Na początku swojego Traktatu teologiczno-politycznego Spinoza pisze te słowa: „Ludzie nigdy nie byliby przesądni, gdyby mogli rządzić wszystkimi swoimi okolicznościami według ustalonych zasad, lub gdyby zawsze sprzyjało im szczęście; ale będąc często popychani do sytuacji, w których zasady są bezużyteczne i będąc często trzymani w zawieszeniu między nadzieją a strachem przez niepewność chciwie pożądanych łask Fortuny, w związku z tym są w większości bardzo skłonni do łatwowierności.