W odniesieniu do mistycznych właściwości wody pojawia się pytanie: Czy formy żywych organizmów jedynie odzwierciedlają charakter wodnej fazy, przez którą przeszły, czy może woda sama w sobie – będąc podatną na wpływy – podlega ograniczającym, formotwórczym siłom i twórczym ideom, których jest jedynie widzialnym wyrazem? Jeśli tak, woda jako taka byłaby ucieleśnieniem świata wyższych sił, które przenikają przez nią do świata materialnego i używają jej do kształtowania żywych organizmów.
— Fragment z książki „Sensitive Chaos” Theodora Schwenka

WODA jest najbardziej dostępnym zasobem na powierzchni naszej planety i stanowi największy składnik ludzkiego ciała. Jest jednocześnie substancją najmniej zrozumiałą pod względem swoich właściwości spośród wszystkich dotąd badanych. Dojrzałe i żywe wody występują w nieskończonej liczbie form, a wspólnym czynnikiem, który je łączy, jest to, że wodór wiąże tlen. Proces ten, zachodzący w laboratorium Matki Natury, nie jest jeszcze w pełni zrozumiany. Nie można wystarczająco podkreślić znaczenia tego skomplikowanego procesu dla każdego, kto interesuje się badaniami nad żywą wodą. Kąt wiązania wodoru sprawia, że dojrzałe wody posiadają różne właściwości równoważenia energii.

Te właściwości wspierają cierpiące dusze, które potrzebują pomocy, aby powrócić do wewnętrznej równowagi. Zielone, niedojrzałe lub zanieczyszczone wody utraciły znaczną część życiowej siły Natury poprzez odwrotny proces, w którym tlen wiąże wodór. Skrajnym efektem tego destrukcyjnego procesu w ciele człowieka jest rak.

Dipolarność jest kluczowa w naturze dla zachowania równowagi. Idealnie, aby materia ożywiona mogła zachować najwyższą jakość życia, musi zawierać większy stosunek siły implozji do siły eksplozji, przynosząc nieustannie świeżą i odnawiającą witalność dzięki naturalnej spiralnej sile centrypetalnej (dośrodkowej). W naturze działają zawsze dwie siły, które istnieją, aby utrzymywać równowagę i kontynuację cyklu życia.

Jedna z tych sił działa poprzez zasysający ruch, zwany implozją lub centrypetencją (zgodnie z ruchem wskazówek zegara), a druga poprzez siłę nacisku, zwaną eksplozją lub centrifugencją (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara).

Te siły działają na Ziemi od początku życia, jednak dopiero teraz zaczynamy badać, studiować i naśladować cuda siły centrypetalnej. Od lat wiemy, jak jabłko spada z drzewa dzięki sile grawitacji. Głębsze zrozumienie siły implozyjnej pozwoli nam odkryć, jak – jak stwierdził Walter Russell – „jabłko w ogóle znalazło się na drzewie”. Właściwości implozji powodują spadek temperatury, brak tarcia, zasysanie oraz biologiczną poprawę. Tworzy to magnetyczną siłę zwaną diamagnetyzmem – szczególny rodzaj życiowej energii, bez której żadne stworzenie nie mogłoby przetrwać. Prosty przykład implozji to dziecko ciągnące wózek zamiast go pchać.

Drugą siłą, uzupełniającą naturę, jest eksplozja, nacisk lub centrifugencja. Jej kierunek jest odśrodkowy i zasadniczo generuje ciepło oraz tarcie poza punkt równowagi, prowadząc do rozkładu, zniszczenia, pogorszenia i degeneracji, co często kończy się śmiercią w organizmach ludzkich.

Nauka definiuje wodę jako H₂O – dwa atomy wodoru na jeden atom tlenu. Jednakże poważne badania dowodzą, że woda jest czymś znacznie większym niż to proste określenie. Definiowanie wody jako „ciekłych kryształów” jest znacznie bliższe prawdy, gdy zaczyna się badać i rozumieć różne struktury wody.

Dan Winter w swojej książce „Taniec Kryształów” pisze o strukturze kryształów jako kluczu do narzędzia, które leczy:

„Oksygen (tlen) jest opisany przez Leadbeatera jako spiralna cewka. Jego kolumnowa rola jako sprężyny życia występuje w wodzie, w DNA, w fotosyntezie, w metabolizmie komórkowym i w krysztale kwarcu. Struktura spirali, archetyp morfologii fal, pojawia się w DNA, kwarcu, czakrach oraz w tlenie – jest choreografią rytualnego tańca, który wprowadza życie w ruch.”

