Arkan Piąty He ה
Piątemu arkanowi odpowiada znak ה (He) hebrejskiego alfabetu. Liczbowe znaczenie tej litery = 5. Hieroglificzny odpowiednik – oddechanie (życie). Oddechanie dla nas na drodze ciężkiego życia charakteryzuje obecność życiowych procesów w organizmie. Stąd tłumaczenie – życie, zgodne z astrologicznym odpowiednikiem arkanu – znakiem Barana (ϒ) w Zodjaku. Przebywanie Słońca w znaku Barana określa pierwszy wiosenny miesiąc, a wiosna jest elementem Jod rocznego Słonecznego Cyklu to, co przygotawia życie, pierwsze oddechanie życia.
Postawią nam natychmiast 2 pytania:
1 – We wzorze יהוה dynamicznego procesu ה odpowiadało żeńskiemu początkowi. Cóż powszechnego między żeńskim początkiem i życiem?
2 – Dlaczego 2-gi arkan (Beth) tłumaczy się jako żeński początek i dlaczego łączy się z piątym Arkanem? Jakaż różnica w odcieniach tego i drugiego arkanu?
Na pierwsze pytanie odpowiemy krótką wycieczką w dziedzinę chrześcijańskiej teozofji, tak nowszej (XVI, XVII i XVIII wieku), jak i dawniejszej (XIV i XV w.). Jeżeli każdemu dynamicznemu cyklowi typu יהוה może służyć jako przedłużenie takiż cykl, Jod którego jest przejawieniem drugiego He pierwszego cyklu, to i odwrotnie Jod naszego pierwszego cyklu uważać należy jako przejawienie drugiego ה niejakiego poprzedniego cyklu. Odszukanie elementów tego cyklu będzie jako wschodzenie
w łańcuchu przyczynowości i doprowadzi nas do poznania nowego Jod starszego porządku i zadania takiegoż pytania o przedpoprzednim cyklu.
Najpierwszy cykl w szeregu przyczynowości, lub, wyrażając się obrazowo, Pierwsza Rodzina typu kwaternera, oczywiście nie może uważać siebie za absolutnie samodzielnego, t. j. nie posiadającego poprzedników w szeregu elementów dynamięsnych procesów. Przecież Początek wszystkich Początków nie może mieć nazwy Jod, gdyż aktywny element ożywiony pragnieniem, potrzebą zapładniania, a Początek wszystkich Początków musi władać atrybutem Wszechzadowolenia. Ten początek musi być neutralny, androgemcpny, zawierającym w sobie wszystkie elementy tych dynamicznych procesów, które on zdolny zrodzić. Aby symbolizować ten początek, postawimy kropkę nad Jod napisawszy wzór Pierwszego Kwaternera transcendentalnej
krainy w postaci יהוה .
Ten punkt będzie przypominał nam: Wielki, Niedościgniony, Nieskończenie Jednorodny, Idealnie Światły, Promienisty Początek Ain Soph (hebr.), Wielka Nirwana (ind.).
