Znak alfabetu, odpowiadający XVI-mu arkanowi – ע‬ (Ain – Gnain), ma liczbowe znaczenie 70,  za hieroglif arkanu służy, jak przyjęto mówić „materializowany związek”. Łatwo będzie będzie usunąć wszelką mglistość w przedstawieniu tego hieroglifu, jeżeli zamiast „istotowy związek.” rzec „związek w stanie napięcia”, jak to pojmuje się w mechanice. Przecież, tam utrzymujące związki wogóle i nie utrzymujące w stanie napięcia przejawiają siebie przez obecnym mrocznej reakcji. Reakcja w całym szeregu spraw (pytań) Jakby odgrywa rolę siły, nie zadawalniając jednak ogólnego określenia takowej.

Reakcja nie jest siłą, ale w osobnych wypadkach może być wykorzystana, jak siła. Zdarzyć się to może, jednak najczęściej w obecności piętnastego. To – Walet Rodziny, w której za Matkę służy XIV-ty arkan, a za Androginiczne Dziecko – XV- ty.

I tak, matka – Dedukcja, określiwszy konieczność Logiki, Stosuje ją do wywodu tez. Ale twierdzenie jednej tezy zjawia się zwykle jako skutek logicznego wyłączenia innych. Wyłączenie to warunkuje się metafizycznemi reakcjami osnownych praw myślenia, odgrywających tutaj rolę związków w stanie napięcia”.

Dokładnie tak samo potrzeba harmonii bytu oddzielnej astralnej pentagrammy (tj. potrzeba zgodzenia jej aktywności z jej intuicją) wywołuje tę pentagrammę celem zrodzenia prądu typu Nachash. Prąd ten, posługując się reakcjami astralnym przymusem, utwierdzającym życie jednej formy z krzywdą żywotów innych.

Złożony tryb przemian Entropii Wszechświata puszcza w ruch narzędzie zwane Fatum, ażeby przy pomocy reakcji fizycznych „związków w stanie napięcia” odsłonić jeden fakt ze szkodą realizacji innych, wydających się niekiedy równomożliwemi.

Zrozumiałe są nam teraz trzy zagłówki arkanu: Eliminatio logica, Constrictio astralis, Destructio physika.

W naukowym języku arkan nazywa się – Turris destructa lub Turris fulgurata,  w wulgarnym – la Maison-Dieu. Obraz arkanu, astrologiczny odpowiednik którego jest Znak Koziorożca, wyobraża basztę, trzaskaną przez piorun błyskawicy. Porażeni tym gromem, z baszty upadło dwóch ludzi jeden z koroną, drugi – bez takowej. Kończyny jednego z upadłych tak są rozłożone, że ogólna jego figura przypomina narysowanie litery Ain. Widzimy tutaj usprawiedliwienie trzeciego zagłówka arkanu, mogące według prawa analogji naprowadzić i na pierwsze dwa Fizyczne zburzenie widoczne: zniszczona baszta. Ale .tutaj znajduje się dwóch ludzi, którzy chcieli pozostać w górze, a wskutek. energetycznego oddziałania (elektryczne wyładowanie się) są zrzuceni w dół, nie patrząc na autorytet jednego z nich (korona): To – astralny przymus. Kieruje tym przymusem wyższa siła, nie uznająca rang. Stąd można przejść i do przedstawienia o logicznem wyłączeniu. Przychodzę do arytmologicznej analizy arkanu, który nakreśli ogólny plan wykładu jego charakterystycznych osobliwości.

16 = 1 + 15 i 16 = 15 + 1

Indywiduum (1) stosuje piętnasty arkan, a ten ostatni kolejno przechodzi wskutek działania na drugie indywiduum.

16 = 2 + 14 i 16 = 14 + 2

Metafizyczna substancja (2) i obecność dedukcji (14) określają logiczne wykluczenia (16); przecież bez materiału (2) niczego nie zrobisz.  Polarność człowieczej natury (2) i dążenie do jej harmonizacji (14) prowadzą do zastosowania astralnego przymusu (16). Bez gotowych realizowanych przedmiotów – (Natura naturata = 2) i bez rachunku entropii (14) wątpliwe kto będzie bawił się fizycznym zburzeniem.

