Sposoby wróżbiarstwa w średniowieczu są tak liczne, że możnaby pisać o nich całe tomy. Czytano przepowiednie ze zjawisk atmosfe­rycznych. Wiatr, deszcz, tęcza i t.p. odgrywały wielką rolę. Wiatr wschodni oznaczał szczę­ście, zachodni nieszczęście i t.d. Wróżono z jaj, kaszy, stopionego wosku, dymu spalo­nych zwierząt i owoców (Kain i Abel), z bły­skawic, które podzielono na jedenaście rodza­jów i t.p. Przepowiadano również z lotu ptaków. Rysowano także na ziemi koło, dzie­ląc je na 24 części. Każda część tworzyła jedną literę alfabetu greckiego i w każdej znajdowało się ziarnka żyta. Następnie wsa­dzono w to zakreślone koło koguta, poczem wróżono z liter, z której kogut wyjadał ziarna.

źródło: Gustaw Meyrink „U Progu Zaświata”