Ten Niedościgniony Początek, nie mogący tworzyć objektu logicznej spekulacji, przejawił się jako męski element Jod, Element zapładniający, ekspansywny promienisty (słoneczny), któremu można dać nazwę: Uniwersalna Miłość. Ta Uniwersalna Miłość ograniczyła Pasywność, Atraktywność, Żeński Początek cieniowego charakteru, t. zw. Restrictio, któremu imię — Uniwersalne Życia, i zapłodniła go. Ze Związku tych Początków, Wyższego Jod i Wyższego He, rodzi się element Vau Pierwszej Rodziny. Imię jego Logos. Pierwotne Emanacje tego Elementu będą Drugim He Pierwszej Rodziny i poprowadzą nas już w transcendentalny świat Olam Aziluth Drugiej Rodziny, Oto dlaczego Życie okazało się żeńskim elementem. U opata Tritemiusa (1462 -1560) w przekazaniu im współczesnych jemu Rozenkreuzerowskieh teoryj, element Jod Pierwszej Rodziny nazwany Nad Esenojonainym Ogniem, Element He Nad Esenejonalnem Powietrzem, a Logos – Nad-Esencjonainem Światłem. Jak widzimy – Powietrze, Oddechanie, utożsamiło się z żeńskim elementem. Łatwo zauważyć, że tę terminologję Rozenkreuzerowie uważali jako wyłożenie Dogmatu chrześcijańskiej Trójcy, przyczem Ogień był Pierwszą Osobą Takowej, Powietrze – Trzecią, a Światło – Drugą, Kabbalistyozny Świat Aziluth u Tritemiusa pojawia się pod
nazwą Spiritus Mundi (Duch Wszechświata). Nam zdaje się, że przytoczona sprawa daje odpowiedź na pierwsze pytanie; a teraz przejdziemy do drugiego. Arkan Beth (Absolutna Istota, leżąca poza granicami indywidualności wskazuje na żeński początek, jak na coś istniejącego w formie odpowiednika dla męskiego początku, coś podlegającego wyuczeniu (Gnosis — poznanie), coś zasadniczo koniecznego w progresie arkanów,
Arkan He jest już formą, którą przyodsiał arkan Beth. (Dusza ludzka). Beth rysuje sfer§ żeńskiego początku, He napełnia tę sferę esemś+o formalnie istniejącem. W ogóle, czem wyższy numer, tern konkretniejsze jego znaczenie. Beth miało hieroglif gardło, He oddeehanie, wychodzące z tego gardła. Dawszy te wyjaśnienia, przechodzimy do arytmologicznej analizy arkanu.
5 = 1 + 4, 5 = 4 + l, 5 = 3 + 2, 5 = 2 + 3
Pierwsze dwa podziały piątki dają nam zagłówki treści arkanu w trzech regjonach Teozofioznego Ternera. Dla Archetypu 1. oznaczało Eseneję Bożą, 4 – zasadniczą konieczność formy. Element Promienistości w Bożej Esencji wskazuje na wybór dodatniego bieguna w ocenianiu form mentalnych przejawów. Formy nie zepsute nieprawidłowem odbiciem i załamaniem staną się równosnacznikem Dobra; formy zepsute-obrazem krainy zła.
Arkan w planie Archetypu będzie obrazował Drzewo Poznania Dobrego i Złego z świadomem uznaniem Dobra przeciw Złemu, Otrzyma się zagłówek – Magnetismus Universalis (Soientia Boni et Mali).
W planie Człowieka 1 interpretuj) się, jako Wir – aktywny, zapładniający element (Kosmiczna świadomość), a 4 – jako elementy, synteza których tworzy ludzkie ciało, lub jako auctoritas – tajemnica etycznego dominowania w centrum Krzyża (Kwaternera). I w tym i w drugim wypadku do czterech początków, istniejących w zewnętrznym świecie, tajemniczo dodaje się piąty, kierujący ich przemianą, dający możność realizowania
Wielkiego Działania.
W alchemji ten piąty początek nazywa się Quintessentia.To słowo będzie drugim zagłówkiem. (Realizacja materji musi być poczwórna: dlatego 4 elementy.
Tytuł arkanu w świecie Przyrody znajdziemy, jeśli wskroś zewnętrzne manifestacje czterech elementów czwartego arkanu możemy ujrzeć element Natura Naturans pierwszego arkanu, sumowanego z czwartym.
Ten, kto skupionym czynem i głęboką medytacją ujrzy tę jedność za granicą (nawiasem) zewnętrznej czwórki, ten osiągnie naturalną Religję, płód kontemplacji i Zadumy.
A dlatego za tytuł dla piątego arkanu w planie Przyrody weźmiemy termin Religio. Jeśli w rozdzieleniu 5 na 1 i pojmujemy pod 4 świat elementów, a pod 1 Wyższy Świadomy Początek, to, jak powiedzieliśmy, suma 1 + 4 symbolizuje Człowieka, jako poskromiciela elementów, jako dominatora impulsów swej elementarnej natury.