16 = 3 + 13 i 16 = 13 + 3

Potężna twórczość (3) metafizycznego świata i Ciągła obecność (18) elementów tego świata w połączeniu usprawiedliwiają postawienie tez wyłączenia (16). Proces rodzenia (3) i nieunikniona śmierć (13) pobudzają nas posługiwać sił punktem oparcia fizycznego istnienia dla urzeczywistnienia astralnych przymusów (16). Twórczość Przyrody (3) i możliwość przekształcenia energii (13), razem wzięte, pociągają za sobą konieczność częstych zdruzgotań (16).

16 = 4 + 12 i 16 = 12 + 4

Nieuniknięcie istnienia form (4) myślenia i wiara w możliwość inkarnacji Wyższych Początków (12) zawarunkują trafność logicznych wywodów (16) w sferze filozofji. Autorytet (4) razem z miłosierdziem (12) dadzą potężny zwrot astralnych przymusów (16). Przygotowanie (4) w związku o obecnością różnych fizjonomij Zodjakalnego Życia. (12) zawarunkują konieczność zburzenia realizacyj (16).

16 = 5 + 11 i 16 = 11 + 5

Uniwersalny Magnetyzm (5) + siła metafizycznych początków (11) postawią tezy same według siebie (16). Pentagramma (5), opierając się o egregory łańcuchów (11) zmusza astralnie (16). Religja (5) i uznanie sił przyrody (11) uspokajają z Koniecznością fizycznych zdruzgotań (16).

16 = 6 + 10 i 16 = 10 + 6

Prawo analogji (6) i Boży Testament (10), są dostateczne dla określenia kompleksu tez (16) normalnej filozofii. Świadomość wolności Woli (6) i świadomość Kabbały (10) dają Władzę astralnych przymusów (16). Prawa środowiska życia (6) i Światowego Młyna (10) określają fizyczne ruiny (16).

16 = 7 + 9 i 16 = 9 + 7

Jeżeli w tobie duch panuje nad formą (7), a ty nie jesteś pozbawiony Wyższego Protektoratu (9), to zbudujesz kompleks filozoficznych tez (16). Jeżeli wyszedłeś jako zwycięzca (7) w doświadczeniu na dwóch drogach i poświęciłeś się (9), to tobie dana będzie Władza astralnych przymusów (16). Przydzielanie prawa własności (7) razem z rachunkiem danych teoryj prawdopodobieństw (9) mogą dać wyjaśnienie naruszenia całości wielu przedmiotów w fizycznym planie (16).

16 = 8 + 8

Libracja jednej tezy (8) w walce z libracją (8) drugiej, warunkowe dominowanie jednego położenia (8) w walce z przekonaniem (8) drugiego, karma (8) Jednego przed planu w porównaniu z karmą (8) drugi..go powinny doprowadzić do procesu zastosowania XVI go arkanu w sferach Teozoficznego Turnera. Przelotna ta artrologiczna analiza dostatecznie oświetla sprawę o obecności w rozpatrywanym arkanie elementu walki, a przytem walki naukowej.

Nie będziemy mówili o zastosowaniu logicznego wyłączenia tez w metafizyce, a również nie będziemy zajmowali się fizycznemi zdruzgotaniami. W naszym kursie tego arkanu obchodzi nas sfera astralnego przymusu, którą teraz się zajmiemy.

Jeżeli w przeszłym arkanie zbyt mało mówiłem o walce z przyrodą, to tutaj poświęcę pierwsze miejsce tej walce, ponieważ treść arkanu odsłania się najlepiej przez Szkic środków t. zw. Ceremonialnej Magji.

W ostatniej operator, jedynoosobiście lub przy pomocy łańcucha, wybrawszy moment l inne warunki, sprzyjające dla swojej operacji, zmusza określony organ Bafometa do oznaczonych przejawów.

Operacja Ceremonialnej Magji jest swojego rodzaju zastosowaniem „dżin-dżytsu” do astralnej istoty, która w tych warunkach, być może, łatwo zwyciężyłaby operatora.

Skład operacji Ceremonialnej Magii sprowadza się do obecności operatora, magicznych instrumentów i Pentakla. Operator posiłkuje się zapasami medjumicznej energji, pomocniczemi formułami mantramicznego i setramicznego charakteru a oprócz tego umiejętnym wyborem czasu i miejsca operacji. Główne te i jeszcze wiele drugorzędnych elementu w Centrum Magicznych operacyj dobrze są ułożone wtem co tylko nazwaliśmy „Pantaklem Operacji„. Oto dlaczego pozwalam sobie scharakteryzować wszystko, przezemnie wyliczone, wychodząc z analizy części Pantakla, Pantakle astralnych operacyj w ogóle mówiąc, mają formę kół.

