Zanim wyjaśnię tekst mowy Jehowy z księgi Hioba, wspomnę o trudności Ed. Stuckena, który zagadki nie zrozumiał: po znaku Lwa pojawiają się stacje księżycowe za ,wodną strefą, podobnie jak niebo nazywamy wokoło znaku Ryb i po tem zboczeniu zodjak księżycowy cofa się, przeskakuje do znaku Skorpjona. Przypuszcza, że Panna, Waga i Skorpjon były początkowo znakiem. Gdyby to było prawda, otwór przerwa w zodjaku byłby jeszcze zamknięty, bo stacje przechodzą bez przerwy po niebie. Ale otwór pozostał. 22 stacyj nie wypełniają koła, nie było ich też pierwotnie.

Znak Skorpjona zwano w starożytności Wężem tub Smokiem, a więc połączone Panna i Wąż. Wskazuje to na mit o upadku grzechu. Wprowadzono potem znak Sprawiedliwości, Wagi.

Zwrócę uwagę na inną cechę i zodjak słoneczny posiadał z wystąpieniem także tylko 10 znaków, a więc i tu jest przerwa, brak tu znaków Panny i Wagi!

Z koła Ezechiela widzimy pięć pierwszych i ostatnich znaków koła zwierzyńcowego, z wyłączeniem Panny i Wagi!

W księdze Jenninga Różokrzyżowcy itd. znajduje się odbitka Arki Noego, w której spoczywa wzdłuż ciało mężczyzny, części odpowiadają cielesnamu znaczeniu, jak o tem dziś wiemy: głowa odpowiada baranowi, nogi rybom. W środku znajduje się brama wejściowa, tam, gdzie jest miejsce Panny i Wagi. Brama stoi otworem „znaki uleciały”, którym Noe, jako krukowi i gołębicy, kazał ulecieć!

Czego brakowało podczas okresu Prawa Matki w horoskopie? Miejsce dla pracy i małżeństwa i publicznego wystąpienia, miejsca dla VI i VII domu! Domy te wskazują na zorganizowaną rodzinę Patrjarchatu z Matką na czele, zastrzeżenia tego brak w zaraniu dziejów. Choroby były darami złych Demonów, co należało do XII domu, jeżeli chcemy posługiwać się podziałem późniejszych czasów, mówiąc poglądowo.

Znajdujemy więc związek 10 liczb, 10 Sephirot, 10 znaków, 22 liter 22 stacyj księżycowych:

Kto bada znaczenie kart Tarota podług Papusa i Eljphasa Lewy, zatraci zawsze przy 12, 13, 14, 15 logiczny związek, wszystko to wywiera bardzo sztuczne wrażenie i dlatego pragnąłem zmienić następstwo kart, z tą samą swobodą, podobnie jak to inni ludzie również czynili. Za Śmiercią i Djabłem chciałem wstawić Zmartwychwstanie; do pewnej miary dostosować kolejność do naszych chrześcijańskich i okultystycznych poglądów. Erich Bischoff i Ed Stiicken naprowadzili mnie na właściwą drogę.

Znak Wagi uważam za oś koła, znak Panny jako głowę. Przerwa wskazywała na znak Ryb i znaczyła świat podziemny, inne życie wmówiła o rybitwie ludzi Chrystusie, wskazywała na Wybawienie, które warunkuje Potępienie. Znak Panny jest wchodzącym znakiem urodzin wybawiciela, to jest „głowa w kole”, bez której żadne koło istnieć nie może!

W 10 znakach i 22 stacjach księżycowych, jak również wpierw w księżycu, później w słońcu widzę pierwsze elementy Astrologii.. Kiedy napisano księgę Jezirah, znano już planety i ich skuteczne wpływy.