Postawiwszy 4 jako pierwszy składnik, a 1 – jako drugi, otrzymamy odwrotność, t. j. formułę impulsywnego człowieka, którego manifestacje stoją w zależności od zewnętrzny oh wpływów na jego fizyczną przyrodę. Przejdziemy teraz do drugiego schematu rozłożenia 5 na składowe. 5 = 3 + 2, t. j. piąty arkan zjawia się składowym z wyższego i średniego początków Wielkiego Arkanu Magji-metaficznego ternera (S) i astralnego binera (2). Z tego punktu widzenia arkan symbolizuje przejawienie niejakiej istności w dwóoh wyższych planach, przy przewadze metalicznego pojmowania nad astralnym mechanizmie.
Operować w ten sposów w dwóch planach mogą istoty następujących typów :
- Biały Mag w ten czas, jak zajęty pracą w astralnym planie (choćby przytem i opierał się na fizyczny).”
- Elementar dodatniego typu (łączność ducha i duszy człowieka w okresie dwóch reinkarnacji, dążący do ewoluejnej kontemplacji kliszy).
- Egregory dodatniego typu (ewoluojne).
- Spiritus Directores, składający wyższą policję astralu itp.
Odwróconemu rozłożeniu 5 = 2 fi 3, symbolizującemu zaciemnienie absolutnej istoty potrójnego prawa mirażami kłamliwych astralnych klisz wskutek inwolucjnyoh tourbillons, odpowiadać będą przejawy ciemnych istot, jak:
1. Zajęty astralną pracą czarny mag.
2. Odszukujący kłamliwe klisze negatywnego typu elementów (n. p, łączność ducha i duszy człowieka, w okresie dwóch reinkarnacyj zajętego szukaniem sposobu wtórnego wcielenia się nie dla poprawy karmy, lecz dla rozkoszy utraconych fizycznych dóbr.
3. Egregory negatywnego typu (inwoluojne).
4. Larwy itp.
Rozłożeniem 3 + 2 i 2 + 3 odpowiada geometryczny symbol ogromnego teoretycznego i reaiizacyjnego znaczenia – t. zw. Pentagramu w prostej lub odwróconej pozie (rys. 16 i IT).
Wyprosty pentagram 8 + 2 przyjęto wpisywać figurę człowieka, którego głowa, ręce i nogi mieszczą się w kątach pentagramy; w odwrócony pentagram 2 + 3 wpisuje się koźlą głowę, mieszczeącą w kątach pentagramy rogi, uszy i brodę. Kozieł ten symbolizuje djabła, ojca kłamstw, uosobienie zepsutych do niepoznania klisz.
Wrócimy do pentagramy, ale wprzód potrudzimy się wyłożyć rysunek piątego arkanu.
Naukowa nazwa – Magister Arcanum (Nauczyciel Arkanów Wielki Hierofant); Wulgarne znaczenie – le Pape.
Karta wyobraża siedzącego mężczyznę. Głowa jego uwieńczona rogami Izydy z pełnym
księżycem między takowymi. Nad binerem tych rogów dominuje terner Krzyża Wielkiego Hierofanta (patrz arkan IV), umocowany na końcu berła. Berło u Hierofanta w lewej ręce tak, że krzyż jego na wierzchołku znajduje się znacznie wyżej od schylonej głowy Hierofanta. Prawa ręka Hierofanta wyciągnięta nad głowami dwóch nachylonych przed nim figur, na jednych kartach – jest wymawiający imię błogosławieństwa, na drugich – znak milczenia, t. j. na wszelki wypadek – gest wyrażenia woli. Z dwóch figur, kłaniających się Hierofantowi, jedna – światła (n. p. czerwona), druga ciemna. Siedzi Hierofant, jak i kobieta 2.-go arkanu, między kolumnami Jakin i Bohas, opatrzonemi tradycyjną zasłoną. I tam, i tu biner kolumn, neutralizowany osobowością, ale w piątym arkanie figura mężczyzny: on siedzi (bierność, wchłanianie nauki binerów), ale on mężczyzna (aktywny – zastosujący tę naukę w życiu), a gest jego wyraża wolę. Ten element oświeconej woli, aktywnej (t. j. nie bezczynnej) władzy będzie zasadniczą charakterystyką piątego arkanu i jego obrazowego symbolu pentagramy. Terner Krzyża Hierofanta nad binerem rogów daje wskazówkę na proste położenie tego pentagramu. Wszystkie warunki (sytuacja) napomykają o Poświęceniu. Na kolanach pochylone figury dają do zrozumienia, że ,,pentagram Mag tryumfuje razem z światłemi siłami i zmusza do służenia dla swoich dobrych celów i ciemne siły, rozumnie eksploatując ich czasową niewiedzę i wypływające z niej słabości, i rozumnem zastosowaniem owych, ułatwiając im dalej tak trudne dla nich wykupienie się.
