Puysegur, jeden z uczniów Mesmera, umieszczał swoich chorych w ogrodzie pod drzewem magnetyzowanem. Niektórzy z tych chorych wpadali w somnambulizm bez żadnych zabiegów usypiających ze strony Puysegur‘a; nazywano ich wówczas „lekarzami”, gdyż w swym śnie rozpoznawali cierpienia innych chorych i podawali na nie środki lecznicze. Tyle mówią dawne kroniki magnetyzmu. Czytaj dalej →