Wzbraniam się występować z liczbami lat, ponieważ ich nie znamy dokładnie. Zanim myśl zwycięży, podobnie jak o działalności wpływów astralnych, kultury mogą powstać i zniknąć. Walka o Byka i Barana szaleje jeszcze dziś z natężeniem, zanim będziemy przygotowani do przyjęcia epoki Wodnika. Różnica polega na tem, czy jednostki oświecone mogą tylko zrozumieć związek, czy też Prawda ma się wedrzeć w świadomość warstw ludowych. Myślę, że nie wiele odskoczyliśmy od kultury z przed 2000 lat. Bezsprzecznie, zrobiliśmy postępy w technice, ale nie wiemy, jakie skarby i zdobycze straciliśmy. Dopóki technika nie wyjaśni nam budowy pyramid, tak długo musimy się liczyć z utratą nie tylko wiedzy, lecz także sztuki technicznej. Jeżeli uwzględnimy życie duchowe i kultury, przypuszczać należy, że tak obrzydliwych i wstrętnych czasów przedtem nie było.

Zwrócimy uwagę na rzeczy bez oglądania się na daty: księga Hioba zna tylko stare poglądy, skrócony zodjak, księga Abraham, Jezirah zdradza ślady nowej wiedzy i stara się wytłoczyć wszystko według starego systemu, podobnie jak to się i dziś dzieje. Księga Thot zwiastuje w wielkich Arkanach starą wiedzę o wpływach astralnych, w małych Arkanach nową. Jeżeli księgę Thot rozważamy kabbalistycznie, za punkt wyjścia bierzemy wielkie Arkana. Progresja następuje z trójką:

w tych 21 Arkanach spoczywają boskie Tajemnice, 3 razy 7, 7 razy 3, lecz kto ich nie pozna, nie ufa im i nie kroczy za nimi, jest niczem, Zerem,… głupcem. Ostatnia karta w księdze Boskich Tajemnic jest dlatego oznaczona zerem, 0.

Dorzućmy do tego, że tym głupcem w austrjackim Tarock jest, „najwyższy Matador”, przed wielkimi Arkanami 1 i 2. Cóż lepiej charakteryzuje naszą epokę? Na kartach przedstawia grajka tańczącego i śpiewającego. Jakżeż uderzające i odpowiednie!

Uwaga ta nie odnosi się, do rzeczywistego artysty Mistrza.

Przetłumaczył z dzieła „Das deutsche Tarotbuch” Wahrsa- gung – Astrologie – Weisheit, drei Stufen der Einweihung von A. Frank Glahn. Karol Chobot.

źródło:   “Odrodzenie” Miesięcznik poświęcony sprawom odrodzenia  człowieka i badaniom zjawisk duchowych.   Sierpień 1925.

Powrót do części II – Księga Thot i Astrologja cz. II

Powrót do części I szej – Księga Thot i Astrologja

Czytajmy w księdze Jezirah: z jaką dokładnością są wyłożone zasady Służby Słonecznej, to znaczy, zodiaku słonecznego. „l posadź rzeźbiarza na właściwe miejsce” otrzymamy zupełnie nowe znaczenie: porzuć Służbę Księżyca i posadź I E O U A lub Słońce na tronie! Poddaj się astralnym wpływom, włóż nowe szaty myślenia, Byk już nie panuje, Baran rozsyła wpływy i swoich posłańców na ziemię, bądź prorokiem Wyżyn!

Możecie zarzucić: dlaczego Jehowa nie podąża ze zodjakiem słonecznym, jeżeli nie chce uznać służby księżycowej? Albowiem nie znano jeszcze wszystkich wiadomości astralnych, nad wiedzą panował jeszcze stary porządek świata. Podobny

stan jeszcze i dziś przeżywamy, nowa myśl kiełkuje, ale jest słabo uzasadniona, a więc operujemy staremi zasadami.

