Zoroastr (Iran 2450 przed N. Chr.) arkan XI cz. V

Zoroastr. (Iran 2450 przed N. Chr.)

י – poznanie astralu Słonecznego Systemu w jego aktywnych przejawach.

Pierwsze ה – ludzie, zabezpieczeni przyrodą i klimatycznemi warunkami kraju, ale dręczeni swojemi namiętnościami  a wskutek tego głęboko nieszczęśliwi; wiele egoizmu i tego,co Francuzi nazywają veulerie. ,

שׁ – przynęta pasywnej strony Słonecznego astralu diwinująca we wszystkich jej formach, jakby ułatwiająca przechodzenie trosk ziemskiego życia i kierująca w wyborze dróg.

ו – kult Mitry, centralną częścią którego kazanie altruizmu,  tak silnie zarysowujące się w, tradycyjnych obcowaniach Poświęcającego do Poświęcanego w Wielkie Misterja. Nauczyciel –  Mag podawał neoficie chleb i ,mówił; „przełamaj jedz sam i karm wszystkich głodnych!”  Nieofici następnie podawali kubek z winem, Nauczyciel zaś wygłaszał: „pij sam  i napój pragnącego!”

Drugie ה prowadzało się do liberalnej, ale ściśle masońskiej polityki odrodzenia motłochu w etycznym stosunku w obecności rękojmi wspaniałej inicjatywy więcej Poświęconych. Jako silne strony zjawiały się pierwsze   שׁ י ה, słabe niezupełność sposobów oświecenia znaczenia średnie’g’o terminu (Mitra) Wielkiego Terneru Skali Światła – Ormuzd Mitra – Aryman, i wypływający stąd binarny (Manichejski) prąd religji. Kapłani tylko władali Ternerem Szkoły; naród czarował się antagonizmem Biegunów Dobra (Ormuzd) i Zła (Aryman), co pozwoliło w następstwie niesumiennym osobom z liczby Magów – terroryzować naród w imię ciemnego bieguna i pozwalać sobie na nadużycia, które poderwały ostatecznie Egregora w fizycznym planie.

powrót do arkan 11

 

powrót  ⇐

źródło: 

Tytuł: Tajemna wiedza duchowa cz 2
Wariant tytułu: Tajemna wiedza duchowa : encyklopedyczny wykład nauk tajemnej wiedzy duchowej opracowany na podstawie egipskiej symbolistyki
Autor: Gomulicki, Marian
Książnica Cieszyńska