(Psych• Studien, listopad 1906). – Słynny Justinus Kerner i pewna wieszczka odegrali pewną rolę w małżeństwie księcia Adalberta z Bawarii i księżniczki, z pochodzenia infantki Hiszpanii, która zmarła niedawno w Monachium. Król Ludwik I i jego syn Adalbert byli blisko związani z J. Kernerem, co potwierdza korespondencja odkryta u tego ostatniego. Syn Justinusa, nazywany Théobald Kerner, wciąż żyje i ma 90 lat. W prywatnych rozmowach ujawnił on wiele szczegółów na temat wydarzenia, do którego nawiązujemy powyżej. Książę Adalbert nie miał przed Justinusem żadnych tajemnic.
W tamtym czasie w pobliżu Weinsberg mieszkała starsza kobieta, która miała zdolność przepowiadania przyszłości za pomocą szklanki wody. Książę Adalbert, usłyszawszy o niej, poprosił Justinusa, aby umożliwił mu kontakt z nią, aby dowiedzieć się, co stanie się z sukcesją tronu Grecji oraz jego małżeństwem. Król Grecji, Otton, nie miał dzieci, a książę Luitpold, brat Adalberta i obecnie regent Bawarii, nie chciał zmieniać religii, aby zdobyć tron. To Adalbert wydawał się wskazany do tej sukcesji, a król Maksymilian II, który wiedział o relacjach Adalberta z J. Kernerem, poprosił tego ostatniego, aby wpłynął na Adalberta i przekonał go do przyjęcia roli następcy tronu Grecji.
Kerner sprowadził wspomnianą wieszczkę: ta zaczęła mówić o wielkim statku, na który Adalbert miał wsiąść, oraz o pięknym kraju z jasnym słońcem i błękitnym niebem. W tym momencie Kerner podpowiedział słowo „Grecja”, ale starsza kobieta stanowczo zaprzeczyła i wspomniała o dystyngowanej damie w czerni, którą widziała stojącą obok księcia. Książę Adalbert uznał, że znalazł swoją drogę, i postanowił udać się do Hiszpanii. Napisał 23 lutego do Kernera, że zamierza wyruszyć do Hiszpanii, aby na własne oczy zobaczyć w Madrycie infantkę, którą wcześniej wskazała mu wieszczka. Aby jednak mieć większą pewność co do sukcesu swoich matrymonialnych planów, chciał dowiedzieć się od wieszczki, czy infantka naprawdę zostanie jego żoną. Jednak Kerner powstrzymał się od skontaktowania się z wieszczką, a tymczasem Adalbert dotarł do Madrytu, gdzie książę i infantka przypadli sobie do gustu. Wszystko wydawało się układać dobrze, ale wtedy Adalbert chciał dowiedzieć się od wieszczki, czy dzięki temu małżeństwu nie zostanie królem Hiszpanii.
Kerner odpowiedział księciu, że wieszczka jest chora i jej zdolności są zaburzone. Adalbert ożenił się więc, nie wiedząc, czy zostanie następcą Filipa II. Nie zapomniał jednak o wieszczce, ponieważ w pewnym momencie, gdy korespondencja między księżniczką a jej hiszpańskimi krewnymi została przerwana, chciał dowiedzieć się, dlaczego król i królowa Hiszpanii zaprzestali wszelkich kontaktów z nim. Jednak wieszczka była naprawdę chora i zmarła, nie wyjaśniając księciu Adalbertowi tej kwestii. Sam Adalbert zmarł w 1875 roku.
źródło: La voyante au verre d’eau de Weinsberg; LA LUMIÈRE JANVIER 1907.