Francuscy kabbaliści nie umieją objaśnić powstania małych arkanów, łącząc ich z nazwą Tetragrammaton. Ja łączę ich jednakże ze służbą słońca lub okresem barana. Cztery karty odpowiadają 4 narożnikom horoskopu i zarazem świata. Negatywny obraz stoi zawsze naprzeciwko pozytywnego, Król odpowiada znakowi Lwa, Królowa znakowi Byka, Rycerz znakowi Skorpjona, a Kawaler znakowi Wodnika. Jeżeli są oznaczone 4 punkty narożne, inne znaki już same powstają. W Biblji są podane zawsze tylko cztery znaki narożne, czytelnik musi w myślach umieścić 8 innych znaków. Tiede wskazuje, że As jest w związku z Ar. Egipcjanie Ar czytali odwrotnie Ra. Ra jest bogiem Słońca. Najwyższy „Kolor” – to laska. Symbol laski łączę z dawnym symbolem siły twórczej, Phallus, jak również Kielichy z Lingam. Jeden, dwa, trzy odpowiadają Trójcy (Trój-jedni) albo ich astralnym odpowiednikom: Centralne Słońce, Centralny Księżyc czyli Neptun. Centralny Merkury czyli Uranus. Następują potem siedm planet Saturn, Jowisz. Mars, Słońce, Wenus, Merkury, Księżyc. Słońce w środku Saturn na jednym skrzydle. Księżyc zaś na drugiem. Saturn jest bowiem słońcem – królestwa Ducha. Planety należą do koła słonecznego. Nie posiadają żadnego znaczenia pod panowaniem Byka. Nadaremnie szukamy ich w księdze Hioba. Jeżeli zaś wypowiadają zapatrywania, że matę Arkana odpowiadają stacjom księżycowym, nie zgadzam się z tym poglądem, gdyż musielibyśmy przyjąć podwójne znaczenie (28 28 56). Nie udowodnimy wtedy atoli podwójnej liczby stacyj księżycowych. Możnaby to przeprowadzić z dwoma kolorami, laski i kielichy i powiedzieć, że czerwone karty odpowiadają tym, które znajdują się nad horyzontem, czarne zaś dolnym stacjom księżycowym.

Rozwiązuje tutaj inne zagadnienie. Podobnie jak cztery strony świata posiadamy, mamy także 4 litery, które tworzą Święte Imię. Każda litera ma właściwe znaczenie, w każdej odzwierciadla się Wszechświat; a więc, jeżeli karty 1 – 10 cztery razy rzucimy, utrzymujemy wtedy inne znaczenie cztery razy. Zbliżamy się tutaj do astrologji.

Umieściłem dlatego na 10 kartkach z liczbami zawsze w tym samym porządku 9 planet  z centralnem słońcem na czele.

Zasłonę Izydy należy umieć bezkarnie podnieść. Albowiem ten unika kary, kto, wtajemniczony, poznał podstawową prawdę o Izydzie. Kto odważy się zbliżyć z płytkiej ciekawości bez zasobów wiedzy do Bogini, tego spotka los Młodzieńca z Sais, w utworze poety Schillera.

„Astralne wyobrażenia opanowały cały Wschód starożytny od zamierzchłych czasów; świadczy o tem cały szereg przykładów; zwalczają zaś to ci, którzy nie znają i ugrzęźli w pleśnią pokrytych poglądach… Dokądkolwiek zwrócimy wzrok w państwie wschodnej starożytności, spotkamy się z obrazami i wskazówkami, szczególnie w Starym Testamencie, o podkładzie astralnym; otrzymujemy dokładne wrażenie o tym świecie, który stworzyli starożytni przodkowie”.

Monachijski orientalna Fritz Hoinmel widzi również początek alfabetu w zodjaku, w gwiaździstem niebie. Planety również znajduje w alfabecie, mianowicie: Merkury w liteize Jod 10 karta Tarota, Wenus Kaph 11 karta, w której figuruje postać Wenery, Słońce Ain 10 karta, błyskawica, Mars – Phe 17 „Wybawienie”, Jowisz Resz – 20 czyli wieczne życie, Saturn – Thau 21 Wszystko we Wszystkim.

Dla każdej litery można znaleźć odpowiedniki, zwłaszcza dla 20. karty Tarota. W ogóle wątpię w zupełną dokładność. Hommel uważa, że „karta” (może kolor nieba) to droga mleczna, przez którą „drzwi” prowadza (litera Daleth). Następnie dostarczyły liter obrazy Bliźnięta, Byk, Baran z jednej strony drogi mlecznej. Ryby, Wodnik, Koziorożec zaś z drugiej. (Droga mleczna jest także na drugiej stronie koła zwierzyńcowego między Bliźniętami i Bykiem). Oto mamy 6 znaków, resztę b przeciwnych znaków należy połączyć myślowo. Stary Alfabet podobnie jak nasz jest podzielony na dwie połowy. W naszym pierwsza połowa od A – N 13 liter, druga od O – Z 12 liter, gdybyśmy mieli dla spółgłosek Sz brakujący znak, otrzymalibyśmy również 13 znaków, razem 26, co się równa 26 stacjom księżycowym. Podział ten znajduje się także w Tarocie, ponieważ po 12. karcie występują odpowiedniki astralne na przeciwnej stronie a drukowane teksty zasłaniają głębokie znaczenie, które zostało odkryte tylko w Misterjach. Tajemne znaczenie odsłaniają nam obrazy Tarota! Posiadają dlatego charakter poświęconych obrazów. Przypuszczam, że pod zasłona ukrycia Mysteryj zostały, użyte (zastosowane) materjalne planety. Albowiem powtarzam: Niebo oddziaływa na Duchowe, Początkowe

Planety zaś na indywidualne ucieleśnienia. Podrzędnego znaczenia jest pytanie co do początkowego alfabetu. Powinien być aryjskiego pochodzenia, „Futhark”-alfabet był wzorem dla wszystkich pism, a nie fenicki. Guido List sądzi, że Kabbela jest pra-aryjskiego pochodzenia. Wynika z tego, że hebrajczycy nie byli tegoż wynalazcami. Sądzę, że chaldejska kultura duchowa jest również pochodzenia aryjskiego. Badania te ważne nie mają nic wspólnego z księgą Thota. Przyjmujemy to ze Wschodu.

źródło:   “Odrodzenie” Miesięcznik poświęcony sprawom odrodzenia  człowieka i badaniom zjawisk duchowych.   Lipiec 1925.

Powrót do części I szej – Księga Thot i Astrologja

Przejdź do części III – Księga Thot i Astrologja cz. III

Zbliża się straszliwa chwila, że ten świat ma być rozjaśniony światłem wiedzy. Kto nie wytrzyma blasku, temu czaszka błyskawicami rozerwana, rozleci się na kawałki — i będzie na łańcuchu w domu wariatów.

Juljusz Słowacki, Genezis z Ducha

Wymiar sił kosmicznych musi być inny dla wykreślenia jednego życia człowieka, inny zasię dla Przeznaczenia Ludzkości lub nawet Gwiazdozbioru, który podlega tak samo prawom bytu i niebytu, podobnie jak ludzie. Dla naszego wymiaru wystarczy szybki ruch planet. Na przeznaczenie ludów wpływają szczególnie wielkie konjunkcje, których czas trwania zużywa przeszło 900 lat, zanim się znów powtórzą.

Okresy czasu owego są za krótkie dla ludzkości! Rytm -za słaby. Musimy szukać większe siły astralne, które powolniej działają, których człowiek przeciętny nie odczuwa, natomiast wtłaczają się w pole myślenia i czucie ludzkości.

*) Hermes Trismegistus albo Thot wyobrażał Boga Intelektu w starożytnych czasach Egipcjan. Wszystkie naukowe dzieła kapłanów Jemu właśnie przypisują, również sztukę pisma. Tradycja nazywa to księgą Thot lub Tarot. Trismegistus znaczy potrójny Mistrz. Trismegistus rządzi nauką o Ciele. Duszy i Duchu, w stosunku do wszechświata Makrokosmos i do człowieka Mikrokosmos.

