Jeśli prawdą jest, że człowiek niegodziwy jest niezmiennie chorym i nieszczęśliwym człowiekiem, wtedy prawdą jest że silna wola jest produktem duchowej części człowieka, ale jeśli faktem jest, że człowiek o silnej woli często jest bardzo szczęśliwy, bardzo zdrowy i jednocześnie bardzo niegodziwy, musi to być prawdą, że wola rozwija się na fizycznym fundamencie, tak jak ciało rozwija się na fizycznym fundamencie komórek. Sam fundament, więc tego systemu treningu woli dotyczy pytania, czy etyka,
moralność i religia stanowią jakąkolwiek część tego.

Można na to pozytywnie odpowiedzieć raz na zawsze, że kształtowanie woli jest fizycznym procesem, i że pytanie, co zamierzasz lub jak zamierzasz, jest moralnym lub etycznym pytaniem które następuje po zbudowaniu woli samej w sobie. Ma to związek z tym, jak używasz silnej woli po jej zbudowaniu. Nie ma to nic wspólnego z budowaniem samej woli. Siedzibą woli jest szara materia mózgu, lub komórki mózgowe
płatów przednich, które rozciągają się na całkowity układ nerwowy mózgowo-rdzeniowy.
Rozumny mózg człowieka, zatem, jest siedzibą woli, co jest bardziej lub mniej potwierdzone przez fakt, że w czasie snu, kiedy rozumny mózg nie jest aktywny, wola jest prawie całkowicie w zawieszeniu. Będąc fizyczna w swoim pochodzeniu, więc wola musi wykazywać zmienność rzeczy fizycznych i musi w dużym stopniu dzielić zmęczenia i odświeżenia fizycznego ciała. Wola wykazuje te fizyczne reakcje w wyraźnym stopniu, ale ma moc, której nie posiada ciało jako całość, utrzymania ciągłej aktywności w obliczu fizycznego zmęczenia, a więc posiada właściwość przekraczania granic materii przekraczając fizyczną wytrzymałość. Wola w swoim pochodzeniu jest fizyczna, ale wola w działaniu jest fizyczna, psychiczna i duchowa, uczestnicząc w trójjednej naturze człowieka. Ponieważ wola ma fizyczne pochodzenie, jest budowana, rozwijana lub trenowana w ten sam sposób, co mięsień ciała jest budowany, rozwijany i
trenowany. Budowanie woli jest więc kwestią ćwiczenia umysłu, czyli ćwiczenia uwagi, skupiania świadomej myśli na akcie lub zestawie aktów, tak jak mięsień rośnie w ilości i jakości, gdy jest świadomie ćwiczony. To nie jest kwestia trudnego wysiłku.

Nie jest to trudniejsze niż trenowanie mięśnia. Tak jak w przypadku  rozwiniętego mięśnia, rozwinięta wola wymaga jedynie ciągłej uwagi lub powtarzania ćwiczeń. Jednak ta właśnie nieobecność trudności jest głównym powodem, dla którego nasi edukatorzy zaniedbali uczynienie treningu woli przedmiotem specjalnych badań w szkołach. Pomijając ogromnie ważny fakt, że silna wola jest podstawą silnego charakteru, wytyczali swoje plany edukacji młodzieży w sposób, który rozwija mózg jako całość, który trenuje ucznia w dobrowolnej uwadze, koncentracji i pamięci, ale nie daje uczniowi wglądu w fundamentalne czynności wymagane do rozwijania siły woli dla niej samej. Nigdy nie podkreśla się uczniowi, że siła woli jest kluczem do charakteru, i że jej rozwój jest zatem ważniejszy niż znajomość historii, geografii, matematyki itd. W szkołach zakłada się, że trening woli zadba o siebie sam, i faktycznie tak się dzieje, z wynikiem, że nasi młodzi ludzie kończą studia z głowami wypełnionymi ogromną ilością informacji, które spędzają resztę życia na zapominaniu, ale bez żadnej wiedzy na temat
bardzo ważnej prawdy, że siła woli jest budowana tak jak mięsień. Mają moc mięśniową
pod dostatkiem, ponieważ nauczyli się na studiach jak rozwijać mięśnie, ale jeśli wchodzą w życie po studiach z silnymi wolami, jest to przypadkowy wynik spowodowany przez przypadek jakiejś pośredniej sugestii, która zakorzeniła się w ich umysłach, lub został spowodowany przez prywatne warunki walki i trudności związane z życiem domowym ucznia, które działały jako trening woli, zupełnie niezależnie od treningu umysłu otrzymanego przez kurs uniwersytecki. Mamy Schopenhauera „Wolę życia”,  Nietzschego „Wolę mocy” i Lincolna „Wolę służenia”, spośród których możemy wybrać jako osiągalne wyniki naszego systemu treningu woli, i nasz wybór naturalnie padnie na ostatnią jako najlepszą z trzech. Wola Życia to instynktowne dążenie wszystkich istot żywych do utrzymania życia dla siebie w najpełniejszy, najbardziej przyjemny i najłatwiejszy sposób.

