Autor: C. Rettich (Zeitschr. f. Spiritismus, 24 kwietnia, s. 135)

Było to podczas kampanii w 1866 roku. Matka pruskiego oficera miała sen, w którym zobaczyła swojego syna idącego wzdłuż skraju lasu, samotnego i bez ochrony, ale oświetlonego światłami ognisk obozowych. Nagle zobaczyła, jak z lasu, za plecami oficera, wyłania się żołnierz wroga. Chroniąc się w cieniu drzewa, mierzył z broni do jej syna. Przerażona matka próbowała wstać, ale nie mogła się ruszyć. W końcu, w ostatnim paroksyzmie, zawołała syna po imieniu, a potem wszystko zniknęło – obudziła się. Jej córki, które usłyszały jej krzyk, przybiegły. Łatwo sobie wyobrazić niepokój tej rodziny.

Kilka dni później nadeszła list od syna, w którym opisywał, jak cudem został uratowany od śmierci.

Siedział z towarzyszami przy ognisku obozowym, ale, mniej wesoły od nich, smutno rozmyślał o troskach swoich bliskich. Nagle usłyszał wyraźne wołanie swojego imienia. Głos zdawał się dochodzić z lasu. Rozejrzał się, nie zobaczył nikogo, poczekał na drugi sygnał, a w końcu wstał i zdecydowanie skierował się w stronę lasu. Gdy oddalił się zaledwie o pięćdziesiąt kroków, usłyszał eksplozję pocisku za sobą. Pocisk spadł w środek grupy jego towarzyszy, z których wszyscy zginęli lub zostali ciężko ranni. Porównanie godzin wykazało, że wydarzenie zbiegło się dokładnie z chwilą snu matki.

Analiza przypadku

Zwykłe telepatyczne wyjaśnienie trudno tu zastosować, tym bardziej że okoliczności snu nie pokrywają się wcale z rzeczywistymi zdarzeniami. Jaką rolę mógł odegrać tutaj astralny sobowtór matki lub jej transcendentalny podmiot (zgodnie z teorią Du Prela)? Najprostsze w tym przypadku jest odwołanie się do interwencji inteligencji niematerialnej.

źródło:  Avertissement donné télépathiquement par une mère à son fils, par C. Rettich; La Lumier 27 MAI 1897.