Wpływ ten jest dziełem precesji, kosmiczny rok słoneczny, który tutaj oddziaływuje. Punktem wiosennym nazywamy moment, w którym słońce zbliżyło się do punktu zerowego stopnia podzielonego Koła, ażeby rozpocząć nowy bieg. Chwila ta zjawia się około 22. Marca każdego roku. W stosunku do całości punkt ten nie pada zawsze dokładnie na to samo miejsce, cofa się raczej rocznie o 52 sekund stopniowych. Punkt ten cofa się o jeden stopień w okresie 72 lat. W stosunku do jednego żywota człowieka  – wymiar to nieznaczny Słońce, ażeby przebyć drogę 30 stopni czyli 12-tą część Koła, zużywa czasu 2160 lat. A więc: 12^2160 25920 lub okrągłe 26000 lat upływa, ażeby słońce mogło przebyć drogę wokoło 12-stu znaków zodiakalnych. Księżyc posiada także własną ^recesję, jeżeli chcemy zastosować tu owe wyrażenie, jednakże jego punkt – nazywa się węzeł księżycowy – wykonuje ten obieg w okresie 10 lat. Można to „oczywiście zauważyć; księżyc jest bliżej i dlatego mówi się o nim w astrologii urodzin”. Tysiąc lat przechodzi jako jeden dzień” śpiewa Psalmista. Je żeli weźmiemy to dosłownie, mamy 26 dni w obliczu Boga, okres czasu dla nas nieuchwytny. 26 dni odpowiadają mniej więcej jednemu obiegowi księżyca. 13 obiegów księżycowych i równają się jednemu rokowi ziemskiemu. Widzimy więc: księżyc znajduje się bliżej nas! Odczuwamy go nie tylko cieleśnie lecz także poddajemy się istotnie jego wpływom.

Ksiądz narzeka na krótki okres naszego życia; 70 lat lub leż. 80. Porównajmy to z życiem jednego dnia muchy, zapatrywania nasze się zmienią. Uwzględnijmy teraz skromnie długość życia 70 lat; liczmy teraz 70×365 dni, otrzymamy 25550 dni czyli szereg egzystencyj jednodniowych much. Otóż to jest właśnie liczba, którąś my poznali w obliczeniu jako rok słoneczny platoniczny w Kosmosie. A więc. otrzymujemy stosunek: jak jednodniowa mucha do życia człowieka, tak człowiek do jednego roku słonecznego. Jeden dzień życia 350 dni spoczywać w śnie w jaju, oto wzór dla człowieka i jego odrodzenia.

Jedno porównanie jeszcze: człowiek w normalnym życiu wykonuje okrągło bardzo dużo oddechów bo średni od 12 do 17 na minutę oddechów zgodnie z obliczeniami Dr. Schuberta!

Punkt wiosenny w Kole zwierzeńcowem (zodyakalnem) wywiera olbrzymi wpływ na ludzkość w sferze wewnętrznej zewnętrznej.

Najstarsze dokumenty naszej kultury i znaki (słowo „znaki” pochodzi jeszcze z czasów pisma obrazowego) odnoszą się do tej epoki czasu, kiedy punkt wiosenny znajdował się w znaku Byka. Przedtem był w znaku Bliźniąt, kiedy człowiek nie miał jeszcze stałej siedziby, wędrował i zajmował się polowaniem. Znak bliźniąt jest więc znakiem pokrewieństwa i wiemy, że «v tej epoce i jeszcze wcześniej panowało „prawo matki” o czem przechowało się wiele w pamięci i obyczajach wśród ludów Był to okres władzy najstarszej matki, babki, albo jeszcze dokładniej „prababki”, która była głową rodziny. Rodzina nosiła nazwisko babki. Ojciec nie miał wtenczas wpływu na dzieci, lecz jedynie matka. Podobnie jak w królestwie pszczół wszyscy mężczyźni podlegali rozkazom płciowo dojrzałych kobiet, które łączyły się według własnej woli. Indywidualnej miłości jeszcze nie znano albo też przejawiała się w pierwszeństwie, w stanie przed-miłosnym. Kiedy weszło już w życie jednożeństwo, dziewczyna mogła korzystać jeszcze z praw przed-miłości; przed małżeństwem mogła się łączyć z każdym wybranym mężczyzną. Pochodzi stąd jeszcze prawo każdego gościa weselnego nie żonatego, prawo tańczenia z panną młoda, oblubienicą. Kiedy nadszedł czas wpływu byka, człowiek zajął stałą siedzibę, rozkwitło rolnictwo. Biblia stanowi najważniejszy dokument kul-tury, odnoszącej się do owych czasów; Pismo święte zawiera tak bogatą treść, że z politowaniem tylko możemy patrzeć na jej wrogów. Biblię należy umieć czytać! Zalecana prostota tutaj nie wystarcza! W Biblji są trzy stopnie. Kto posiadł klucz do tych trzech stopni, ten może czytać Pismo święte. Jeżeli ktoś z pierwszego stopnia ’ przeskoczył od razu do trzeciego, nie zrozumie również jego treści. Najgłębsze tajemnice można spokojnie wypowiadać, ba nawet drukować, prostak nic nie zrozumie. Może wyuczyć się ich na pamięć i tysiąc razy wymawiać; są i pozostaną słowami bez zrozumienia całej ich pełni. Powiedziano i wydrukowano już wszystkie najgłębsze tajemnice; nie potrzeba ich już powtarzać ani tłumaczyć. Kto chce ich pojąć i zrozumieć, ten musi prosić! Ty możesz, czytelniku, to tylko zrozumieć, co dusza twoja wewnętrznie zdobyła. Poszukuj więc zawsze prawdę w sobie, spotkasz ja wtedy zawsze. Wstydzę się, że powtarzam starożytną mądrość, ale żyją jeszcze młodsze pokolenia, które klucz znajdą. Do nich właśnie przemawiam!

