Wymaga się szczerego zbadania bez względu na miłość własną. Jest rzeczą  bardzo korzystną, jeżeli się przed samym sobą  musimy wstydzić.  Wszystko, co naszego wewnętrznego człowieka więzi i (zasłania, musi zniknąć. Musimy g o zobaczyć w jego naturalnej postaci bez powłoki kultury, bez przyswojonych form  towarzyskich, które często naszą surowość zakrywają.

Zobaczymy zaś zazwyczaj taki obraz, który nas wcale nie zadawala. Jakiem ugrzecznionym, gładkim, dobrze wychowanym, usłużnym, i delikatnym człowiekiem mieniliśmy się być a skoro zobaczyliśmy się w prawdziwem świetle, przestraszyliśmy się przed samym sobą. To już nie ten sam człowiek, z którego dawniej mieliśmy pociechę. Znajdujemy liczne braki i namiętności, które tylko z trudem zdołamy opanować. One czyhają na daną sposobność, aby potem z żywiołową mocą wybuchnąć i pohulać! „

Tu króluje  w piersi naszej samolubstwo a wokół niej liczne grono jej dzieci: kłamstwo, zmysłowość, chęć użycia, niecierpliwość, gniew i tyle innych śmiertelnych nieprzyjaciół wszelkiego postępu. Ze wszystkiemi musimy rozpocząć wojnę.

Z bezwzględną i niemiłosierną surowością zbadajmy najgłębsze tajniki naszej duszy i zapiszmy sobie wynik tego. A jak najczęściej odczytujmy to sobie. Przechodźmy do  porządku nad każdą myślą, która nam się tu narzuca w celu uniewinnienia i usprawiedliwień  i zważajmy tylko na czystą, niemiłą prawdę. Bądźmy sprawiedliwi wobec siebie.

Nasze samopoznanie mówi nam np.: Jestem obciążony takierni i owakiem i wadami Strasznem jest czuć i wiedzieć; się być tak obciążonym, albowiem wiadomo mi bardzo dobrze, że te wady! i braki powstrzymują mój rozwój etyczny. Chcę przeto użyć wszystkich sił, aby się od tego uwolnić”, jeżeli będziemy to co dnia czytali, wtedy skutek niedługo się okaże.

Musi dojść do tego, że to oskarżenie samego siebie nas wcale nie opuści, wywoła w nas zbawienny nastrój zwrotny i nadaje pewien kierunek naszym myślom, mowie i czynom. Cały człowiek musi się uczuć tern jednem, jedynem, płomienistem pragnieniem napełniony, które bezustanku coraz natarczywiej i gwałtowniej woła do nas: „Ty musisz stać się lepszym!”

Ja chcę! W tem mieści się wszystko. Ale to „Ja chcę” musimy naprzód wzmocnić.

źródło: „Kształcenie Ducha„

Bezustanne poszukiwanie dróg  dążących do rozwiązania dzisiaj jeszcze dla nas zagadki, jaką jest istota człowieka, skłoniły ludzkość do licznych badań w tym kierunku. Dzięki więc, wytężonej pracy uzewnętrzniały się twórcze owoce ducha, dowodem czego niezliczone dziś już prawie systemy filozoficzne, których celem jest otwarcie tajemniczej świątyni życia.

W niezmiernym bezładzie pojęć, kolejno analogicznie z ewolucją biologiczną wyłaniały się rozmaite poglądy, obejmujące w sobie problematyczne rozwiązania, zadowalające pojęciami swemi, tak umysły wielkie, jakoteż i takie, które pojęciami swemi, zaspakajają i zadawalają mniej krytyczny ogół, wiedzioną dziwną tęsknotą natury ludzkiej do poznania istoty prawdy. Mimo kontrastów zapatrywań, co wynika już z samego pojęciow ego ujęcia kwestji, czy też z powodu różnorakich czynników zewnętrznych, będących przyczyną tejże rozbieżności, pozostaje sam cel, a czem jest właśnie poznanie swej istoty wewnętrznej, swego „ja“ duchowego. Różnorodność dróg w badaniach, daje nam również różnorodne wyniki, zależnie od psychiki, względnie środowiska, na gruncie którego rozwijały się poszczególne systemy. Wyniki zaś badań tych, wiodące w głębie nieznanych nam dziś jeszcze tajników świata wewnętrznego są o tyle jednak różne od badań innego kierunku, że te, prócz odpowiedniego przygotowania i wiadomości, wymagają również i specjalnej kultury wewnętrznej, której podstawą i warunkiem, jest osiągnięcie odpowiedniego hartu i siły ducha, do którego dochodzi się niekiedy drogą, długotrwałych ćwiczeń psychicznych. Najdonioślejszą rolę w tej ewolucji wewnętrznej odgrywają  t.zw. zmysły wewnętrzne, których poziom rozwoju u każdej jednostki jest przeważnie różnym, zależnie właśnie od stopnia samopoznania wewnętrznego i od wielu jeszcze innych czynników, tak czy to wewnętrznych, czy też zewnętrznych. Procesy te jednak tak skomplikowane odbywają się wszystkie w obrębie organizmu żyjącego.

