Lekcja trzecia o MISTYCYZMIE

LEKCJE MISTYCYZMU

TRZECIA LEKCJA

Dusza zostaje oczyszczona z Pragnienia, lecz nie uwalnia się z niewoli fizycznego i nierzeczywistego poprzez cierpienie. Człowiek nie może stać się mistrzem, dopóki nie pokona Pragnienia i nie przestanie płakać jak dziecko, domagając się posiadania Księżyca.

Ta przemiana stanu duszy może dokonać się wyłącznie poprzez Wolę.

Nie chodzi o to, aby zniszczyć samą zasadę Pragnienia, lecz o to, aby przestać poszukiwać rzeczy przemijających na poziomie manifestowanego świata. Pragnienie powinno zostać przekształcone w Aspirację – dążenie, które, dostrzegając marność wszelkiego istnienia, pragnie zjednoczenia i zjednoczonego tchnienia z Boskością, która jest całością Światła, Życia i Rzeczywistości.

To właśnie przez wznoszenie się w sfery Nieskończoności człowiek odróżnia się od zwierzęcia. W przeciwnym razie osłabia i okalecza siłę ducha wewnątrz siebie, uniemożliwiając jej manifestację na jakimkolwiek poziomie.

Przekształcaj wszystko, co niższe, w to, co wyższe – jak starożytni alchemicy przekształcali metale nieszlachetne w czyste złoto. To właśnie było znaczeniem Kamienia Filozoficznego oraz Eliksiru Życia w naukach dawnych filozofów i alchemików.

Starożytni okultyści mówili: „Istnieje siedemdziesiąt stopni prowadzących do wrót Wielkiej Świątyni.” Oznacza to, że w systemie kabały liczba siedem symbolizuje manifestację, a liczba dziesięć – osiągnięcie. Każdy etap rozwoju jest jak siedmiokrotne przejście jednej doskonałej drogi, a zdobycie pełnego cyklu spełnienia w ludzkich żywotach oznacza osiągnięcie okresu znanego w hinduizmie jako Nirwana.

Przy wejściu do tej Świątyni – czyli okresu odpoczynku i spełnienia – stoją dwie kolumny: jedna symbolizuje Wolę, druga Mądrość.

Bez Woli Mądrość jest bezużyteczna, bez Mądrości Wola nie może skutecznie działać na żadnej płaszczyźnie.

Jeśli nie masz w sobie czegoś, co odpowiada tym symbolom, nigdy nie będziesz w stanie wejść do tej Świątyni.

Aby lepiej zrozumieć metody, dzięki którym możemy osiągnąć nasze pragnienia, rozważmy znaczenie słowa „JOGA” oraz to, czy zawiera ono rozwiązanie naszego celu.

„Joga” pochodzi od słowa „yog”, które oznacza „łączyć” lub „jarzmo”, ponieważ poprzez jogę boskość w człowieku zostaje połączona z boskością na zewnątrz – z wielką Uniwersalną Całością. Bóg wewnętrzny zostaje w ten sposób zjednoczony z Bogiem zewnętrznym.

Joga oznacza koncentrację.
Joga oznacza Wolę.
Joga oznacza „Drabinę Życia”.

Istnieją dwa rodzaje jogi: Hatha Joga i Raja Joga.
Pierwsza odnosi się do ciała, druga do umysłu.

Hatha Joga wymaga tak surowego treningu, że rzadko uznaje się ją za godną swego celu. Kontroluje jedynie automatyczne ruchy ciała. W normalnych warunkach nie ma potrzeby, aby w ogóle się nią zajmować. Naszym celem jest praca z umysłem, a nie ciałem, gdyż wiemy, że choć proces ten jest nieco wolniejszy, to ostatecznie umysł zdobędzie panowanie nad ciałem i będzie w stanie je zmieniać oraz kontrolować według własnej woli.

To prowadzi nas do Raja Jogi, której chcemy się przyjrzeć i zrozumieć ją najlepiej, jak potrafimy.

Raja Joga uczy, jak kontrolować funkcje umysłu, a poprzez nie także ciało i jego funkcje – podobnie jak gimnastyk uczy rozwijania mięśni. Prowadzi to naturalnie do rozwoju zdolności psychicznych i duchowych.

Sfera psychiczna jest o oktawę wyższa od pięciu zmysłów fizycznych, lecz nie jest najwyższą – sfera duchowa znajduje się jeszcze ponad nią.

Nie można osiągnąć ani wyrazić koncentracji bez działania umysłu, dlatego pełny kurs jogi – świadomy lub nieświadomy – jest konieczny do doskonałego rozwoju duszy.

Joga jest najwyższą formą ludzkiej kultury.

Jogin to ten, kto zaczyna prowadzić Boskie Życie, czyli dąży do odnalezienia Boga.

Joga uczy ujarzmienia cielesnych pragnień; przynosi oświecenie umysłu i wzrost mocy we wszystkich aspektach życia. Uczy także cierpliwości, dobroci i spokoju.

Joga uwalnia nas od wszelkiego strachu, od poczucia oddzielenia, ukazując boskość we wszystkim.

Rezultaty jogi są cztery:

  1. Rozwój fizyczny i zdrowie.
  2. Moc racjonalna, przynosząca odpoczynek ciału.
  3. Moc duchowa, przynosząca odpoczynek umysłowi i ciału.
  4. Zjednoczenie wszystkich tych aspektów w jedno.

źródło: LESSON ON MYSTICISM. THIRD LESSON;  HERMETIC BROTHERHOOD of A.L. and E. Organized in Chicago, Illinois, in 1875. by William P. Phelon, M.D. and Mira Phelon, C.S.D.