Przywołanie Diogenesa przywiodło na myśl nazwisko Chaudruca Duclosa, więc warto przypomnieć tę niezwykłą postać współczesną, która w pewnym sensie przypominała Diogenesa.
Adrien, medium-widzący, który nigdy go nie spotkał, wykonał jego portret, który został uznany za wierny przez osoby obecne, które znały Chaudruca Duclosa.
Miał wydłużoną twarz, zapadnięte policzki, wypukłe i pomarszczone czoło. Nos nieco długi i lekko zakrzywiony; oczy szare, nieco wyłupiaste; usta średniej wielkości, o kpiącym wyrazie; cera nieco żółtawa; włosy siwiejące i długa broda. Był raczej wysoki niż niski. Nosił zniszczony, przetarty i podziurawiony granatowy płaszcz z sukna, czarne, wytarte i podarte spodnie, jasną kamizelkę oraz apaszkę zawiązaną jak krawat, o kolorze nie do określenia.
Przywołanie ducha
- Czy jesteś tutaj?
- Odpowiedź: Jestem.
- Czy pamiętasz swoje ostatnie ziemskie życie?
- Odpowiedź: Doskonale.
- Co skłoniło cię do przyjęcia tak ekscentrycznego stylu życia?
- Odpowiedź: Byłem zmęczony życiem i odczuwałem litość wobec ludzi oraz motywów ich działań.
- Mówi się, że to była zemsta i próba upokorzenia pewnego wysoko postawionego krewnego. Czy to prawda?
- Odpowiedź: Nie tylko dlatego; poniżając tego człowieka, upokarzałem również wielu innych.
- Jeśli to była zemsta, to kosztowała cię ona wiele, gdyż przez długie lata wyrzekałeś się wszelkich społecznych przyjemności, by ją zaspokoić. Czy nie uważałeś tego za trudne?
- Odpowiedź: Czerpałem z tego inną formę przyjemności.
- Czy w tym stylu życia była także myśl filozoficzna? Czy słusznie porównywano cię do Diogenesa?
- Odpowiedź: Były pewne podobieństwa do mniej zdrowej części filozofii Diogenesa.
- Co sądzisz o Diogenesie?
- Odpowiedź: Niewiele. To mniej więcej to samo, co myślę o sobie. Diogenes miał tę przewagę, że zrobił to kilka tysięcy lat przede mną i wśród ludzi mniej cywilizowanych niż ci, wśród których żyłem.
- Jednak między tobą a Diogenesem istnieje różnica: u niego jego styl życia wynikał z jego filozofii, podczas gdy u ciebie jego źródłem była zemsta!
- Odpowiedź: Zemsta doprowadziła mnie do filozofii.
- Czy cierpiałeś, będąc tak odizolowanym i będąc obiektem pogardy oraz odrazy? Twoje wykształcenie oddalało cię od żebraków i włóczęgów, a ludzie z wyższych sfer cię odrzucali.
- Odpowiedź: Wiedziałem, że na ziemi nie ma przyjaciół. Doświadczyłem tego wystarczająco boleśnie, niestety!
- Jakie są twoje obecne zajęcia i gdzie spędzasz swój czas?
- Odpowiedź: Podróżuję po lepszych światach i uczę się… Tam jest tyle dobrych dusz, które objawiają nam boską naukę Duchów.
- Czy po swojej śmierci wracasz czasem do Palais-Royal?
- Odpowiedź: Co mnie obchodzi Palais-Royal!
- Czy rozpoznajesz wśród obecnych osoby, które znałeś podczas swoich wędrówek po Palais-Royal?
- Odpowiedź: Jak mógłbym nie rozpoznać?
- Czy widzisz je z przyjemnością?
- Odpowiedź: Tak, z przyjemnością, nawet z wielką radością – byli dla mnie dobrzy.
- Czy widujesz swojego przyjaciela Charlesa Nodiera?
- Odpowiedź: Tak, zwłaszcza od czasu jego śmierci.
- Czy jest on obecnie duchem wędrującym, czy wcielonym?
- Odpowiedź: Jest wędrującym duchem, tak jak ja.
- Dlaczego wybrałeś Palais-Royal, najbardziej uczęszczane miejsce w ówczesnym Paryżu, na swoje spacery? To nie pasuje do twoich mizantropijnych upodobań.
- Odpowiedź: Tam mogłem zobaczyć wszystkie światy, wszystkie społeczeństwa.
- Czy nie było w tym także nuty pychy?
- Odpowiedź: Tak, niestety. Pycha odegrała znaczącą rolę w moim życiu.
- Czy teraz jesteś szczęśliwszy?
- Odpowiedź: O tak!
- Jednak twój styl życia nie powinien przyczynić się do twojego duchowego rozwoju.
- Odpowiedź: A jednak ta ziemska egzystencja pomogła mi bardziej, niż sądzisz. Czyż nie miałem mrocznych chwil, gdy wracałem samotny i opuszczony do swojego schronienia? Wtedy miałem czas, by dojrzewać w myślach.
- Gdybyś mógł wybrać kolejne życie, jakie byś wybrał?
- Odpowiedź: Nie na waszej ziemi; teraz mogę mieć nadzieję na coś lepszego.
- Czy pamiętasz swoje przedostatnie wcielenie?
- Odpowiedź: Tak, i inne również.
- Gdzie miały miejsce te wcielenia?
- Odpowiedź: Na ziemi i w innych światach.
- A przedostatnie?
- Odpowiedź: Na ziemi.
- Czy możesz nam je ujawnić?
- Odpowiedź: Nie mogę; to było życie skryte i nieznane.
- Czy to życie miało jakiś związek z tym, które znamy?
- Odpowiedź: Nie było bezpośrednią konsekwencją, ale raczej dopełnieniem: w poprzednim życiu cierpiałem z powodu wad i ułomności, które znacząco się zmieniły, zanim zamieszkałem w ciele, które znaliście.
-
Czy możemy zrobić coś, co byłoby dla ciebie użyteczne lub przyjemne?
- Odpowiedź: Niestety, niewiele; dziś jestem już ponad ziemskimi sprawami.
źródło: ÉVOCATION DE CHAUDRUC DUCLOS; La Lumiere DÉCEMBRE 1908.