Student posiadający pewną ilość zdolności psychicznych pyta, jak można prawidłowo czytać pamięć natury, szczególnie tę dotyczącą własnych poprzednich wcieleń. Jako odpowiedź przytoczę osobiste zdarzenie:

Pewnego dnia, czytając książkę o Hypatii, zasnąłem. Zobaczyłem miasto Aleksandria, takie jakie było za jej czasów, i stanąłem z kilkoma innymi osobami przy drzwiach świątyni. Nagle szalony tłum rzucił się w stronę drzwi. Ludzie trzymali dziwne broń przypominające naostrzone muszle morskie. Uderzyli mnie w głowę, a kiedy upadałem, poczułem ból. Następnie odkryłem, że moja dusza opuściła ciało, które leżało w kałuży krwi, a tłum deptał je pod nogami. Nie cierpiałem już dłużej, ale straszliwy widok tak mnie zszokował, że przywrócił moją świadomość do obecnego ciała fizycznego – leżącego na kanapie i czytającego książkę o Hypatii. Obok mnie siedziała przyjaciółka, której opowiedziałem moje doświadczenie. Zapytała: „Czy byłeś więc Hypatią?” „Może tak było” – odpowiedziałem. Ponieważ prawda o reinkarnacji została przeze mnie udowodniona, przekonanie, że byłem Hypatią, stało się silniejsze i spędziłem wiele godzin zastanawiając się nad tym. Jednocześnie trudno było mi uwierzyć, że mogłem być tak ważną postacią.

Pewnego ranka, budząc się, przypomniałem sobie, że opowiedziałem niecielesnemu nauczycielowi o śnie z Aleksandrii i moim przekonaniu, że byłem Hypatią. Słuchał uważnie, a następnie zapytał, na którym poziomie świadomości skupiona była wola, gdy czytałem zapis tego wydarzenia. Odpowiedziałem, że nie wiem.

Następnie zaczął pokazywać mi atomy i molekuły materii konkretnej i abstrakcyjnej w różnych regionach – regionach, które różnią się i są rozpoznawalne przez ich częstotliwość wibracji. Wyjaśnił, że przestrzeń jako taka jest czymś oddzielnym, lecz przenikającym medium, w którym wydaje się, że wspomniane wibracje – i wszystkie inne – są podtrzymywane. Istnieje siedem wielkich kosmicznych sił, które przenikają, regulują i wpływają na całość. Wszystka materia jest w stanie migotania, pulsacji i falowania – trzech rodzajów aktywności atomowej.

Następnie wskazał sposób, w jaki wola kieruje świadomością, gdy ta kontaktuje się ze światem zewnętrznym i wewnętrznym. W naszych pierwotnych etapach rozwój ten odbywał się instynktownie i niedoskonale, a stał się świadomym i wolnym procesem dopiero po długich wiekach – po zdobyciu znacznej wiedzy i umiejętności starannego obserwowania. Pokazał również, że zdolności postrzegawcze i aprecepcyjne świadomości są określone i ograniczone przez etap rozwoju pojazdów, przez które działają, oraz przez naturę środowiska, które badają.

Nauczyciel kontynuował:

„Kiedy świadomość ma być używana do dokładnej obserwacji i aby ją skupić ogólnie, najpierw musi być rozszerzona do swoich granic w obiektywnej różnorodności, a następnie skontraktowana do subiektywnej jedności. Aby to trochę wyjaśnić, kiedy chcesz badać jakąś konkretną rzecz, zastanów się nad nią – myśl pozytywnie, z wymaganiem – myśl ze wszystką siłą i intensywnością swojej mocy, i nie pozwól, aby uwaga ci się rozpraszała choćby na chwilę. Niech twoja wola w ten sposób rozszerza twoją inteligencję do granic jej obiektywnej różnorodności i pozostań tak przez kilka minut, myśląc o swoim temacie; potem nagle przestań myśleć i świadomie zacznij koncentrować swój umysł w sobie, ciągnij go z powrotem – niezachwianie, i skontraktuj go do samego centrum subiektywnej, zjednoczonej świadomości – bez myśli, absolutne intensywne oczekiwanie, obserwowanie. Zgodnie z prawem akcji i reakcji, które są równe i przeciwstawne, będziesz mógł pozostać w tym stanie bez myślenia, ale obserwując, przez kilka minut – tyle samo czasu, co podczas myślenia. To właśnie z tego wolnego od myśli ‘punktu spoczynku’ można właściwie obserwować rzeczy, jakby przez teleskop, dokładnie odczytując wieczne zapisy natury – kontemplując pożądane zjawisko lub fenomen, niezakłócone przez fluktuujące osobiste elementy działania, emocji i myśli. Po osiągnięciu tego i powrocie świadomości do normalnej aktywności, dokonane obserwacje mogą być analizowane i klasyfikowane, a wnioski formułowane zgodnie z naukową praktyką. Po kilku latach to rozszerzanie i kurczenie świadomości można osiągnąć w bardzo krótkim czasie.

Gdy z czasem będziesz mógł pozostać w każdym z tych stanów przez około piętnaście minut bez wahań, tylko wtedy będziesz mógł przeczytać prawdziwą historię swojego życia w Aleksandrii, zapisaną w rekordach natury, i obserwować rzeczywiste fakty bez zabarwiania ich swoimi własnymi ideami.”

Praktykę tę osiągnąłem po dwóch latach wysiłku, trzy razy dziennie. Pewien stopień zróżnicowanej świadomości został osiągnięty, który reagował na woli do pewnego stopnia zjednoczonej świadomości; ten stopień wzrasta w miarę postępów w tajemnej wiedzy.

W końcu byłem w stanie przeczytać prawdziwą historię Aleksandrii. Byłem uczniem Hypatii (nie samą Hypatią) i zostałem zabity, próbując ochronić ją przed morderczym tłumem. Moje wcześniejsze czytanie zapisu było zmodyfikowane przez moje własne myśli; czytałem o niej, podziwiałem jej bohaterstwo i chciałem być jak ona.

*

(Zupełnie niezależnie od siebie, dwóch okultystów mieszkających w różnych częściach świata, obaj nieświadomi mojego doświadczenia, poinformowali mnie później, że byłem uczniem Hypatii i zostałem zabity, próbując jej bronić.)

źródło: Reading the memory of Nature from „THE CHANEL” An International, Quarterly of Occultism, Spiritual Philosophy of Life, and the Science of Superphysical Facts, NUMBER TWO JANUARY, FEBRUARY, MARCH, 1917.