pełen tytuł: O działaniu na odległość u somnambulicznych istot duchowych i demonicznych czarów
Czytelnicy Magikos mogą w tomie IV, str. 125, przeczytać słowa: „do historii zjawisk w więzieniu urzędowym w Weinsbergu w roku 1836”. Tamże wyraziłem przypuszczenie: „czy to nie ta kobieta – świadomie lub nieświadomie – poprzez wyzwolone nerwy ducha, nie oddziaływała na odległość i w ten sposób nie wywołała wszystkich tych zjawisk?” Czytaj dalej
Niewiele tematów było rozpatrywanych tak często i z tak różnych punktów widzenia, jak natura duszy i jej stany. Jest to całkowicie zrozumiałe i słuszne, ponieważ dusza to dla człowieka coś najbardziej osobistego.
Wielokrotnie próbowano wyjaśniać, bronić, a także podważać istnienie tego cudownego królestwa snów. Uznawano je za dziwaczne odbicia, osobliwe odwrócenia, zagmatwane, osobliwie ozdobione wspomnienia teraźniejszości – i nie pozostawiano im żadnego istotnego znaczenia poza fantastycznością. Czytaj dalej
Choć nasz przyjaciel Lesondeur jest notorycznym niedowiarkiem, utrzymuje bardzo dobre relacje ze swoim proboszczem – poczciwym człowiekiem o fanatyzmie mocno złagodzonym. Każde spotkanie jest dla tych dwóch antagonistów okazją do krótkiej rozmowy. Dotarło do nas kilka echa ich dialogów, którymi chcielibyśmy podzielić się z naszymi czytelnikami. Oto jeden z przykładów ich wymiany zdań: Czytaj dalej
Do moich przyjaciół z Francji – serdeczne i szczere pozdrowienia.
Przez wiele lat czekałem na ten sprzyjający dzień, w którym mógłbym stanąć twarzą w twarz i doświadczyć bezpośrednich przywilejów oraz boskich łask nowego Objawienia. Czas jest pełen nadziei, a duchowe obietnice znalazły swoje spełnienie. Czytaj dalej
Moje Wspomnienia i wrażenia miały zostać znacznie skrócone, aby skupić się na głównym celu mojego obecnego życia, gdy nagle życzliwi czytelnicy Lumière poprosili mnie, bym usunęła jak najmniej stron z rękopisu przeznaczonego do druku. Czytaj dalej
Przywołanie Diogenesa przywiodło na myśl nazwisko Chaudruca Duclosa, więc warto przypomnieć tę niezwykłą postać współczesną, która w pewnym sensie przypominała Diogenesa.
Adrien, medium-widzący, który nigdy go nie spotkał, wykonał jego portret, który został uznany za wierny przez osoby obecne, które znały Chaudruca Duclosa.
Kiedyś byłem bardzo sceptycznie nastawiony do tego rodzaju zjawisk, jednak seria wizji, których doświadczyłem, sprawiła, że porzuciłem swój sceptycyzm. Doszedłem do wniosku, że zwierzęta posiadają ciało astralne, które po ich śmierci może w określonych okolicznościach oddziaływać na nasz materialny świat – podobnie jak dusze zmarłych ludzi. Czytaj dalej
Pan Müller to wybitny pisarz, który szczególnie interesuje się zagadnieniami okultyzmu, zwłaszcza że sam posiada zdolności mediumiczne. Czytaj dalej
Audrey Foster opisuje niezwykłe wydarzenie związane ze śmiercią jej ojca, byłego zakrystianina w jednej z podmiejskich parafii w Merton. Ojciec zmarł we śnie w swoim pokoju, który nigdy z nikim nie dzielił. Co ciekawe, wszystkie zgony w rodzinie miały miejsce w grudniu – miesiącu, który stał się dla nich feralny. Czytaj dalej
Autor(ka) tego artykułu, jak informuje redakcja Psychische Studien, jest profesorem w instytucie pedagogicznym w północnych Niemczech i w ubiegłym roku niespodziewanie stracił(a) męża. Opisane w artykule autentyczne wydarzenia mają poważne znaczenie psychologiczne, mimo że autorka wykazuje jeszcze pewne niedoskonałości w doświadczeniu zjawisk okultystycznych. Zainteresowanie tymi wydarzeniami wzmacniają ponadto zdolności mediumiczne, które zdaje się posiadać. Czytaj dalej