Cajus Oracchus widzia\u0142 we \u015bnie swojego zmar\u0142ego brata Tyberyusza, kt\u00f3ry mu donios\u0142ym g\u0142osem zapowiedzia\u0142, i\u017c zostanie zabity na Kapitolu.<\/p>\n
Cajus Oracchus opowiada\u0142 o tym \u015bnie cz\u0119sto swoim przyjacio\u0142om. Oracchus zosta\u0142 p\u00f3\u017aniej zabity na Kapitolu jako trybun rzymski. Ma\u0142\u017conka Juliusza Cezara, w nocy przed jego \u015bmierci\u0105 mia\u0142a sen, w kt\u00f3rym widzia\u0142a Juliusza ca\u0142ego we krwi przeszytego sztyletami. Przestraszona zawiadomi\u0142a o tem juliusza i zaklina\u0142a go, aby tego dnia nie wychodzi\u0142 z domu. Juliusz Cezar jednak obawiaj\u0105c si\u0119 aby nie my\u015blano, \u017ce zwala na sny, poszed\u0142 do senatu i tam zosta\u0142 zamordowany.<\/p>\n
Kr\u00f3l Aleksander Wielki widzia\u0142 raz we \u015bnie twarz Kassandera i przeczu\u0142, \u017ce Kassander zgotuje mu zgub\u0119. P\u00f3\u017aniej gdy Aleksander pozna\u0142 osobi\u015bcie Kassandera, przypomnia\u0142 sobie o owym \u015bnie, ale nie przypisywa\u0142 mu znaczenia. W jalfi.\u015b czas potem Kassander otru\u0142 kr\u00f3la Aleksandra.<\/p>\n
\u015aw. Ambro\u017cy opu\u015bci\u0142 razu pewnego dom swojego krewnego, poniewa\u017c przeczu\u0142\u00a0 nieszcz\u0119\u015bcie. Zaledwie \u015bw. Ambro\u017cy si\u0119 oddali\u0142, dom run\u0105\u0142.<\/p>\n
Cesarz Hadryan mia\u0142 dar odgadywania przysz\u0142o\u015bci, lecz tylko wtedy, gdy \u017cu\u0142 li\u015bcie cyprysowe u \u017ar\u00f3d\u0142a kastalijskiego.<\/p>\n
Apoloniusz z Tyany mia\u0142 wiedzie\u0107 i og\u0142osi\u0107 w Efezie \u015bmier\u0107 cesarza Domicyana tej\u017ce chwili, gdy Domicyan w Rzymie zosta\u0142 zabity.<\/p>\n
S\u0142awny opat Jan przepowiedzia\u0142 cesarzowi Teodozyuszowi wielkie wypadki pa\u0144stwa rzymskiego. Ody w r. 602 cesarz Maurycy wraz z swojemi dzie\u0107mi zosta\u0142 zamordowany w Bizancyum, s\u0142ysza\u0142 Kalligraphus w. Aleksandryi o p\u00f3\u0142nocy, jak pos\u0105gi spi\u017cowe m\u00f3wi\u0142y, \u017ce cesarz i jego dzieci zosta\u0142y zabite.<\/p>\n
Filip de Comines utrzymuje, \u017ce kr\u00f3l Ludwik Jedenasty, s\u0142uchaj\u0105c mszy w Tours, dowiedzia\u0142 si\u0119 od jasnowidz\u0105cego arcybiskupa Angelo Catho, \u017ce Karol \u015amia\u0142y Burgundzki w tej chwili zosta\u0142 pod Nancy zabity.<\/p>\n
Ksi\u0119\u017cna Luiza Sabaudzka mia\u0142a w nocy 13-go na 14-go wrze\u015bnia 1515 r. jasnowidzenie bitwy pod Marignano.<\/p>\n
Ksi\u0119\u017cna Oeldern, \u017cona ksi\u0119cia Lotary\u0144skiego, modl\u0105c si\u0119 dnia 24 lutego 1524 r. mia\u0142a jasnowidzenie bitwy pod Pawij\u0105. Z odleg\u0142o\u015bci 400 kilometr\u00f3w widzia\u0142a jak jej syn Lambesk zosta\u0142 zabity a jej kuzyn Franciszek wzi\u0119ty do niewoli.
