Europejczycy podróżujący po Indiach musieli zauważyć, że nasze świątynie, niezależnie od tego, w której części Indii się znajdują, mają między sobą pewną jednolitość konstrukcji; wydają się być zbudowane według pewnego modelowego planu, jak gdyby według bardzo starożytnego Departamentu Robót Publicznych. Powodem tego jest to, że te świątynie są symboliczne; mają swój własny język, język, który jest nauczany jedynie werbalnie przez Guru swojemu uczniowi (Chela). Czytaj dalej →