Woda jest cieczą, która wykazuje właściwości znacznie różniące się od większości innych cieczy, które powinny być do niej chemicznie podobne. Jej zachowanie jest anomalią. Im głębiej badamy właściwości wody, tym więcej odkrywamy niezwykłości.

Woda osiąga swoją maksymalną gęstość w temperaturze 4°C. Rozszerza się, zamieniając w lód w niższych temperaturach, i rozszerza się ponownie, gdy temperatura rośnie powyżej 4°C. To właśnie w tym przedziale temperatur – między 30°C a 40°C – wiele właściwości wody ujawnia pewne dziwne zjawiska, które sugerują, że w strukturze wody zachodzi coś bardzo ważnego.

Było oczywiste, że wokół 35°C zachodzi w strukturze wody coś bardzo istotnego. Magot wysunął hipotezę roboczą, zgodnie z którą anomalie te były związane z przekształceniem wibracji w ruch obrotowy, i natychmiast dostrzegł biologiczne znaczenie tego ogólnego faktu.

Wczesne badania nad wodą, przeprowadzone przez Roentgena i Sutherlanda między rokiem 1900 a 1933, sugerowały, że woda składa się z różnych rodzajów cząsteczek, co miało wyjaśnić jej niezwykłe właściwości.

Woda jest cieczą jonizującą i zawiera wiele subtelnych właściwości, które wciąż nie zostały zrozumiane przez współczesną naukę. W 1933 roku Bernal i Fowler przedstawili nowe idee oparte na danych spektroskopowych. Ich odkrycia zrewolucjonizowały koncepcje struktury wody.

„Natura wody jest determinowana przez różne geometryczne układy tych samych cząsteczek w małych obszarach cieczy, co wynika z różnego poziomu ruchu molekularnego, wymuszonego przez temperaturę. W każdym małym obszarze układ ten jest pseudo-krystaliczny. Te regiony mają znaczący moment elektryczny i są potrzebne, aby wyjaśnić dużą stałą dielektryczną wody, która jest praktycznie identyczna z dielektrycznością krystalicznego lodu dla niskich częstotliwości.”

Prace Bernala i Fowlera uczyniły ich pionierami nowoczesnej teorii struktury wody. Zwrócili oni uwagę, że w przypadku stałych krzemianów (SiO₃) istnieje podobna czterowartościowa koordynacja. Polimorficzne formy krzemionki pokazują jednak, że sama koordynacja tetraedryczna nie wystarcza do pełnego określenia struktury. Wyróżnia się trzy główne formy: krystobalit, trydymit oraz kwarc. Lód jest izomorficzny z trydymitem.

Maksimum gęstości wody przy 4°C można więc łatwo wyjaśnić teoretycznie. Bernal i Fowler wyróżnili trzy typy struktury wody:

1. Woda I: Lód i struktura przypominająca trydymit; lekka, lepka.
2. Woda II: Struktura przypominająca kwarc; ciężka, pół-lepka.
3. Woda III: Struktura podobna do ciekłego amoniaku; lekka, nielepka.

Ciekła woda to znacznie więcej niż zwykłe H₂O! Przypuszcza się, że struktura wody „topi się” w temperaturze 35°C. Poniżej tej temperatury istnieje trójwymiarowa, samopodtrzymująca się struktura.

Chemia koloidalna została zdefiniowana w artykule z 1935 roku jako „nauka, która przekształca te elementy w cząsteczki tak małe, że mogą być wykorzystane przez żywą komórkę”. Chemia zajmuje się molekułami i większymi agregatami natury. Współczesna nauka, na skutek postępu, określa tę dziedzinę jako fizykę subatomową/kwantową. Prawa i podstawowe składniki natury zmieniają się rzadko – zmieniają się tylko symbole słowne, jakimi posługuje się człowiek w swoich wysiłkach, by je zrozumieć.

Artykuł z 1935 roku podaje doskonały przykład:

„Przypuśćmy, że mamy sześcian żelaza o krawędzi jednego cala. Całkowita powierzchnia wynosi sześć cali kwadratowych. Ładunek elektryczny znajduje się na powierzchni; im większa powierzchnia, tym większy ładunek. Jeśli podzielimy sześcian na mniejsze kawałki, zwiększymy powierzchnię. Dzięki chemii koloidalnej (czyli fizyce cząstek natury) ten sześcian żelaza można podzielić na cząstki tak małe, że staną się niewidoczne. Zamiast sześciu cali kwadratowych powierzchni, uzyskamy około 127 akrów.”

Podobny proces zachodzi dla dobra ludzkich komórek podczas stosowania homeopatycznych środków leczniczych lub energii Kreatywnego Wyższego Umysłu, kierowanej przez uzdrowicieli na ludzkie komórki czy wodę. Wszystkie te techniki wprowadzają energię implozyjną w wodę, która ją pochłania, przechowuje i emituje dla korzystnego użycia – w postaci diamagnetycznej siły życiowej.

Kryształy to najdoskonalej zorganizowana struktura materii na naszej planecie. Kryształy (w tym również cząstki będące kryształami różnych pierwiastków) odbijają i promieniują nową energię, gdy są otoczone żywą wodą. Pozwala to na ciągły spiralny ruch, który odzwierciedla się z wyższych planów do naszej trójwymiarowej rzeczywistości, wspierając wszystkie formy biologicznego życia.

Podsumowanie: Mistyczne Właściwości Wody

1. Wyjątkowa rola wody w naturze
   • Woda jest najważniejszym i najpowszechniejszym elementem na Ziemi oraz głównym składnikiem ciała ludzkiego.
   • Jej właściwości są niezwykłe i nie do końca zrozumiane, co czyni ją unikalną w porównaniu z innymi substancjami.
2. Implozja i eksplozja jako siły natury
   • Dwa kluczowe procesy utrzymują równowagę w naturze:
     • Implozja (centripetencja) – ruch dośrodkowy, ochładzający, zasysający, wspierający życie.
     • Eksplozja (centrifugencja) – ruch odśrodkowy, ciepło i tarcie prowadzące do degeneracji i zniszczenia.
   • Siła implozji jest źródłem życia i witalności, natomiast eksplozja jest odpowiedzialna za rozpad i starzenie się.
3. Struktura wody
   • Woda jest czymś więcej niż H₂O – określana jest jako ciekłe kryształy.
   • Jej struktura zmienia się w zależności od temperatury, osiągając maksymalną gęstość przy 4°C.
   • Poniżej 35°C istnieje trójwymiarowa, samopodtrzymująca się struktura, która jest kluczowa dla jej właściwości biologicznych.
4. Rola kryształów i geometrii
   • Kryształy mają doskonale zorganizowaną strukturę i potrafią przechowywać oraz promieniować energię, zwłaszcza gdy są związane z żywą wodą.
   • Spirale, helisy i geometryczne układy, jak w DNA czy w krysztale kwarcu, odgrywają kluczową rolę w przekazywaniu energii życiowej.
5. Zanieczyszczona vs żywa woda
   • „Żywa woda” to woda, w której wodór wiąże tlen – wspiera życie i zdrowie, łącząc się z energią wszechświata.
   • Zanieczyszczona lub „zielona” woda, gdzie tlen wiąże wodór, powoduje opór i fragmentację, co prowadzi do degeneracji i chorób, jak np. rak.
6. Energia i implozja w uzdrawianiu
   • Homeopatia, kreatywne uzdrawianie oraz struktury kryształowe działają poprzez energię implozji, która wspiera życiową siłę magnetyczną w wodzie.
   • Kryształy i żywa woda umożliwiają spiralny przepływ energii, tworząc połączenie między wyższymi planami a biologicznym życiem na Ziemi.
7. Refleksja nad stanem planety
   • Ludzkość, skupiając się na siłach eksplozji (centrifugencja), przyczyniła się do degradacji planety i utraty życiowej siły w naturze (np. kwaśne deszcze).
   • Przejście do implozyjnej siły życia umożliwi odzyskanie harmonii z naturą i odnawialną witalność wody oraz całego ekosystemu.

References
1. Elixir oftheAgeless by Patrick and Gael Flannigan, Vortex Press.
2. Implosion Instead ofExplosion by Leopold Brandstatter, Borderland Sciences Publication (1986).
3. Lithium and Lithium Crystals by Haroldine, Borderland Sciences Publication (1988).
4. Living Water by Olof Alexandersson, Tumstone Press Limited (1982).
5. Sensitive Chaos byTheodor Schwenk,RudolfSteinerPress (1965).
6. The Chemical Basis of Medical Climatology by Prof. Georgio Piccardi, Charles C. Thomas Publication (1962).
7. TheCrystal Dance by DanWinter, Crystal Hill Farm, N.Y. (1985).
8. TheDiviningHand\>y Christopher Bird, E.P. Dutton, N.Y. (1979).
9. The Secrets ofthe Soil by Christopher Bird and Peter Tompkins, Harper and Row (1989).
10. Water- The Element ofLife byWolfram andTheodor Schwenk, Anthroposophie Press (1989).
11. Water – Gift of Life by Leighton Taylor, PhD. The Nature Company Video (1990)

źródło:  The Mystical Properties of Water by Haroldine; Round Robin California Volume LIII. Number 2. Second Quarter 1997.