Cesarz Napoleon I. i Bia\u0142a Pani. Pog\u0142oska o ukazywaniu si\u0119 ” Bia\u0142ej Pani II powsta\u0142a poraz pierwszy 1486 r. Bia\u0142a Pani ukaza\u0142a si\u0119 wtedy w starym Zamku w Bayreucie. Margrabia filip Brandenburski widzia\u0142 Bia\u0142\u0105 Pani\u0105 w tymsamym zamku 1667 r. Na drugi dzie\u0144 margrabia spad\u0142 z konia i zabi\u0142 si\u0119 na miejscu. Kanclerz czeski Slavata, pan, zamku Nowy Dw\u00f3r pisze w swoich „Ksi\u0119gach apologetycznych” o duchu Bia\u0142ej Pani jako o zjawisku zupe\u0142nie pewnem i znanem na ca\u0142\u0105 okolic\u0119. Opisuje on j\u0105 jako pi\u0119kn\u0105 lecz blad\u0105 i szczup\u0142\u0105 posta\u0107 \u015bredniego wzrostu.<\/p>\n
Duch ten nie robi nikomu nic z\u0142ego, ale gdy si\u0119 uka\u017ce, zwiastuje nieszcz\u0119\u015bcie.<\/p>\n
W zamku Enghien ukazuje si\u0119 duch Bia\u0142ej Pani zawsze gdy kto\u015b z rodziny ksi\u0105\u017c\u0119cej ma umrze\u0107. Tak przynajmniej zapewnia\u0142 ksi\u0105\u017ce Aerschot siostr\u0119 Henryka IV. R\u00f3wnie\u017c lord Byron widzia\u0142 ducha Bia\u0142ej Pani.<\/p>\n
Na zamku hr. Dohna w Prusach Wschodnich ukazuje si\u0119 duch Bia\u0142ej Pani gdy kto ma umrze\u0107. Bia\u0142a Pani ukazuje si\u0119 szczeg\u00f3lnie w nocy; gdy jej nie wida\u0107 to przynajmniej s\u0142ycha\u0107 szelest sukni; zawsze potem kto\u015b umrze w zamku.<\/p>\n
W Berlinie istnieje od XVI wieku podanie, \u017ce gdy ma umrze\u0107 cz\u0142onek rodziny panuj\u0105cej, ukazuje si\u0119 duch Bia\u0142ej Pani. Mia\u0142 si\u0119 on ukazywa\u0107 w latach 1598, 1619, 1659, 1666, 1667, 1688.<\/p>\n
Kr\u00f3l Fryderyk I. opowiada\u0142, \u017ce sam widzia\u0142 t\u0119 posta\u0107. W lutym 1840 r. r\u00f3wnie\u017c ukaza\u0142a si\u0119 Bia\u0142a Pani a w czerwcu umar\u0142 Fryderyk Wilhelm III.<\/p>\n
Ochmistrz dworu kr\u00f3lewskiego widzia\u0142 w 1666 roku ducha Bia\u0142ej Pani i z gniewem zapyta\u0142:<\/p>\n
„Stara, czy\u015b jeszcze nie dosy\u0107 krwi zabra\u0142a? Jeszcze chcesz wi\u0119cej?” Wtedy Bia\u0142a Pani chwyci\u0142ago za r\u0119ce i rzuci\u0142a ze schod\u00f3w, tak i\u017c si\u0119 pot\u0142uk\u0142 i kaftan sobie potarga\u0142.<\/p>\n
Istnieje wiele rysunk\u00f3w i miedzioryt\u00f3w, na kt\u00f3rych przedstawiony jest duch Bia\u0142ej Pani.<\/p>\n
W 1667 r. elektorowa Ludwika-Henryeta widzia\u0142a Bia\u0142\u0105 Pani\u0105 siedz\u0105c\u0105 przy biurku. Duch by\u0142 ubrany w bia\u0142e at\u0142asy i ufryzowany na \u00f3wczesn\u0105 mod\u0119. M\u00f3wiono \u017ce gdy ma nast\u0105pi\u0107 nieszcz\u0119\u015bcie, Bia\u0142a Pani ukazuje si\u0119 w czarnych koronkach.i r\u0119kawiczkach, je\u017celi jednak ma zwiastowa\u0107 dobr\u0105 nowin\u0119, jest ca\u0142a w bieli.<\/p>\n
W Bayreucie znajduj\u0105 si\u0119 dwa obrazy, kt\u00f3re przedstawiaj\u0105 ukazuj\u0105c\u0105 si\u0119 tam bia\u0142\u0105 pani\u0105. Jeden znajduje si\u0119 w nowym zamku, drugi w ermita\u017cu. W aktach zamkowych znajduj\u0105 si\u0119 protoko\u0142y z podpisami \u015bwiadk\u00f3w, stwierdzaj\u0105ce rzeczywisto\u015b\u0107 zjawiska Bia\u0142ej Pani.<\/p>\n
Intendant zamk\u00f3w ksi\u0105\u017c\u0119cych hr. Minister, cz\u0142owiek wykszta\u0142cony i bynajmniej nie zabobonny, zapewnia\u0142 ca\u0142kiem seryo, \u017ce widzia\u0142 w zamku kilka razy Bia\u0142\u0105 Pani\u0105. Omija\u0142 on zawsze pok\u00f3j, w kt\u00f3rym wisia\u0142 obraz Bia\u0142ej Pani a gdy malarz Jarwart chc\u0105c zrobi\u0107 kopj\u0119 obrazu stara\u0142 si\u0119 o pozwolenie wzi\u0119cia go do swego mieszkania, hr. Minister nie m\u00f3g\u0142 poj\u0105\u0107, jak malarz m\u00f3g\u0142by znie\u015b\u0107 w swojem mieszkaniu taki z\u0142owrogi obraz.<\/p>\n
Ody w 1806 r. w zamku bayreuckim nocowa\u0142 francuski jenera\u0142 d’Espagne komendant dywizyi rezerwy kawaleryi 8-go korpusu, powsta\u0142 oko\u0142o\u00a0p\u00f3\u0142nocy w sypialni jenera\u0142a okropny krzyk. Zbiegli si\u0119 oficerowie ordynansowi i ujrzeli jenera\u0142a le\u017c\u0105cego pod \u0142\u00f3\u017ckiem na \u015brodku sypialni. Jenera\u0142 by\u0142 bardzo rozdra\u017cniony, kaza\u0142 sobie krwi upu\u015bci\u0107 i za\u017cy\u0142 proszk\u00f3w na uspokojenie nerw\u00f3w.<\/p>\n
Ody ju\u017c przyszed\u0142 do siebie opowiedzia\u0142, \u017ce widzia\u0142 posta\u0107 zupe\u0142nie podobn\u0105 do obrazu Bia\u0142ej Pani; grozi\u0142a mu ona \u017ce go udusi, zawlok\u0142a \u0142\u00f3\u017cko na \u015brodek sypialni i przewr\u00f3ci\u0142a wraz z jenera\u0142em na ziemi\u0119. Jeszcze tej samej nocy jenera\u0142 d’Espagne opu\u015bci\u0142 zamek i poszed\u0142 na inn\u0105 kwater\u0119. Jenera\u0142 by\u0142 ci\u0105gle niespokojny i m\u00f3wi\u0142, \u017ce zjawisko to uwa\u017ca za przepowiedni\u0119 bliskiej \u015bmierci. Jenera\u0142 wyda\u0142 oficerom rozkaz, aby dokonali ogl\u0119dzin ca\u0142ego pokoju w kt\u00f3rym spa\u0142. Rozkaz wykonano z ca\u0142\u0105 dok\u0142adno\u015bci\u0105, odj\u0119to wszystkie obicia pokojowe, wyrwano ca\u0142\u0105 posadzk\u0119 lecz nigdzie nie odkryto nic podejrzanego, \u017cadnych zag\u0142\u0119bie\u0144 ani ukrytych drzwi ani wog\u00f3le nic takiego z czego mo\u017cna by wnosi\u0107, \u017ce jenera\u0142 pad\u0142 ofiar\u0105 jakiego\u015b z\u0142o\u015bliwego cz\u0142owieka. Z tego wynika, \u017ce jenera\u0142 nie by\u0142 \u015blepo zabobonny lecz raczej by\u0142 podejrzliwy i chcia\u0142 si\u0119 zapewni\u0107 czy zjawisko nie by\u0142o jakim z\u0142o\u015bliwym \u017cartem.<\/p>\n
Wiadomo\u015b\u0107 o tem zdarzeniu rozesz\u0142a si\u0119 szybko w ca\u0142ej armii francuskiej a dnia 21 maja tego samego roku jenera\u0142 d’Espagne zosta\u0142 zabity w bitwie pod Aspern.<\/p>\n
Ale nie na tem koniec.<\/p>\n
Cesarz Napoleon I. by\u0142 dwa razy w Bayreucie. Pierwszy raz 14 maja 1812 r. gdy szed\u0142 na Moskw\u0119. Cesarz zamieszka\u0142 w nowym zamku bayreuckim. Przedtem jednak wys\u0142ano kuryera z wyra\u017anem zawiadomieniem, \u017ce cesarz nie \u017cyczy sobie nocowa\u0107 w pokojach, w kt\u00f3rych si\u0119 ukazuje Bia\u0142a Pani oraz z nakazem, \u017ce przed przyjazdem cesarza nikomu nie wolno wchodzi\u0107 do jego pokoj\u00f3w. Wynika z tego, \u017ce cesarz by\u0142 bardzo dobrze poinformowany o ukazywaniu si\u0119 Bia\u0142ej Pani.<\/p>\n
Na kilka godzin przed przybyciem cesarza, hr. Minster obchodz\u0105 \u00a0pokoje aby zobaczy\u0107 czy wszystko jest w porz\u0105dku. Ody jednak przechodzi\u0142 przez „galery\u0119 palmow\u0105” ujrza\u0142 z przera\u017ceniem posta\u0107 jakiej\u015b pani; przypomnia\u0142 wi\u0119c ochmistrzowi o rozkazie cesarskim, spojrza\u0142 jeszcze raz na nieznajom\u0105 i pozna\u0142 w niej Bia\u0142\u0105 Pani\u0105.<\/p>\n
Po chwili posta\u0107 znik\u0142a zupe\u0142nie.<\/p>\n
Ody wielki cesarz francuz\u00f3w przyby\u0142 do zamku, zapyta\u0142 natychmiast hr. Minstera, czy jego rozkazy zosta\u0142y wykonane. Ale na drugi dzie\u0144 rano cesarz by\u0142 niespokojny i smutny. Kilka razy m\u00f3wi\u0142: „Ten przekl\u0119ty zamek” (ce maudit chateau!) – i zapewnia\u0142, \u017ce ju\u017c nigdy w nim nie zamieszka.<\/p>\n
Cesarz dowiadywa\u0142 si\u0119 tak\u017ce szczeg\u00f3\u0142owo o str\u00f3j w jakim Bia\u0142a Pani przedstawion\u0105 jest na obrazie ale gdy chciano przynie\u015b\u0107 obraz aby go pokaza\u0107 cesarzowi, ten\u017ce wyprosi\u0142 to sobie. W otoczeniu cesarza zapewniano, \u017ce cesarz mia\u0142 z\u0142\u0105 noc i prawdopodobnie widzia\u0142 ducha Bia\u0142ej Pani.<\/p>\n
Zaledwie rok up\u0142yn\u0105\u0142, a ile\u017c si\u0119 zmieni\u0142o w losach wielkiego cesarza! Jego gwizda szcz\u0119\u015bcia szybko gas\u0142a. Po kl\u0119sce moskiewskiej przyby\u0142 cesarz do Bayreut 3 sierpnia 1813 r. Kuryer dworski otrzyma\u0142 zlecenie, aby nie przygotowywa\u0107 kwatery dla cesarza w zamku, w kt\u00f3rym si\u0119 uka zuje Bia\u0142a Pani. A gdy cesarz przyby\u0142 do Bayreut nie chcia\u0142 tu ani godziny pozosta\u0107 i pojecha\u0142 a\u017c do Plauen. Taki respekt mia\u0142 przed Bia\u0142\u0105 Pani\u0105 najwi\u0119kszy wojownik \u015bwiata!<\/p>\n
Niechaj\u017ce teraz czytelnik sam sobie odpowie, czy mo\u017cna przypu\u015bci\u0107 aby to wszystko by\u0142o tylko z\u0142udzeniem lub \u017cartem albo te\u017c tylko nast\u0119pstwem obawy i wmawiania w siebie? Wymienione osobisto\u015bci wcale nie by\u0142y tak ograniczone aby da\u0142y si\u0119 oszuka\u0107 lub wm\u00f3wi\u0107 w siebie rzeczy, kt\u00f3rych wcale nie by\u0142o. Dokonano nawet najstaranniejszych poszukiwa\u0144 w komnatach, odrywano tapety, pod\u0142ogi i t.d.\u00a0 nic jednak nie znaleziono.<\/p>\n
Rodzina Poniatowskich mia\u0142a tak\u017ce swojego ducha, nazwanego „bia\u0142\u0105 niewiast\u0105”. Pojawi\u0142 si\u0119 on trzy razy: po raz pierwszy ojcu Stanis\u0142awa Augusta pod Po\u0142taw\u0105, po raz drugi kr\u00f3lowi Stanis\u0142awowi Augustowi, po raz trzeci ks. J\u00f3zefowi Poniatowskiemu. Dnia 4 listopada 1794 r. kr\u00f3l drzema\u0142 w komnacie zamkowej w Warszawie od strony Wis\u0142y, a gdy si\u0119 przebudzi\u0142 ujrza\u0142 wysok\u0105 posta\u0107 niewiasty w bia\u0142ej szacie, stoj\u0105c\u0105 przy oknie.<\/p>\n
Cia\u0142o jej by\u0142o eteryczne, suknia lekka i prze\u017aroczysta, twarz blada i smutna. Ody kr\u00f3l spojrza\u0142 w jej oblicze, zadr\u017ca\u0142 ca\u0142y; zimny pot wyst\u0105pi\u0142 mu na czo\u0142o i zemdla\u0142. Ostatni raz bia\u0142a niewiasta ukaza\u0142a si\u0119 ksi\u0119ciu J\u00f3zefowi w przeddzie\u0144 jego bohaterskiej \u015bmierci.<\/p>\n
\u017ar\u00f3d\u0142o fragment z ksi\u0105\u017cki:
\n\u201cDOWODY ISTNIENIA \u015aWIATA DUCHOWEGO DO KT\u00d3REGO WST\u0118PUJEMY PO \u015aMIERCI\u201d, DR. MAKSYMILIAN PERTY \u2013 PROFESOR ANTROPOLOGII, KRAK\u00d3W 1909, WYDAWNICTWO \u201cWI\u0118CEJ \u015aWIAT\u0141A\u201d, DRUKARNIA ALEKSANDRA RIPPERA.<\/p>\n
inne:<\/strong><\/em><\/p>\n Jean-Louis-Brigitte Espagne<\/b>, Count d’Espagne and of the\u00a0Empire<\/a>\u00a0(born 16 February 1769 in\u00a0Auch<\/a>, died 21 May 1809 on the island of\u00a0Lobau<\/a>) was a French cavalry commander of the\u00a0French Revolutionary Wars<\/a>, who rose to the top military rank of General of Division and took part in the\u00a0Napoleonic Wars<\/a>.<\/p>\n In the\u00a0Battle of Aspern-Essling<\/b>\u00a0(21\u201322 May 1809),\u00a0Napoleon<\/a>\u00a0crossed the\u00a0Danube<\/a>\u00a0near\u00a0Vienna<\/a>, but the French and their allies were attacked and thrown back across the river by the\u00a0Austrians<\/a>\u00a0under\u00a0Archduke Charles<\/a>. It was the first time Napoleon had been personally defeated in a major battle. Archduke Charles drove out the French but fell short of destroying their army. The Austrian artillery dominated the battlefield, firing 53,000 rounds compared to 24,300 French.<\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":" Cesarz Napoleon I. i Bia\u0142a Pani. Pog\u0142oska o ukazywaniu si\u0119 ” Bia\u0142ej Pani II powsta\u0142a poraz pierwszy 1486 r. Bia\u0142a Pani ukaza\u0142a si\u0119 wtedy w starym Zamku w Bayreucie. Margrabia filip Brandenburski widzia\u0142 Bia\u0142\u0105 Pani\u0105 w tymsamym zamku 1667 r. … Czytaj dalej