Ale w jakim stanie powinien być człowiek, żeby jego astrosom, ożywiony duetem, mógł wypełniać funkcje pentagramy, i jak z przydatnego materjału stworzyć ten pentagram? Na pierwsze pytanie nam da odpowiedź krótki przebieg doświadczeń, którym podlegają szukający Poświęcenia. Na drugie można odpowiedzieć ukazaniem ogólnego planu fizycznego astralnego i mentalnego ćwiczenia się maga. Poświęcenie jest dwojakie – biało magiczne i czarno magiczne – albo stworzyć człowieka, dążącego do dobra dla dobra z pogardą własnych wygód i niewygód, lub człowieka lubiącego zło dla zła, nawet ze szkodą własną w imię gołej zasady kłamstwa i ciemności dla ciemności.
Pierwszy stopień doświadczeń jednakowy w obu Poświęceniach, Ono ma za cel wybadać w uczniu skład 1 + 4, t. j. nie trwożyć się przed niebezpieczeństwami i niespodziankami, poohodzącemi z elementów, nie być tchórzem w fizycznej krainie, nie tracić głowy. Tutaj wejdą tradycjne doświadczenie z ogniem, wskroś którego trzeba bohatersko przejść, nie bojąc się oparzeń; z wodą, przepłynąć którą należy, choćby przedstawiała się nawet w postaci burzliwego potoku; z powietrzem, w którem musi unosić się nieustraszenie, doznając zawrotu głowy i z ziemią, w wnętrze której należy wdzierać się, nie obawiając się zduszenia w ciemnych podziemiach. Drugi stopień d świadczeń znowuż jednakowy według tytułów w obu typach Poświęcenia – to – astralne doświadczenia na strach, żądzę (namiętność) i sumienie. Uczeń doświadcza strachem astralne klisze, przerażające go urodą lub nawet agresywnością, a wchłonięcie których jemu ułatwia się sztucznie stworzoną na czas wrażliwością.
Druga próba – na namiętność – może uczeń ujarzmiać w sobie seksualne uczucie nawet w warunkach bardzo przyjaznych dla jego przejawienia, zwykle rozpada się na 2 części: 1. zdolność sprzeciwiania się nadciągającemu urokowi, i 2. nie wykorzystania zwycięstwa uzyskanego wskutek własnych wysiłków nad chłodem przedstawiciela drugiej płci.
Trzecia próba – na sumienie, zawiera się w okazaniu zdolności do wypełnienia jakiego bądź prawa (zakonu), wypełnienia jakiego bądź polecenia, zachowania jakiej bądź tajemnicy lub nie zdradzenia powziętego zamiaru, mimo wielkich złudzeń i pełnej gwarancji bezpieczeństwa.
Jeśli próby owe jednakowe co do formy w obu szkołach – biało-magicznej i czarno-magicznej, to one nie jednakowe co do oświecenia. Biały mag nie potrzebuje obawiać się strasznych klisz, ponieważ przez ich świat przychodzi się przedzierać do bardziej światłych Początków, czarny – dlatego, że musi być za pan brat z tymi ciemnemi i ponętnemi przejawami. Biały mag musi osiągnąć nieugiętość w swej mądrości, aby być przekonanym o niemożności upadku, czarny musi prosto pojąć, że umiejętność wstrzymywania się w określony moment ale jego władcy życiową przewagę nad nieumiejącymi wstrzymywać się.
Biały musi sumiennie odnosić się do swoich obowiązków i przyjętych na siebie zobowiązań, celem samodoskonalenia się i niezłomności w służbie dobra. Czarny musi prosto rozumieć, że według zakreślonego planu przy twardem postępowaniu jemu wyrządzisz więcej ideowego zła, niż przypadkiem, przy nadarzających się pomyślnych warunkach. Czarni magowie przechodzą jeszcze uzupełniającą próbę na wierność złu, którego opisywać nie będziemy. Pomówimy teraz o sztucznym pentagramie lub Wielkim Znaku Mikrokosmosa (Mikrokosmos = świat w miniaturze). Pentagram odnosi się do t. z w. magicznych symboli. Wspomnieliśmy o nich z początku.
