Jasnowidzenie i jasnosłyszenie, czyli wyraźne widzenie i wyraźne słyszenie, najlepiej jest rozważać łącznie, ponieważ jedna faza rozwoju psychicznego rzadko występuje bez towarzyszenia jej korelatu w większym lub mniejszym stopniu. Jak trafnie ujął to znany psychic, „Często słyszy się widoki i widzi dźwięki.” Należy jednak zrozumieć, że pojęcie jasnowidzenia i jasnosłyszenia, jak naucza i wykorzystuje je Bractwo, znacznie różni się od powszechnej interpretacji nakładanej na te fazy rozwoju psychicznego przez tych, których jedyna znajomość z którąkolwiek z nich jest poprzez zwykłe manifestacje tzw. zjawisk spirytystycznych.
Jasnowidzenie i jasnosłyszenie, które mogą być naturalnym darem, lub mogą być wynikiem tzw. „kręgów rozwoju”, kiedy używane są wyłącznie do celów materialistycznych jako środek utrzymania, są całkowicie obce ideałom i celom Bractwa. Mogą rzeczywiście dostarczyć przekonujących dowodów tym dobrze intencjonowanym osobom, które interesują się okultyzmem tylko do stopnia zdobycia dowodów na ciągłość życia i świadomego istnienia poza grobem, lub ponownie jako dowody na 'działanie siły kierowanej przez inteligencję działającą w zakładanych nadprzyrodzonych warunkach, ale w żadnym przypadku takie zjawiska nie są pożądanym celem Bractwa.
Rozwój mocy do wytwarzania zjawisk psychicznych w jakichkolwiek okolicznościach wyłącznie w celach pokazu; zaspokajanie ciekawości lub sceptycyzmu, lub informowanie tych, którzy nie chcą się trudzić poszukiwaniem sami dla siebie, jest daleki od bycia zachęcanym wśród braci i sióstr Róży Krzyża. W rzeczywistości, nikt tak związany nie mógłby legalnie stać się stroną takiej wystawy lub demonstracji. Oprócz tych wstępnych uwag, ważność kultywowania jasnowidzenia i jasnosłyszenia pod właściwym kierunkiem, nie może być zbyt mocno podkreślona i zalecana tym, którzy wstępują na ŚCIEŻKĘ. Dla takich osób będzie to absolutnie konieczne, aby dostrzec prawdziwe oświecenie, które jest jednym z ich ostatecznych celów. Jasnowidzenie i jasnosłyszenie działają zarówno na fizycznych, jak i duchowych płaszczyznach bytu. Mogą dotyczyć warunków czysto związanych z codziennymi sprawami, scen i zdarzeń odległych lub bliskich, do osobowości żyjących, i ściśle związanych z nami, lub w dużych odległościach i których możemy nie widzieć przez długi czas; o których możemy nawet stracić wszelką wiedzę.
Widzenie tych osób jasnowidzko lub słyszenie ich, nie należy do kategorii „Aparycji Żywych”, o których wspomniano w podziałach poprzedniej lekcji. To zjawisko jest tak określane tylko wtedy, gdy jest świadkiem więcej niż jedna osoba bez żadnych zwykle związanych elementów zjawisk wchodzących w istniejące warunki.
Jasnowidzenie i jasnosłyszenie działające na fizycznej płaszczyźnie mogą być nie tylko wynikiem indywidualnego rozwoju; mogą również być wynikiem hipnotycznego wpływu przeprowadzonego przez etapy somnambulizmu. Dzieła Alexandre’a Dumasa w kilku przypadkach opierają się na tej prawdzie, która stała się znana we współczesnych czasach niedługo po eksperymentach Mesmera i jego wanny wśród dam francuskiego dworu. W naszych własnych czasach eksperymenty dr Quackenbosa i jego współpracowników wykazały wartość i prawdziwość hipnotycznego jasnowidzenia do stopnia absolutnej pewności, – osoba opisuje dokładnie działania osób nieznanych jej, w mieszkaniach zlokalizowanych w różnych miejscach miasta, czytając zaklejone obiekty i książki oraz podając różne kombinacje liczbowe. Temat ten zostanie dokładniej omówiony w późniejszej dyskusji na temat właściwego hipnotyzmu. Można tu także stwierdzić, że wiele zjawisk tzw. czytania umysłu lub wzroku na scenie, oprócz jawnej szarlatanerii, jest wywoływane poprzez wcześniejsze zahipnotyzowanie osoby na scenie.
