Tytuł tej Karty jest bezpośrednio związany z liczbą 7, ponieważ pitagorejczycy – których doktryna była znana twórcom Tarota – nazywali siódemkę „pojazdem życia człowieka”. Symbolika Karty 7 jest wyraźnie adaptacją pitagorejskiego opisu Ducha jako jeźdźca w rydwanie osobowości. Platon podaje to jako pitagorejski symbol, ale Pitagoras prawdopodobnie nauczył się go podczas swojego pobytu w Indiach, gdyż Czytaj dalej
Szlachetna jasnowidząca z Prevorst ma starsze i młodsze siostry, na które chciałbym zwrócić uwagę czytelników, uważając to za swoją przyjemność. Należą one do najbardziej wybitnych osobistości. Otóż pan dr Heinrich Werner obdarzył publiczność książką pod tytułem: Czytaj dalej
Uczeni, opierając się na pewnych względnie prawdziwych prawach, by ogłaszać je jako wiedzę absolutną, wierzą w więcej, niż mogą udowodnić – a zatem gonią za cieniem.
Magnetyści natomiast, działając w imię absolutnej zasady, lecz zatrzymując się na kilku cząstkowych skutkach, mogą więcej, niż wierzą, więc lękają się światła. Czytaj dalej
Głównym punktem sporu między zwolennikami i przeciwnikami magnetyzmu jest to, że ci drudzy uznają w naturze jedynie prawdy postrzegalne zmysłowo lub materialne, podczas gdy ci pierwsi twierdzą, że to, co najbardziej prawdziwe, nie zawsze jest tym, co można dostrzec zmysłami, i że mogą istnieć inne środki prowadzące do prawdy. Czytaj dalej
Czy pamiętacie, z jaką szybkością rozprzestrzeniły się w Ameryce, Niemczech, Francji i wszędzie indziej zjawiska związane z wirującymi stołami oraz jak wielki wpływ zaczęły wywierać na umysły spragnione cudowności, mimo braku jakiegokolwiek naukowego wyjaśnienia? Czytaj dalej
Jeśli sprowadzimy postać Cesarzowej z Tarota (Arkan III) do surowego ideogramu, jej kształt odwzorowuje odwrócony symbol Merkurego (☿).
Otóż Merkury (☿) jest postrzegany jako eteryczny czynnik, płyn, który przenika wszystkie rzeczy, aby karmić i podtrzymywać wszędzie ogień życia. Jego znak (♂) odnosi się do tego samego uniwersalnego czynnika ożywiającego, jednak nie w fazie przenikania ciał, lecz w fazie uwolnienia. Nie jest to już wpływ, który zstępuje, by ożywiać i dawać życie, ale duch, który się wyzwala i wznosi, by unosić się ponad wszelką materialność w sferze najczystszej idealności. Czytaj dalej
Zdaje mi się, jakby to było wczoraj, a przecież działo się to na początku roku 1788. Byliśmy na kolacji u jednego z naszych kolegów z Akademii – arystokraty i człowieka wielkiego ducha.
Towarzystwo było liczne i różnorodne: ludzie dworu, ludzie pióra, akademicy itp. Jak zawsze, ucztowano wystawnie. Przy deserze wina z Malwazji i z Konstancji dodały do wesołości towarzystwa ten rodzaj swobody, który nie zawsze zachowywał odpowiedni ton. Czytaj dalej
Przywołanie Diogenesa przywiodło na myśl nazwisko Chaudruca Duclosa, więc warto przypomnieć tę niezwykłą postać współczesną, która w pewnym sensie przypominała Diogenesa.
Adrien, medium-widzący, który nigdy go nie spotkał, wykonał jego portret, który został uznany za wierny przez osoby obecne, które znały Chaudruca Duclosa.
M.H.Florkowa.
Bardzo często spotyka się ludzi nawet kulturalnych, u których słowo „astrologia” wywołuje odruchy sprzeciwu i lekceważenia. Nie wiedzą wprawdzie, na czym polega ta wiedza, ale to nie przeszkadza im wydawać sądów surowych i pełnych potępienia. Czytaj dalej