Wielka zasada, która leży u podstaw prawie niekończących się modyfikacji Hinduistycznego Okultyzmu, może być zawarta w terminie „ABSTRAKCJA” – a mianowicie osiągnięcie tak kompletnego stanu introspektywnego widzenia, jak to tylko możliwe, poprzez wycofanie zmysłów wzroku, słuchu, dotyku itp. od świata zewnątrz.

Być może będzie to korzystne dla czytelnika, jeśli tutaj opiszę nieco dokładniej, co rozumie się przez introspekcję. Załóżmy, że matematyk, chcąc opanować jakiś złożony problem, szukałby schronienia w samotności swoich czterech ścian i starał się skoncentrować swój umysł całkowicie na zadaniu przed nim. Teraz, jeśli jego sukces zależałby od zdolności osiągnięcia pełnej abstrakcji, szybko by odkrył, że jest daleko od osiągnięcia pożądanego celu; chociaż mógłby zapewnić sobie samotność, nie byłby w stanie wykluczyć dźwięku, ponieważ różne hałasy z pewnością dorwałyby się i przykuły część jego uwagi, pomimo najbardziej rygorystycznego zastosowania swojej woli. Zakładając jednak, że wszystkie dźwięki zostałyby wykluczone, są wrażenia wzrokowe, które stanowią równie duże, jeśli nie większe przeszkody na drodze tego, kto chciałby osiągnąć stan introspektywny.

Mógłby zastosować prostą metodę zamknięcia oczu, mając nadzieję, że w ten sposób pozbędzie się świata zewnętrznego i osiągnie stan introspektywny. Daremny trud! Wciąż pozostałaby świadomość tego faktu, że otaczają go przedmioty różnego rodzaju, co jest zakłócającym wpływem. Teraz, zakładając, że postrzeganie dźwięku, wzroku, a nawet dotyku, mogłoby przynajmniej na jakiś czas być całkowicie zgaszone, wciąż pozostawałoby coś z tego czy innego smutku związanych z zawiedzionymi nadziejami, kłopotami zawodowymi, wszystkimi drobnymi irytacjami i utrapieniami życia. Dopóki te także nie zostaną całkowicie unicestwione, nie może być mowy o abstrakcji w sensie esoterycznej filozofii Indii. Różne metody stosowane przez studentów Okultyzmu na Dalekim Wschodzie, od fakira po największego adepta, mają tylko jeden wspólny cel – mianowicie, osiągnięcie stanu pełnej introspekcji lub wewnętrznej koncentracji umysłu.

Gdy ten stan zostanie osiągnięty, jak wszyscy Mistrzowie wiedzą, „Umysł jest zwojem, na którym natura będzie pisać”. Innymi słowy, Adept w tym stanie utożsamia się ze światem Astralnym lub uniwersalną świadomością, i w pewnym stopniu uczestniczy w boskim atrybucie wszechwiedzy, jak również wszechmocy.

źródło:The Mystic Test Book of „The Hindu Occult Chambers”
THE Magic and Occultism of India, Hindu and Egyptian
Crystal Gazing, The Hindu Magic Mirror, By DR. L. W. de LAURENCE