Kiedy człowiek przywiązał się do ziemi, musiał troszczyć się o czas, ażeby mógł określić czas siewu i żniwa; nie znaleźli wtedy roku słonecznego! Widzieli, że na Wschodzie gwiazda wschodziła, a na Zachodzie równocześnie inna zachodziła, obie jasno świecące o czerwonawem zabarwieniu. Kiedy to się stało, nadszedł czas siewu, wiosna wtedy się rozpoczynała. AI-Dabaran i Antares – oto są owe gwiazdy, pierwsza w znaku byka, druga w znaku skorpiona umieszczona. Były to gwiazdy przewodnie pierwszego rzędu, jak również Księżyc, który w pobliżu krążył i którego sympatyczne działania zauważono i ceniono w rolnictwie. Księżyc porównywano z babką rodziny; była to wielka matka – Izys.

Po okresie panowania byka nadszedł czas Barana, znak, w którym Słońce jest wywyższone. Baran = Jagnię. Jezus Chrystus żył, kiedy Jagnię zostało ofiarowane, kiedy punkt wiosenny wkroczył w znak Ryb. Uczniów swoich kształcił na rybitwów ludzi. Dwie ryby stanowią stary symbol z rzymskich katakumb, który przedostał się do sztuki budownictwa kościelnego i w okrągłych oknach został w kamieniu utrwalony.

Żyjemy teraz w epoce przejściowej, pod znakiem władzy Wodnika; wszelkie ruchy okultystyczne wśród kulturalnych narodów manifestują się pod jego działaniem, albowiem to jest znak wyłania się Ducha.

Powracam znów do epoki byka. Znak to żeński, władcą jest Wenera, Księżyc w tym znaku jest wywyższony. Znak ten daje wytrwałość i stanowczość w poglądach, zmysłowość, urodzajność i płodność – oto są podstawy. Pod wpływem znaku byka słońce nie mogło się przeciwstawić władzy Księżyca. Kiedy zbliżył się czas działania znaku barana, powstała zażarta walka. Dziś jeszcze się toczy. Księżyc w znaku byka przed-stawia wegetatywne życie, żądzę użycia i posiadania. Typ byka widzimy jeszcze dziś w tak zwanej okrągłej czasze radcy komercyjnego (handlowego), osadzonej na grubym i krótkim karku i takimże tułowiu. Zarobić, aby użyć, oto jest hasło! O sławę im nie chodzi pośmiertną. Odbywa się jak w starożytnych czasach taniec wokoło złotego cielca (Byk). Ludzie uduchowieni toczą gorzką walkę z materjalnemi dążeniami. Baran jednakże jest przedstawicielem głowy, myślenia, wynalazku, po-stępu, opartego na idealnej podstawie.

