Duch w stosunku do czasu i przestrzeni. Sfera i zadanie materii.

Nie ulega wątpliwości, że głęboka filozofia leży u podstaw spekulacji naukowca i metafizyka dotyczących czasu i przestrzeni. Wiemy, że te dwa słowa, choć często nadużywane, zawierają w sobie pozorny limit świadomości. Terminologia nie powinna być przyjmowana ani interpretowana jako formuła lub stwierdzenie świadomości. Czytaj dalej

Duch Uzdrowienia

Jest dość trudno dokładnie określić, czym jest prawdziwa lub teozoficzna praca, a w konsekwencji bardzo łatwo jest mówić o wysiłku jako o nieteozoficznym – to znaczy niewystarczająco bezinteresownym w motywacji. Faktem jest, że słowo Teozofia ma bardzo szerokie znaczenie, obejmujące prawdziwego ducha wszystkich wyznań i religii, nie ograniczając się do żadnej konkretnej, więc żadna praca wykonana w duchu prawdy i mądrości naprawdę nie jest nieteozoficzna. Czytaj dalej

The „Mysterium Magnum” of the Rose Cross

Czasami otrzymujemy listy od studentów, którzy wyrażają żal z powodu samotności w nauce filozofii różokrzyżowej, że ich małżonkowie, dzieci czy inni krewni nie są zainteresowani lub nawet są wrogo nastawieni do tych nauk, pomimo wszystkich starań owych studentów, aby zainteresować te osoby i tym samym zdobyć towarzystwo w swoich badaniach lub przynajmniej wolność w podążaniu za swoimi upodobaniami. Czytaj dalej

Ewokacja zmarłych w Indjach i w Europie

Indje uważane są przez wielu za krainę cudów i kolebkę wiedzy tajemnej. Znane nam z opisów Jacolliot’a i innych takie fenomeny, jak dowolny kilkotygodniowy letarg fakirów, jak lewitacja, czyli wznoszenie się w powietrze, wobec licznie zebranego tłumu etc., jak również i przytoczone poniżej zdarzenie, o którem opowiada w „Callcutta University Magazine” redaktor tego pisma p. S. Banerjea, zdają się usprawiedliwiać taką opinję, bo nasze medja europejskie, nie byłyby chyba zdolne do czegoś podobnego. Czytaj dalej

Duch

„Jaźń” nasza to „Iskra Boża”, poznanie jej to poznanie wszechświata, to emanacja albo cząstka mikrokosmosu, to cel życia. Dusza człowieka to ta część całości, jednak nie całość, indywidualność jednostek, która tworzy swe własne życie, na wzór i podobieństwo. Cząstka Doskonałości to doskonałość, cząstka Wszystkiego, to wszystko, jakby nie był cel wzniosły, pogrążony w mat er j i fizycznej, którą ma doskonalić nie jest doskonały, o tem musimy pamiętać. Czytaj dalej

TY, CIAŁO, DUSZA I DUCH

Tylko wtedy sobie samemu może człowiek siebie wyjaśnić w prawidłowy sposób, kiedy uprzytomni sobie znaczenie myślenia wewnątrz własnego jestestwa. Mózg jest cielesnym narzędziem myślenia. Tylko prawidłowo rozwinięte oko może widzieć barwy, tak samo jedynie dobrze zbudowany mózg może służyć do myślenia. Ciało ludzkie tak jest ukształtowane, że wieńczy je mózg, organ ducha. Czytaj dalej

DUCHOWE JESTESTWO CZŁOWIEKA

Nie tylko ciało warunkuje duszę ludzką. Człowiek nie przechodzi dowolnie czy bezcelowo od jednego wrażenia zmysłowego do innych; nie działa również pod wrażeniem jakichkolwiek podniet od zewnątrz, lub wywołanych przez wydarzenia jego własnego ciała. On myśli o swoich postrzeżeniach i czynach. Przez rozmyślania o postrzeżeniach osiąga poznanie rzeczy; przez rozważanie swych czynów wnosi między nie rozsądną łączność w swem życiu. Czytaj dalej

WCIELANIA SIĘ DUCHA i LOS

WCIELANIA SIĘ DUCHA i LOS.
(Reinkarnacya i Karma).

Między ciałem a duchem żyje dusza. W rażenia, które osiąga przez ciało, są znikome. One trwają dotąd, dopokąd ciało otwiera swe organy rzeczom świata zewnętrznego. Oko moje chwyta dotąd barwy róży, dopóki różę m a przed sobą i jest otwarte. Współczesność rzeczy świata zewnętrznego i działania organów ciała jest rzeczą niezbędną, żeby mogły powstawać w rażenia i odczucia. Czytaj dalej