Pośrednim wytwórcą wszelkich czynników wewnętrznych nie są więc jakieś wyimaginowane sfery, w których tkwi właśnie owa siła działania na fakty na razie niezrozumiałe i dość trudno dające się niekiedy podporządkowywać pod ogólne i znane nam dotychczas praw a przyrody, lecz przyczyną i siedliskiem tychże, jest li tylko organizm żyjący człowieka, którego wszystkie funkcje materjalne dają się doskonale podciągać pod wszelkie prawa materji t.j. pod prawa fizyki i chemji, z czego wynika, że czynniki wewnętrzne jakkolwiek różne zasadniczo są od czynników zewnętrznych to jednak są zdolne do wywierania odpowiednich wpływów na materję.

Sprawność zaś pracy zmysłów wewnętrznych, zależy w pierwszym rzędzie od stopnia kondensacji niejako tychże zmysłów, których przeznaczeniem, jest przyjmowanie i udzielanie specjalnie subtelnych wrażeń, których nie możemy być świadomi, li tylko posługując się pięcioma zmysłami zewnętrznemi. Stosownie do wszelkich praw, panujących w przyrodzie, że każda przyczyna wywiera pewien skutek, tak też i na skutek rozwoju wewnętrznego, uzewnętrzniają się specjalne stany psychiczne które można by porównać, niekiedy ze stanami dających pod tym względem klasyczność swego wyglądu, a które występują u tak zwanych yogów indyjskich.

Nie należy jednak uważać ich drogę rozwoju wewnętrznego jako jedyną i najlepszą, mamy dziś bowiem jeszcze inne metody, przy pomocy których jesteśmy w stanie uzyskiwać analogiczne wyniki z rezultatami yogów, a które są bardziej dostępne dla ogółu.

Ujemną stroną dla yogów, jest uprawiany przez nich ścisły ascetyzm, którego zadaniem jest rozwój wewnętrzny, przy równoczesnem zaniedbywaniu organizmu, co połączonem jest niekiedy z wielką szkodą dla zdrowia. Nie wolno nam bowiem dbać li tylko o kulturę wewnętrzną, przy równoczesnem zarzucaniu i szkodzeniu kulturze ciała, to bowiem, będąc przybytkiem ducha, winno być w jednakowym staraniu i opiece zarówno jak i jego mieszkaniec. Praktycznie, różnicę pojęć i poglądów na stosunek ducha do materji, widzimy jasno i przejrzyście na historji wieków ubiegłych. Spojrzawszy bowiem na organizację duchową ludów z sobą bliskich tak terytorjalnie jako też i pojęciowo, którymi byli Hindusi i sąsiadujący z niemi Irańczycy – to wystarczą nam fakta te, na wyrobienie sobie odpowiedniego pojęcia o wielu kontrastach dwóch tych narodów względem siebie, które to właśnie wykazała historja. Obydwa te narody, jakkolwiek dały razem dowody niezwykle płodnej w zdobycze kultury idąc drogami niekiedy wprost przeciwnemi, to jednak, brane pod uwagę z osobna wykazały wprost przeciwne wyniki tejże kultury. Irańczycy bowiem w przeciwieństwie do Hindusów wykazali nie tylko wysoką kulturę duchową, lecz również wielką siłę hartu i rozwoju fizycznego, umieli bowiem godzić doskonale realizm życiowy, z ideałami swej religji i filozofji; Hindusi natomiast okazali się genjalnymi badaczami i znawcami pracy ducha a zupełnymi ignorantami niekiedy, kultury zewnętrznej. Konsekwencją sprzeczności tych, w pojęciach tych dwóch narodów jest również zmiana w psychice. Hindusi to naród nierealny zamyślony i wgłębiony w tajniki sw ego bytu i istoty, fizycznie będący obecnie bodajże na wymarciu, gdy natomiast Irańczycy, to naród pogodny, rycerski i wesoły a zarazem poważny, umiejący godzić tak krańcowe na pozór pojęcia, jakiemi jest duch i materja.

Właściwą więc drogą do osiągnięcia stanów samopoznania wewnętrznego, to droga pośrednia dążąca zarówno do kultury ducha jako też i do kultury ciała, bezpośrednią bowiem drogą do osiągnięcia takich stanów koncentracji duchowej jest rzeczą niemożliwą, a nawet gdyby było możliwą, to jednak okazałaby się szkodliwą, już choćby z powodu nieznajomości odpowiednich metod i braku odpowiednich warunków zewnętrznych wśród jakich obecnie żyjemy.

Niekiedy jednak z powodu licznych przeszkód, które wytwarzają najróżnorodniejsze przyczyny, nie mogąc oprzeć się bezpośrednio na eksperymencie zadowolić musimy się dojściem do pojęć istnienia takich stanów wewnętrznych –  li tylko drogą dedukcji myślowej, względnie z wiadomości o istnieniu tychże, z literatury Hindusów, gdy natomiast Hindus żyjący w innych warunkach zewnętrznych zdolny jest do eksperymentalnego dowodzenia swoich twierdzeń i wniosków o istnieniu takich zmysłów wewnętrznych.

Stany psychiczne jakie towarzyszą zjawiskom tym, nie należy mylnie uważać jako stany anormalne i chorobliwe, których należałoby unikać, lecz owszem należy je uważać, za bardziej może naturalne dla istoty takiej jaką jest człowiek; są one bowiem bardziej może zbliżone do stanu prawdziwej świadomości człowieka, boć przecież stanem rzeczywistej świadomości nie wolno nam nazywać tradycyjnie, więcej może z przyzwyczajenia stanu takiego, podczas którego, zmysły zewnętrzne czuwając, są w możności przyjmowania wszystkich wrażeń i podniet z otaczającego nas świata zewnętrznego. Za stan więc prawdziwej świadomości uważać należy nam stan psychiczny nie tylko taki, w którym człowiek stosownie do swej możności osiąga jak największy horyzont poznawania i odbierania wszelkich wrażeń zewnętrznych, ale i taki podczas które staje się świadom istnienia czynników wewnętrznych tworzących niejako cały świat wewnętrzny a którego różnorakie przejawy życiowe jest w stanie odczuwać i obserwować bezpośrednio właśnie dzięki zmysłom wewnętrznym.

Z faktów więc wyżej podanych wynika jasno, że ewolucja duchowa jest zależna w pierwszym rzędzie od stopnia samopoznania wewnętrznego, a to znowu od poziomu rozwoju zmysłów wewnętrznych człowieka.

Rok II. „Teozofja“ Nr. 10./11.

20-21 X 2018 VIII Konferencja PTA „Astrologia, miłość i samopoznanie”

W dniach 20-21 października 2018 roku odbędzie się VIII Konferencja PTA „Astrologia, miłość i samopoznanie”. Konferencja ma charakter interdyscyplinarny.

Obok polskich i zagranicznych astrologów udział wezmą także przedstawiciele środowiska akademickiego.

Wykłady wygłoszą następujący prelegenci: Mirosław Czylek, Roman Fierfas, John Frawley, Piotr Gibaszewski, Jarosław Gronert, Wojciech Jóźwiak, dr Sylwia Konarska-Zimnicka, Ewa Kornafel, Robert Marzewski, Światosław F. Nowicki , dr Piotr Piotrowski, dr Andrzej Wiszniewski oraz Natalia Yatsenko z Ukrainy.

Szczegółowy program konferencji i warunki uczestnictwa znajduje się na naszej stronie .

27-28 X 2018 Szkoła Astrologii PTA

W dniach 27-28 października 2018 roku odbywają się zajęcia rocznej Szkoły Astrologii PTA . Wykłady dla grupy początkującej prowadzi dr Piotr Piotrowski, natomiast z grupą dla średniozaawansowanych spotyka się Jarosław Gronert.

Szczegóły, program Szkoły i terminy zjazdów znajdują się naszej stronie .

17 XI 2018 „Uniwersalne prawa natury w kontekście archetypów planetarnych” – wykład Anny Marii Skórskiej

Zapraszamy na wykład Anny Marii Skórskiej „Uniwersalne prawa natury w kontekście archetypów planetarnych”. Prelegentka przedstawi związki łączące filozofię hermetyczną i archetypy planetarne.
Termin: sobota, 17 listopada 2018, godz. 12:00

Szczegółowe informacje oraz nota o prelegentce znajdują się na naszej stronie .

Leon Zawadzki (1938-2018)

Na naszym fanpejdżu na Facebooku można zapoznać się z obszernym biogramem i kalendarium życia zmarłego pod koniec sierpnia Leona Zawadzkiego, nestora polskiej astrologii, wykładowcy i autora wielu książek.

Tom X Biblioteki PTA – John Frawley „Interpretacja gwiazd stałych”

Na początku 2018 roku ukazał się X tom Biblioteki Polskiego Towarzystwa Astrologicznego. Jest to książka Johna Frawleya „Interpretacja gwiazd stałych”, na którą składa się zapis dwudniowego warsztatu, który odbył się w PTA w kwietniu 2017 roku. W książce przedstawiona została metoda rozumienia i interpretowania ponad sześćdziesięciu najważniejszych gwiazd stałych w odniesieniu do horoskopów urodzeniowych, horarnych i prognostycznych. Seminarium tłumaczył Roman Fierfas.

Ze spisem treści, fragmentami książki oraz warunkami zakupu można się zapoznać na naszej stronie .

Baza horoskopów PTA

W ostatnim okresie do Bazy horoskopów Polskiego Towarzystwa Astrologicznego  dodaliśmy kolejne kosmogramy. Są to m.in.: Borys Budka, Kamila Gasiuk-Pihowicz, Marcin Świetlicki, Barbara Nowcka, abp Henryk Hoser. Sukcesywnie rozbudowywany zbiór (obecnie ponad 670 rekordów) zawiera horoskopy zarówno słynnych Polaków, jak i te dotyczące historii naszego kraju (mundalne, wydarzeniowe i inne). Nad bazą pracuje zespół kompetentnych i zaangażowanych astrologów: Mirosław Czylek, Olga Gieraga, Jarosław Gronert, Tomasz Kiedos, Piotr Piotrowski i Wojciech Suchomski, poświęcających swój czas pro publico bono. Osoby chcące podzielić się własnymi zbiorami lub jakimikolwiek sugestiami proszone są o kontakt na adres: baza@astrolog.org.pl. Jesteśmy również na Facebooku .

Wszystkie spotkania, wykłady i warsztaty organizowane przez Polskie Towarzystwo Astrologiczne odbywają się w centrum Warszawy, ul. Zielna 39 (budynek PAST, IV p.).

Serdecznie zapraszamy.

Po najświeższe informacje i komentarze zapraszamy również na profil PTA na Facebooku .

Polskie Towarzystwo Astrologiczne zaprasza na VIII Konferencję PTA „Astrologia, miłość i samopoznanie”, która odbędzie się w dniach 20-21 października 2018 roku w Warszawie. Konferencja ma charakter interdyscyplinarny. Obok polskich i zagranicznych astrologów udział wezmą także przedstawiciele środowiska akademickiego.

Wykłady wygłoszą następujący prelegenci: Mirosław Czylek, Roman Fierfas, John Frawley, Piotr Gibaszewski, Jarosław Gronert, Wojciech Jóźwiak, dr Sylwia Konarska-Zimnicka, Ewa Kornafel, Światosław F. Nowicki, Robert Marzewski, dr Piotr Piotrowski, dr Andrzej Wiszniewski oraz Natalia Yatsenko.

SOBOTA, 20 października 2018
08:45 otwarcie recepcji
09:15 rozpoczęcie obrad

09:30-11:00 „Miłość od pierwszego wejrzenia / Love at first sight” – John Frawley (wykład w j. angielskim tłumaczony na polski)

11:00-11:15 przerwa

11:15-12:00 „Astrologia w praktyce, czyli prognostyki astrologiczne końca XV i początku XVI wieku” – dr Sylwia Konarska-Zimnicka

12:00-12:50 „Psychologiczny wymiar horoskopów horarnych” – Natalia Yatsenko

12:50-13:05 przerwa

13:05-13:55 „Mars i Saturn jako wskaźniki rozwoju i wrażliwości” – Mirosław Czylek

13:55-14:45 „C. G. Jung i Abraham ibn Ezra: anima i animus w astrologii tradycyjnej” – dr Piotr Piotrowski

14:45-16:00 przerwa obiadowa

16:00-16:50 „Dopóki śmierć nas nie rozdzieli – o wspólnych relacjach Plutona i Wenus w horoskopach porównawczych” – Ewa Kornafel

16:50-17:40 „Epoki cyklu Saturna i Plutona” – Wojciech Jóźwiak

17:40-18:00 przerwa

18:00-19:50 „Biofizyczna interpretacja możliwości oddziaływania Księżyca na psychikę człowieka” – dr Andrzej Wiszniewski

20:00 zakończenie obrad

NIEDZIELA, 21 października 2018
09:00-12:00 „Struktura czasoprzestrzeni w świetle najnowszych badań naukowych” – dr Andrzej Wiszniewski (warsztat dla astrologów)
W miarę rozwoju nauki spojrzenie na czas, jako najważniejszy dla naszego światopoglądu parametr, ulegało stopniowej zmianie. Traktowany był on niegdyś wyłącznie jako niezależne „tło”, w którym zachodzą wszystkie inne procesy. Dopiero Einstein wykazał, iż czas nie jest jakimś tworem nadrzędnym, tylko jednym z czynników ściśle powiązanych z innymi parametrami fizycznymi. Od czasów Einsteina dokonano jednak wielu nowych odkryć, które ponownie spojrzenie na pojęcie czasu zmieniły. Niektóre z nich mogą wywołać u ludzi nawet zmianę ich światopoglądu. Znajomość tych odkryć jest bardzo wskazana m.in. u osób zajmujących się astrologią, którzy swoje analizy ściśle wiążą ze zmianami czasowymi. Zagadnienia te zostaną w referacie szczegółowo omówione.

12:00-12:15 przerwa

12:15-13:05 „Gwiazdy diabelskie, gwiazdy królewskie. Czy są takimi naprawdę, czy tylko zwierciadłem naszego światopoglądu?” – Roman Fierfas

13:05-14:00 „Energetyka horoskopu: teoria humoralna w kontekście psychologii osobowości” – Piotr Gibaszewski

14:00-15:30 przerwa obiadowa

15:30-16:30 „Transpozycja ciał niebieskich z sektorów kosmogramu w odpowiadające im znaki zodiaku – praktyczne zastosowanie w interpretacji horoskopu” – Jarosław Gronert

16:30-16:45 przerwa

16:45-17:35 „Badania astrologii Shawna Carlsona – przedstawienie i krytyka” – Robert Marzewski

17:35-18:25 „Systemowe ujęcie sekwencji poziomów reinkarnacyjnych w koncepcji Michaiła Lewina” – Światosław F. Nowicki

18:30 zakończenie obrad

W czasie obrad wręczona zostanie Nagroda PTA im. Franciszka Prengla.

Termin: sobota-niedziela, 20-21 października 2018 roku.
Miejsce: Warszawa, ul. Zielna 39 (budynek PAST, IV p.)

Koszt udziału w konferencji: członkowie PTA – 70 zł (do 6 października) i 85 zł (po tym terminie)
Osoby niezrzeszone – 85 zł (do 6 października) i 100 zł (po tym terminie)
Opłata za warsztat dr. Andrzeja Wiszeniewskiego – 30 zł (członkowie PTA) i 40 zł (osoby niezrzeszone).
Na miejscu kawa, herbata, słodycze.

Wpłaty prosimy kierować na konto PTA:
Polskie Towarzystwo Astrologiczne
ul. Laskowa 3/27
01-214 Warszawa
74 2030 0045 1110 0000 0235 6940
Tytuł wpłaty: Wpłata na cele statutowe – Konferencja 2018.

Zapisy info@astrolog.org.pl lub pod numerem telefonu 661 232-597.
Organizator: Polskie Towarzystwo Astrologiczne, http://astrolog.org.pl/