To, jak ważna była introspekcja, jest wyraźnie widoczne poprzez fakt, że dominacja danego elementu wskazuje na nasz astralny ośrodek czucia. Jeśli dominował element ognia, to naszym ośrodkiem czucia jest głowa, a konkretnie czoło; jeśli powietrze, to jest to serce; w przypadku dominacji elementu wody, jest to splot słoneczny; a jeśli był to element ziemi, to ośrodek czucia jest w dłoniach bądź udach.

Kiedy już w ten sposób określimy nasz astralny ośrodek czucia, możemy rozpocząć praktykę:

Musimy wykonywać tę samą sekwencję jak w przypadku rozwijania dwóch pozostałych zmysłów. Do tego ćwiczenia potrzebujemy kawałka flaneli, płótna bądź bawełny, która została bardzo lekko nawilżona kondensatorem fluidu. Kondensator fluidu do tego celu może ponownie być silnym wywarem z rumianku. Ta procedura wymaga naładowania swojego ciała elementem wody poprzez oddychanie płucami oraz porami i równoczesne życzenie, by ten element przywołał w tobie jasnoczucie. Poprzez jasnoczucie rozumiemy zdolność odczuwania i wyczuwania wszelkich zjawisk i energii, które zachodzą w elementach i w akashy. Zdolność psychometrii również należy do tej kategorii, tak jak postrzeganie każdego obiektu, na przykład listu, odnośnie jego przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Do tej kategorii należy również zdolność materializowania każdej myśli czy istoty, niezależnie od tego czy jest to istota samodzielnie stworzona, czy istniejąca już w akashy. Istnieją również inne zdolności, które są połączone z czuciem i z uczuciami, a które są uważane za część jasnoczucia; nawet intuicja ma swoje źródło w jasnoczuciu. Te kilka przykładów powinno wystarczyć za wytłumaczenie tej zdolności.

Teraz przejdźmy do praktyki:
Gdy tylko skumulujesz element wody w całym ciele poprzez oddychanie porami i płucami, naładuj go zdolnością jasnoczucia poprzez intensywne wyobrażanie. Musisz być całkowicie przekonany, że impregnacja jest wystarczająco silna, by rozbudzić tę zdolność w twoim ciele astralnym. Następnie, za pomocą wyobraźni wyślij element wody poza ciało, przez splot słoneczny, czoło, dłonie bądź poprzez wydychanie, i skumuluj go w kawałku flaneli, płótna lub bawełnianego tamponu, który wcześniej namoczyłeś kondensatorem fluidu. Możesz powtórzyć ładowanie materiału, lecz nie więcej niż 7-9 razy. Tego ćwiczenia nie powinieneś praktykować w swojej asanie; zamiast niej, ułóż się wygodnie na sofie czy łóżku, w zależności od możliwości, ewentualnie połóż się na podłodze. Konieczne jest, byś leżał płasko na plecach, z lekko podniesioną głową. Innymi słowy, głowa powinna być wyżej niż reszta ciała. Dla rozwoju astralnego jasnoczucia nie używa się bezpośrednio elementu wody, lecz magnetycznej siły przyciągania wody. Zanim zaczniesz swoje ćwiczenie, połóż materiał nawilżony kondensatorem fluidu na wcześniej określonym ośrodku czucia. Zamknij oczy. Następnie wyobraź sobie, że całe ciało unosi się w uniwersalnym elemencie wody, tak jakby było na środku powierzchni nieskończonego oceanu. Wszystko, co czujesz, to woda, woda, woda. Bądź bardzo uważny, gdyż podczas tego ćwiczenia istnieje wielka tendencja do zaśnięcia. Pomimo bycia tego świadomym, istnieje możliwość, że zaśniesz. Jeśli to się zdarzy, musisz postanowić, że następnym razem nie padniesz ofiarą snu, gdyż jeśli to stanie się nawykiem, będziesz miał ogromną trudność z utrzymaniem rozbudzenia podczas swoich ćwiczeń.

Praktykując wspomniane ćwiczenie, przenieś swoją świadomość do ośrodka czucia i myśl, że magnetyczna moc wody zawartej w tobie, ożywia najdrobniejsze cząsteczki twojego ośrodka czucia i przywołuje astralne jasnoczucie. Musisz być w stanie wyobrażać sobie magnetyczną siłę przyciągania wody tak intensywnie, że staje się ona niezaprzeczalną rzeczywistością. Kiedy już jesteś mocno przekonany, że poprzez długą medytację wystarczająco ożywiłeś ośrodek czucia, to stopniowo eliminuj wyobrażenie uniwersalnej wody i rozpuść element wody zawarty w tobie do elementu uniwersalnego. Usuń materiał i zwróć zawarty w nim element wody z powrotem do elementu uniwersalnego, co kończy to ćwiczenie. Jeśli chcesz praktycznie wykorzystać ośrodek czucia, to wystarczy przenieść do niego swoją świadomość, a ta zdolność natychmiast się uruchomi.

Istnieje jeszcze jedna rzecz, jaką powinno się wziąć pod uwagę: dla rozwoju astralnych zmysłów widzenia, słyszenia i czucia dobrze jest praktykować codziennie, aż zostaną doskonale rozwinięte, nawet jeśli możesz poświęcać tym ćwiczeniom bardzo mało czasu. Możesz być pewien, że szybko ci się uda. W tym miejscu powstrzymam się od opisu rozwijania pozostałych zmysłów, gdyż nie są one tak ważne dla praktycznego użytku maga.

Od ucznia zależy opracowanie swoich własnych ćwiczeń dla rozwoju pozostałych zmysłów, używając wspomnianych ćwiczeń jako przykładów.

Zdolności, jakie nabywasz poprzez astralny rozwój zmysłów są tak daleko idące, że nie wymagają dalszego wyjaśnienia. Radość, jaką czerpie się z sukcesu w tych ćwiczeniach, może być porównana do radości osoby, która straciła wzrok na wiele lat i nagle go odzyskała.

źródło: fragment z książki „Wtajemniczenie do Hermetyzmu – Droga prawdziwego Adepta” autor Franz Bardon

Hermetyzm – greko-egipski mistyczny zespół wierzeń pogańskich zawartych w zbiorze zwanym Corpus Hermeticum – zbiorze osiemnastu traktatów powstałych w hellenistycznej Aleksandrii w I wieku n.e. Za inicjatora tej filozofii uznaje się wpółmitycznego Hermesa Trismegistosa, utożsamianego z egipskim Thotem.

Corpus Hermeticum udostępniono w zachodniej Europie w 1460, gdy z dokumentami ocalonymi z Konstantynopola zapoznano się we Florencji. W 1471 przetłumaczył je Marsilio Ficino, co przyczyniło się to do gwałtownego rozwoju hermetyzmu renesansowego, reprezentowanego m.in. przez Johna Dee, Giordano Bruno, Campanellę, Trithemiusa, Agrippę, Roberta Fludda oraz Theophrastusa Bombastusa von Hohenheim (Paracelsusa).

]]> https://tarot-marsylski.pl/opanowanie-mysli/ Thu, 08 Jul 2021 08:15:54 +0000 https://tarot-marsylski.pl/?p=5948 Czytaj dalej →]]> Po opanowaniu poprzedniego ćwiczenia, możesz przejść do następnego. Nauczymy się teraz tworzyć całkowitą pustkę umysłu. Zrelaksuj całe swoje ciało, leżąc wygodnie na sofie bądź łóżku, albo siedząc w wygodnym fotelu. Zamknij oczy.

Energicznie odpieraj wszelkie myśli, które będą cię atakować. Nie możesz pozwolić, by cokolwiek pojawiło się w twoim umyśle – zachowywana powinna być jedynie całkowita mentalna pustka. Utrzymuj wtedy ten pusty stan umysłu bez rozkojarzania się i bez zapominania siebie. Na początku będzie ci się to udawało jedynie na kilka sekund. Jednakże, poprzez regularne ćwiczenia będzie wychodziło to coraz lepiej. Kiedy będziesz potrafił utrzymywać ten stan przez pełne dziesięć minut, bez zapominania siebie ani zasypiania, wówczas cel tego ćwiczenia zostanie osiągnięty.

Zapisuj dokładnie w dzienniku magicznym swoje sukcesy, porażki, czas trwania ćwiczeń, przerwania czy przeszkody (szczegóły podane są w rozdziale „Magiczne kształcenie duszy”). Ten dziennik daje uczniowi środki do badania własnego rozwoju. Jeżeli uczeń będzie prowadził go sumiennie, pozwoli mu to na osiągnięcie lepszych rezultatów z następnymi ćwiczeniami. Przygotuj konkretny plan na jutrzejszy dzień bądź na nadchodzący tydzień i ćwicz samokrytycyzm.

źródło: fragment z książki  Franz Bardon “Wtajemniczenie do Hermetyzmu Droga prawdziwego Adepta” dział – magiczne kształcenie ducha

Musimy unikać wszelkich myśli, które nie dotyczą naszego życia osobistego, i musimy umieć stawać się natychmiast inną osobą. I na odwrót: kiedy jesteśmy w pracy czy w inny sposób wykonujemy naszą profesję, wtedy wszystkie nasze myśli musimy kierować ku pracy i nie pozwalać im na przebywanie w innym miejscu, takim jak nasz dom czy sprawy osobiste. Należy to praktykować, aż stanie się nawykiem. Przede wszystkim musisz przyzwyczaić się do wykonywania wszystkich zadań z pełną, świadomą uwagą, niezależnie od tego, czy dotyczy to twojej profesji, czy życia osobistego, i niezależnie od tego, czy jest to coś ważnego, czy nie. Należy to ćwiczenie wykonywać przez resztę swojego życia, gdyż wyostrza ono ducha oraz wzmacnia świadomość i pamięć.

Gdy osiągniesz już pewną sprawność w praktykowaniu tego ćwiczenia, to możesz przejść do następnego. Wygląda ono następująco: utrzymuj pojedynczą myśl czy ideę przez dłuższy okres czasu, podczas gdy nieugięcie tłumisz wszystkie pozostałe myśli, które próbują się do niej dołączyć. Do tego celu wybierz jakąkolwiek ideę, bieg myśli, czy też jakąkolwiek inną, odpowiednią koncepcję, wedle własnego uznania. Utrzymuj tę koncepcję całą swoją mocą. Odpieraj energicznie wszystkie pozostałe myśli, które nie mają nic wspólnego z tą, na której oparłeś ćwiczenie. Na początku będzie ci się to udawało jedynie przez kilka sekund, potem będą to już minuty. Musisz być w stanie utrzymywać pojedynczą myśl i podążać za nią przez co najmniej dziesięć minut.

źródło: fragment z książki  Franz Bardon “Wtajemniczenie do Hermetyzmu Droga prawdziwego Adepta” dział – magiczne kształcenie ducha

Ćwiczenie to może być proste bądź trudne, zależnie od twojej sytuacji i obecnego stanu umysłu. Kiedy pojawiają się trudności, nie trać biegu myśli i nie trać poczucia siebie, lecz uważnie obserwuj swoje myśli. Nie zasypiaj podczas tego ćwiczenia. Jeśli się zmęczysz, to natychmiast przerwij ćwiczenie i odłóż je na czas, kiedy postanowisz, że nie padniesz ofiarą zmęczenia. Ludzie z Orientu, np. z Indii, opłukują bądź myją twarz i górną część ciała zimną wodą, aby pozostać czujnym i nie tracić cennego czasu. Aby zapobiec nadmiernemu zmęczeniu i senności możesz przed rozpoczęciem ćwiczenia wziąć kilka głębokich oddechów.

Z czasem uczeń samodzielnie rozwinie te i inne, podobne, metody. To ćwiczenie kontroli umysłu musi być praktykowane rano i wieczorem, zaczynając od pięciu minut. Każdego dnia to ćwiczenie powinno być przedłużane o jedną minutę, abyś w ciągu tygodnia był w stanie obserwować i kontrolować swoje własne myśli przez co najmniej dziesięć minut bez najmniejszego rozkojarzenia. Ten okres czasu jest niezbędny dla przeciętnego człowieka. Jeśli jednak jest on niewystarczający, wówczas możesz go wydłużać, w zależności od własnej zdolności percepcji. Bądź sumienny we wszystkim – wykonywanie tego ćwiczenia w pośpiechu mija się z celem. Rozwój każdej osoby jest bardzo indywidualną sprawą. Pod żadnym pozorem nie powinieneś przechodzić do następnego ćwiczenia zanim w pełni nie opanujesz obecnego.

Uważny uczeń zauważy, jak bardzo oblegany był na początku przez myśli i jak szybko one przepływały, że trudno było mu je wszystkie zapamiętać. Zauważy on jednak, że w miarę ćwiczenia myśli będą stawały się mniej chaotyczne i będą stopniowo słabnąć, aż w końcu jedynie kilka myśli będzie wyłaniało się w świadomości, jak gdyby z bardzo daleka.

Musisz poświęcić swoją największą uwagę ćwiczeniu kontroli myśli, gdyż jest ono niezwykle ważne dla magicznego rozwoju – jest to fakt, który później zrozumiesz.

Jeśli opanujesz to ćwiczenie w stopniu wystarczającym, to możemy zająć się następnym ćwiczeniem w rozwoju mentalnym.

źródło: fragment z książki  Franz Bardon „Wtajemniczenie do Hermetyzmu Droga prawdziwego Adepta” dział – magiczne kształcenie ducha