Może znajdę wśród moich czytelników osoby, które zajmowały się fizjognomją; wymienią mi może nazwiska chemików lub lekarzy, którzy należą do typu byka, ale którzy dzielnie pracowali. Wspaniale, zgadzam się! Mamy głośnych farmaceutów i chemików pod tym wpływem, ale czem się wstawili? Wyzyskaniem pewnych preparatów, zdobyciem majątku; finansowe powodzenie zwróciło na nich uwagę, ale żadną miarą ich dobroczynne wynalazki. Zauważymy, że opisany typ pożądliwie wyzyskuje produkty ziemi i zajmuje się chętnie sprawami żywnościowymi, lekarstwami, chemikaliami i t. p. Jeżeli zwrócimy się do techniki, spotkamy np. starego Kruppa, typ znów odmienny.

Walkę między bykiem i jagnięciem (barankiem) wskazuje każda stronica Starego Testamentu. Rzeczą jest zrozumiałą, je-żeli uważa się Jehowę jako nowego Boga, Słońce, jako Praświatło Myśli. Lud żydowski i wszystkie ludy sąsiednie od-prawiały obrzędy i oddawały cześć wielkiej Matce i Bykowi. Dzieci i dziewice były ofiarami, ponieważ wielka Matka darzyła nie tylko życiem, lecz także rządziła w ciemnej postaci w podziemiu. Księżyc wschodzi i zachodzi, panuje w górze i w dole, obdarza nas tu życiem, jak również życie odbiera. Ofiarowywano dlatego owoce Rodzicielce. Wszelkie odszczepieństwo od Jahve znaczyło upadek, zwrot do religij Byka – Księżyca. Czy nazywało się to Boginią Izys, Isthar, Artemis, Diana, Demeter, było to obojętnem, występowało to zawsze jako bóstwo Księżyca, Kobieta, która jako dawczyni życia panowała i wykonywała władzę.

Męski Bóg Słońca musiał jednakże strącić z tronu Boginię Księżyca.

Bóg pozbawił Sarę płodności, to znaczy, zniósł kult Księżyca. Kiedy Abram otrzymał rozszerzone nazwisko Abraham, kiedy zawarł przymierze z Bogiem i wyprosił sobie jeszcze owoc od kultu Księżyca, zostało mu to użyczone, ale musiał złożyć swego syna na ofiarę. Abrahamowi oszczędzono ofiary Sarali  występuje wyraźnie jako zastępca Księżyca, podobnie Abraham jako zastępca Słońca.

Co to jest stacja księżycowa? Rozumiemy pod tą drogę księżyca wykonaną w jednym dniu. Stacje księżycowe tworzą, dlatego Koło zwierzeńcowe (zodjak) dla siebie; ponieważ kat między ziemskim równikiem i drogą księżycową jest trochę większy aniżeli odpowiedni kąt słońca, zodiak księżycowy obejmuje dlatego jeszcze gwiazdozbiory, których słoneczny zodiak nie obejmuje. Musimy dlatego w zodiaku księżycowym szukać astralny pra-obraz kart Thota. Uważam dlatego 22 wielkich arkanów za Pra -Thota, albowiem małe arkana pojmuję jako rozszerzenie, które musiało nastąpić z nadejściem Epoki-Barana.

Z rokiem słonecznym, który powstał w Egipcie, nastał także rok księżycowy. Musiano odpowiednio go zharmonizować z rokiem słonecznym. Z 22 stacyj wskutek podwojenia stworzono 26, które lepiej Kołu odpowiadają. Liczbę potem podwyższono do 28 i w ten sposób znaleziono wyrównanie (Patrz I. rocznik „Odrodzenie”’ Nr. 8 Wiadomości astrologiczne)

( C. d. n.)

źródło:   „Odrodzenie” Miesięcznik poświęcony sprawom odrodzenia  człowieka i badaniom zjawisk duchowych.   Kwiecień 1925.

Część II – Księga Thot i Astrologja cz. II