Wola Mocy jest pędem ambicji, który motywuje większość ludzi, którzy wybiegają ponad zwierzęce w nadziejach i obawach, i którzy są zdolni do ciągłego myślenia na rzecz osiągnięcia celu, ale Wola Mocy w swej istocie jest samolubna i skupiona na sobie, i dotyczy osiągnięcia lub sukcesu dla własnej satysfakcji wynikającej z wykorzystania mocy zdobytej przez wysiłek. Wola Służenia, której nie  znaleziono wyższego przykładu w życiu ludzkim niż u znamienitego Abrahama Lincolna, jest laską Aarona, która pochłania te mniejsze koncepcje, Wolę Życia i Wolę Mocy, wskazując na najwyższe osiągnięcia ludzkie. Ta Wola Służenia, będąc naszym wyborem, wymaga więc wykazania, że, tak jak w przypadku Napoleona, ogólna zasada wyjaśniona w tym systemie treningu woli jest czynnikiem leżącym u podstaw rozwoju wspaniale zaokrąglonego charakteru Abrahama Lincolna. Oznacza to, że możesz wybrać, czy będziesz zadowolony z rozwoju charakteru w swoim przypadku, wystarczającego do przyniesienia materialnego sukcesu w bogactwie i majątku, czy też przypniesz swój wóz do gwiazdy i będziesz zadowolony z niczego mniej niż najwyższego, a mianowicie Woli Służenia.

Jako bodziec do wysiłku żaden warunek życia nie okazał się tak zbawienny jak ubóstwo lub brak wygody i braku luksusu. Elbert Hubbard, jeden z naszych najbardziej błyskotliwych ludzi, powiedział kiedyś, że stwierdzi się po badaniu, że dziewięciu na dziesięciu naszych wielkich ludzi ogrzewało swoje nagie stopy zimowymi porankami w miejscach, gdzie leżały krowy, i podkreślał ten stan trudnego ubóstwa w młodości jako wyjaśnienie szybkiego wzrostu do sławy i bogactwa tych wiejskich chłopców. Ta młodość w ubóstwie była obecna, jak wszyscy wiemy, w przypadkach naszych dwóch wybitnych przykładów ludzi o silnej woli, Napoleona i Lincolna, ale nie powinniśmy z tego powodu przechodzić do skrajności zakładania, że Wola Mocy i Wola Służenia są nieosiągalne, chyba że poprzedzone lub towarzyszą im ograniczenia ciężkiego ubóstwa. Zwracamy uwagę na bodziec ubóstwa w tym momencie nie jako na konieczny warunek twojego treningu na rzecz rozwoju siły woli, ale jako przykład jak przeszkoda, przeszkoda ubóstwa, została pokonana przez dwóch z największych ludzi na ziemi, i odłożona na bok jako zbyt mała rzecz, by przeszkodzić im w dążeniu do celu. Matka Napoleona zajmowała się praniem, aby zarobić na jedzenie. Napoleon głodował w kwaterach, czekając na swoją komisję. Przez tydzień żywił się suchym chlebem. Lincoln, łupacz szyn, czytał książki, które stanowiły podstawę jego edukacji przy świetle drewnianego ognia na palenisku. Oboje nosili białe płomienie swoich ambicji w sercach przez całe pozbawienie i przeszkody. Oboje karmili wewnętrzny ogień swoim komfortem, wygodą, radością z mniejszych rzeczy. Oboje składali ofiary na ołtarzu niezłomnego celu. Oboje rozwijali niewyczerpaną cierpliwość. Oboje rozwijali wolę ze stali. Oboje osiągnęli cel swoich ambicji.

To zadanie historyka, a nie nasze, aby porównać stopnie tego osiągnięcia. Zauważamy tutaj tylko, że jeden rozwijał Wolę Mocy, drugi Wolę Służenia.

źródło: THE MECHANISM OF WILL from „WILL-POWER, PERSONAL MAGNETISM, MEMORYTRAINING, and SUCCESS” By SYDNEY B. FLOWER; Chicago 1921.