Wszyscy znamy ludzi, zarówno mężczyzn, jak i kobiety, którzy zdają się dostawać to, czego chcą od życia bez szczególnego wysiłku z ich strony. Powszechnie mówi się, że mają szczęście.

Oczywiście, w tej kwestii nie ma mowy o szczęściu wcale. Gdy przyjrzymy się faktom, aby znaleźć przyczynę sukcesu tych osób, znajdziemy znaczące podobieństwo we wszystkich przypadkach tego typu, o których mamy dokładną wiedzę, podobieństwo manier, zachowania, usposobienia. Wyróżniającą cechą tych szczęśliwców jest równowaga temperamentu, czasem wrodzona, czasem nabyta przez trening. Mają oni spokój. Nie denerwują się, nie martwią i nie śpieszą. To, co robią, a robią wiele, wykonują łatwo, spokojnie. Świat układa się dla nich pomyślnie. Są popularni. Lubi się ich. Lubi się z nimi rozmawiać i przebywać w ich towarzystwie. Mogą się znacznie różnić swoją pozycją życiową, ale czy należą do wyższej, niższej, czy średniej warstwy społecznej, przyciągają nas i znajdujemy ich interesującymi. Podstawą osobistego magnetyzmu, którym te osoby są obdarzone, jest stanowczość woli, która objawia się w spokojnej pewności siebie, nie będącej arogancką. Zaznaczony ton to samodzielność. Bez wysiłku emanują atmosferą życzliwości i niezawodności. Wzbudzają w nas zaufanie do siebie. Dzieci i psy instynktownie biegną do nich bez strachu. Biznesmeni zabiegają o ich znajomość. Robią wrażenie na innych swoim wyglądem, ale przede wszystkim mową. Zasada atrakcyjności, którą posiadają w nadmiarze, to zasada silnej woli, manifestująca się na zewnątrz.

Odrzuć myśl, jeśli ją pielęgnujesz, jak wielu, że osoba o silnej woli jest zatem arbitralna, dyktatorska lub arogancka. To typowe cechy upartego człowieka, który zazwyczaj jest człowiekiem kłótliwym. Magnetyczny mężczyzna czy kobieta zawsze są przekonujący. Przekonują, ale nie przez argumentację. Głośna debata nie jest dla nich. Pomyśl przez chwilę o Benjaminie Franklinie, jednym z naszych najbardziej magnetycznych ludzi. Nigdy nie było mniej aroganckiego człowieka niż on: nigdy mniej dogmatycznego człowieka: jednakże żaden człowiek nie zdobył tak natychmiastowego uznania swoich zasług od wszystkich klas i narodów jak on, a dwór Francji przyznał urok jego obecności tak samo łatwo jak uczniowie-drukarze z jego rodzinnego Filadelfii. Jego szczerość i urok zdobyły mu wysoką pozycję w sercach zagranicznych dyplomatów, tak jak jego mądrość zdobyła mu renomę w świecie naukowym tamtych czasów. Prawdziwie mężczyzna o niezwykłych darach, które zostały wytrenowane z troską do stanu najwyższej efektywności. Nie jest nieinteresujące pamiętać, że w swojej Autobiografii podaje szczegółowo metodę samobadania, której używał codziennie, nie różniącą się od metody treningu pamięci przedstawionej w tym systemie.

Franklin był nade wszystko człowiekiem silnej woli rozwiniętej przez samotrening, wiernie rejestrującym swój własny postęp i odstępstwa od ścieżki, którą sam sobie wyznaczył do wspinaczki.

Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości w umyśle co do korzyści dla ciebie z nocnego przemyślenia wydarzeń dnia, to studiowanie planu życia Franklina rozwieje je. Plan, który sam dla siebie opracował, był bardziej skomplikowany i szczegółowy niż plan tego systemu, ale schemat każdego z nich jest tak podobny, jak cel. Przypominając sobie, co metoda Franklina zrobiła dla charakteru Franklina, powinieneś iść naprzód z odnowionym zaufaniem i silniejszą determinacją, aby czerpać wszystkie korzyści oferowane przez wierną realizację tych kilku prostych ćwiczeń. System jest prosty, ale wyniki nie są proste. Magnetyczny człowiek to człowiek sukcesu. Osobisty magnetyzm to siła przyciągania wytrenowanej woli. Franklin był magnetyczny, silnej woli i wytrenowany przez samodyscyplinę. Połącz dwa i dwa w tym przypadku, a zobaczysz, że ogólna zasada, już dwukrotnie wspomniana, działa także tutaj.