Powierzchnie tych kół rysują się magiczną szpadą (nieizolowaną od ręki), poświęconym węglem lub poświęconą kredą. Doświadczony operator może je nakreślić i prosto astralną ręką, tj. wyobraźnią, operator szczegółowo  i silnie władającego  ich nakreśleniem i łączącego przedstawienie o NIM z wyobrażeniem o woli WYSIŁKU, rodzącym emanację fluidów.

Dlatego to przy fizycznej realizacji powierzchni magicznego koła posługują się albo metalem  dobrze przewodzącym fluidy lub metalami dobrze ich wchłaniającymi  (węgiel, kreda).

Ale cóż to takiego koło?

To jest li symboliczna sfera, w której operator  poczuje się zupełnie jako uprawomocniony, a dlatego i zupełnie ochroniony. W tę sferę. Jako przeznaczoną wyłącznie dla operatora, nie może wniknąć żaden wróg. W niej mogą przejawić się tylko wpływy samego operatora istot jemu pomagających i przez niego na zawsze ujarzmionych a w końcu i wpływ Łańcuchów i Opiekunów, którzy upełnomocnili go do uodpowiednili go do operacji poprzez odpowiednie uświęcenie, błogosławieństwo, pouczenie  lub dopuszczenie.

Powierzchnia tego koła  jest jakby fluidycznym zarodkiem odgrodził on Operatora od zewnętrznych wypadków.

Sensytywni ludzie widzą w ciemności tę powierzchnię w postaci mglistej zagrody, Ależ w ilu sferach powinien operatu czuć się gospodarzem?

Przedewszystkiem to musi mieć miejsce w sferze jego nieustającej metafizycznej kontemplacji jego monada powinna zdawać sobie sprawę o źródle swojego bytu (Aleph) albo i o celach takowego (Omega), np. pamiętać Historię Grzchoupadku i plan Reintegracji Człowieczeństwa.

Otóż koło wewnętrzne magicznego Pentaklu  gdzie wypełniane figurą Prostokątnego Krzyża Hermetycznego Kwaternera Centralny punkt tego Krzyża wykonany przez operatora;  na wschodnim  końcu krzyża widnieje litera a – Alpha, na zachodnim – Omega.

Ale mimo ogólnej kontemplacji – nigdy go nie opuszczającej, operator powinien mentalnie skupić się w jakichkolwiek postanowieniach i zamiarach, tworzących mentalny punkt wyjściowy operacji, jeżeli do niej przyłączymy nieugiętą i poddaną świadomość Wolności  pentagrammatyzacji woli operatora. Stosowne do tego w pewnej odległości od pierwszej powierzchni, koncentryczne do niej, przejdzie druga powierzchnia wielkiego diamentu, ograniczająca symbolicznie mentalny plan operacji przez działającą osobę.  Ale jak scharakteryzować   kabbalistycznie mentalny skład operacji? Oczywiście jako Boże Imiona, jako Serofityczne Przejawy aktywności pentagrammy w wprzód wybranych fazach Światowego Diabatycznego  Procesu

Wszystkich Imion do wyboru ma się jedenaście:

• Ehieh,
• Jah,
• Jave,
• El,
• Elohim,
• Eloha,
• Sabbaoth,
• Shadai,
• Adonai,
• Ab,  
• AgIa,

lub dwanaście, jeżeli dopuścicie użycie Imienia:

• El-hai

i z nich wybierają cztery, które i rozmieszczają w ćwierciach koła, określonych przez przedłużenie stron Hermetycznego Krzyża wewnętrznego koła, niekiedy oddzielając je jedno od drugiego maleńkimi Krzyżykami. Wybór Imion dla operacji określa się  oczywiście, przez dokładną analizę samych Imion (Metody Notaricon i Gematria). Przy tem należy podkreślić, że wzór rozmieszczenia Imion podług ćwierci koła, a również i dobór czwartego Imienia do trzech już wybranych, daleko nie dowolne i podległe dwom prawom, o których pozwolę sobie mówić na lekcjach specjalnego cyklu Magicznego Poświęcenia, które formułować w elementarnym encyklopedycznym kursie nie miałoby racji bytu.

Pierwsze prawo  stanowi Ułożenie Imion według ćwierci koła w zależności od celów Operacji; drugie prawo określa dobór czwartego Imienia do trzech pierwszych tak, że koło kabbalistyczne formułuje jeszcze i  zasadę Pentagramnatycznej Wolności operatora. Na przyłączonym rysunku pantaki ma na widoku wywołanie istot, ciągle operujących w astralu, tak że o operacji można rzec, że ona posługuje się posiadającemi gotowemi elementami astralnego planu. Ale pomimo orjentowania się w mentalnej części operacji, trzeba orjentować się i w astralnej; trzeba tak rzec wiedzieć jakie są ważniejsze Egregory Mikrokosmu, zaczepiane przez operację.

Kabbalistyczna symbolizacja tych Egregorów znajdzie sobie miejsce w następującem kole, stworzonem przez dodanie trzeciej powierzchni, odgrywającą rolę obrony od szkodliwych astralnych wpływów. Jeżeli przy kreśleniu pierwszych dwóch wierzchni skupialiśmy się na mentalnem poznaniu samych siebie i operacji, to przy kreśleniu trzeciej pwinniśmy dokładnie obliczyć rolę Wtórnych Przyczynowości w nas samych i w operacji. Skupienie to kabbalistycznie fiksuje się przez wpisanie w kole imion Aniołów Planet, mających odgrywać rolę w operacji. Na rys. 45. napisano imię Shebatiel, należące do Anioła Saturna.

Wspomnienie o Wtórnych Przyczynowościach wywołuje w nas wyobrażenie o konieczności doboru momentu operacji w znaczeniu wyboru planetarnego dnia i planetarnej godziny. Uwaga ta jest o tyle ważna, że przyjęto w astralnem kole oprócz imion Aniołów umieszczać jeszcze i planetarne oznaczenia godziny (na naszym rysunku napisano „hora”  i dnia (na naszym rysunku napisano. „die”. Dla pełności wyobrażenia o momencie czasu można wspomnieć o Roku (u nas – Anno ) i magicznym miesiącu (u nas – Sol in II ). Wielu wspomina jeszcze o fazie Księżyca. Myśmy tego nie zrobili. PantakI, przez nas przytoczony, obliczony na wywołanie Przyczynowości Saturna w jej astrosomie w sobotę 26 maja 1912 roku (st. stylu) w godzinie Saturna.

Tablica Pierwsza

Tablica Druga

Przy operacjach ceremonialnej  Magii, w ogóle mówiąc, pragną nie tylko obcowania szóstego zmysłu z wywoływanemi istotami, ale i przejawów ostatnich, dostępnych dla pięciu fizycznych organów zmysłów. Inaczej rzec, pragną matterjalizacji istot, Matterjalizacja ta zależy od złożonego procesu niższego zmysłu, W mechanizmie którego widoczna rola należy do elementalów. W zwykłych warunkach wywoływania najważniejszą jest  działalność sylfów lub, wogóle,  łańcuchów elementalów, nisko pokrewnych z tą grupą. Oto dlaczego operator kreśli czwartą  powierzchnię służącą za zagrodę  od szkodliwych wpływów  wpływów wpół zmaterializowanych elementów zewnętrznej sfery i zakreślając koło, w środku którego operator uważa siebie zupełnie za osobę, rozporządzającą pomyślnemi dla niej półmaterjalnemi środkami. W nowem i  starem kole przyjęto umieszczać imiona przedstawicieli sylfów w czterech stronach horyzontu dla danego planetarnego dnia, przyczym starszy przedstawiciel kieruje strefą koła między południem i wschodem.

Dla pełności wykładu przytaczam dwie tablice. Pierwsza zawiera nazwiska Planetarnych Aniołów, napisane hebrejskiemi literami; druga – imiona przedstawicieli sylfów podług- ćwierci horyzontu dla różnych dni tygodnia. lmieniowi starszego przedstawiciela towarzyszy słowo Rex (król). Ostatnie te imiona przyjęto pisać łacińskiemi literami, ponieważ nie ma możności ustanowić ich hebrejskiej, chaldejskiej lub syryjskiej pisowni.

Na załączonym przez nas rysunku 45, są umieszczeni  w zewnętrznym kole  sobotni rozkazodawcy sylfów, stosownie do czasu ceremonii.

Oto nasz pentakl scharakteryzowany w ogólnych zarysach. Wyprowadzajcie teraz z niego elementy operacji.

W wewnętrznem kole powinien umieścić się operator (lub operatorzy). Tradycja dopuszcza  jednego operatora, trzech operatorów i dziewięć operatorów. W ostatnich dwóch wypadkach mówi ten, sam jeden, chociaż operować instrumentami mogą inni. Jeżeli główny operator dziewica lub hermafrodyta, albo dziecko, ta w kole mogą być tylko dwie osoby, zamiast trzech. Jedna lub kilka osób mogą być zastąpione przez zwierzęta, przywiązane wewnątrz koła, albo wytresowane, tak by nie opuszczał, koła. Oto wymagania, objawiane przez tradycję do t. zw. „Wielkiej Operacji„.

Dopuszczają się i „małe operacje”, które może wykonywać operator, nie opuszczający koła i pomocnik, mający prawo wejścia i wyjścia z koła. Istnieją jeszcze „androginiczne operacje”, wykonywane albo przez hermafrodytę w jednej liczbie, albo przez mężczyznę i kobietę, którzy przebyli przed operacją dostateczną ilość czasu w mentalnem i astralnem obcowaniu i fizycznem małżeństwie.

Operator lub operatorowie uważają się jak poświęceni w Hermetyczny kwaterner (krzyż Pantakla) i w Historię upadku i Reintegracji człowieka ( Α i  Ω na pentaklu). Wszystko to czyni dla nich obowiązkowe mistyczne przygotowanie wskutek warunkowych teurgicznych operacyj w ciągu 3 – 40 dni (zależnie od ważności operacji), a dla znajdujących się z nimi zwierząt mityczną ceremonię oczyszczających modlitw i pokropienie święconą wodą.

Obejmujący krąg pierwsze koło podaje nam wskazówkę na monoidealne przygotowanie się operujących do operacji przez długą medytacje i na świadomość ich swojej pentagrammatycznej wolności. Dalej idzie astralne koło, wskazujące na konieczność przygotowania się astralnego (naprawienie planetarnych defektów roboty wyobrażenia przez astralny past – milczenie i półmilczenie – i wysiłkami pokonania w sobie chociażby na pewien okres czasu złych lub prosto nieodpowiednich do operacji planetarnych wpływów. W astralnem zaś kole możemy spotkać przedłużenie czterech końców wewnętrznego Krzyża, które przypomni nam cztery główne instrumenty maga:

• berło – dla koagulacyi rozrzuconych fluidów;
• czasza – dla oparcia swojej wyobraźni na wypracowanych przed tem czystych obrazach;
• szpada – dla rozpędzenia niewłaściwie – skoagulowanych elementów
• pentagramma – dla przypominania o własnej wolności operatora.

Absolutnie jest konieczna szpada; bardzo potrzebna jest pentagram ma (albo w zamian niej – odwrotna strona Wielkiego Pentakla Salomona, także przypominająca o Wolności przez swój sposób rozdzielenia fluidów). Czasza i berło są potrzebne stosunkowo rzadko. Zewnętrzne Koło elementalów przypomni operatorowi o konieczności prawomiernego przygotowania się przy pomocy reguły fizycznego planu do operacji (post, przedwstępne omywania i okadzania ciała, skupienie fizycznego zdrowia w dniu operacji, rozwój w sobie automedjumizmu itp.)

Oto ogólny obraz przygotowania się operatora. Dodamy do tego, że ostatni powinien odgrodzić się od wmieszania się wrogich mu ludzi lub innych istot w zewnętrzny tryb operacji. Otóż on w kątach pentakla, tj. naprzeciw środków ćwiartek zewnętrznej powierzchni, zewnętrznie też kreśli cztery pentagrammy (trzema ostrzami zewnętrznie, dwoma wewnętrznie) jakby dla odbicia niespodziewanych ataków. To są jego czołowe straże zewnątrz twierdzy. Nie miej jest ważnem przy każdej ceremonji wiedzieć, z jakiej strony pojawią się koagulaty, wrażenie których może być przejęte przez fizyczny wzrok. I oto, operator wcześniej fiksuje sferę zjawisk, kreśląc zewnątrz koła na wschodzie równoramienny trójkąt wierzchołkiem zewnętrznie i wpisując wewnątrz tego trójkąta Wielkie Imię יהוה  należące do sfery starszej z inwolucyjnych (a następnie i koagulujących) Sefirot.

Zajęliśmy się dotychczas samym operatorem, co jemu potrzeba niezależnie od specyficznego charakteru operacji.

Zajmiemy się teraz interesami istoty, wywoływanej przez. operatora.

Podkreśliliśmy już wybór czasu i wogóle astrologicznych warunków. Ale w energetycznym świecie należy jeszcze zwrócić uwagę na inne odpowiedniki Wtómych Przyczynowości. Należy dostosować kolor ubrania dla  operatora, metale i kamienie przy nim znajdujące się, treść mantramów i setramów przez niego używanych, aromaty tych traw i ekstraktów, które będą się spalały lub paliły w kadzielnicy, umieszczonej w osobnym małym pentaklu z południowej strony koła, zewnątrz ostatniego i w końcu kolor płomienia, który będzie skierowany z czarodziejskiej  latami w sferę przestrzeni nad trójkątem יהוה (latarnię umieszcza się Południowy-Zachód, zewnątrz koła).

Wszystko to pobudziło adeptów Okultyzmu do stworzenia mnóstwa rękopisów i drukowanych Grimuarów (Grimoires), podających szczegóły rytuału tej lub innej Ceremonji.

Grimuary te poleca się badać, ażeby zdać sobie sprawę z pojmowania ich autorów celów i składu samych operacyj. Uważać ich za prawodawcze manifestacje nie można ponieważ nie ma operacji, jednakowo pojmowanej przez dwóch nie wspólnie przygotowujących się operatorów.

Operacje Ceremonialnej Magji rozciągają się nie tylko na  dwuplanowe istoty, ale i na inkarmowane. Można wywoływać i zmuszać do czegokolwiek (rozumie się w pomyślnych warunkach) astrosoma żywego człowieka, egregor łańcucha, mającego wcielonych przedstawicieli itp.

Powiem więcej, te metody magicznych operacyj, których nie nazywamy ceremonialnymi, jednakże w sobie nie rozwinięte zadatki ceremonii lub równoważniki rozwiniętych ceremonij. Wszędzie jest oparcie o fizyczny plan. Wszędzie specjalne formuły oddziaływania,  metody dostarczania lub pożyczania mediumicznych elementów, skupienie na mentalnych i astralnych osobowościach operacji, w końcu metody odgrodzenia samego operatora od wypadków i od powrotnych uderzeń.

W zakończeniu nie mogę nie zwrócić waszej uwagi na warunki spirytystycznego seansu, jako na inwolucję formy operacji ceremonjalnej magii. Na seansie tak samo ma się koło, określone cyrkulacją fluidów łańcucha ludzi, dotykających się jeden drugiego. Niebezpieczeństwo rozerwania łańcucha na seansie dostatecznie charakteryzuje powierzchnię tego koła, jako zagrody, ochraniającej uczestników seansu Rolę magicznej pałeczki kondensującej fluidy, odgrywa stół. Często zabezpieczają się na wszelki wypadek i magiczną szpadą.

Kadzielnica w pogotowiu. Muzykalne instrumenty zamieniają zaklęcia na śpiew, ułatwia jako przekazanie energji i określając do pewnego stopnia formę tego przekazania. Często na seansach uciekają się i do zaklęć, ale wtedy mówiący operator musi być w jednej liczbie (sam). Brakuje tylko zwykle przygotowania się uczestników seansu. Fakt ten i wynikający z niego niedostatek zjednoczenia woli operujących i wrażeń, przejętych przez nich przed seansem, rodzi zwykle pewien chaos fenomenów samego seansu. Jeżeli XV-ty arkan zakreślał sam astralny prąd, a XVI-ty możliwość posługiwania się nim dla oddziaływania na innych, to XVIII-y, kolejno, wprowadzi nas w sferę nadużyć wskutek metod rodzenia astralnych prądów. Arkan ten ( צ Tzade) jest oddzielony od tylko co rozpatrzonego przez wcale ważny XVII-ty, pozwalający orientować się we wszystkich sferach życiowych przejawów i tam jakby umierający, mieszczący i niebezpieczeństwo od złych myśli (zamiarów) innych i własne wyczucie dumy w procesie świadomości osobistej astralnej siły.

powrót  ⇐

źródło: 

Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 2
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska