, możemy zostać doprowadzeni do kolejnej Bramy Alchemii, za którą rozpościera się szeroki horyzont duchowych aspektów. Czytaj dalej

„Wyzwolenie” człowieka

„Wyzwolenie” człowieka
W r. 1929 został wydany w Monachium przekład chińskiego traktatu taoistycznego: T’ai I Chin Hua Tsung Chih – czyli: Tajemnica Złotego Kwiatu Najwyższej Jedni (Das Geheimnis der Goldenen Blume, ein chine-siches Lebensbuch), dokonany przez głośnego sinologa Richorda Wilhelma. Przekład, ten wydano po angielsku (C. F. Baynes). Szczegółowo omówił go okultysta Andre Preau w artykule pod takim samym tytułem w n-rze 134 „Yoile d’Isis” z roku 1932. Oto streszczenie: Czytaj dalej

Alchemia

Alchemja.

Zasadnicze zdania tekstu „Szmaragdowego Kamienia” ustanawiają po 1. że władza Hermesa rozszerzą się na wszystkie trzy plany; 2. że Słoneczne Działanie spełnione, tj. że ono było realizowane nie tyko w dwóch Wyższych, ale i w fizycznym planie. I tak, Wielka Tablica Egipskiej Tradycji uznaje Alchemję. Czytaj dalej