Według kabalistów, Bóg tworzy wiecznie wielkiego Adama, uniwersalnego i doskonałego człowieka, który w jednym duchu zawiera wszystkie duchy i wszystkie dusze. Inteligencje żyją więc równocześnie dwoma życiami: jednym ogólnym, wspólnym dla wszystkich, oraz drugim, szczególnym i indywidualnym. Solidarność i wzajemność między duchami wynikają z tego, że żyją one w sobie nawzajem – wszyscy są oświeceni blaskiem jednego, wszyscy cierpią z powodu ciemności jednego. Czytaj dalej →