Jeden z naszych przyjaciół z Gandawy przesłał nam fragment artykułu z English Mechanic and World of Science z 8 czerwca dotyczący zjawiska czytania myśli. „Dyskusja na temat tego fenomenu – jak stwierdzono w artykule – może być pouczająca dla naszych czytelników, którzy z pewnością uznają, że można pominąć spirytystyczne i inne niedorzeczności.”

Artykuł kontynuuje, przywołując eksperymenty pana Irvinga Bishopa, spośród których najczęściej przeprowadzane to odczytywanie numeru banknotu oraz odnajdywanie szpilki przez osobę, której wcześniej zasłonięto oczy grubą opaską.

W pierwszym eksperymencie pobiera się numer banknotu, a następnie kredą rysuje na tablicy linię małych przylegających do siebie kwadratów, których liczba odpowiada liczbie cyfr w danym numerze. Kwadraty są na tyle duże, by każda cyfra mogła się w nich zmieścić.

Osoba badana, z zasłoniętymi oczami, zostaje ustawiona przed tablicą z kawałkiem kredy w prawej ręce, a jej dłoń jest kierowana do pierwszej kratki z lewej strony. Operator kładzie dłoń na tablicy na tym samym poziomie, tuż obok danej kratki, i wpatruje się w nią, jednocześnie myśląc intensywnie o pierwszej cyfrze numeru, aż badana osoba zapisze tę cyfrę. Następnie przenosi wzrok na kolejną kratkę, myśląc o następnej cyfrze, i kontynuuje ten proces, aż cały numer zostanie zapisany.

Eksperyment ze szpilką przebiega w podobny sposób. Operator prowadzi badaną osobę w miejsce, gdzie ukryto szpilkę, i koncentruje swoje myśli, aby pomóc jej ją odnaleźć. Jeśli osoba wykazuje wrażliwość na ten proces, sukces jest gwarantowany.

Wszystko to opiera się jedynie na magnetyzmie – jest to efekt działania silnej i uporczywej woli jednego umysłu na inny, co prowadzi do przekazywania myśli. Nie obala to w żaden sposób – jak nieco lekceważąco nazywa to English Mechanic – „spirytystycznych niedorzeczności”. Jeśli ktoś chce obalić te „niedorzeczności”, potrzeba czegoś więcej niż dziecinnych sztuczek – konieczna jest surowa logika, poparta eksperymentami zaprzeczającymi tym zjawiskom.

Matharel

P.S. – Ponieważ ten artykuł nie mógł znaleźć się w poprzednim numerze, mieliśmy od tego czasu okazję przeprowadzić kilka eksperymentów z Duchami – co jest znacznie ciekawsze niż eksperymenty z ludźmi – które miały pewne podobieństwa do tych wcześniej opisanych.

Niedawno, 4 lipca 1883 roku, zebraliśmy się w salonach La Lumière, aby świętować 107. rocznicę Deklaracji Niepodległości trzynastu stanów federalnych Ameryki Północnej. Spotkanie miało charakter kameralny – uczestniczyło w nim jedynie dziewięć osób. Dwóch mediów położyło ręce na stoliku, podczas gdy pozostali uczestnicy pozostawali w swobodnym oddaleniu.

Natychmiastowe kołysanie się stolika ogłosiło, że jeden z naszych niewidzialnych przyjaciół jest gotów do rozmowy. Po przyjaznym przywitaniu wszystkich obecnych – a w szczególności jednego z przyjaciół, który po raz pierwszy uczestniczył w tego typu doświadczeniu – duch określił przebieg wieczoru. Obiecano nam głównie rozrywkę, aby nie męczyć mediów.

Mając na to pozwolenie, zapytaliśmy jednego z naszych znajomych duchów, czy zgodziłby się wystukać rytm utworu śpiewanego w myślach przez jednego z uczestników – bez wiedzy pozostałych, jaki to utwór. Duch przyjął tę prośbę z wielką radością. Następnie jeden z naszych gości rozpoczął eksperyment. Gdy się zakończył, potwierdzono dokładność uzyskanego akompaniamentu, co wszyscy mogli zweryfikować, gdy uczestnik ujawnił, że był to hymn Marsylianka.

Następnie drugi uczestnik – pan G. z Amsterdamu – przeprowadził kolejny test, również z pozytywnym wynikiem. Tym razem był to hymn narodowy Holandii.

W sumie niewidzialna siła wykonała w ten sposób około dwudziestu utworów z równym powodzeniem. Można sobie wyobrazić różnorodność rytmów, kiedy wymienimy kilka z nich: Amour sacré de la patrie z opery La Muette de Portici, Chant des Girondins: Mourir pour la Patrie, pieśń Pierre’a Duponta Aimons-nous et quand nous pouvons nous unir pour boire à la ronde, Enfants, c’est moi qui suis Lisette, Chant du Départ oraz Vers toi toujours s’envolera z opery Lucie.

źródło: PHÉNOMÈNE DE LA LECTURE DE LA PENSÉE; La Lumière 10 JUILLET 1883.