WSTĘP
Na początek kilka definicji może być użytecznych. Czarna Magia to wykorzystywanie ukrytych w człowieku mocy dla jego własnego rozwoju, w trakcie którego jest on gotów poświęcić dobro innych ludzi. Przez własny rozwój rozumie się wszelkie zmysłowe, emocjonalne lub mentalne rozszerzenie osobowości kosztem innych oraz z obojętnością na ich dobro. Zwykły, niewykształcony człowiek, który wykorzystuje słabość i ignorancję innych, aby zyskać jakąś urojona przewagę, czy to w pieniądzach, czy w zaspokojeniu osobistych ambicji, kroczy ścieżką, która, jeśli będzie kontynuowana, w miarę jak rozwijają się jego głębsze i pełniejsze moce, uczyni z niego Czarnego Maga.
Biała Magia to wykorzystanie wszystkich tych mocy dla dobra ludzkości, podczas którego człowiek, który ich używa, jest nieustannie gotów poświęcić własne osobiste wygody dla dobra ludzkości. Chętnie zrezygnuje z przyjemności zmysłów i uznania swojej osobowości, które mógłby rościć, jeśli poprzez to wyrzeczenie widzi, że ludzkość zostanie dodana i wspomożona w długiej podróży ku celowi ludzkiej doskonałości.
Magia Lewostronna to wykorzystywanie mocy własnego bytu oraz ceremonii do budowania ciała, organizacji lub formy, aby życie mogło się przejawić. Jest to przekształcanie w konkretność formy, czy to fizycznej, wyrażającej się w kultywowaniu zmysłów, czy w budowaniu organizacji, które mają służyć jako nośniki dla ideałów, religijnych, naukowych, politycznych, artystycznych lub jakiejkolwiek innej koncepcji, która wymaga zorganizowanej formy dla swojego przejawienia. Jest to budowanie formy, a jej funkcja nie jest tak bardzo związana z życiem i naturą ideału, jak z budowaniem formy dla jego wyrazu.
Magia Prawostronna to wykorzystywanie wewnętrznych mocy natury człowieka do przezwyciężania ograniczeń i więzów formy oraz uwolnienia jego duszy od wszelkich przeszkód zmysłowych, emocjonalnych i wyobrażeniowych, które wiążą go z nietrwałymi aspektami życia. Jest to służba jego wiecznemu i nieśmiertelnemu elementowi, w której śmiertelne i przemijające formy są poświęcane, a ich uwodzenia przezwyciężane.
Wyższa Magia to świadome wykorzystywanie mocy i sił ukrytych i rozwiniętych wewnętrznie. W swoim wyrazie nie szuka zewnętrznej pomocy w ceremoniach czy organizacjach religijnych. Kultywuje pozytywną wolę, a poprzez koncentrację umysłu pozwala człowiekowi stać się twórcą nowych wartości i potężnym ośrodkiem myśli, emocji i magnetyzmu.
Niższa Magia to wykorzystywanie pomocniczych środków do wyrażania pragnień i ambicji człowieka oraz do stabilizacji i obiektywizacji jego mentalnych koncepcji. Nie wspomaga duchowego rozwoju, lecz przyspiesza emocjonalne i magnetyczne pola jego osobowości. Wszelkie pieśni, inwokacje, wywołania, nauki o używaniu mantr, kolorów, kadzideł oraz magnetyzacji jedzenia, form ludzkich i innych obiektów materialnych wchodzą w jej zakres. Niższy Mag rozumie także wykorzystanie własnej siły magnetycznej i może, jeśli zechce, osłabiać lub wzmacniać tych wokół siebie, chociaż ta praktyka wiąże się z taką odpowiedzialnością, że żaden prawdziwie pouczony adept nie będzie chciał tego robić. Prawnicy przemawiający przed sądami, dyrektorzy spółek akcyjnych, członkowie komisji w świecie pracy często nieświadomie wykorzystują te siły magnetyczne i przez jakiś czas wygrywają kosztem tych, którzy są z nimi związani. Jest to jednak destrukcyjne dla praktykującego, i w aryjskim okultyzmie jest unikane przez inicjowanych. Z tego samego powodu hipnotyzm i mesmeryzm, czy jakiekolwiek kontrolowanie pasywnych typów z poziomów astralnych lub fizycznych świadomości, są praktycznie zakazane w aryjskich lożach.
Manu ludzkości to ograniczenie w Umysłie Uniwersalnym, które zawiera wszystkie ideały i koncepcje dotyczące człowieka i jego ewolucji od stanu niemowlęcego i niewykształconego do jego doskonałości na końcu pełnego cyklu ludzkiego wzrostu.
Istnieje siedem wielkich departamentów ludzkości i siedem podziałów świadomego celu w każdym z tych wielkich departamentów. Każdy z tych czterdziestu dziewięciu poddepartamentów rozwija typy w nim zawarte i edukuje swoich członków w swoich szczególnych lekcjach.