Osoba ta następnie działa w raporcie z operatorem, który swobodnie miesza się z publicznością. Nie jest nawet konieczne, aby operator czytał rachunki, monety, listy itp., przedstawione mu do testów. Wystarczy, że je trzyma w ręku lub nawet dotyka, aby ten obiekt poprzez niego nawiązał raport z zahipnotyzowaną osobą na platformie lub scenie. To jest jasnowidzenie na fizycznej płaszczyźnie i najbardziej materialistycznej naturze. Pożądane jest tu wskazanie powyższych przykładów, ponieważ jasno pokazuje, że kultywowanie zwykłego jasnowidzenia i jasnosłyszenia nie jest koniecznie uzależnione od kultywowania lub posiadania zasadniczo duchowych atrybutów. Okultyści dobrze znają istnienie zarówno Czarnej jak i Białej Magii, i do pierwszej klasy należą wcześniej wspomniane zjawiska. I może być także tu szepnięte, że ascetyzm, monastycyzm i kultywowanie nastrojów Cromwellian jest równie prawdopodobne do wywoływania zjawisk przypisywanych
Czarnej Magii, jak i Białej, gdyż wpływy najczęściej w raporcie z takimi nastrojami i stanami umysłu są bardziej skłonne być sprzymierzone z pierwszymi niż z drugimi.
Jasnowidzenie na fizycznej płaszczyźnie może być stosowane do warstw geologicznych Ziemi oraz do żył minerałów i złóż metali, które czasami były odkrywane w ten sposób. Przy próbie użycia tej mocy w wyższych sferach Materii, takich jak rozwiązanie procesów chemicznych itp., może być to wykonane skutecznie tylko wtedy, gdy jest kierowane przez wysokie osiągnięcia duchowe, ponieważ, jak dobrze wiedzą okultyści, prawdziwe miejsce Materii to nie widzialny fizyczny świat, ale niewidzialna, duchowa płaszczyzna bytu. Gdy mamy do czynienia z molekułami, atomami, elektronami i eonami, przekroczyliśmy granice fizycznego i jesteśmy już na dobrej drodze do czysto duchowych regionów. Duchowe jasnowidzenie w swoich niższych fazach działa głównie w opisywaniu i rozróżnianiu duchowych bytów bliskich ziemskiej płaszczyźnie, które doświadczyły, bardziej lub mniej niedawno, życia na Ziemi. Może być zastosowane do dokładnego opisu warunków, w których takie byty mogą się manifestować w celu identyfikacji tylko dla medium, lub dla zadowolenia osoby, dla której medium „siedzi”. Te byty funkcjonują na razie na planach Eterycznych i Świata Pragnień, zwykle znanych łącznie jako Płaszczyzna Astralna.
Należy zdać sobie sprawę w tym momencie, że jasnowidzenie stosowane w ten sposób nie dostarcza dowodu na „NIEŚMIERTELNOŚĆ” w akceptacji stanu niekończącego się trwania. To jednak zdaje się dowodzić istnienia świadomego funkcjonowania poza grobem, ale, pomimo twierdzeń wielu wyznających spirytualistów, żadne satysfakcjonujące identyfikacje osobowości, które „przeszły dalej” od ponad wieku lub tak, nigdy nie zostały udzielone. Dość powszechnym zjawiskiem jest informowanie przez medium swoich „siedzących” o niesamowitej i imponującej liście nazwisk sławnych zmarłych, którzy przychodzą być tym czy tamtym indywidualnym „przewodnikiem” lub „Kontrolerem”.
Wygląda na to, że jest to pewna profesjonalna procedura, która działa znakomicie na zaimponowanie nowicjuszom w sesjach psychicznych, dopóki lata doświadczeń nie przekonają ich o jej całkowitej fałszywości lub przynajmniej bezużyteczności. Prawdziwy okultysta ma inne sposoby i środki do zaspokojenia się poprzez wiedzę o wyższych sferach, niż zwykłe jasnowidzenie może kiedykolwiek osiągnąć, o ciągłym istnieniu wcześniej wcielonych duchów lub ego, i wie również, że jest niemożliwe dla takich ego, które przeszły do sfer poza Płaszczyzną Astralną, funkcjonować ciągle jako stały przewodnik jakiegokolwiek śmiertelnika, w raporcie z tym śmiertelnikiem na płaszczyźnie fizycznej.
Jedynym wyjątkiem od tego absolutnego prawa, które przy późniejszej wiedzy okaże się wcale nie być wyjątkiem, jest przypadek tych Starszych Braci, których ewolucja, jeśli chodzi o tę planetę, została zakończona, i którzy nauczyli się wykorzystywać odpowiednie pojazdy do funkcjonowania na dowolnej płaszczyźnie, której pragną w dalszym przebiegu swojej pracy dla ludzkości.
W aplikacji jasnowidzenia do duchowych płaszczyzn różnica między fizycznym a duchowym rozwojem staje się widoczna. Nieświadome, pasywne lub zwykłe mediumnictwo o charakterze jasnowidza lub jasnosłyszącego jest narażone na wiele i poważne błędy. Można dokonać niezwykłych identyfikacji, wykazać wspaniałą jasność widzenia w zakresie rzeczy łatwo rozpoznawalnych, ale gdy konsultuje się kolejno medium po medium zwykłego typu „naturalnego” lub niewyćwiczonego w kwestii warunków ponadświatowych, człowiek znajduje się w umysłowym labiryncie pozornych niespójności, niezgodności i sprzeczności zdających się nie do pogodzenia. Ten niefortunny stan rzeczy niekoniecznie unieważnia pracę medium, ale z pewnością wprowadza w zakłopotanie pytającego i zniechęca go do dalszych badań. Heindel * pięknie opisał pracę niewyćwiczonego medium, a także wysiłki różnych mediów przy stosowaniu ich do jednej i tej samej rzeczy, pokazując wiele punktów widzenia, znacznie różniących się. Dzieje się to w jego przykładzie reporterów piszących o danym mieście, z których każdy wnosi swoją perspektywę, poprawną, wyćwiczoną, konkretną, znacznie różniącą się od perspektyw innych, ale wszystkie razem dają nam bardziej wszechstronny obraz tego konkretnego miasta, niż mógłby to zrobić którykolwiek z nich samodzielnie.
Z kolei, w „Cosmo – Conception” podano przykład patrzenia przez szczeliny żaluzji, dzięki czemu widzimy tylko tyle widoku przed nami, ile mieści się w zakresie naszej perspektywy. Doskonale ilustruje to ideę pasywnego, niewyćwiczonego mediumnictwa działającego poprzez jasnowidzenie i jasnosłyszenie. Niewyćwiczony jasnowidz widzi ograniczenie, nie jest w stanie dokładnie opisać tego, co naprawdę widzi, a nawet tak nie może zobaczyć poza płaszczyzny analogiczne do naszego własnego świata fizycznego. Wyćwiczony jasnowidz, wręcz przeciwnie, widzi szeroko, nie tylko przez Eteryczne Płaszczyzny wyższego podziału Świata Fizycznego, ale przez Świat Astralny do niższych Płaszczyzn Myśli. Taki człowiek jest w stanie odróżnić iluzje Świata Pragnień, które dla niewyćwiczonego widzącego wydają się być tak trwałe i rzeczywiste, od prawdziwych, realnych, archetypów i warunków w Świecie Myśli, przynajmniej w jego najniższym podziale – tego Konkretnej Myśli. To jest prawdziwa wartość wyćwiczonego widzenia – zdolność do rozróżniania między fałszem a prawdą w rzeczach duchowych.
Świat Pragnień ze swoim ogromnym zbiorem pozornie namacalnych warunków, z których każdy jednak jest tworem indywidualnego pragnienia, i tak ulotnym jak pragnienie, które je stworzyło, stawia niemal nie do pokonania przeszkody dla niewyćwiczonego psychicznego w kwestii dokładnego opisu. Wyćwiczony jasnowidz najpierw uczy się, co ma widzieć, a potem jak to widzieć. Język często jest niewystarczający do właściwego opisu duchowych warunków i stanów, i tylko przez analogię mogą one stać się namacalne dla tych, którzy nie są w stanie samodzielnie widzieć. Wyćwiczony jasnowidz widzi nie tylko to, co może być przed nim, on widzi to, co chce, jak chce, gdzie i kiedy chce. Co więcej, uczy się, jak dokładnie opisywać to, co widzi, rozdzielając, dyskryminując, ważąc i sortując warunki, tak aby błąd w opisie był zminimalizowany.
W zajmowaniu się różnymi płaszczyznami widzianymi jasnowidzko, należy pamiętać, że jasnowidz często patrzy, jakby przez kilka światów naraz. W ten sposób jest oczywiste, jak warunki rzeczywiście widziane mogą być często beznadziejnie pomieszane i zagmatwane, do stopnia stając się prawie nie do pogodzenia i niezrozumiałe. Instrukcje w zakresie jasnowidzenia muszą obejmować naukę o rzeczywistych warunkach dotyczących każdego świata, i medium musi być szkolone tak, aby umieć odpowiednio rozróżniać warunki dotyczące każdego z nich.
Aury i kolory odgrywają bardzo ważną rolę w szkoleniu medium. Rzeczywiście, zazwyczaj to właśnie kolor jest pierwszym postrzeganym przez początkującego psychicznego – wielu staje się tak biegłymi w czytaniu kolorów, że historia duchowych warunków często objawia się im wyłącznie w ten sposób. W podobny sposób jasnosłyszenie jest wpływane w sferze dźwięku i tonu.
Wiele ciekawych przypadków zostało odnotowanych przez nauki medyczne, które mają swoje wyjaśnienie wyłącznie na podstawie jasnowidzenia. Na przykład, przypadek chłopca z Braintree, w stanie Massachusetts, syna szanowanego lekarza z tego miasta, który wcześnie rozwinął to, co powszechnie znane było jako oczy rentgenowskie. Jego szczególna faza dała mu moc całkowicie niezależną od jego własnej woli, do widzenia tak wyraźnie i przejrzyście przez i do innych organizmów fizycznych, jak do naczynia z czystą wodą. Ten przypadek został dokładnie zbadany przez wielu naukowców i jego autentyczność została udowodniona bez wątpliwości. Jego opisy wnętrza innych organizmów były tak dokładne, że stał się bardzo użytecznym asystentem swojego ojca w jego diagnostycznej pracy. Często zadawane jest pytanie: „Czy widzi się jasnowidzko przez swoje fizyczne oczy, czy też przez inną moc?” Tak i nie. Innymi słowy, w normalnych warunkach wyćwiczony jasnowidz widzi przez fizyczne oczy, jeśli tak zechce, lub równie dobrze może widzieć z zamkniętymi oczami, co pokazuje, że działanie siły OD może być kierowane przez czysto fizyczne lub czysto duchowe kanały według woli. Niewyćwiczony jasnowidz, jednakże, może mieć wrażenie widzenia przez fizyczne oczy, wyłącznie dlatego, że te drogi percepcji zmysłowej oferują linię najmniejszego oporu dla wysokich wibracyjnych warunków niezbędnych do wywołania jasnowidzenia, ale jest to kwestia pozornego wrażenia jedynie, a nie rzeczywistej percepcji przez czuciowe receptory wzrokowe. To samo dotyczy w równym stopniu jasnosłyszenia. Żadne medium nie słyszy ducha. Może jednak mieć wrażenie słyszenia takiego, i to wrażenie jest w każdym przypadku tak realne jak faktyczny stan słyszenia.
U niewyćwiczonych jasnowidzów i jasnosłyszących dowody zjawisk manifestują się przez niedorozwinięte duchowe centra w układzie nerwowo-rdzeniowym, chociaż dając medium wrażenie, że funkcjonowało przez normalne drogi percepcji zmysłowej. To, co powszechnie nazywa się szóstym zmysłem, było różnie przypisywane działalności Szyszynki
(Szyszynka)
To jest całkowicie poprawne, ale Szyszynka była największą tajemnicą dla anatomów i fizjologów odkąd jej istnienie stało się znane nauce. Tylko z kluczem dostarczonym przez okultyzm możemy odblokować jej tajemnicę. W lekcjach na temat Symboliki Różokrzyżowców różne funkcje Szyszynki są w pełni wyjaśnione i jej znaczenie jako pierwotnego źródła aktywności w organizmie ludzkim zarówno fizycznym, jak i duchowym jest tam nakreślone.