\nWidzia\u0142a ona to z tak\u0105 dok\u0142adno\u015bci\u0105, \u017ce na g\u0142os krzykn\u0119\u0142a.<\/p>\n
Ma\u0142gorzata kr\u00f3lowa Navarry pisze w swoich pami\u0119tnikach, \u017ce jej matka kr\u00f3lowa Katarzyna Medycejska le\u017ca\u0142a \u015bmiertelnie chora. Przy \u0142\u00f3\u017cku chorej siedzieli: brat, siostra i ks. Lotary\u0144ski, kilku radc\u00f3w stanu i damy dworu. Chora w deIiryum krzykn\u0119\u0142a i\u017c widzi bitw\u0119, widzi jak wojska uciekaj\u0105, a jej syn odnosi zwyci\u0119stwo. Dalej tak m\u00f3wi\u0142a: „M\u00f3j Bo\u017ce, podnie\u015bcie mojego syna, le\u017ay na ziemi; widzicie tu ksi\u0119cia Condeusza zabitego?”
\nWszyscy obecni my\u015bleli, \u017ce kr\u00f3lowej si\u0119 tylko \u015bni. Na drugi dzie\u0144 dopiero nadesz\u0142a wiadomo\u015b\u0107 o bitwie, i wtedy chora rzek\u0142a: „Ja przecie\u017c wiem o tem – czy\u017c wczoraj nie widzia\u0142am?”<\/p>\n
Boistuant zapisuje, \u017ce ma\u0142\u017conka pewnego znakomitego cz\u0142onka parlamentu prowincyonalnego, zbudziwszy si\u0119 ze snu, widzia\u0142a obraz m\u0119\u017ca zakrwawiony i bez g\u0142owy. By\u0142o to w tymsamym dniu, w kt\u00f3rym m\u0105\u017c jej zosta\u0142 w Pary\u017cu stracony.<\/p>\n
Kr\u00f3l Henryk Trzeci na trzy dni przed zamordowaniem go, widzia\u0142 we \u015bnie sw\u00f3j p\u0142aszcz kr\u00f3lewski i koron\u0119 we krwi. Kr\u00f3l opowiada\u0142 to wielu osobom.<\/p>\n
J\u00f3zef z Copertino, odprawiaj\u0105c pewnego dnia msz\u0119 mia\u0142 jasnowidzenie i powiedzia\u0142, \u017ce papie\u017c Urban \u00d3smy w tej chwili umar\u0142. Zasta\u0142 on papie\u017ca nie przy „memento” \u017cyj\u0105cych lecz przy „memento” umar\u0142ych. P\u00f3\u017aniej nadesz\u0142a z Rzymu wiadomo\u015b\u0107, \u017ce papie\u017c istotnie w owej chwili umar\u0142.<\/p>\n
Albertus Magnus czyni\u0142 wiele cudownych rzeczy i przepowiedzia\u0142, \u017ce m\u0142odziutki Tomasz z Akwinu (p\u00f3\u017aniej \u015bwi\u0119ty, kt\u00f3rego z pocz\u0105tku nie lubiano i wyszydzano) stanie si\u0119 \u015bwiat\u0142o\u015bci\u0105 \u015bwiata.\u00a0\u00a0Tomasz z Akwinu, wydrwiwany, poniewierany i podejrzewany o czary, p\u00f3\u017aniej istotnie zosta\u0142 kanonizowany, a jego filozofia zosta\u0142a aprobowan\u0105 przez papie\u017cy oraz przez uniwersytet w Pary\u017cu.<\/p>\n
Nostradamus przepowiedzia\u0142 dziesi\u0119cioletniemu Henrykowi (p\u00f3\u017aniejszemu Henrykowi Czwartemu) jego przysz\u0142\u0105 wielko\u015b\u0107.<\/p>\n
D’ Aubignf potwierdza w swoich „Pami\u0119tnikach”, \u017ce pewien g\u0142uchoniemy przepowiedzia\u0142, i\u017c kr\u00f3l francuski Henryk Czwarty otrzyma na ulicy Ferroniere dwa \u015bmiertelne pchni\u0119cia no\u017cem. Przepowiednia ta spe\u0142ni\u0142a si\u0119 w trzy i p\u00f3\u0142 lata p\u00f3\u017aniej, 14 maja 1610 r. Kr\u00f3l Henryk wierzy\u0142 w przeczucia i \u015bwiat duchowy a jego okropna \u015bmier\u0107 by\u0142a przepowiedzian\u0105 naprz\u00f3d tak\u017ce przez uczonych:
\nmatematyka Camerariusa i przyrodnika Thomassina (ten drugi przewidzia\u0142 nawet dzie\u0144 i godzin\u0119 wypadku!).<\/p>\n
Marsza\u0142ek Bassompierre opowiada w swoich pami\u0119tnikach, \u017ce kr\u00f3l Henryk Czwarty pewnego poranku powiedzia\u0142 mu, i\u017c wkr\u00f3tce umrze. A gdy Bassompierre odpowiedzia\u0142 kr\u00f3lowi, \u017ce przecie\u017c ma wszystko, czego pragnie: jest w kwiecie wieku, zdrowy, lubiany – rzek\u0142 kr\u00f3l na to: „Wszystkiego tego musz\u0119 odej\u015b\u0107”. Jeszcze w dniu jego \u015bmierci ostrzegano go, aby nie wyje\u017cd\u017ca\u0142, ale nadaremnie.<\/p>\n
W chwili morderstwa pewien \u015blepy cz\u0142owiek zawo\u0142a\u0142: „Kr\u00f3l jest zabity!”<\/p>\n
Bazyli Astio przepowiedzia\u0142 despotycznemu Aleksandrowi Medyceuszowi, \u017ce zostanie zamordowany przez Lorencina. Astio opisa\u0142 dok\u0142adnie, jak b\u0119dzie wygl\u0105da\u0142 morderca. Horacy de Perouse, towarzysz Aleksandra Medyceusza, mia\u0142 trzykrotnie wizy\u0119, \u017ce Lorencino poder\u017cnie Aleksandrowi gard\u0142o, co si\u0119 te\u017c p\u00f3\u017aniej najdok\u0142adniej sprawdzi\u0142o.<\/p>\n
BassanIin przepowiedzia\u0142 Maryi Stuart jej smutny koniec.<\/p>\n
Ksi\u0105\u017ce Monmouth opowiada\u0142 pewnej francuskiej ksi\u0119\u017cniczce, kt\u00f3ra p\u00f3\u017aniej zosta\u0142a kr\u00f3low\u0105 hiszpa\u0144sk\u0105, \u017ce bardzo jest o swoj\u0105 przysz\u0142o\u015b\u0107 zaniepokojony, poniewa\u017c jeden wielki wr\u00f3\u017cbita przepowiedzia\u0142 mu, i\u017c b\u0119dzie mia\u0142 straszn\u0105 \u015bmier\u0107.
\nWr\u00f3\u017cba istotnie si\u0119 spe\u0142ni\u0142a, gdy\u017c ks. Monmouth, jako pretendent do korony Jak\u00f3ba Drugiego, sko\u0144czy\u0142 na szafocie w 1685 r.<\/p>\n
Baronowa Oberkirch, jedna znajznakomitszych dam swojego wieku, zapewnia w swoich pami\u0119tnikach, \u017ce s\u0142awny Cagliostro przepowiedzia\u0142 dok\u0142adnie dzie\u0144 i godzin\u0119 \u015bmierci cesarzowej Maryi Teresy.<\/p>\n
W pami\u0119tnikach St. Simona o Ludwiku Czternastym znajduje si\u0119 pod rokiem 1706 wzmianka o dziewczynce o\u015bmioletniej, kt\u00f3ra ze szklanki wody przepowiedzia\u0142a losy rodziny kr\u00f3lewskiej i \u015btnier\u0107 ksi\u0105\u017c\u0105t.<\/p>\n
\u015awi\u0119ty Alfons Liguori widzia\u0142 z ogromnej odleg\u0142o\u015bci \u015bmier\u0107 papie\u017ca Klemensa.<\/p>\n
Dar proroczy ludzi umieraj\u0105cych znany ju\u017c\u00a0by\u0142 w staro\u017cytny\u015bci, przyczem wierzono, i\u017c b\u0142ogos\u0142awie\u0144stwo i przekle\u0144stwo umieraj\u0105cych ma w sobie nieprzezwyci\u0119\u017con\u0105 si\u0142\u0119 i pochodzi z jasnowidzenia przysz\u0142o\u015bci. U Orek\u00f3w wiara w proroctwo umieraj\u0105cych by\u0142a tak rozpowszechniona, \u017ce Sokrates w Apologii Platona m\u00f3wi o tem jako o rzeczy zupe\u0142nie pewnej. Pewien Rodyjczyk umieraj\u0105c, wymieni\u0142 po kolei nazwiska swoich sze\u015bciu przyjaci\u00f3\u0142 w porz\u0105dku, w jakim umr\u0105, co nast\u0119pnie sprawdzi\u0142o si\u0119 w zupe\u0142no\u015bci.<\/p>\n
Cycero potwierdza to m\u00f3wi\u0105c, \u017ce dusza ludzka widzi przed \u015bmierci\u0105 ca\u0142\u0105 przysz\u0142o\u015b\u0107 w nadzwyczajnej jasno\u015bci.<\/p>\n
Pastor Jesprosen opowiada\u0142, \u017ce b\u0119d\u0105c m\u0142odym bawi\u0142 w p\u00f3\u0142nocnym Szlezwiku i s\u0142ysza\u0142 cz\u0119sto od tamtejszego ludu, i\u017c przy ko\u0144cu o\u015bmnastego stulecia ludzie mieli osobliwe widzenia:
\nwidzieli wozy podobne do dom\u00f3w mieszkalnych a chocia\u017c by\u0142y bez koni, mimoto jecha\u0142y temi samemi szlakami, gdzie teraz kolej \u017celazna mi\u0119dzy\u00a0 Flensburgiem a Kolding. By\u0142o to wi\u0119c jasnowidzenie przysz\u0142o\u015bci. Pomi\u0119dzy ludem w Szlezwiku jeszcze teraz ma by\u0107 wielu jasnawidz\u0105cych.<\/p>\n
Panna Arwisson w Sztokholmie ostrzega\u0142a kr\u00f3la Oustawa Trzeciego, \u017ce je\u017celi nie b\u0119dzie mia\u0142 si\u0119 na baczno\u015bci, zginie z r\u0105k mordercy na mo\u015bcie Norder. Kr\u00f3l lekcewa\u017cy\u0142 sobie t\u0119 przestrog\u0119 i zgin\u0105\u0142 z r\u0105k spiskowca w tych samych\u00a0 warunkach, jakie panna Arwisson przewidzia\u0142a.<\/p>\n
Pani de Sevigne widzia\u0142a na cztery dni naprz\u00f3d swojego m\u0119\u017ca w pozycyi walcz\u0105cej, jak otrzyma\u0142 \u015bmiertelne uderzenie z r\u0105k swojego przeciwnika. W cztery dni potem widzenie to zamieni\u0142o si\u0119 w rzeczywisto\u015b\u0107.<\/p>\n
Zakonnik Beauregard na trzyna\u015bcie lat pierwej przewidzia\u0142 wielk\u0105 rewolucy\u0119 francusk\u0105 1789 r., przewidzia\u0142 wszystkie jej profanacye i okrucie\u0144stwa, a na dziewi\u0119\u0107 lat przed rewolucy\u0105 rzek\u0142 podczas kazania w ko\u015bciele Notre Dame w Pary\u017cu, i\u017c miejsce Boga zajmie bezwstydno\u015b\u0107. Jego przeczucia spe\u0142ni\u0142y si\u0119 zatem w zupe\u0142no\u015bci. Tak\u017ce wielu innych ludzi widzia\u0142o okrutne wypadki na d\u0142ugi czas przed wybuchem rewolucyi.<\/p>\n
Pewna matka, mieszkaj\u0105ca w Anglii, mia\u0142a syna marynarzem okr\u0119towym. Razu pewnego gdy syn by\u0142 w drodze do Ameryki, m\u0105tka popad\u0142a w omdlenie a gdy przysz\u0142a znowu do siebie opowiada\u0142a, \u017ce widzia\u0142a jak jej syn spad\u0142 z masztu i by\u0142 blizkim \u015bmierci, ale wyzdrowieje. Rzeczywi\u015bcie o tej samej godzinie syn spad\u0142 z masztu i z\u0142ama\u0142 sobie dwa \u017cebra. P\u00f3\u017aniej opowiada\u0142 on swojemu bratu, \u017ce w czasie tego wypadku my\u015bla\u0142 tylko o matce.<\/p>\n
W chwili gdy pewien m\u0142ody szlachcic uton\u0105\u0142 wskutek przewr\u00f3cenia \u0142odzi na Dunaju, jego siostra siedz\u0105ca przy grze upu\u015bci\u0142a karty na ziemi\u0119 i wykrzykn\u0119\u0142a: „Ach, m\u00f3j brat uton\u0105\u0142!”<\/p>\n
Linneusz, s\u0142awny przyrodnik, pisze w dziele „Nemesis divina”: jenera\u0142 Cronstedt przepowiedzia\u0142, \u017ce kr\u00f3l szwedzki Karol umrze przed 1-szym grudnia. Nadszed\u0142 ostatni dzie\u0144 listopada a jeden\u00a0z przyjaci\u00f3\u0142 jenera\u0142a m\u00f3wi mu: „Miesi\u0105c si\u0119 ko\u0144czy a kr\u00f3l \u017cyje”. jenera\u0142 odpowiada: „To prawda, ale dzie\u0144 si\u0119 jeszcze nie sko\u0144czy\u0142”. W tej\u017ce nocy kr\u00f3l zosta\u0142 zasztyletowany przez francuskiego pu\u0142kownika Stiekata.<\/p>\n
S\u0142awa Linneusza przepowiedzian\u0105 by\u0142a ju\u017c w jego dzieci\u0144stwie przez pewn\u0105 ubog\u0105 kobiet\u0119. Kobieta ta, nie widz\u0105c nawet ma\u0142ego Linneusza, jedynie z jego ubrania przepowiedzia\u0142a, \u017ce ten b\u0119dzie profesorem, b\u0119dzie odbywa\u0142 dalekie podr\u00f3\u017ce naukowe, b\u0119dzie s\u0142aw\u0105 swojej ojczyzny -i na to przysi\u0119g\u0142a.<\/p>\n
S\u0142awny Oliwer Cromwell opowiada\u0142, \u017ce w m\u0142odo\u015bci ukaza\u0142 mu si\u0119 duch jakiej\u015b pani i przepowiedzia\u0142 mu, \u017ce b\u0119dzie pierwszym obywatelem kraju. Ojciec Cromwella, prosty kowal, my\u015bl\u0105c \u017ce to tylko przywidzenie syna, z\u0142aja\u0142 go, ale wra\u017cenie tego zdarzenia pozosta\u0142o Oliwerowi do ko\u0144ca \u017cycia.<\/p>\n
Radca dworu J. Walch w Jenie le\u017c\u0105c ci\u0119\u017cko chory zapyta\u0142, kt\u00f3ra jest godzina. Ody mu odpowiedziano \u017ce si\u00f3dma wiecz\u00f3r, podni\u00f3s\u0142 r\u0119ce do g\u00f3ry i zawo\u0142a\u0142: „M\u00f3j Bo\u017ce, wi\u0119c jeszcze dwana\u015bcie godzin musz\u0119 cierpie\u0107”. – Na drugi dzie\u0144 o godzinie 7-ej rano umar\u0142.<\/p>\n
16-go maja 1813 r., na cztery dni przed bitw\u0105 pod Budyszynem cesarz Napoleon I. konferowa\u0142 bardzo d\u0142ugo z pos\u0142em austryackim w Dreznie. W s\u0105siednim pokoju siedzieli ksi\u0105\u017ce Vicency i jenera\u0142 napoleo\u0144skiej armii Duroc rozmawiaj\u0105c\u00a0o r\u00f3\u017cnych rzeczach. Na mie\u015bcie wybi\u0142a w\u0142a\u015bnie godzina 12-ta w nocy. W tej hwili Duroc uchwyci\u0142 kurczowo ksi\u0119cia za rami\u0119 i rzek\u0142 z wielkiem wzruszeniem: „M\u00f3j przyjacielu, to trwa zad\u0142ugo, my wszyscy zginiemy a on (Napoleon) naostatku: jaki\u015b g\u0142os mi m\u00f3wi, \u017ce ju\u017c nigdy nie wr\u00f3c\u0119 do Francyi. – Wkr\u00f3tce potem Duroc zosta\u0142 \u015bmiertelnie raniony kul\u0105 armatni\u0105 i umar\u0142 po kilku godzinach. Ale przed \u015bmierci\u0105 przypomnia\u0142 ksi\u0119ciu Vicency przeczucie jakie mia\u0142 w Dreznie 16-go maja.<\/p>\n
Sny maj\u0105 tylko wtedy znaczenie, gdy pochodz\u0105 z magicznego \u017ar\u00f3d\u0142a duchowego, co na miliony sn\u00f3w zaledwie raz lub dwa mo\u017ce si\u0119 zdarzy\u0107.<\/p>\n
Glileuszowi ukaza\u0142 si\u0119 we \u015bnie Miko\u0142aj Kopernik, oprowadza\u0142 go po okolicach wszech\u015bwiata i obja\u015bnia\u0142 mu tajemnice przestrzeni.<\/p>\n
Przyjaciel filozofa Fichtego, radca B. opowiada\u0142 temu\u017c w maju 1820 r., \u017ce \u015bni\u0142o mu si\u0119, i\u017c z g\u00f3ry pada\u0142y li\u015bcie na niego, on wzi\u0105\u0142 jeden do r\u0119ki i ujrza\u0142 na nim napisane swoje nazwisko z dodatkiem: „umar\u0142 1 czerwca 1820 ro” Przyjaciel fichtego nie wiele sobie robi\u0142 z tego snu, a tak\u017ce sam fichte nie przypisywa\u0142 mu znaczenia. Ody fichte znowu po pewnym czasie odwiedzi\u0142 radc\u0119 B., dowiedzia\u0142 si\u0119, \u017ce ten\u017ce w dniu 1\u00a0czerwca umar\u0142.<\/p>\n
Salmasius, cz\u0142onek parlamentu w Dijon, opowiada co nast\u0119puje: Przyszed\u0142 raz do mnie cz\u0142owiek, kt\u00f3ry nie zna\u0142 wcale j\u0119zyka greckiego i powt\u00f3rzy\u0142 s\u0142owa jakie s\u0142ysza\u0142 we \u015bnie. By\u0142y to greckie s\u0142owa, kt\u00f3rych znaczenie jest takie: „Ratuj si\u0119 cz\u0142owieku! Czy\u017c nie widzisz, \u017ce \u015bmier\u0107 ci grozi?” Odym owemu cz\u0142owiekowi przet\u0142umaczy\u0142 te s\u0142owa, pobieg\u0142 natychmiast do domu, wyni\u00f3s\u0142 z niego wszystkie rzeczy i w ten spos\u00f3b uratowa\u0142 siebie i sw\u00f3j maj\u0105tek, gdy\u017c nast\u0119pnej nocy dom si\u0119 zawali\u0142.<\/p>\n
W mowie nad zw\u0142okami ksi\u0119\u017cniczki Anny Oonzagi wspomnia\u0142 s\u0142awny pisarz, mowca i historyk Bossuet o \u015bnie, przez kt\u00f3ry Anna zosta\u0142a pouczon\u0105 o wierze i nawr\u00f3con\u0105. Oto \u015bni\u0142o jej si\u0119, \u017ce spotka\u0142a w lesie ma\u0142\u0105 chatk\u0119 a w niej \u015blepego cz\u0142owieka. Ody go Anna zapyta\u0142a, czy dawno ju\u017c jest \u015blepy, ten\u017ce odpowiedzia\u0142, \u017ce urodzi\u0142 si\u0119 ju\u017c takim. Na to Anna: „Wi\u0119c ty wcale nie wiesz co jest s\u0142o\u0144ce, to rozkoszne, rozweselaj\u0105ce s\u0142o\u0144ce?”
\n„Nie – odpowiada \u015blepy – ale wierz\u0119, \u017ce ono wam \u015bwieci i \u017ce jest czem\u015b nadzwyczaj pi\u0119knem „. Poczem zmieni\u0142 sw\u00f3j g\u0142os i doda\u0142 z namys\u0142em i z naciskiem: „Teraz powinna\u015b zrozumie\u0107, i\u017c s\u0105 rzeczy cudownie doskona\u0142e, chocia\u017c ich nie widzimy”.<\/p>\n
Tak\u017ce Chateaubriand wspomina o tym \u015bnie w \u017cyciorysie Rancego. Ju\u017c Jezus Sirach napomina\u0142, aby nie wierzy\u0107 w ma\u0142e sny, ale zarazem doda\u0142, \u017ce s\u0105 tak\u017ce sny, kt\u00f3re wprost od Boga pochodz\u0105<\/strong>.<\/p>\n \u017ar\u00f3d\u0142o fragment z ksi\u0105\u017cki: <\/p>\n <\/p>\n","protected":false},"excerpt":{"rendered":" Cajus Oracchus widzia\u0142 we \u015bnie swojego zmar\u0142ego brata Tyberyusza, kt\u00f3ry mu donios\u0142ym g\u0142osem zapowiedzia\u0142, i\u017c zostanie zabity na Kapitolu. Cajus Oracchus opowiada\u0142 o tym \u015bnie cz\u0119sto swoim przyjacio\u0142om. Oracchus zosta\u0142 p\u00f3\u017aniej zabity na Kapitolu jako trybun rzymski.<\/p>\n","protected":false},"author":1,"featured_media":0,"comment_status":"closed","ping_status":"closed","sticky":false,"template":"","format":"standard","meta":{"footnotes":""},"categories":[95],"tags":[1312,1063,94,1313,1311,1310],"_links":{"self":[{"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6078"}],"collection":[{"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts"}],"about":[{"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/types\/post"}],"author":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/users\/1"}],"replies":[{"embeddable":true,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/comments?post=6078"}],"version-history":[{"count":7,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6078\/revisions"}],"predecessor-version":[{"id":6085,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/posts\/6078\/revisions\/6085"}],"wp:attachment":[{"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/media?parent=6078"}],"wp:term":[{"taxonomy":"category","embeddable":true,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/categories?post=6078"},{"taxonomy":"post_tag","embeddable":true,"href":"https:\/\/tarot-marsylski.pl\/wp-json\/wp\/v2\/tags?post=6078"}],"curies":[{"name":"wp","href":"https:\/\/api.w.org\/{rel}","templated":true}]}}
\n\u201cDOWODY ISTNIENIA \u015aWIATA DUCHOWEGO DO KT\u00d3REGO WST\u0118PUJEMY PO \u015aMIERCI\u201d, DR. MAKSYMILIAN PERTY \u2013 PROFESOR ANTROPOLOGII, KRAK\u00d3W 1909, WYDAWNICTWO \u201cWI\u0118CEJ \u015aWIAT\u0141A\u201d, DRUKARNIA ALEKSANDRA RIPPERA.<\/p>\n