Duch a forma.

Głównemi zasadami Teozofji są: miłość, tolerancja, wolność. Bardzo częstym błędem uczniów Teozofji jest wymaganie by za­  sady te w pewnej oramowanej i przepisowej formie przejawiały się w życiu praktycznem członków. Takie przepisywanie „co wolno a co nie“ jest absurdem, gdyż niema dwóch ludzi na świecie, którzy by pod każdym względem i bez reszty jednakowo myśleli,  czuli i pojmowali. Stąd też u każdego człowieka zasada jakaś odmiennie się wkształtuje w zewnętrznem postępowaniu i jest to  rzeczą prywatną w jaki sposób wprowadza ktoś w życie zasady teozoficzne, gdyż życie teozoficzne polega na stosowaniu zasad  teozoficznych według najlepszego poznania sumienia i woli. A któż może wglądnąć nieomylnie w duszę bliźniego i wiedzieć wszystkie  tajniki, którymi się kieruje a których, m oże z ważnych przyczyn, nie chce podzielać ze światem? Dlatego ostrożnie z krytyką, która może być łatwo niesprawiedliwą.

Brat.

źródło: “Teozofia” rok II nr 1,

Tytuł: Teozofja:  dawniej (“Wyzwolenie”) : miesięcznik poświęcony pielęgnowaniu wyższej kultury duchowej i brataniu ludzkości, 1920, Nry 1-5; Wydawca: Polskie Towarzystwo Teozoficzne na Śląsku Cieszyńskim