Zakładając, że magnetyzm jest płynną siłą nieodróżnialną od elektryczności w niektórych swoich właściwościach, powinno być konieczne chronić przed marnowaniem lub wyciekiem tej siły. To jest konieczne. Każda magnetyczna kobieta wie, że codziennie oddaje siłę zbyt wielu ludziom. Każdy magnetyczny mężczyzna jest świadom tego samego wyczerpania swoich rezerw lub prądu, i dopóki nie nauczą się, jak chronić się przed zbyt dużymi obciążeniami swoich magnetycznych rezerw, odczuwają napięcie spotkania zbyt wielu ludzi w ciągu jednego dnia. Zasada samoobrony w tym przypadku jest łatwa do zrozumienia, ale na tym etapie nie musisz jej znać, ponieważ nie będziesz musiał jej stosować przed końcem pierwszego roku praktyki tych ćwiczeń.

Do tego czasu będziesz miał wystarczająco dużo magnetyzmu, który będzie wymagał ochrony. Kiedy ten czas nadejdzie, dowiesz się, co robić. Obecnie ważne jest, aby pokazać ci, czego musisz unikać, nawet podczas trwającego pierwszego roku treningu samodyscypliny. Nazywamy to „zatrzymywaniem wycieków”. Unikaj gwałtownych, nagłych ruchów, wiercenia się nóg lub rąk, z tego samego powodu, dla którego unikasz szarpanych, niezwiązanych myśli, ponieważ są one dowodem braku kontroli.

• Unikaj prób wpływania na innych, dopóki własne myśli nie zostaną bezpiecznie przypilnowane przez własną wolę, złota zasada w tym przypadku brzmi, że zanim będziesz nadawał się do rządzenia innymi, musisz nauczyć się rządzić sobą.
• Unikaj bardzo ludzkiej słabości mówienia o tych rzeczach, zwłaszcza o swoim postępie w sile woli, zarówno przyjaciołom, jak i znajomym, jeśli twoja rozmowa ma na celu wywołanie od nich jakichkolwiek pochwał.
• Zachowaj zasadę milczenia w tych sprawach, z wyjątkiem przypadków, gdy inni podejmują tę pracę tak jak ty. W takim przypadku dyskusja jest dobra dla wszystkich. Zachowaj wierność sobie w sprawach najmniejszych.
• Lepiej złamać obietnicę innym niż sobie.
• Obietnica złożona sobie jest święta właśnie dlatego, że nie ma kary za jej złamanie. Złość, zmartwienie i strach to trzy wycieki. Unikaj ich.

Powiedziano ci, jak. Nie ma miejsca na żadne z tych osłabiających emocji w umyśle wypełnionym aktywną, pozytywną myślą. Wcześniej podane afirmacje są gwarantowane, aby zatrzymać wszystkie wycieki, jeśli będziesz ich używał tak często i tak stanowczo, jak są potrzebne. Szukaj jasnej strony każdego nieprzyjemnego wydarzenia. Zawsze jest więcej niż jeden sposób patrzenia na sytuację. Znajdź ten punkt widzenia, który jest najlepszy dla twojego umysłu. Czy właśnie przegapiłeś pociąg? Nie marnuj czasu na rozdrażnienie, ale wykorzystaj piętnaście minut wolnego czasu, które ci się dostarczyło, na ćwiczenie jednego lub więcej ćwiczeń, oddychania, wizualizacji, afirmacji, jak chcesz, pamiętając, że wytrenowany umysł szuka i znajduje korzyści dla siebie w nieszczęściu i niedogodnościach.

To Epiktet, ten mądry stary stoik, powiedział, że zawsze są dwa sposoby chwytania czegoś umysłem, trudny i łatwy sposób. Szukaj sposobu, który przynosi najlepsze myśli. Nie zawsze jest oczywisty. Twoim zadaniem jest go znaleźć. Wiesz jak. Kiedy go znajdziesz, wykorzystaj go na swoją korzyść. Wiesz jak. Uczyń sobie ambicją powiedzieć sobie rano: „Dzisiaj postanawiam tak uważnie obserwować moje myśli, że nie będę miał nic poważnego do zarzucenia sobie podczas nocnego przeglądu dzisiejszych wydarzeń”. Spróbuj tego zapisu. To wartościowe. To jest warte trudu. Absolutnie warto.

