CIĘŻKI ETER
Eugenia Macer – opowiadanie
© 1979 autorka

STRESZCZENIE
Można sensownie założyć, że „eteryczne” lub „bioplazmatyczne” energie są lżejsze niż zwykłe trójwymiarowe struktury złożone z wibracji elektromagnetycznych. Wynika to z powszechnego wyobrażenia o duchach jako lekkich, unoszących się mgiełkach, a energiach ESP jako czymś w rodzaju szybkoruchliwego, bioelektrycznego płynu. Jednakże „ektoplazmatyczne” mgły i bioelektryczne efekty, takie jak fale mózgowe alfa i inne poziomy elektryczne, mogą być rozpatrywane jako efekty uboczne innego, nieelektrycznego procesu, który wykorzystuje energie hiperzagęszczone. Czytaj dalej →