Uczeni, opierając się na pewnych względnie prawdziwych prawach, by ogłaszać je jako wiedzę absolutną, wierzą w więcej, niż mogą udowodnić – a zatem gonią za cieniem.
Magnetyści natomiast, działając w imię absolutnej zasady, lecz zatrzymując się na kilku cząstkowych skutkach, mogą więcej, niż wierzą, więc lękają się światła. Czytaj dalej
Głównym punktem sporu między zwolennikami i przeciwnikami magnetyzmu jest to, że ci drudzy uznają w naturze jedynie prawdy postrzegalne zmysłowo lub materialne, podczas gdy ci pierwsi twierdzą, że to, co najbardziej prawdziwe, nie zawsze jest tym, co można dostrzec zmysłami, i że mogą istnieć inne środki prowadzące do prawdy. Czytaj dalej
Czy pamiętacie, z jaką szybkością rozprzestrzeniły się w Ameryce, Niemczech, Francji i wszędzie indziej zjawiska związane z wirującymi stołami oraz jak wielki wpływ zaczęły wywierać na umysły spragnione cudowności, mimo braku jakiegokolwiek naukowego wyjaśnienia? Czytaj dalej
W masonerii Mądrość, Siła i Piękno tworzą trójcę, na której opiera się cała symboliczna konstrukcja. Ale czym jest Siła, przed którą pochylają się wtajemniczeni? Tarot dostarcza nam odpowiedzi, ponieważ Siła nie jest przedstawiona jako muskularny atleta w stylu Herkulesa Farnese. To nie fizyczna potęga powinna poskromić rozwścieczonego lwa, którego paszcza jest rozchylana przez delikatną i wdzięczną młodą kobietę z Arkanu XI. Czytaj dalej
Jeśli noc i tajemnica są domeną Papieżycy (Arkan II), to Cesarzowa, która następuje po niej w kolejności Tarota, ma za zadanie wprowadzać światło i jasność.
Jako łaskawa władczyni, Cesarzowa promieniuje wszędzie urokiem swojej jasnej urody. Jej twarz, pełna spokojnej pogody ducha, ukazuje się w pełnym frontalnym ujęciu, unieruchomiona w hieratycznej nieruchomości. Lekka korona zdaje się ledwie ważyć na jej głowie, wokół której krąży dwanaście gwiazd, co stanowi aluzję do zodiaku. Czytaj dalej
Do pięciu zmysłów, które pozwalają człowiekowi odbierać różne wrażenia – wzroku, słuchu, węchu, smaku i dotyku – warto dodać szósty, ten, za sprawą którego rzeczy ukryte się ujawniają, a to, co niejasne, staje się zrozumiałe. Szósty zmysł nie umknął ludzkiej obserwacji, lecz został wypaczony przez powierzchowne interpretacje, bardziej pozorne niż głębokie. Środowiska naukowe i sekty religijne nadały mu różne nazwy, tworząc wokół niego sprzeczne opinie. Każde z tych środowisk interpretowało go na swój sposób, zaślepione ekskluzywnością swojej specjalizacji – zwłaszcza medycznej. Każde z nich przypisywało mu określenia wynikające z osobistych przekonań, niepozbawionych uprzedzeń i stronniczości. Czytaj dalej