Ból i choroba to rzeczy, które powinieneś szanować, gdy przytrafiają się innym. Nie musisz być tak delikatny, gdy spotykają ciebie. Nigdy nie afirmuj negatywu. Nie zaprzeczaj, że masz ból zęba, jeśli go masz, ale idź do dentysty. Unikaj głupoty zaprzeczania istnieniu i rzeczywistości bólu. Dopóki jesteś duchem w ciele, to znaczy, dopóki jesteś człowiekiem, jesteś związany prawami ciała lub materii, i jeśli twój ząb lub głowa boli, jest ku temu materialna przyczyna.

źródło: THE MAGNETIC MAN OR WOMAN from „WILL-POWER, PERSONAL MAGNETISM, MEMORYTRAINING, and SUCCESS” By SYDNEY B. FLOWER; Chicago 1921.

Epiktet był greckim filozofem stoickim, który żył w I i II wieku naszej ery. Urodził się około roku 50 n.e. w Hierapolis, w dzisiejszej Turcji, a zmarł około roku 135 n.e. Był on niewolnikiem, zanim został wyzwolony, co miało duży wpływ na jego poglądy i nauczanie.

Epiktet jest szczególnie znany ze swojego podejścia do stoicyzmu, filozofii skupiającej się na samokontroli, odporności i osobistej etyce. Jego nauki podkreślały, że szczęście zależy nie od zewnętrznych okoliczności, lecz od wewnętrznej postawy i samodyscypliny. Uczył, że powinniśmy akceptować to, czego nie możemy zmienić, i skupiać się na tym, co jest w naszej mocy – naszych myślach i działaniach.

Epiktet nie zostawił po sobie żadnych pisanych prac. Jego nauki zostały zebrane i opublikowane przez jego ucznia, Arriana, w dwóch głównych dziełach: „Rozmowach” i „Encheiridion” (Podręcznik). „Encheiridion” jest krótkim przewodnikiem po stoickich zasadach życia i jest jednym z najbardziej wpływowych tekstów stoickich.

Jego nauki miały ogromny wpływ na rozwój stoicyzmu jako filozofii praktycznej, skupionej na życiu cnotliwym i osiąganiu wewnętrznego spokoju poprzez akceptację tego, co jest poza naszą kontrolą. Epiktet wywarł wpływ na wielu późniejszych myślicieli, w tym na rzymskiego cesarza Marka Aureliusza, a jego idee odgrywają ważną rolę w nowoczesnych formach terapii poznawczo-behawioralnej, takich jak terapia racjonalno-emotywna Alberta Ellisa.

„Encheiridion”, znany również jako „Podręcznik” Epikteta, jest krótkim tekstem, który zawiera główne zasady stoicyzmu, jakimi kierował się Epiktet. To zwięzłe dzieło, pełne praktycznych rad, podkreśla, jak żyć cnotliwie i osiągnąć spokój wewnętrzny. Oto kilka kluczowych elementów z „Encheiridion”:

Różnica między tym, co zależy od nas, a tym, co nie zależy od nas: Podstawą stoicyzmu Epikteta jest rozróżnienie między rzeczami, które są w naszej mocy (nasze opinie, dążenia, pragnienia, unikanie), a tymi, które są poza naszą kontrolą (nasze ciało, bogactwo, reputacja, władza). Epiktet podkreśla, że spokój i szczęście osiągamy poprzez skupienie się na tym, co możemy kontrolować, i akceptację tego, co jest poza naszą kontrolą.

Opanowanie reakcji emocjonalnych: Epiktet uważa, że nie zdarzenia same w sobie przynoszą cierpienie lub radość, lecz nasza interpretacja tych zdarzeń. Uczy, że powinniśmy ćwiczyć samokontrolę i świadomość, aby nie reagować negatywnie na zewnętrzne okoliczności.

Cnota jako najwyższe dobro: Według Epikteta, najwyższym celem życia jest żyć w zgodzie z cnotą. Cnota, rozumiana jako mądrość, sprawiedliwość, odwaga i umiarkowanie, jest jedyną drogą do prawdziwego szczęścia.

Akceptacja losu: Epiktet podkreśla znaczenie akceptacji tego, co przynosi los, i zachęca do przyjmowania życia takim, jakie jest, zamiast dążyć do zmiany nieuniknionych okoliczności.

Samodyscyplina i praktyka: „Encheiridion” zachęca do stałej praktyki samodyscypliny i samorefleksji jako sposobów na rozwój cnoty i wewnętrznego spokoju.

„Encheiridion” Epikteta jest uznawany za fundamentalny tekst dla zrozumienia stoicyzmu i wpłynął na wiele późniejszych filozofii i praktyk życiowych. Jego praktyczne i proste podejście do życia nadal inspiruje ludzi na całym świecie.