Jednym z najbardziej znanych przykładów szczególnej fazy jasnowidzenia był przypadek Mollie Fancher z Brooklyn, której niesamowita praca w doborze i dopasowaniu wykwintnych kolorów, z rękami za głową i niewidoma w obu oczach, jest dobrze znana wielu tysiącom osób, które ją odwiedziły. To może być nazwane prawdziwym przykładem fizyko-duchowego jasnowidzenia. W rozwoju jasnowidzenia stosowano różne metody z mniej więcej równym powodzeniem. Krystalomancja, czyli używanie kryształowej kuli, często ujawnia pożądaną moc po wymaganym okresie koncentracji i rozwoju. Do tego samego efektu można użyć szklanki wody napełnionej do brzegu. Arkusz kartonu z kółkiem w mocnym czarnym konturze z czarną kropką w środku jest także dobry. W każdym z tych przypadków, jednakże, na początku nie staraj się widzieć niczego konkretnego. W zaawansowanych etapach rozwoju można zobaczyć to, co się chce, trzymając myśl ogólnie w umyśle, a jej rozwinięcie lub uruchomienie będzie widoczne jasnowidzko.
W ten sposób można często zauważyć i opisać działania odległych osób. Na początku jednak zachowaj umysł całkowicie pusty, z wzrokiem skoncentrowanym na krysztale, powierzchni wody lub kropce w środku karty. Obrazy będą łatwiej widoczne przez pierwsze dwie metody.
Przy użyciu karty i kropki pierwszym znakiem postępu będzie pojawienie się złotego lub ognistego korony wokół krawędzi kropki, podobnie jak efekt całkowitego zaćmienia słońca. Często kropka będzie wydawała się podwójna. To jest tylko złudzenie optyczne i nie ma znaczenia psychicznego. Aby ustrzec się przed złudzeniami zmysłów, studentowi zaleca się dokładne przeczytanie książki Profesora Jamesa „Krótszy kurs psychologii”, gdzie wszystkie zjawiska optyczne są adekwatnie wyjaśnione, wraz z cennymi danymi i informacjami dotyczącymi zjawisk zmysłowych i świadomości. Później kropka zacznie się wydawać rozszerzając, aż rozwijający się psychicznie będzie miał wrażenie patrzenia bezpośrednio w czarną przestrzeń kosmiczną.
Dobrym sposobem postępowania jest poświęcenie około piętnastu lub dwudziestu minut na koncentrację z kryształem, szklanką lub kartą, odpowiednio osłoniętą od jasnego światła, aby nie otrzymać mylących i irytujących odbić – na zwykłym stole, aby uniknąć rozpraszających kolorowych wzorów zbyt blisko. Po upływie tego czasu, wyłącz światło całkowicie i pozwól siłom manifestować się za pomocą samego światła Akaszicznego. W tych warunkach wkrótce zaczniesz widzieć chmurne formacje szybko przepływające, wirujące, rozszerzające się i zamykające jak spirale. Są to rzeczywiście spiralne mgławice w Regionie Eterycznym, miniaturowe prototypy kosmicznych procesów twórczych. Stopniowo te będą zauważane jako mające określony kolor – kolory spektrum słonecznego, i w lekcjach o kolorach i aurach, te znaczenia kolorów będą dokładnie wyjaśnione. Wystarczy stwierdzić tutaj, że takie kolory istnieją i będą zauważane przez studenta.
W miarę postępu rozwoju zauważane będą geometrical formy w trakcie formowania się, czasami niejasne, czasami przyjmujące konkretny kształt i formę. Na początku student nie znajdzie widocznej przyczyny ich istnienia, aż zda sobie sprawę, że prawdopodobnie po raz pierwszy patrzy w sferę archetypowych form, i kiedy to do niego dotrze, będzie zwracał uwagę na każdą konkretną formę, aż jej wyraźny kształt i cel zostaną mu objawione.
Kolejnym krokiem w rozwoju jest rozeznanie części ludzkiej postaci. Twarz, dłoń, stopa lub inna część ludzkiej anatomii stopniowo wyłoni się z ciemności. Czasami nie postać, ale fragment ubrania lub przedmiot odzieży zostanie pokazany w celu identyfikacji. Logicznym wynikiem tego etapu jest jednak ostateczne objawienie całej postaci w stanie duchowym. Jednym z najbardziej znaczących zjawisk rozwoju jest pojawienie się, po krótkim czasie, jasnych świateł dostrzeganych emanujących od innej osoby, z którą można siedzieć w ciemności. Ponownie te jasne światła, jaśniejsze niż słońce w zenicie, często błyskają przed kimś w pełnym świetle dnia. Są to centra, gangle, jeśli można tak użyć słowa, wibracji światła Akaszycznego, a ich pojawienie się i percepcja zawsze jest znakiem zachęty dla rozwijającego się psychicznie. Gdy powyższe wyniki zostaną zadowalająco osiągnięte, nadszedł czas, aby przekształcić pasywne mediumnictwo w aktywne, świadome mediumnictwo, pod pełną własną kontrolą i jako akt własnej woli.
Wiele razy student zauważy litery, cyfry, fragmenty słów, a nawet całe słowa. Mogą to być znaki dane mu przez byt próbujący przekazać wiadomość, i takie znaki należy uważnie zauważyć; można je utrzymać w wizji psychicznej dzięki silnemu aktowi woli, na tyle długo, aby umożliwić odpowiednie badanie i koncentrację. Pierwszym warunkiem jest rozwijanie swoich duchowych i umysłowych mocy do najwyższego możliwego stopnia. Skoncentruj wszystkie swoje siły na osiągnięciu samokontroli i rozwijaniu siły woli. Ta kultywacja przyniesie odpowiedni wzrost twojej atomowej, molekularnej i komórkowej wibracji w całym ciele, aż stopniowo funkcje całego organizmu, fizycznego czy duchowego, staną się kwestią wyłącznie twojego własnego dobrowolnego aktu woli, a moc jasnowidzenia i jasnosłyszenia może być stosowana według własnego wyboru, zarówno szeroko, jak i dokładnie badawczo, jak tylko sobie życzysz.
Podsumowując, jasnowidzenie można zdefiniować jako podnoszenie mocy percepcji zmysłowej z niższego na wyższy stan wibracji. Nauka pokazała nam, że istnieją nieskończenie większe królestwa aktywności niż te, które postrzegają nasze zwykłe zmysły – że zarówno powyżej, jak i poniżej spektrum istnieją promienie lub stany wibracyjnego wpływu, których nasze normalne zmysły, tak jak je obecnie posiadamy, są niezdolne do poznania, ale które mimo to można udowodnić przy pomocy procesów laboratoryjnych.
Jasnowidzenie, w związku z tym, zamiast być nadnaturalną mocą czy nadnormatywnym procesem, jest po prostu kultywacją, rozwojem, ekspansją – podniesieniem do N – tej potęgi możliwości percepcyjnych zmysłów; zwiększeniem stanu wibracyjnego naszych sensorów.
Dogłębne studiowanie prawdziwego okultyzmu jest konieczne, aby dokładnie wiedzieć, co się widzi lub doświadcza, oraz aby móc przyporządkować każdy indywidualny element doświadczenia do jego właściwego miejsca, na podstawie prawidłowej wiedzy o warunkach dotyczących każdego. Wykorzystywane w najlepszy i najwyższy sposób oraz motywowane wyłącznie prawdziwymi motywami, jasnowidzenie i jasnosłyszenie przyniosą szczęście i pomoc ludzkości oraz postęp i oświecenie indywidualnemu psychicznemu. Niewłaściwie wykorzystane, przyniesie szkodę i degradację osoby tak je nadużywającej.
źródło PHYSICAL MEDIUMSHIP, A Brief Course in Mediumship By KHEI F.R.C, New York City 1915 or Copyrighted 1916.