Medytacja o Śmierci Bohaterów Wojennych

To są dni zaciemnione obecnością śmierci; dni, kiedy osamotnione serca żądają odpowiedzi na odwieczne pytanie, które przebija się przez kroki Tego, którego ludzie czasem przedstawiają pod postacią Kosiarza z kosą, a czasem pod majestatycznym obliczem Anioła Śmierci. To są dni, kiedy ludzie, których życie zapuściło korzenie na żyznych polach lub w wielkich miastach, są wysyłani milionami na różne kontynenty, by spotkać to, co włada nami wszystkimi, a jednak nas wszystkich uwalnia. Czytaj dalej

Medytacja – Dhyanam

Dhyanam pochodzi od rdzenia Dhya; oznacza brak ruchu i jednokierunkowość. Głównym celem jest uwolnienie umysłu spod władzy zmysłów i z ustaloną świadomością „wzbudzenie prądu myśli” z wyłączeniem wszystkich innych spraw. Konkretna pora i miejsce, konkretna Asana lub pozycja oraz konkretna Dik (kierunek Północ lub Wschód), zalecane w naszych Shastrach, są pomocami, ale nie są niezbędnie konieczne. Dhyanam jest podzielone w Yoga Shastra na trzy części: wstępną, zwaną Dharana, następnie właściwe Dhyanam, a potem Samadhi, które ma wiele poddziałów, których nie ma potrzeby tutaj wymieniać. Przedmiotem medytacji powinien być albo własny duch, czyli Atma (Wyższe Ja), albo Prateeka. Prateeka zazwyczaj oznacza Wyższe Istnienie, Deva lub Rishee. Spośród wszystkich Asan, Padmasana jest najlepsza, będąc najłatwiejszą; leżenie powoduje senność, podczas gdy stanie męczy ciało; dlatego medytujący powinien siedzieć. Pora i miejsce powinny być tak wybrane, aby były wolne od wszelkich zakłóceń zewnętrznych (takich jak szczury, komary, silny wiatr itp.), a praktyka powinna być regularnie kontynuowana aż do śmierci. Najlepsze siedzenie to takie, które składa się z maty z trawy Kusa, z rozłożonym na niej kawałkiem skóry jelenia i kawałkiem jedwabiu na wierzchu. Powód takiego siedzenia nie jest podany; być może doświadczenie wykazało, że takie siedzenie wspomaga koncentrację.

Nasze Shastry mówią, aby wycofać zmysły z przedmiotów, do których są przywiązane, prowadzić czyste życie zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie, a następnie codziennie, regularnie i z zapałem praktykować medytację, wtedy nastąpi zmiana, kiedy twoja Karma nie będzie już w stanie cię wiązać, kiedy prawdziwa natura Atmy będzie ci zrozumiała, kiedy będziesz wolny w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Kto może być nazwany szczęśliwym bez spokoju ducha? A jaki może być spokój ducha bez Jogi? Rzucany przez fale tego zmysłowego istnienia, myląc miraż z chłodnym strumieniem czystej wody, spragniony pielgrzym biegnie za ziemskimi przyjemnościami, aby ostatecznie znaleźć rozczarowanie i śmierć; raz za razem, narodzenie po narodzeniu, lekcja jest nauczana, aż podróżnik, zmęczony swoimi wędrówkami, spogląda w górę i dostrzega promienne światło Gnanam. Wtedy jego Karma przestaje go wiązać, jego trzecie oko zamienia Karmę w popiół w swoim ostatnim wysiłku, by go pokonać, a przebudzony Shiva ponownie łączy się z Boginią Mądrości, Durgą, Ścieżką Smutku.

K.P. Murkherji.
Barakar, Indie.

źródło: DHYANAM – MEDITATION by K.P. Murkherji;  THE PATH,  APRIL  1894.


Dhyanam jest starożytną techniką medytacyjną, która pochodzi z tradycji jogi i hinduizmu. Słowo „Dhyanam” pochodzi od sanskryckiego rdzenia „dhya”, co oznacza „medytować”, „kontemplować” lub „skupiać uwagę”. Dhyanam jest jedną z najważniejszych praktyk w różnych tradycjach duchowych i jogicznych, mającą na celu osiągnięcie wyższych stanów świadomości i wewnętrznego spokoju.

Kluczowe Elementy Dhyanam

  1. Jednokierunkowość i Brak Ruchu:
    • Dhyanam polega na osiągnięciu stanu, w którym umysł jest całkowicie skupiony na jednym punkcie lub obiekcie, bez rozpraszania się przez zewnętrzne bodźce i myśli.
  2. Uwolnienie Umysłu od Zmysłów:
    • Głównym celem jest uwolnienie umysłu spod władzy zmysłów, co umożliwia głęboką koncentrację i introspekcję.
  3. Podział na Etapy:
    • Dharana: Wstępny etap, w którym praktykujący uczy się koncentracji na jednym punkcie lub obiekcie.
    • Dhyanam: Właściwa medytacja, gdzie koncentracja staje się bardziej stabilna i głęboka.
    • Samadhi: Ostateczny stan medytacji, w którym praktykujący doświadcza jedności z obiektem medytacji i przekracza dualizm między podmiotem a przedmiotem.
  4. Obiekt Medytacji:
    • Może to być własna dusza lub Atma (Wyższe Ja) albo Prateeka, co oznacza wyższe istoty, takie jak Deva (bóg) lub Rishee (mędrzec).
  5. Postawa (Asana):
    • Najlepszą postawą jest Padmasana (pozycja lotosu), która jest uznawana za najłatwiejszą do utrzymania. Ważne jest, aby siedzieć, ponieważ leżenie może prowadzić do snu, a stanie męczy ciało.
  6. Miejsce i Czas:
    • Miejsce medytacji powinno być wolne od zakłóceń, takich jak hałas, owady czy silny wiatr. Praktyka powinna być regularna i systematyczna.
  7. Siedzisko:
    • Tradycyjne siedzisko składa się z maty z trawy Kusa, z kawałkiem skóry jelenia na wierzchu i jedwabiu na samej górze. Takie siedzisko ma pomagać w koncentracji.
  8. Regularność i Dyscyplina:
    • Dhyanam powinno być praktykowane codziennie, z zapałem i regularnością, aby przynieść oczekiwane rezultaty.
  9. Transformacja i Wolność:
    • Poprzez regularną praktykę medytacji, praktykujący może osiągnąć stan, w którym jego karma przestaje go wiązać, rozumie prawdziwą naturę Atmy i osiąga prawdziwą wolność duchową.
  10. Pokój Umysłu:
    • Medytacja prowadzi do spokoju umysłu, co jest niezbędne do osiągnięcia szczęścia. Bez spokoju umysłu, osiągnięcie prawdziwego szczęścia jest niemożliwe.

Korzyści z Praktyki Dhyanam

  • Redukcja Stresu: Regularna medytacja pomaga w redukcji stresu i napięcia, co prowadzi do poprawy zdrowia psychicznego i fizycznego.
  • Lepsza Koncentracja: Praktyka Dhyanam wzmacnia zdolność koncentracji i uwagi.
  • Rozwój Duchowy: Pomaga w rozwoju duchowym i zrozumieniu wyższych prawd.
  • Wewnętrzny Spokój: Prowadzi do wewnętrznego spokoju i harmonii.

Dhyanam jest zatem potężną techniką medytacyjną, która ma na celu nie tylko uspokojenie umysłu, ale także głęboki rozwój duchowy i osiągnięcie wyższych stanów świadomości. Regularna praktyka zgodnie z zaleceniami może przynieść znaczące korzyści w życiu codziennym oraz duchowym rozwoju.