Biała Loża składa się ze Sług Człowieka. Nikt nie jest członkiem, którego życie nie jest poświęcone służbie ludzkości. Każdy członek zobowiązany jest do wspomagania ludzkości w jej długiej podróży i do nauczania człowieka we wszystkich działach lekcji odpowiednich do jego rozwoju na tym etapie. Najmniej rozwinięty człowiek jest ważny, a jego potrzeby muszą być brane pod uwagę przez prawdziwego miłośnika człowieka. Ponieważ istnieje czternaście departamentów ludzkiego życia, a właściwie każda z tych podras jest ponownie podzielona na siedem stopni lub rodzin, istnieje odpowiadająca liczba podziałów Białej Loży, a nad każdą rodziną podrasy czuwa i kieruje grupa sług, których funkcją jest ochrona i oświecenie tego szczególnego pola ludzkiego wysiłku.
Metody nauczania i natura lekcji do nauczenia są więc bardzo zróżnicowane. Ideały są różne, ale wszystkie są konieczne do rozwoju życia człowieka.
Mądrość to właściwe wykorzystanie wiedzy. Wiedza musi być zdobyta i przyswojona. Następnie musi być używana do pomagania człowiekowi. Każdy członek rasy ludzkiej, który, uchwyciwszy ideał, koncepcję życia odpowiednią do następnego etapu ludzkiego wysiłku, wprowadza ten ideał w swoje życie, staje się jego ucieleśnieniem, bowiem cokolwiek jest zasiane w sercu i umyśle człowieka, jest zbierane w fizycznym działaniu. Ta osoba lub te osoby są wtedy nazywane Boddhisattwami – ucieleśnieniami mądrości – i w każdej z różnych rodzin podras korzeni ras, od czasu do czasu, pojawiają się takie ucieleśnienia, które stają się przykładami dla rozwijających się dzieci ludzkości.
Bezskrupułowi i samolubni ludzie w tej rodzinie gromadzą się wokół takiej postaci i starają się zniweczyć jej wpływ. Może to być zrobione na różne sposoby. Mogą uczyć swoich mniej zindywidualizowanych braci, że Boddhisattwa jest daleko poza ich zasięgiem jako przykład – mogą uczynić z niego boga do czczenia, tym samym gwałtownie oddzielając go od praktycznego życia i potrzeb tych, do których przyszedł, – lub mogą go zabić, zniekształcić lub zniszczyć jego słowa, albo włożyć w jego usta słowa odpowiednie do ich własnych egoistycznych celów, których duch jest absolutnie sprzeczny z jego celem i ideałem.
Częścią funkcji członków Białej Loży jest ochrona ideału przed tymi kapłaństwami zewnętrznej religii, Herodami, którzy szukają życia młodego dziecka, aby je zniszczyć. Boddhisattwa jest więc zachowany jako ideał dla nadchodzących wieków, pomimo kapłaństw egoizmu, którzy, gdy ideał wyślizguje się z ich dławiących palców, budują kościoły i świątynie dla niego, a jak pająki pośrodku swojej sieci, wysysają krew z much, swoich mniej egoistycznych braci, którzy zbliżają się, aby wziąć udział w miodzie ideału pokazanego przez Boddhisattwę.
Okultysta może być zarówno studentem ukrytej wiedzy, jak i magiem wykorzystującym swoją wiedzę o siłach w człowieku i naturze w światach zewnętrznych i wewnętrznych.
Studenci okultyzmu dzielą się więc na dwie klasy – poszukiwaczy wiedzy i poszukiwaczy użyteczności, a ich postęp i rozwój jest bardzo różny, gdy idą naprzód.
Student okultyzmu może być egoistyczny lub altruistyczny. Może szukać samorozwoju poprzez praktyki kontroli nad różnymi elementami swojej duszy, albo może szukać królestwa niebieskiego w sercach wszystkich ludzi i starać się uczynić je widocznym w sobie poprzez ciągłe kochające uczynki i stałe życzliwe myśli. W tym ostatnim przypadku wkrótce zrozumie, że wszystkie moce i bogactwa życia zostaną mu dodane bez troski lub dbałości o nie.
Jest loża składająca się z dedykowanych sług Najwyższego Życia w jego ludzkiej formie we wszystkich narodach i plemionach. To Życie jest jedno i jest Światłem w każdym ludzkim sercu. Zbawiciele ludzi to ci członkowie Białej Loży, którzy od czasu do czasu wychodzą na zewnątrz w życie ludzkości, aby ukazać prawdziwą ścieżkę i wskazać drogę, którą, jeśli człowiek pójdzie, może uratować się od ignorancji i głupoty oraz osiągnąć jasność percepcji, która pozwala mu przekroczyć granice swojej śmiertelności i świadomie zamieszkać w nieśmiertelności.
★
WIELCY SĄ inicjowani przez samego Boga, i potwierdzają swoje inicjacje nie przez swoje roszczenia, ale przez swoje dzieła. – Inayat Kahn
źródło: Treatise on magic From “The Servant” By Charles Lazenby, b.a.; Philosopher’s Stone, The A Monthly Magazine, March 1943.