Dr. Julian Ochorowicz, autor książki p.t. „Suggestion mentole“ (1887) (Poddanie myślowe), która stała się w swej dziedzinie klasyczną, ogłasza od pół roku w Annales des Sciences psychiąues wyczerpujący traktat, rezultat długoletnich dociekań, które dały mu możność wykrycia dwóch nowych źródeł energii:
Pierwsze źródło, które zwie promieniami medianimicznemi, albo sztywnemi, stanowi przedłużenie zewnętrzne prądu, utworzone go wewnątrz ciała medyum; promienie te rozprzestrzeniają się w linii prostej, zależnie od wyobrażenia (ideoplastyi), i są niezależne zdwojenia fluidycznego, promieniowań elektrycznych, odu, promieni X, promieni gamma, alfa, N i V; mogą one unosić i poruszać przedmioty; rozbrajają elektroskop; działanie ich aktyniczne (natężenia) prawie nienamacalne; nie rozprzestrzeniają się dalej, niż na pół metra. Drugie źródło, które dr Ochorowicz zwie promieniami Xx, nie mają działania mechanicznego, lecz silne działanie chemiczne i aktyniczne: rozprzestrzeniają się na wiele metrów i, zawsze niewidzialne, działają na płytę fotograficzną, tworząc kulki geometryczne; zdają się być niewrażliwemi na działanie pola magnetycznego lub elektrycznego, i kierunek ich, równie jak promieni sztywnych, posłuszny jest myśli; powstaniu ich towarzyszy ostry ból, podczas gdy pierwsze powodują jedynie chwilową ociężałość.
Badania te, jako przeprowadzane nader ściśle i krytycznie, wniosą niewątpliwie wiele światła do dziedziny ukrytych sił w człowieku i wzbudzą ostateczne naukowe ich sformułowanie. Doświadczenia nad tem nowem źródłem energii przeprowadzał dr. Ochorowicz nad medyum, rodem z Warszawy, panną Stanisławą Tomczakówną. Rezultaty badań swoich przedstawiał w przeszłym roku w Warszawie na zjeździe psychologicznym, lecz spotkał się od proga z gorącym protestem naszych domorosłych psychologów, czem od razu zrażony przeniósł pole swych powiadomień na podatniejszy i bezstronniejszy grunt naukowy francuski. Tych, co ciekawi nowych dociekań wyczerpujących, odsyłamy do „Annales des sciences psychiąues“ (1909 i 1910 r.).