„Bóg. Tao. Synchroniczność.” dr hab. Mirosław Piróg

dr hab Mirosław Piróg : (ur. 1964) dr hab., adiunkt w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Śląskiego. Od lat prowadzi wykłady, warsztaty i seminaria ukazujące powiązania pomiędzy współczesną filozofią i psychologią a starożytnymi tradycjami mądrościowymi. Studiował fizykę teoretyczną i filozofię. Autor książki „Psyche i symbol” (Kraków 1999), „Williama Jamesa filozofia doświadczenia religijnego” (Katowice 2011), redaktor „Odcieni gnozy” (Katowice 2007). Opublikował kilkadziesiąt artykułów, m.in. w „Albo – albo. Problemy psychologii i kultury”, „Nomos. Kwartalnik religioznawczy”, „Folia Philosophica”, „Studia Religiologica”, „The Peculiarity of Man”, „Przegląd Filozoficzny”, „Hermaion” oraz w pracach zbiorowych, takich jak: „Nieświadomość jako kategoria filozoficzna” (2000), „Fenomen Junga” (2002), „Między świadomością a nieświadomością” (2007), „Światło i ciemność. Polskie Studia Ezoteryczne” (2015). W latach 1992–2003 współpracował z wybitnym antropologiem, twórcą antropologii religii, prof. Andrzejem Wiercińskim. Współorganizator konferencji „Dni Jungowskie” (2004, 2005, 2008, 2015) oraz „Odcienie gnozy” (2005) i „Między bogami a ludźmi” (2008) w Katowicach. Członek rady naukowej pisma „Hermaion” poświęconego badaniu ezoterycznych tradycji Zachodu (Warszawa). Członek redakcji pisma „ALBO albo. Problemy psychologii i kultury” (Warszawa). Członek „Polskiego Stowarzyszenia Badań nad Zachodnim Ezoteryzmem” (Kraków). Członek „Polskiego Towarzystwa Doradztwa Filozoficznego” i praktykujący doradca filozoficzny. Od lat prowadzi wykłady publiczne ukazujące powiązania pomiędzy współczesną nauką a starożytnymi tradycjami mądrościowymi. Jego zainteresowania naukowe to psychologia głębi C. G. Junga i jej implikacje filozoficzno-kulturowe, antropologia i filozofia religii. źródło: provoocare.org

źródło:  Youtube Śląskie Centrum Psychosomatyki

O Centrum, fragment z ich strony internetowej:

„Ideą Śląskiego Centrum Psychosomatyki jest pomoc osobom chorym somatycznie w uzyskaniu zdrowia przez zmianę w przestrzeni życia emocjonalnego i uczuciowego. Celem jest przekazanie wiedzy na temat psychologicznych uwarunkowań choroby, będącej często komunikatem z obszaru nieświadomości, syreną alarmową, zgłaszającą stan nierównowagi. Choroba jest przez nas traktowana jako wynik subtelnych zależności wewnątrzpsychicznych i wewnątrzrodzinnych, spełniający rolę katalizatora napięć. Wyleczenie ciała wydaje się skutkiem wewnętrznego uzdrowienia„