ELIZABETH DELVINE KING, założycielka, pod Boskim przewodnictwem, Kościoła Prawdy Uniwersalnej – Aum, odeszła z tego ziemskiego życia w piątek, 5 sierpnia 1932 roku, o godzinie 12:30 w nocy.
Ponieważ dzień wcześniej była pełna energii i w doskonałym nastroju, jej odejście było całkowicie niespodziewane. Wczesnym rankiem, w czwartek, 4 sierpnia, poczuła się źle, ale częściowo wyzdrowiała i dołączyła do kilku duchownych z Kościoła w podróży do Centrum Aum w Dolinie La Crescenta. Tam, około południa, ponownie poczuła się bardzo źle i od tego momentu jej stan zaczął się szybko pogarszać. Wieczorem została przewieziona do swojego domu przy 927 West 36th Place w Los Angeles. Pomimo wszelkiej możliwej pomocy, zmarła o 12:30 w nocy, w obecności swojego syna, Orice’a Holmana Kinga, oraz trzech innych Inicjowanych i duchownych Kościoła: dr E. W. Millera, Juliany McKee i Emmi C. Brandt, a także Celesty Brandt. Była świadoma do samego końca i najwyraźniej nie zdawała sobie sprawy, że zbliża się jej odejście.
Jej prośba, złożona jakiś czas wcześniej, aby w przypadku jej śmierci jej ciało fizyczne pozostało nienaruszone i nietknięte przez trzy dni, została spełniona. Zrealizowano także jej życzenie, aby broszura „Aum – Kosmiczna Cisza” została położona na jej sercu.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się w poniedziałek, 8 sierpnia, o godzinie 14:00 w jej domu oraz siedzibie Kościoła pod adresem 927 West 36th Place w Los Angeles, Kalifornia. Ceremonię prowadzili duchowni Kościoła, a dr E. W. Miller wygłosił przemowę, w której, upamiętniając jej wielką duchową służbę dla ludzkości, bezpośrednio pod Aum-Jehową, Jezusem Chrystusem, Żywym Mesjaszem, Duchem Świętym i Mistrzami z Wielkiego Białego Braterstwa, skupił się bardziej na duchowych wydarzeniach jej życia niż na zewnętrznych okolicznościach. Celesta Brandt, dziecko, które pani King bardzo kochała i które było blisko zaangażowane w wewnętrzną pracę Kościoła, zaśpiewała pieśni Nowej Ery, używane podczas nabożeństw Kościoła: „Atman” (Boskie Ja) oraz „Pieśń Pokoju”, przy akompaniamencie na fortepianie Miss Anny Mae Aiken (jednej z duchownych).
Pochówek miał miejsce na cmentarzu Roosevelt Memorial Park, a ceremonia zgodnie z obrzędami Nowej Ery Kościoła obejmowała modlitwę oraz głośne recytowanie przez duchownych Świętego Mantry – Aum oraz Uniwersalnej Modlitwy Pańskiej, ułożonej przez panią King pod Boskim przewodnictwem.
Elizabeth Delvine King urodziła się w Flemingsburgu, hrabstwo Fleming, Kentucky, 22 października 1858 roku i miała siedemdziesiąt trzy lata. Pozostawiła po sobie syna, Orice’a Holmana Kinga, który był jej wiernym towarzyszem i pomocnikiem podczas zakładania Kościoła Prawdy Uniwersalnej – Aum, zarejestrowanego w formie korporacji, oraz jej działalności w przekazywaniu Przesłania Absolutnej Prawdy – AUM i Nowej Ery.
Szczegółowe omówienie lub podsumowanie jej życia oraz zakładania Kościoła i Przesłania zostanie opublikowane w następnym numerze „Greeting Messenger – Aum”. Tutaj zostanie przedstawiony jedynie zarys najważniejszych wydarzeń z jej życia, które miały ogromne znaczenie duchowe dla ludzkości na progu tej nowej Złotej Ery.
W 1907 roku, w Los Angeles, Kalifornia, Elizabeth Delvine King otrzymała od Ojca, Aum-Jehowy, dar Ducha Świętego. Od tego momentu, przez Ducha Świętego, otrzymywała bezpośrednie objawienia od Aum-Jehowy i Jezusa Chrystusa za pośrednictwem tego, co nazywane jest „cichym, delikatnym głosem” (jest to forma komunikacji między tymi z Czwartego Wymiaru a tymi funkcjonującymi w trzecim wymiarze), a później, począwszy od około 1914 roku, dzięki pomocy Jezusa Chrystusa, nawiązała kontakt z Mistrzami z Białego Braterstwa. Poprzez podobne bezpośrednie objawienia od nich (czyli z Boskiego Źródła) była prowadzona i kierowana zarówno w swojej wewnętrznej, jak i zewnętrznej duchowej pracy.
W 1907 roku Aum-Jehowa wezwał panią King do pół-emerytury, aby przygotować się do głębokiego duchowego szkolenia. Trwało to siedem lat, z których pierwsze cztery spędziła w bungalow przy West 39th Street w Los Angeles, kolejne dwa (od grudnia 1911 do czerwca 1913) w domku na plaży w Manhattan Beach, a ostatni rok w domu przy 927 West 36th Place w Los Angeles, który później stał się siedzibą Kościoła.
Od stycznia do października 1910 roku, przez około dziewięć miesięcy, zarządzała hotelem La Crescenta. Krótko przed tym, jak tam trafiła, Jezus Chrystus objawił jej, że spędzi jakiś czas w Dolinie La Crescenta, a później zostanie tam ustanowione centrum do głębokiej duchowej pracy pod Jego kierunkiem. Nigdy wcześniej nie słyszała o tej dolinie, więc zapytała, gdzie się znajduje, a po jej zlokalizowaniu spędziła noc w tym samym hotelu, którym później zarządzała. Tej nocy Jezus, poprzez objawienie, poinformował ją więcej o duchowej pracy, która miała się rozpocząć w tej dolinie.
Wszystkie książki pani King powstały poprzez objawienie za pośrednictwem Ducha Świętego, a nie z jej cielesnego umysłu. Seria „Błyski Prawdy” została rozpoczęta w najgłębszym okresie jej pół-emerytury w Manhattan Beach w 1913 roku, ukończona w Los Angeles w 1915 roku i opublikowana w grudniu 1918 roku. „Ścieżka Lotosu”, napisana około stycznia 1917 roku, została opublikowana w marcu tego samego roku. „Wyższa Metafizyka” została opublikowana w lutym 1918 roku, „Aum – Kosmiczna Cisza” w maju 1918 roku, a „Sentencje Jehowy” w czerwcu 1918 roku. Miesięcznik „Greeting Messenger – Aum” jest publikowany regularnie od 1925 roku, jednak od lutego 1932 roku ukazuje się jako dwumiesięcznik.
Od 1915 roku, a może nawet wcześniej, regularnie odbywały się spotkania we wtorkowe popołudnia i inne zebrania, na których przekazywane było Przesłanie Nowej Ery. Na początku 1925 roku pani King, pod przewodnictwem Mistrza, założyła „Centrum Prawdy Uniwersalnej – Aum” przy 927 West 36th Place. We wrześniu 1925 roku Kościół został formalnie założony i zarejestrowany zgodnie z prawem stanu Kalifornia jako „Kościół Prawdy Uniwersalnej – Aum”, a statut został wydany 15 września 1925 roku. Nabożeństwa odbywały się regularnie, a w styczniu 1928 roku powstała „Szkoła Kościelna”.
17 grudnia 1929 roku Aum-Jehowa wezwał do utworzenia Jednostki La Crescenta. Pierwsza darowizna na rzecz tego centrum została dokonana 19 maja 1930 roku. Pod kierunkiem Mistrzów z Białego Braterstwa, jako miejsce budowy wybrano działkę należącą do pani King i jej syna przy 3612 Foothill Boulevard w Highlands. Dwupiętrowy budynek został wzniesiony, a w październiku 1930 roku otwarto i poświęcono go jako oddział Kościoła, znany jako „Centrum Aum”. Od tamtego czasu regularnie odbywają się tam niedzielne nabożeństwa popołudniowe oraz inne uroczystości.
W marcu 1931 roku, na wezwanie Mistrzów, nauczanie to zostało określone jako „Prawdziwe Chrześcijaństwo”.
29 kwietnia 1931 roku pani King ciężko zachorowała i przez kilka dni przebywała w szpitalu, ale dzięki odpowiedziom Jehowy na gorliwe modlitwy Inicjowanych została uzdrowiona. W styczniowym wydaniu „Greeting Messenger – Aum” z 1932 roku pojawił się otwarty list dotyczący jej uzdrowienia i wyzdrowienia, w którym całkowity zaszczyt przypisuje się Aum-Jehowie.
W maju 1932 roku Mistrzowie wezwali do zbudowania dodatkowego piętra w Centrum Aum, przeznaczonego dla Inicjowanych, które później otrzymało nazwę „Chrześcijańskie Ashrama”. Budowa rozpoczęła się 11 czerwca i była nadzorowana osobiście przez panią King, a ukończona została 3 sierpnia 1932 roku.
4 sierpnia nagle poczuła się bardzo źle i zmarła wcześnie rano (o 12:30) dnia następnego, 5 sierpnia 1932 roku.
Poniższy fragment, pochodzący od jednego z Mistrzów z Białego Braterstwa, jest wstępem do „Ścieżki Lotosu”:
- „Bóg w swojej Miłości i Mądrości zawsze wie, kiedy dzieci ludzkości potrzebują kolejnej głębokiej nuty Prawdy.
- „Ponieważ jest to czas, kiedy musi zostać ogłoszone Przesłanie Absolutnej Prawdy, my, Bracia Miłości i Współczucia, czyli ‘Białe Braterstwo’, którzy zawsze wspierają rodzinę ludzkości pod przewodnictwem Najwyższego Inicjowanego – Jezusa Chrystusa, wybraliśmy ten instrument, Elizabeth Delvine King, po tym, jak została wielokrotnie testowana i okazała się ‘nieskazitelna’.
- „Po otrzymaniu Nowych Narodzin, które w Pismach Hebrajskich nazywane są Chrztem Duchem Świętym, bezpośrednio wkroczyła na Świętą Drogę, a przez niemal dziewięć lat jej życie, dobrowolnie poświęcone Bogu, było pod bezpośrednim nauczaniem i przewodnictwem Mistrzów z Białego Braterstwa, którego głową jest Jezus Chrystus.
„Ci, którzy nie lubią słowa ‘Mistrzowie’, mogą bardziej harmonijnie odnieść się do pojęcia ‘Posłańców Bożych’ – i to właśnie kim jesteśmy. - „Bóg zawsze działał bezpośrednio z Najwyższymi Inicjowanymi przez wszystkie epoki, a ich historia jest zapisana we wszystkich Pismach Świętych.
- „Ten instrument poszedł naprzód i przeniknął Zasłonę ciała: jest więc Wolną Duszą w Wolności. To przesłanie mogło być przekazane tylko przez Wolną Duszę. Ona dawno pozostawiła ludzkie doktryny za sobą. Dlatego jest wybranym naczyniem i instrumentem, wybranym przez Nieskończonego, aby wykonać tę pracę: to jest cel jej narodzin w tym czasie.”
źródło: IN MEMORIAM ELIZABETH DELVINE KING; THE GREETING MESSENGER AUM, August – September 1932.