Złote pierścienie były poświęcone słońcu, srebrne księżycowi, cynowe planecie Jowisz, żelazne Marsowi, miedziane Wenerze, ołowiane Saturowi. Jeżeli w takim pierścieniu znajdował się kamień  drogi, koniecznie musiał być symbolicznym, to jest odpowiednim do metalu przedstawiającego planetę. Tym sposobem karbunkuł był oprawiany w złote pierścienie szafir w srebrne, topaz w cynowe, rubin W żelazne, szmaragd w miedziane, granat w ołowiane. W księgach Hermesa Trysmegista czytamy następną, receptę na pierścień niewidzialności:

„Weź kamień zwany przez Greków Amin, który powinien być koniecznie zielony z czerwonemi i białemi żyłkami. Kamień ten utworzony pod wpływem Uranusa, uzdolnia do miłości tych, co go noszą na szyi w woreczku safijanowym. Aby być niewidzialnym wpraw go w pierścień srebrny, na którym wyryj znaki zodyjakalne.

Pierścień taki włożony na palec, bieleje i od wszelkich  nieszczęść oswobadza, zwrócony zaś kamieniem do wnętrza ręki, czyni niewidzialnym. Wiele cudownych rzeczy robili za pomocą tego pierścienia królowie Giges i Salomon. W wiekach średnich znane też były pierścienie z gwoździa od szubienicy.

źródło: „Śwat Duchów” Leon Rogalski, Warszawa 1869

Wiele powiedziała już nam Szmaragdowa Tablica.  Posłuchamy ją, bo to, czego nie zdążyliśmy jeszcze przytoczyć z jej tekstu, odnosi się bezpośrednio do XIX-go arkanu.

„Sic habebis Gloriam totius mundi. Ideo fugiet a te omnis obscurtis.

Hic est totius fortitudinis fotitudo fortis; quia vincet omnem rem subtilem, omnemque solidam penetrabit.

Sic mundus creatus est. Hino erunt adaptationes mirabiles, quarum modus est hic”.

Itaque vocatus sum Hermes Trismegistos, habene tres partes philosophiac  totius mundi.

CompIetum est quod dixi de operatione Solis„.

W przekładzie brzmi: „W ten sposób Władasz sławą całego świata, i od ciebie oddali się wszelka ciemnota,  Wtem zawiera się moc wielkiej mocy i bo ona pokona wszystko subtelne i przemknie w wszystko grube.

W taki sam sposób jest stworzony świat. Wynika stąd  cudowne zastosowanie, mechanizmu których jest w tem samem zawarty.

Oto dlaczego ja nazwan Hermes Trismegistos, władający trzema częściami wszechświatowej filozofij.

To, co rzekłem o Słonecznem Działaniu, spełniono (realizowano).

Rozpatrzymy ten tekst z punktu widzenia pierwszego zagłówka naszego arkanu i tj. z punktu widzenia wyszukania Metafizycznych Płodotwórczych  Prawd. Przed tekstem, jak pamiętacie, znajdowała się charakterystyka Bafometa. W tej charakterystyce należy szukać elementów światowej sławy i wszelkiego oświecenia. Inaczej rzec – tajemnice Salomonowej Gwiazdy i Gnostycznej kontemplacji stanowiące klucz do metafizycznej wszechwiedzy

Jak to pojmować? W XIX rozdziale „Dogmaty Wyższej  Magii” Eliphas Levi bystro mówi, że w metafizycznym planie Filozoficzny Kamień ma formę Sześcianu. W tym sześcianie on rozpatruje trzy pary wzajemnie – przeciwpołożonych krawędzi: na pierwszej parze krawędzi napisane – imię Salomona שלמה i imię Boże; na drogiej parze krawędzi, imiona אדם (Adam) i הוה (Heva); Da trzeciej parze – imiona AZΩה i INRI. Chce przez to powiedzieć, że  klucz do  płodotwórczej Prawdy podaje się przez trzy stopnie Poświęcenia Templarjuszów; że pierwszy stopień – stopień Kabalistycznego Cyklu, odsłania Tajemnicę wzajemnostosunków Archetypu i Poświęconego Człowieka (Shlomoh); Imię Boże z rozmysłem nie wskazane, dlaczego – o tem wiedzą  Poświęceni; że drugi stopień – stopień Magicznego Cyklu, odsłania Tajemnicę wpływu Aktywnego na Pasywne; że trzeci stopień – stopień Hermetycznego Cyklu, odkrywa Tajemnice Uniwersalnego Rozczynnika (AZΩה) i Uniwersalnego Wskrzesiciela (INRI).

Oto co ja mogę i o czem mam prawo wam powiedzieć w tej części arkanu.

powrót do arkan XIX ⇐

powrót  ⇐

źródło: 

Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 2
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska