Ekstaza (ekstasis) oznacza ogólnie nieobecność w zwykłym stanie bycia, czyli oddzielenie duszy od świata zmysłów. Zaczyna się ona od intensywnej medytacji, która polega na skoncentrowaniu umysłu na obiekcie nieobecnym fizycznie lub niematerialnym – albo nawet na obiekcie obecnym, ale w taki sposób, że wszelki inny związek ze światem zmysłowym zostaje podporządkowany lub całkowicie zapomniany. Jej najwyższą formą jest prawdziwe „bycie poza sobą” lub „poza ciałem”. Możliwość tego ostatniego została potwierdzona w objawieniach (2 List do Koryntian 12, 2–4; Ezechiel 8, 1; 2 Księga Królewska 2, 24–25). Czytaj dalej →