Aby dać jasne pojęcie o działaniu symbolów na astralne istoty, przypomnimy, że nasz emocjonalny, subjektywny świat często przeradza się pod wpływem form, tak lub inaczej zespolonych z określonemi emocjonalnymi początkami. Głos, obraz, przedmiot, złączone z przejawem strachu, często samodzielnie wywołują takowy; groźne oblicze absolutnie bezsilnej i nieuzbrojonej istoty może przestraszyć jego wroga, usłyszawszy takiż głos z ust drugiego, odpychając jego napaść itp. Przecież emocjonalny świat zupełnie odnosi się do astralnej krainy: dlategoż to w nim tak ważne symbole, długo używane przez szkoły magiczne lub, w ogóle przez przedstawicieli określonych egregorów. Kto zna moc symbolu Krzyża w stosunkach z chrześcijanami na ziemi, ten nie zdziwi się, jeśli mu powiedzą, że ten znak oddziaływa na elementale. On dla nich złączony z drugiemi emocyjnemi wyobrażeniami; elementalon przypomina syntetyczność budowy Człowieka i przejawienia zewnętrznego działania, – on przypomina im, że Człowiek – król wśród elementów, tem ich ujarzmia.
Jak na ziemi odpowiednio do stopnia rozwoju cywilizacji i kultury, te lub inne asocjacje tracą swój charakter i zastosowanie, tak i w astralu świat symbolów, jak form, zespolonych z określonemi emocjami, podlega powolnej, nieprzerwanej ewolucji. Naiwnem byłoby myśleć, że wszystkie symbole starożytnych Egipcjan zachowały swoją magiczną siłę do naszego czasu i wywołują koniecznie jedne i te same zjawiska. Nie zużyły się oczywiście, ale bez zamiaru i dopełnień nie możecie osiągnąć ich efektów (skutków) w starożytności w nich za warunkowanych.
Przecież i falanga Filipa Macedońskiego nie przestraszyłaby dzisiejszego strzeleckiego bataljonu, ale oczywiście, rozproszyłaby tłum ulicznych chuliganów, uzbrojonych w noże i kastety. Rozróżniamy symbole proste, t. j. takie, których nie przyjęto rozkładać na składowe części n. p.: – punkt, jako symbol jedności: koło, jako symbol skończoności i Zjednoczenia; ba nawet trójkąt, jako symbol ternera określonego typu i inne.
W przeciwieństwie do tego, połączenie kilku prostych symbolów nazywa się złożonym symbolem. Sylaba będzie prostym dźwiękowym symbolem. Kilka sylab, wypowiedzianych kolejno, będą złożonym symbolem. Jeśli złożony obrazowy symbol zjawia się syntezą prostych symboli, z których, się składa, t. j. jeśli ostatnie harmonicznie zlewają się w obraz zjednoczonych (zespolonych) emocjonalnych wyobrażeń związanych analogicznie z syntetyczną, metafizyczną formułą, to taki złożony symbol nazywa się pentaklem.
W dźwiękowym symbolizmie pentaklowi odpowiada spoistość (połączenie) sylab, zlewających się w słowo, lub nawet w całe zdanie.
Jako przykład pentakla służy pentagram. Temu pantaklowi w mentalnym planie odpowiada idea WoInej Woli.
W fizycznym planie z przedstawicieli tej Woli rzuca nam się w oczy zrealizowane ciało Człowieka, astrosom którego – przedstawicielem pentagramy, a duch którego charakterystycznie przejawia wolę. Mieliśmy przykład trzech pentakli, złączonych w jeden: był to rysunek Wielkiego Arkanu na końcu przeszłej lekcji. Spotykany rysunek Imienia ,”?l,T powinno uważać się jako pentakl obrazu cyklu dynamicznego procesu.
W dziedzinie dźwiękowych przejawów jak proste, tak i syntentyczne formuły dzielą się na dwie klasy: klasa mantram i klasa setram.
Mantrazyczne formuły są te, które są przeznaczone dla działania na astrosom istoty, różne od samego operatora (choćby ta istota wchodziła w operatora jako składowa część jego zbiorowego ja). Tak na przykład formuła, przeznaczona przez człowieka dla działania na drugiego człowieka, lub na elementara, lub na elementala, itp. – będzie mantram. Formuła, którą człowiek chce oddziałać na własną wątrobę oelem regulowania jej funkcyj, nosi też nazwę. Setramy, w przeciwieństwie do mantram, przeznaczone I dla wzmocnienia astrosomu samego operatora, celem regulowania funkcyj całego systemu gangljonowyoh węzłów tego astrosomu odgrywających rolę w procesie przeprowadzenia manifestacji Woli z mentalnego planu w dziedzinę fizyczna. Te setramy obdarzaj§ operatora pewności§ siebie, konieczną, dla pomyślnego wykonania magicznej operacji. Wracamy do pentagramy. Odłożymy do siódmego Arkanu mowę o materjałach, z których pentagram powinien być zrobionym, jak i wiadomościach o dodatkowych znakach i symbolach, umieszczonych na nim. Wyróżnimy atoli pentagram przed innymi Pentaklami. Musimy zauważyć, że Astralne istoty (t. j. istoty 2 planów) władają li astralnemi organami, t. j. środkami poznania astrosomów, z któremi one wchodzą, w łączność. Poznawać fizyczne ciało jakiego osobnika może astralna istota tylko czasowo, przy pomocy t. zw. medjumicznego przywłaszczenia sobie fluidów, t. j. przyswojenia życiowej siły 1 subtelnych materialnych początków osób, nazwanych medjami, lub jakichbądź organicznych środowisk i oddzielenia ich od organizmów żyjących w 8. planie (sok roślin, ślina, krew, nasienie, mleko, pot itp.). W osobnych wypadkach to przywłaszczenie może odbywać się przy procesie parowania wody, spalania organicznych produktów (smoła, suszone trawy itp.).
W wypadku medjumicznego przywłaszczenia fluidów, astralna istota fabrykuje sobie na pewien okres fizyczne organy i przyswaja sobie na pewien czas zdolność widzenia, słyszenia, wąchania itd., jak u nas. W ten sposób wskutek braku medjumicznych początków, astralna istota nie może widzieć stołu, a poznaje tylko astrosom stołu, t. j. formalny początek, zaklęty w osnowę tegoż; nie może słyszeć wymówionych słów, a poznaje tylko formalne początki składu zdania itd.
Ona 1. ocenia ilość energji, zatraconej na oddanie stołu określonej formy, na wymówienie zdania itp.
2. jasno (dokładnie) stwierdza wszystkie przekształcenia energji, zachodzące przy wspomnianych procesach, określa porządek i dokładniejszy obraz tych przeobrażeń.
Oto zasady t. zw. czysto astralnego widzenia, które lepiej byłoby nazwać asbrainem wchłanianiem.
Wyobraźcie sobie teraz astralną istotę, spoglądającą na wcielonego człowieka czysto astralnym wzrokiem. Ona przyjmie określony wzór energetycznych zjawień. Magja twierdzi, że ten obraz bardzo pokrewny z obrazem astralnego wchłaniania energetycznych przejawów pentagramy, sporządzonej z siedmiu metali, a ten ostatni mało różni się od wchłaniania pentagramy z czystego złota,
Niektórzy autorowie sądzą, że należy przejawiać pentagram przy pomocy elektrofornej maszyny w formie tego, co w fizyce faz. elektryczną iluminacją. Patrząc z tego punktu, wynika, że pentagram dąży nie tylko do tworzenia asocjacji idej przejawienia Wolnej Woli, lecz daje jeszcze iluzję obecności aktywnego człowieka. Wskutek tego pozwolimy sobie nazywać pentagramami wszystkie istoty, wchodzące pod kategorję 3 + 2 i 2 + 3. Będziemy mówili o astralnej walce dwóch ludzi, lub o astralnej walce człowieka z elementarem lub egregorem. Jeśli walczą dwie istoty w astralu, to w walce tej należy oceniać przedewszystkiem ich astralną siłę (aktywność -fi wchłanianie).
