Stabrowski Kazimierz

Stabrowski Kazimierz, nr. w roku 1869, zm. 8 VI 1929, wybitny artysta malarz, założyciel i pierwszy dyrektor Warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W całej swej działalności stawiał na pierwszym planie zagadnienia duchowe. Zapoznawszy się z idea i celami teozofji, założył w r. 1909 Warszawskie Tow. Teozoficzne (w ścisłym kontakcie z Tow. Teozof. Rlosyjskiem w Petersburgu). W 1913 r. udaje się do Sztokholmu na Wszechświatowy Kongres Teozoficzny, w czasie którego urządzą wystawę swych kilkudziesięciu kompozycyj malarskich na tematy okultystyczne.

Do najwybitniejszych jego obrazow z tego rodzaju należą. „Skarga Duszy“ i „Rycerz Świętego Graala. W cyklu: „Pochód burzy“ – malowanym w r. 1912 – dał St. proroczą wizję powszechnej pożogi wojennej i w jej rezultacie Odrodzenia Polski.

W tymże roku wraz ze Steinerem występuje z Tow; Teozof. i zwraca się ku studjom tradycji Różokrzyżowców, wespół z wybitnym okultystą rosyjskim Enelem, pracuje nad Kabbałą i astrologia, której był najlepszym u nas znawcą, bada porównawczo źródła różnych religij, ze specjalnem uwzględnieniem ezoteryzmu chrześcijańskiego. — Obdarzony był również zdolnością jasnowidzenia i silnym magnetyzmem leczniczym, dzięki któremu niósł bezinteresownie ulgę cierpiącym. W uznaniu talentu i zasług obywatelskich przyznało mu w r. 1928 Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie najwyższe odznaczenie, a Państwo złoty Krzyż Zasługi.

Stabrowski Kazimierz „Skarga Duszy”

źródło: GLOSSARJUSZ OKULTYZMU

oraz: https://audiovis.nac.gov.pl/obraz/128255/