W odpowiedziach na te pytania pisz na jednej stronie tylko na kartkach o rozmiarze listowym (8½ x 11 cali), podaj swoje imię i adres na górze pierwszej strony i ponumeruj każdą odpowiedź zgodnie z pytaniem. Nie kopiuj pytań. Odpowiedzi pisz zwięźle. Czytaj dalej
OKULTYZM I SPIRYTYZM W MAROKU
Ewolucja rytuału – Talizmany i amulety
Ewolucję rytuału można wyjaśnić poprzez analizę lub dezintegrację pojęcia magii. Jeśli, jak wcześniej wspomniano przy omawianiu socjologicznej przyczyny „złego oka”*, magia jest zbiorem określonych przejawów duchowości w życiu człowieka pierwotnego, o charakterze głównie afektywnym; jeśli u podstaw każdego aktu magicznego tętni pragnienie, które ów pierwotny człowiek próbuje zaspokoić — pragnienie tym silniejsze, im większa jest potrzeba zbiorowa, którą dany akt magiczny odzwierciedla — to właśnie w tych różnych formach wyrażania duchowości i motoryki, jak powiedziałby de Rochas, w tych obiektywizacjach „ja” musi się ujawniać naturalna gradacja, obserwowana w realizacji ludzkiej aktywności.
Pierwszym aspektem magii jest forma naśladowcza: mimika, gest stanowią pierwsze przejawy magii naśladowczej — pierwotnej formy magii. Następnie rytuał staje się ustny (zaklęcia); gest magii naśladowczej zostaje zastąpiony przez jego fonetyczny odpowiednik: wystarczy, lub powinno wystarczyć, samo wypowiedzenie słów, aby wywołać zjawisko. Może to przetrwało w znanej frazie: „Sezamie, otwórz się” z Baśni tysiąca i jednej nocy. Później, wypowiedzenie pragnienia następuje za pomocą pisma, któremu przypisuje się tę samą siłę magiczną, co dźwiękowi czy ustnemu wypowiadaniu. W końcu, takie wyrażenie realizuje się lub praktykuje poprzez przedstawienia graficzne — opisy, rysunki, obrazy. Czytaj dalej
Wiara w „złe oko” (’a’in) jest w islamie prawdą wiary. Komentatorzy Koranu, wychodząc z założenia, że „złe oko” i zazdrość są synonimami, doszukali się aluzji do tego zjawiska w przedostatniej surze Księgi Ksiąg, gdzie Mahomet mówi:
„Chronię się u Boga przed złem, jakie wyrządza zazdrosny, gdy zazdrość go ogarnia.”
I w odpowiedzi na argumenty muzułmańskich racjonalistów, którzy nie wierzą w 'a’in, komentatorzy powołują się na słowa Proroka, zgodnie z którymi 'a’in jest rzeczywistością. Czytaj dalej
Przechodzimy teraz do drugiego etapu duchowego rozwoju, którym jest przebudzenie ze snu zmysłów, z koszmaru zniewolenia.
Pierwszy etap, reprezentowany przez Kartę 15, to uświadomienie sobie natury zniewolenia i dostrzeżenie, że w istocie jest ono jedynie złym snem.
Karta 16 to oczywiście obraz zniszczenia, lecz ważne jest, by zauważyć, że źródłem niszczącej siły jest słońce, a siła dezintegracji objawia się jako błyskawica. Odnosi się to do błysku nadświadomości, który stanowi pierwsze przebudzenie.
To pierwszy moment klarownej wizji, po którym osoba, która go doświadczyła, już nigdy nie jest taka sama, jak wcześniej. Przypomina to wyklucie się pisklęcia z jaja – przed nim otwiera się nowe życie. Tak samo jest z człowiekiem. W chwili nagłego olśnienia, ukazanego przez Kartę 16, otrzymuje on inicjację i od tego momentu należy do nowego rodzaju istot. Czytaj dalej
Czarne tło Karty 15 symbolizuje ciemność. Jest to symbol ignorancji. Odnosi się również do Saturna, planety rządzącej Koziorożcem, ponieważ kolor czarny – zwłaszcza w heraldyce – oznacza właśnie tę planetę.
Centralną postacią jest androgyniczny kozioł, mający skrzydła nietoperza, ramiona i dłonie człowieka oraz nogi i stopy orła. Skrzydła nawiązują do określenia Diabła jako „księcia mocy powietrza”. Wskazują one na subtelną energię obecną w atmosferze – jedną z sił kontrolowanych przez praktykujących okultystów.
Nogi i stopy orła odnoszą się do znaku Skorpiona, którym rządzi Mars – planeta wywyższona w Koziorożcu. Siły Skorpiona muszą zostać oczyszczone w ogniu prób i doświadczeń, jeśli chcemy zostać uwolnieni z niewoli. Czytaj dalej
W roku 1858, pod przykrywką somnambulizmu, miały miejsce w Lyonie wydarzenia, które trudno nam właściwie zaklasyfikować, a o których dowiedzieliśmy się od jednej z ofiar – chorej damy, którą magnetyzowaliśmy przez zaledwie kilka dni, gdyż była zmuszona wrócić do Lyonu.
Nie możemy pojąć, jak to możliwe, że policja toleruje lub nie zauważa takich podłości, a zwłaszcza jak to się dzieje, że panowie lekarze z Lyonu – którzy potrafią się tak dobrze zjednoczyć, by skazać na grzywny prawdziwych somnambulików magnetycznych dla własnej korzyści – nie przejmują się wcale i nie reagują na występki nędzników, o których za chwilę opowiemy. (Prawdą jest, że pierwsi im szkodzą, a drudzy raczej przynoszą im klientów). Ach, panowie oficjalni lekarze, wszędzie jesteście tacy sami! Czytaj dalej
Z liczbą 13 wiąże się wiele przesądów – uchodzi ona za symbol pecha i nieszczęścia – dlatego nie zdziwi cię, że przypisana została Karcie Tarota o nazwie ŚMIERĆ. Jednak, jak to często bywa w okultyzmie, dowiemy się, że liczba 13 i ŚMIERĆ mają zupełnie inne znaczenie dla tych, którzy wiedzą.
Zarówno liczba, jak i tytuł tej karty odnoszą się do Prawa Transformacji, które wprowadza rozpad i zmianę. Umysły zdominowane przez myślenie zbiorowe obawiają się zmiany – nie dlatego, że zmiana jest zła, ale dlatego, że jej rezultat jest nieznany. Tacy ludzie nie potrafią zrozumieć, że bez nieustannej zmiany życie nie mogłoby istnieć, a nawet gdyby mogło, to jego monotonia byłaby nie do zniesienia. Czytaj dalej
Liczba 10 jest połączeniem 0 i 1.
Na stronie 6 Lekcji 2 znajduje się stwierdzenie, że 10 symbolizuje wieczną twórczą moc Siły Życia, nieustanne wirujące przejawianie się wyrazu własnego Praźródła – nieustannie obracające się Koło Manifestacji. Przyjrzyjmy się teraz znaczeniu tego. Czytaj dalej
Dr Joseph Ennemoser opracował na nowo swoją Historię magnetyzmu zwierzęcego (Lipsk, Brockhaus 1844), której pierwszy tom zawiera Historię magii — wydaną również osobno pod osobnym tytułem. Czytaj dalej
„Seven Steps in Practical Occultism” to książka napisana przez Paula Fostera Case’a w 1936 roku. Jest to jedno z jego kluczowych dzieł dotyczących ezoteryki, praktycznego mistycyzmu i okultyzmu, szczególnie w kontekście zachodniej tradycji hermetycznej i kabały. Czytaj dalej