W równych astralnych zdolnościach, przewagę będzie mieć strona, mająca silniejszy punkt oparcia w trzecim (fizycznym) planie. A więc mag, astralność którego na równi z astralnością elementara, bez wątpienia pokona go, dzięki władaniu fizycznem ciałem.
– Jeśliby maga uśmiercili w tej chwili, to on byłby pozbawiony tej przewagi, i siły byłyby równe.
– W dali od planety można obezwładnić planetarnego ducha, ale w pobliżu planety to niemożliwe, ponieważ jego astrosom ma podporę w jego fizycznem ciele.
Spróbujcie pokonać Ducha Ziemi w magicznej oeremonji, odbywającej się na jej powierzchni?!
– A wpływ Ducha Saturna, lub Ducha Jowisza możecie przemóc ziemską ceremonją.
– Mag silniejszy w ceromonjalnych zastosowaniach woli, kiedy jego astrosom opiera się na fizycznem ciele, niż w czasie t. zw. eksteryoryzacji, lub wyjściu w astrosomie, kiedy zachowuje z ciałem li słaby związek.
– Z dwóch magów o jednakowym astralnym rozwoju zwycięża w walce ten, kto ma silniejszy system nerwowy w fizycznem ciele.
– Jeśli i te warunki jednakową, to ten, który posiada lepszy skład organu itd.
Powyższe wyjaśnienia dostateczne, ażeby sprawdzić znaczenie, nadawane przez magików pentagramowi i nie należy dziwić się częstym jego pojawieniom w magicznych i masońskich symbolach.
Ognista Gwiazda, pojawiająca się wprzód w Towarzyskiej Loży jest pentagramem z literą G w środku.
Dla Mistrza litera ta oznacza God (Bóg — ang.)
Dla średnich stopni — Gnosis poznanie — greek)
Dla wyższych, t. zw. hermetycznych stopni — Generatia (pochodzenie — łacina).
Przy wyjaśnianiu pentagramy w masońskiej symbolistyce, gdzie spotyka się go na pieczęciach różnych stopni, należy być bardzo ostrożnym i nie bać się odwrotnego jego położenia (2 + 3). Rozdzielenie to wyjaśnia się tutaj nie czarnomagicznie, lecz czysto metafizycznie z odcieniem następstwa w czasie.
Pentagram ten tłumaczą tak: na początku otrzymasz binery (2); potem pouczysz się, wmyślisz się, i one neutralizują się trzecimi terminami,; otrzymasz ternery (o)w.
W tłumaczeniu nawet rozłożenia 1 + 4 istnieją różne zapatrywania.
Nie zawsze 4 materjalne, a jedynka duchowo-astralna. W Wielkiej skupionej Astralnej Kliszy (Jehoshouha lub Jeshua) litery !TliT symbolizują Wolę Bożą, Słowo (Logos) jako Organ tej Woli; symbol W (Schin = 300 = 21. arkan) oznacza mechanizm inwolucji, materjalizacji, t. j. Wcielenia Tego Słowa. W danym wypadku Pentagram przedstawi się tak: (rys. 18) 
Górny jego wierzchołek będzie to Materjalne Narzędzie, którem ta Wola operuje w fizycznym planie.
Klisza ta jest Najpotężniejsza z pentagram całego astralnego planu. Jej w mentalnym planie odpowiadają dogmaty Wcielenia i Wykupienia (Rozenkreuzerów Szkoły XVI-XVIII wieku). Jeśli Symbol יהוה będziecie tłumaczyć jako Bożą Wolę, a jako słabe Jej odbicie — wolę oddzielnej człowieczej osobowości, to symbol יהשׁוה sprowadzi się do zwyczajnego ludzkiego pentagramu.
(Arkan V. uczy o istniejącej w nas potencjalnej sile czyli zdolności, która tworzy naszą indywidualną moc, nasze aktywne życie.)
Celem uzupełnienia wiedzy należy obowiązkowo przestudiować jeszcze:
źródło:
Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 1
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska